- 3 Ekim 2007
- 14.345
- 35.160
- 39
Bu konunun polemik yaratmamasını umuyorum her şeyden önce...olay maddiyattan çok uzak baştan söyleyeyim.
Merak ettiğim şey başlıkta da sorduğum gibi hediyeleşmek.
İnsanlara hediye alırken nelere dikkat ediyorsunuz? ( sevgilinize, kocanıza değil yalnız, etrafa, eşe dosta)
PArasına mı, işe yarayıp yaramayacağına mı, onun size daha önce aldığı hediyeye göre mi, ya da sizin aldığınız hediye karşılığında ilerde size onun alabileceği şeye göre mi?
Nedir yani bunun ölçüsü ?
6 senelik evliyim. Önce evlendim, evime hayırlı olsuna gelindi, sonra çocuğum oldu, bebek görmeye gelindi. daha sonra ev aldım, ev görmeye gelindi, geliniyor. tabiki ben de çeşitli sebeplerle onlara gidiyorum. her aldığım hediyeyi karşımdaki insanı düşünerek alıyorum. birçoğunuza göre belki maddi anlamda basit şeylerdir, zaten konumuz maddiyat değil, kesinlikle değil. ben bir insanın evine elimde hediyeyle gideceksem ( yukarıda yazdığım sebeplerle mesela ) ben o kişiyi, evini ya da bebeğini düşünerek çarşıya gidiyorum. işine yarayabileceğini umduğum , evinde bir köşeye atılıp kalmamasını umduğum şeyleri alıyorum. Bir bebek yazın 6 aylık olacaksa ona tutup da kışlık 6 ay kıyafeti götürmüyorum en basitinden. onu hesap ediyorum. yani az da olsa çok da olsa verdiğim para çöpe gitmesin, karşıdaki kişinin bir işine yarasın istiyorum.
Ama nedense benim evim gerçekten bir hediye çöplüğüne döndü.
İlk başta aldırmadığım bu konu son günlerde beni üzüyor, ben herkese özenirken niye kimse aldırış etmiyor bana diye.
Evimde borcamları, çerez kaselerini koyacak yer kalmadı. Gerçekten merak ediyorum sizlerin de öyle mi? Yani bir evin kaç çerez kasesine ihtiyacı olabilir ki? haksız mıyım, bu meret evlenirken iki takım alınır, seni on sene götürür benim bildiğim. onu alana kadar bir takım su bardağı ya da çay bardağı alan olsa yemin ederim mutluluktan delireceğim. çünkü bardak her daim kullanılır, her zaman ihtiyaç duyulan bir şeydir.
Ya da bebek görmeye diye geliyorsun, ya o evin hanımı küçücük bebeğiyle bir dünya hazırlık yapıyor sen geleceksin diye, naylon, asla giydirilemeyecek çuval bezi gibi elbiseyi niye getiriyorsun? parana da yazık değil mi? Allah rızası için üç tane çıtçıtlı badi al, ne bileyim külotlu çorap al, atlet külot al daha iyi değil mi? en azından bir şekilde kullanılır.
yani insan hiç mi düşünmez karşısındakini, ya da bana mı öyleleri denk geldi hep?
o gelen hediyeleri kimseye götüremiyorum da, artık kayınvalidemle aneme dağıtıyorum birçoğunu. ister götürün birilerine ister hayrınıza verin ister atın diyorum.
ben kimseye bir şey götürürken o da bana aynısından alsın demiyorum, ama benim gösterdiğim hassasiyeti kimse bana göstermiyor.
teyzeler büyük ihtimalle taa kendi çeyizlerine, kendi çocuklarına gelen şeylerle bana geliyor, üzülüyorum artık.
Bir tek benim çevrem mi öyle çok merak ediyorum, kimse beni sallamıyor.
Merak ettiğim şey başlıkta da sorduğum gibi hediyeleşmek.
İnsanlara hediye alırken nelere dikkat ediyorsunuz? ( sevgilinize, kocanıza değil yalnız, etrafa, eşe dosta)
PArasına mı, işe yarayıp yaramayacağına mı, onun size daha önce aldığı hediyeye göre mi, ya da sizin aldığınız hediye karşılığında ilerde size onun alabileceği şeye göre mi?
Nedir yani bunun ölçüsü ?
6 senelik evliyim. Önce evlendim, evime hayırlı olsuna gelindi, sonra çocuğum oldu, bebek görmeye gelindi. daha sonra ev aldım, ev görmeye gelindi, geliniyor. tabiki ben de çeşitli sebeplerle onlara gidiyorum. her aldığım hediyeyi karşımdaki insanı düşünerek alıyorum. birçoğunuza göre belki maddi anlamda basit şeylerdir, zaten konumuz maddiyat değil, kesinlikle değil. ben bir insanın evine elimde hediyeyle gideceksem ( yukarıda yazdığım sebeplerle mesela ) ben o kişiyi, evini ya da bebeğini düşünerek çarşıya gidiyorum. işine yarayabileceğini umduğum , evinde bir köşeye atılıp kalmamasını umduğum şeyleri alıyorum. Bir bebek yazın 6 aylık olacaksa ona tutup da kışlık 6 ay kıyafeti götürmüyorum en basitinden. onu hesap ediyorum. yani az da olsa çok da olsa verdiğim para çöpe gitmesin, karşıdaki kişinin bir işine yarasın istiyorum.
Ama nedense benim evim gerçekten bir hediye çöplüğüne döndü.
İlk başta aldırmadığım bu konu son günlerde beni üzüyor, ben herkese özenirken niye kimse aldırış etmiyor bana diye.
Evimde borcamları, çerez kaselerini koyacak yer kalmadı. Gerçekten merak ediyorum sizlerin de öyle mi? Yani bir evin kaç çerez kasesine ihtiyacı olabilir ki? haksız mıyım, bu meret evlenirken iki takım alınır, seni on sene götürür benim bildiğim. onu alana kadar bir takım su bardağı ya da çay bardağı alan olsa yemin ederim mutluluktan delireceğim. çünkü bardak her daim kullanılır, her zaman ihtiyaç duyulan bir şeydir.
Ya da bebek görmeye diye geliyorsun, ya o evin hanımı küçücük bebeğiyle bir dünya hazırlık yapıyor sen geleceksin diye, naylon, asla giydirilemeyecek çuval bezi gibi elbiseyi niye getiriyorsun? parana da yazık değil mi? Allah rızası için üç tane çıtçıtlı badi al, ne bileyim külotlu çorap al, atlet külot al daha iyi değil mi? en azından bir şekilde kullanılır.
yani insan hiç mi düşünmez karşısındakini, ya da bana mı öyleleri denk geldi hep?
o gelen hediyeleri kimseye götüremiyorum da, artık kayınvalidemle aneme dağıtıyorum birçoğunu. ister götürün birilerine ister hayrınıza verin ister atın diyorum.
ben kimseye bir şey götürürken o da bana aynısından alsın demiyorum, ama benim gösterdiğim hassasiyeti kimse bana göstermiyor.
teyzeler büyük ihtimalle taa kendi çeyizlerine, kendi çocuklarına gelen şeylerle bana geliyor, üzülüyorum artık.
Bir tek benim çevrem mi öyle çok merak ediyorum, kimse beni sallamıyor.