Tabiki mutlu olabilirsin. Ben 17 yasindaydim, Asik olmustum. Öyle asiktim ki, gözüm dönmüstü Annemi babami tüm Ailemi karsima almistim. Neler cektim bir ben bir Allah Bilir. Askimdan yataklara düstüm, günlerce yemedim icmedim.
Bosunaymis Bosuna, tüm cektiklerim yasadiklarim üzüntülerim. 6 Yil dile kolay, sevdim. 6 Yil birliktemiydiniz diye soracak olursan, Hayir. Ayri gecen yilimiz oldu, baskasiyla sözlendim, sirf unutayim diye ( ne sacmalikmis ). Yapamadim ayrildim. Hep O´nu sevdim ama.
Sonra biri cikti karsima, yillarca en yakinimda olan..Birbirimizin cocuklugunu biliyorduk. Hic aklima gelmezdi onu sevecegim, hatta onunla evlenecegim.
Rabbime hep dua ettim, Onca üzüntü ve kederden sonra ne olur yüzümü güldür. Ve simdi Rabbime bin sükür gecmiste yasadigim, hissettigim ne varsa silindi, yok oldu. Sanki hic yasamamistim o yillari. Sanki ben esimden baskasiyla olmamisim, ondan baskasini sevmemisim gibi. Cok dua et, Rabbine sigin. Isyan asla etme. Sende mutlu olacaksin :)
Hersey geciyor, cok gencsin, bende o zamanlar senin yaslarindaydim. Simdi 24 yasindayim ve yeni evlendim hayatimin adamiyla....