Birikim yapabilme becerisi sonradan edinilir mi?

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

aman onu almazsam ne olur dediklerinizle birikim olur aslında illa binlerce lira koymak zorunda değilsiniz o küçük paralarda birikince büyük miktar oluyor. altın hesabı açın 50₺ bile olsa altın alın dursun kenarda az çok birikim olur böylece

Ben garantici bir insanım. Gezmeyi tozmayı tatilleri çok severim yaparım da çünkü olduğu kadar bütçem buna elveriyor şu an. Aynı zamanda birikim de yaparım. Ama bütçem elvermese mesela 3 tatil yerine 1 tatile çıkar arkama atardım. Yarınımız belirsiz, allah korusun hastalık sağlık cart curt. Arkamda para olmasa asla rahat edemem.

yazibekleyenkadin .!.:

aman onu almazsam ne olur dediklerinizle birikim olur aslında illa binlerce lira koymak zorunda değilsiniz o küçük paralarda birikince büyük miktar oluyor. altın hesabı açın 50₺ bile olsa altın alın dursun kenarda az çok birikim olur böylece

Genişletmek için tıkla...

Evet haklısınız. Sanırım küçük paralarla büyük birikimler yapabilmeyi mümkün görmüyorum ama yapan yapıyor

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

Kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş. Bende sizin gibiyim hiç para biriktiremiyorum. Ama bu aydan itibaren yapacagim inşallah amacım o yönde bende sıkıldım artık bu durumdan. Dikkat ettim ki herkesin evinde eksik bir şeyler var ama herkes sürekli alışveriş yapmıyor. Benim sürekli kargom geliyor alacak bir şey mutlaka buluyorum. Gıda konusunda da mesela eskiden yiyebileceğimizden fazla alışveriş yapıyordum sonrada bozulunca üzülüyordum. Önce bu alışkanlığımdan kurtuldum gıda alışverişinde ne lazımsa haftalık onu alıyorum fazlasını almıyorum. Şimdi sırada diğer online alışverişleri frenlemek var. Maaşım kadar kredi kartı ekstrem geldiğini biliyorum. Bir yerden başlamamız lazım biriktimeye. Yoksa bu şekilde gerçekten çulsuz kalacağız

Bende önceleri çok müsriftim hala biraz öyleyim tam olarak düzene oturtamadım
Eşim benden de müsrif
Para beni rahatsız ediyor illa harcanacak kenara koyunca sanki Yok olacak gibi geliyordu
Ama şu son 3 senedir kendi çapımda biraz biriktirmeye başladım
Ama Eşimi hala ikna edemedim

Mavisaclikadin .!.:

Kelin ilacı olsa kendi başına sürermiş. Bende sizin gibiyim hiç para biriktiremiyorum. Ama bu aydan itibaren yapacagim inşallah amacım o yönde bende sıkıldım artık bu durumdan. Dikkat ettim ki herkesin evinde eksik bir şeyler var ama herkes sürekli alışveriş yapmıyor. Benim sürekli kargom geliyor alacak bir şey mutlaka buluyorum. Gıda konusunda da mesela eskiden yiyebileceğimizden fazla alışveriş yapıyordum sonrada bozulunca üzülüyordum. Önce bu alışkanlığımdan kurtuldum gıda alışverişinde ne lazımsa haftalık onu alıyorum fazlasını almıyorum. Şimdi sırada diğer online alışverişleri frenlemek var. Maaşım kadar kredi kartı ekstrem geldiğini biliyorum. Bir yerden başlamamız lazım biriktimeye. Yoksa bu şekilde gerçekten çulsuz kalacağız

Genişletmek için tıkla...

Yaaa sanki ben yazdım bu yorumu Kızım 3 yaşında bile değil pencereden kargo arabasını görünce "annneeğ kargo deeldi" diyor
Ben de gerçekten son vereceğim buna. Her şeye bir kulp buluyorum kendimi avutuyorum bu ihtiyacımız diye ama sonuçta onlarsız da yaşıyoruz bir şekilde.
Seneye Ocak ayına kadar kısalım kendimizi bakalımm neler olacak

Ben daha 8 yaşındaydım, dolar biriktirirdim :) küçükken de çok pintiydim, günlük 3-5-7-10 TL alırdık o zamanın parasıyla, aileme 'gunluk böyle para verene kadar haftalık versenize, ona göre paramı harcayayim' falan derdim hatta annemle babamin sigaraya verdiği aylık+yillik parasini hesaplar birakirlarsa kaç ay içinde bilgisayar alabileceklerini falan söylerdim (sonra bilgisayar aldılar,sustum)
Büyüdüm, hiç değişmedimHala çok fena kirli cikiyimdir. Yani sadece parttime günlük çalıştığım zaman bile şehir dışında tatil yapmaya yetecek param olurdu.
Bence biraz içten gelen bir şey
Mesela benim ailem asla benim gibi değil. Yeni işe başlayınca sırf kenarda köşede bri seyleri olsun diye anneme bilezik almıştım mesela ,tutmuş satmislar oysa bugün 3 katı olmuştu yani :)
O yüzden bence birikim insanın içinde olacak, belki de burcunda.
Benim mesela burç yengeç,yükselen oğlak. Her ikisi de kötü günü düşünen, güvenceye-paraya önem veren burçlar. Ama mesela annem ikizler-aslan 'harca kız,senden kıymetli mi' kombinasyonu
Sizin burç neydi???
Benim bir önerim şu, bunu geçen yıllarda uygulamıştım,epey de param birikmisti . Denizbanktan altın gümüş hesabı açtım .maaşı alır almaz hemen birkaç gram altıni hesabıma atardım. Zaten para bitiyor, zaten olanı harciyorsun. En azından kenarda birikimin olur.
Bir de her gün, öğle yemeği saatinde 3 gram gümüş alırdım. 3 gram o zaman 20 liraydı, bugün 30 lira.
Asla nereye gittiğinin peşine düşmeyecegin bir para..farzet ki markete gittin parasi:) böyle böyle cidden epey gümüşüm birikmisti. Gümüş de durduğu yerde arttığı için o gün 2bin liram kenara attiysam mesela bugün o param 3 bin oldu.
Al sana birikim:)
Ha, bir de her ay maaşımdan mutlaka bir kısmını dolar yapardım ki seyehat ederken paranın,kurun derdine düşmeyeyim, elimin altında bozduracak dolarım olsun diye.
Haa, çok mu zenginim?
Tabii ki değilim. Ama benim gibi dargelirli bir insan icin yine az çok bir birkimim var.
Bir de tasarrufla ilgili okuması keyifli çok kaynak var. İnsan okudukça gaza geliyor...

Yani tam olarak olmuyor.Mesela eskiden har vurup harman savururken su anda sadece har vuruyorum birikim yapiyorum ama gereksiz market,internet alisverisinden tamamen vazgecemiyorum.Ondan kisarsam cok daha + da olabilirim ama psikolojim nolur o durumda bilemiyorum cunku tek sosyal aktivitem market gezmek

Sanki şu konuyu ben açmış gibiyim kesinlikle para biriktiremiyorum. Aynı şekilde düğünde takılan altınlar paralar eşim kendi işini kurdu.

Çok şükür eşimin işi iyi. Bana da her ay belli bir miktar verir benim istememe gerek kalmadan para bırakır bana.

Her ay hem kızıma hem kendime altın alacam diyorum yok yani yapamıyorum. Nereye gidiyor paralar anlamıyorum bile en sonunda banka hesabı açtım eşime oraya para yatir bana verme dedim eşim hem oraya yatırıyor hemde bana nakit veriyor... Gittim birde internet bankacılığı yaptım ne alırsam hesabımdan ödemeye başladım alışkanlık oldu sanırım

Ama burda her ay altın alma başlığı vardı orayı okudum da gaza getirecek yorumlar var isterseniz o gruba katılıp her ay bir hedef belirleyebilirsiniz bence ...

morningmoon .!.:

Yaaa sanki ben yazdım bu yorumu Kızım 3 yaşında bile değil pencereden kargo arabasını görünce "annneeğ kargo deeldi" diyor
Ben de gerçekten son vereceğim buna. Her şeye bir kulp buluyorum kendimi avutuyorum bu ihtiyacımız diye ama sonuçta onlarsız da yaşıyoruz bir şekilde.
Seneye Ocak ayına kadar kısalım kendimizi bakalımm neler olacak

Genişletmek için tıkla...

İnşallah başarabiliriz hatta arada haberleşip birbirimize gaz verelim

Ben liseye giderken babam haftalık verirdi bir günün beyliği beyliktir der hepsini bir günde harcardım sonraki dört günde evden götürürdüm

Kmsl Hnd .!.:

Bende önceleri çok müsriftim hala biraz öyleyim tam olarak düzene oturtamadım
Eşim benden de müsrif
Para beni rahatsız ediyor illa harcanacak kenara koyunca sanki Yok olacak gibi geliyordu
Ama şu son 3 senedir kendi çapımda biraz biriktirmeye başladım
Ama Eşimi hala ikna edemedim

Genişletmek için tıkla...

Ya eşlerin böyle olması hem iyi hem kötü ama eşim kendine hiç bir şey almaz aslında. Beni durdursa hepimize yetecek
Peki neleri değiştirdiniz bunu yapmak için? Ben Salı günü gidip altın hesabımı aktive edeceğim. İnşallah o şekilde olacak bu iş.

Oldum olası para biriktirmeyi beceremem, yaşım 40 olucak hala aynıyım

Ben de her ay paramı bir şeylere yatırmasam sanki ardıma kar yağıyor gibi hissederim. Yatırımımı birikimimi yapar kalanıyla geçinirim.

Kmsl Hnd .!.:

Ben liseye giderken babam haftalık verirdi bir günün beyliği beyliktir der hepsini bir günde harcardım sonraki dört günde evden götürürdüm

Genişletmek için tıkla...

Hahahah inanmazsınız ben çalışana kadar ailem bana çok tutumlusun derdi. Babamın annemin parasına asla kıyamazdım. Babam paran var mı deyince utanıp söylemezdim var derdim, o da beni bilirdi çıkar bakiyim var mı derdi. Bu yüzden hemen işe girdim herhalde Çalışmaya başladıktan sonra aldım başımı gittim.

morningmoon .!.:

Ya eşlerin böyle olması hem iyi hem kötü ama eşim kendine hiç bir şey almaz aslında. Beni durdursa hepimize yetecek
Peki neleri değiştirdiniz bunu yapmak için? Ben Salı günü gidip altın hesabımı aktive edeceğim. İnşallah o şekilde olacak bu iş.

Genişletmek için tıkla...

Bence çok da iyi değil gibi
Mesela eşimin arkadaşları yada ailece bir yere gidelim eşim hesabı öder karşı tarafa fırsat vermez
Markete gideriz saçma sapan şeylere 2 bin civarı para harcarız eve gelir hala yarın ne yemek yapacam derim çünkü yemeklik bişey yok ortada
Küçük kız bir bebek istedi ortalamanın üzerinde bir fiyat ben yok dedim o al dedi ve sonuç 1 ayda halleetti cadı bebeği ağzına hamur doldurarak

He şöyle de söyleyim herşey nakit kartımız yok büyük bir harcama olacaksa şirket hesabını tek çekim kullanır maaşta hemen kestirir
Çok şükür borcumuz da yok

Bende ufak ufak çeyrek gram filan atarım kenara

Kmsl Hnd .!.:

Ben liseye giderken babam haftalık verirdi bir günün beyliği beyliktir der hepsini bir günde harcardım sonraki dört günde evden götürürdüm

Genişletmek için tıkla...

Ben üniversitedeyken annem 500 liralik ev tutmak istemişti, ben pahalı bulmuştum. Epey kavga etmiştik, hatta babam telefonda 'parayi verecek olan biz değil miyiz' demişti, 'her ay isteyecek olan da benim' diye kapatmıştım telefonu sonuç aradım, pazarlıkla 275 liraya ev buldum. Onu da ev arkadaşımla boluse boluse öderdik. KYK kredimle ev kirası,fatura, mutfak masraflarını oderdim, yüz TL bursum vardı, onla yemekhane,yol,kafe masraflarımi oderdim (ey gidi ikibinonlarin ekonomisi...) , Kendim de parttime palyacoluk,düğün hostesligi falan yapar para kazanır,onla da turlara katılır, bilet alır şehir dışına falan giderdim. Neredeyse hiç para istemeden bitirdim okulu, ailem de sağolsun oldukça gönderirlerdi. Ama öyle bir ekonomik düzen kurmuştum ki yani, bir şekilde yürüyordu:))

morningmoon .!.:

Yaaa sanki ben yazdım bu yorumu Kızım 3 yaşında bile değil pencereden kargo arabasını görünce "annneeğ kargo deeldi" diyor
Ben de gerçekten son vereceğim buna. Her şeye bir kulp buluyorum kendimi avutuyorum bu ihtiyacımız diye ama sonuçta onlarsız da yaşıyoruz bir şekilde.
Seneye Ocak ayına kadar kısalım kendimizi bakalımm neler olacak

Genişletmek için tıkla...

Ahahaha vallahi bizde de aynı durum 2.5 yaşında kızım var her kapı çaldığında kızım "annee kargo geldi" diyor. "Hayır kargo değil" diyorum. "Ozaman abi geldi mama getirdi" diyordu eve yemek siparişi veriyorum da.

Çocuk her kapı çaldığında ya kargo yada yemek diye bekliyor başka kimse olamaz yani artık o da öğrendi

morningmoon .!.:

Merhabalar

Yatırım konusunu okuduktan sonra kendimi çok eleştirdiğim bir konuda sizlerden fikir almak istedim.

Önceden hiç birikim yapamayan, sonradan hayatında bir şeyleri değiştirip birikim yapabilen kadınlar var mı aramızda?

Öncelikle biraz kendi alışkanlıklarımdan ve hayatımızdan bahsedeyim;
Şu an çalışmıyorum, 7 yıllık evliyim ve 2. Çocuğum olana dek, yani bi 4-4.5 sene kadar çalışmaya devam ettim. Maaşımı da döviz olarak alıyordum. Maaşımı bölük börçük, zamanlı zamansız almama rağmen güzel bir maaştı diyebilirim ama güvenip borca giremedik.

Ben bakıyorum kadınlar bir kenara en azında bi çeyrek yapıp koyuyor, ben 100 lira bile koyamıyorum. Sanki cebimde dursa batacakmış gibi son kuruşuna kadar harcıyorum. Zaten her şey ateş pahası..

Aklımdaki düşünce hep şu; "aman bunu almasam ne değişecek, evde eksik var getir'den alayım, çocuklar şunu istedi getir'den söyleyeyim. Hediye alayım. Sanki gezmeye gitmesek para duracak mı?" Gibi gibi.. gezmeye tozmaya harcadığım paraya hiç acımıyorum ama sanırım olması gerekenden fazla harcıyorum.

Zamanında düğün takılarımızla araba aldık, daha sonrasında arabayı satıp bir iş yeri kurduk. Allah'tan bunu yapmışız ama ben kenarda bir şeylerim olsun istiyorum. Ben bunu biriktirdim demek istiyorum (kendime).

Sanırım bu tumumumun uzun yıllar Yurtdışında yaşamam (17 sene) ve Türk para birimine mental olarak geçemememin () bir ilişkisi var.
Ben 16 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. 33 yaşındayım ve son 4 senedir çalışmıyorum sadece, o rahatlığa çok alışmışım.. Eşim de benim gibi. Hiç birikim kafasında değil beni de engellemiyor hiç.

Demem o ki ekonominin de gidişatı ile ben biraz kendimi müsrif ve sorumsuz görmeye başladım.. Neler yapabilirim? Nerden başlayabilirim? Abartıyor muyum? Bana bir el atsanız

Genişletmek için tıkla...

Bence insanın en öncelikle bir evi olmalı.Ev senin ise kolay, ay sonu geldi ev sahibi derdi yok.Kenarda birikim lazım şart hatta bu zamanda kredi çıkar çıkmaz belli değil borç desen kim verir .Yani belli standartlar sağlandıktan sonra gezin dolaşın ama kenarada koyun.