anneniz hayatta değil mi? neden hiç ondan bahsetmiyorsunuz? babanızın onca sorumsuzluguna karsı babanızı dilinizden düşürmeyip çok sevmeniz fakat annenizle alakalı sadece hayatında hiç çalışmadı imkanı oldugu halde demeniz bana garip geldi açıkçası..Herkese merhaba. Lütfen kıymetli yorumlarınızı benden esirgemeyin. Size çok ihtiyacım var. Burası benim hayatımı çok kere kurtardı.
Öncelikle babam ve annemin size kısa bi hayatını anlatmak istiyorum. 21-23 yaşlarında evlenmişler. Anneme baya takılar takılmış. Ev almak istemiş. Babam gir çık yapmış işlerde düzenli çalışmamış ortak işe girmiş batırmış altınların bi kısmı gitmiş. Gençliğinde de öyleymiş evlenmeden de para biriktirmemiş. Annem bana 2 ay sonra hamile kalmış. Hiç plansız doğmuşum. Sonra üç yıl sonra kardeşim doğmuş. Annem hayatında hiç çalışmadı. 30 yıldır kiracılar. Uç ucuna yetti herşey ve bazen yetmedi. Fakirlik de çektik kardeşimle. Annem de bundan hiç rahatsız olup çalışayım demedi imkanları varken. Babamın 1 lira birikimi yok elde olan tek şeyleri 2000 civarı aldığı emeklisi. Şuan hala çalışıyor 52 yaşında. Bir memur maaşından daha fazla girdisi var eve. Son zamanlar yaşıtlarıyla konuşurken de mutsuz. Onları kaçırmış gibi hissediyor mal mülk yönünden. Babama üçümüz-kardeşim ben babam-birleşip ev alalım desem hayır demez mesela. Ama insan hayatında kaç kez ev alabilir?i
Atama tercihlerimin bugün son günü. Tercihlerimi bitirdim. Benimle kardeşim de tercih verdi bu süreçte. Ben şehirdışı küçük bir ilçede yaşamak istediğime karar verdim. Kiraları uygun olsun üç beş kuruş birikim yapayım, babama da eğer çalışamazsa bir miktar kardeşimle de destek oluruz diye planımız vardı. Küçük bir ilçe benim için en ideal olanıydı. (Ailem sitanbulda yaşıyor)Babamın şuan işinde hiç bir sıkıntısı yok babam da biraz para biriktirir emekliliğine kullanır diye hesap ediyorduk. Kardeşim ful istanbul tercih etti 1 yıl sonra evlilik planı var. 1 yıl sonra eş tayiniyle gidedek. İstanbulda babamların 1 yıl daha kalması gerekiyor açıkçası ayrıca gidecek memlekette bir evleri de yok. Bizim desteğimiz olmazsa sıkıntıdalar. Bizim de 1 yıl sonra memlekette onların kirasını ödeyerek babamı emekli etme hayalimiz var.
Babamı çok seviyorum. Elinden gelen herşeyi yaptı. Bir değil iki baba gücüyle sevdi bizi. Çok çok seviyorum ama hatalı bir hayalperestlik var üstünde. Bana bu akşam benim emekli olma zamanım da geldi dedi. Baba işinde yoruluyor musun diyorum hayır diyor. Planın ne diyorum küçük yere gidicem diyor. Emekli maaşıyla orda napacaksın dedim ben düzenimi kurayım kardeşim evlensin hallederiz dedim. İş sitanbulda varsa orda da var diyor. Kardeşim buraya gelecek 1 yıl para biriktir öyle git. Bak hayatınız boyunca plan yapmamışsınız şu son dönemi değerlendir biz yine sizi destekleyeceğiz ama şuan ne yer yurt tuttuk ne de beş kuruşumuz yok kenarımızda iş de garanti değil ki dedim.
Ama bir kaçış arıyor. Bana geçen gittiğin yerde eşyaya alma beni istanbula bağlayan bişey yok sen de borca girmezsin hem eşya için dedi. Baba evi toplayalım beraber gidelim desem mutlu olacak. Teyzem böyle aileyle gitmişti ve kendini hiç gerçekleştiremedi çok mutsuz oldu. Bazen kendimi kötü evlat gibi hissediyorum. Babam ölürse çok üzülürüm. Ve keşke derim diye tir tir titriyorum. Ama diğer yanımda da 28 yaşında bir evim olsun artık ayrı bir hayatım kendi bardağım kendi koltuğum olsun istemem çok mu diye bakıyorum. Evlenseydim nolacaktı diyorum. Ama babam gerçekten benimle gelse çok mutlu olurdu. Onu mahrum mu bırakıyorum.
Ben gerçekten atama haberi geldi geleli mutluluğu yarım hissediyorum. Kötü evlat mıyım? Babamın hayatının son dönemlerini mi çalıyorum? Bencillik mi yapıyorum. Yıllardır beklediğim o gün geldi ama içimde buruk bir sevinç kaldı.
Yani evet ama sız değil o sizin ebeveyniziniz. Yani sizin değil onun sizi düşünmesi gerekiyor. Babanız yaşlı değil çalışabilir. Yani sevgi ayrı birşey ama karın doyurmuyor malesef. Seven insan çalışır çabalar.Kardeşiniz evlenecek siz evleneceksiniz kısmetse.Baba olarak sahil kasabasondan ziyade sizin geleceğinizi düşünmesi gerekiyor.Ama siz hem babanızı cocuk gibi düşünürseniz ona kendını ıfade edecek alan tanınmıyor.Kardeşim erkek. O benden daha korumacı. Ailemizin bizden başka şansı gerçekten yok. 2000 lira ile kirada geçinmek mümkün mü. Evladımız gibi düşünüyoruz. Kardeşim de bu konuda en az benim kadar hassas. Onlar mutsuzken nasıl mutlu olabiliriz ki.
Sizi anlıyorum ama babamın inanın babalığını sorgulayacağımız görünen bişey yok ortada. İyiliğini anlatsam sayfalar sürer. Çok sevdi bizi. Herşeyini verdi. Ben küçükken yaşadığımız fakirlikten dolayı onu suçlamuyorum. O geçmişe baktığında boşa geçmiş ömrüne üzülüyor diye üzülüyorum. Siz de haklısınız ama hala akıllanmadı. Ben olsam sağlığım el verirken 3-5 atarım kenara. Ama hala günü geçirme aklı
Annemi tü kaka yapmıyorum. Yanlış ifade etmişim o durumu. Annemden yana bi sorunum olmadığı için annem demedim. Annem kendi içinde tutarlı biri. Babam mutsuz. Mutsuzluğunun temeli maddi. Süreci anlattım açıkçası. Annem keşke çalışsaydı ama. Şuan onlar adına böyle mutsuz olmazdık.kızlar babaya düşkün olur eyvallah da sen anneni neden bu kadar tü kaka ilan ettin acaba ? annenlerin zamanında kadınların çalışması bu kadar yaygın değildi belkide.
Annem konusunda bazı kişiler böyle yaklaşmış. Yanlış ifade etmişim o durumu. Annemden yana bi sorunum olmadığı için annem demedim. Annem kendi içinde tutarlı biri. Evim arabam yok diye mutsuz hissetmiyor. Babam mutsuz. Mutsuzluğunun temeli maddi. Babamı da annemi de eleştirdiğim bi süreci anlattım kısacası. Annem keşke çalışsaydı ama. Şuan onlar adına böyle mutsuz olmazdık. Ve annemi çok seviyorum o mutsuzsa ben de mutsuzumduranneniz hayatta değil mi? neden hiç ondan bahsetmiyorsunuz? babanızın onca sorumsuzluguna karsı babanızı dilinizden düşürmeyip çok sevmeniz fakat annenizle alakalı sadece hayatında hiç çalışmadı imkanı oldugu halde demeniz bana garip geldi açıkçası..
Estağfirullah. Neden annemi yoksayayım. Yanlış yansıttım sanırım. Annrmden yana sorunum yok kendi içinde tutarlı biri. Babam mutsuz kendi hayatına baktığında yaşıtlarıyla yarışıyor zihninde. Yaşıtları da karı koca çalıştı 5 yıl çocuk yapmadı. Söz ettiğim şey bundan ibaret.Anneniz çalışmadı diye mi bu kadar annenizi yok sayiyorsunuz?
Tek gitmek istiyorum. Bu virajı alamazsam bağımlı kişiliğe evrileceğim sonum küçük teyzem olur diye korkuyorumÖnce atamanızın çıktığı yere bir bakın nasıl bir yer olacak. Sonra anne babanızı yanınızda götürüp götürmeyeceğinize bakarsınız. 10 yıldan fazladır ailemden ayrıyım. Evlenen kadar keşke beraber yaşasaydık diyorum. Ben yakın bir yerdeydim tüm tatilimi haftasonlarının çoğunu ailemle geçiriyordum. Buna rağmen keşke daha fazla kalsaydım diyorum.
Tek gitmek istiyorum. Bu virajı alamazsam bağımlı kişiliğe evrileceğim sonum küçük teyzem olur diye korkuyorum
Ben sizden daha gençtim ailemden ilk ayrıldığımda belki ondan bu hissiyatım. Teyzeniz nasıl bir hayat geçirdi?Tek gitmek istiyorum. Bu virajı alamazsam bağımlı kişiliğe evrileceğim sonum küçük teyzem olur diye korkuyorum
Atandığında anne-babasıyla yola çıktı. Atandı topladı aileyi ve yerleşti atandığı yere. On yıllarca ailesine baktı. Bazen anneannem gittiğinde bi kaç günlüğüne evde zevkle iş yapardı. Dedem teyzeme yolunacak kaz gibi görmeye başladı.Anneannem önüne yemeği koyar etrafında dört dönerdi evi gibi hissedemezdi. Biz de küçüktük. Yaz tatilleri cümbür cemaat gider anneannemi dedemi ziyaret ederdik. Annemler 6 kardeş ve öğretmenler. Uzun yaz tatili toplaşmaları teyzemi agresifleştirirdi. Balkonda bu kadar yüksek sesle gülmeyin uyuyamıyorum diye kızar içeri girerdi. Teyzemi o zamanlar anlamazdım. Küçük dayım, teyzeme ''burası annemin evi'' diye psikolojik oyun oynardı. Teyzemi cici kız olmaya psikolojik olarak zorlardı. Kimi zaman gazla kimi zaman bırası annemin evi diye. Anneannem teyzemin başına beni dikerdi bi yere giderken. En son anladım teyxemin tek kalmak istediğini. Anneannem kocası gibi gördü sonra onu. Dedemle arası açıldı. Dedem gitti. Anneannem kumarbaz oğlunu aldı yanına. Anneliğini hakkını duygu sömrüsüyle... Diğer ksrdeşler de teyzem nasıl rahat mı diye hiç düşünmediler annemin mutfağı dediler annemin salonu. Kendileri evlenip çocuk yapıp tüm sorumluğu küçük teyxeme yıktılar. Evlilikle bu cendereden çıkmak istedi. Başarısız evliliğinin ardından psikolojik sorunları çıktı. Şuan istese hala tek yaşayamacak halde düzenli ilaç kullanıyor. Hala annesine ve kumarbaz abisine bakıyor. Ve abisine çektiği kredi borcu ve ödediği kiraya rağmen hala bir evi olduğunu hissedemiyor. Biz ziyaretlerimizi sıfıra indirdik teyzemi anlayarak. O davet etmedikçe gitmem anneannem çağırdıkça gitmediğime bozulur. Diğer tüm kardeşleri ise huzur içinde ailesiyle evlerinde yaşıyorBen sizden daha gençtim ailemden ilk ayrıldığımda belki ondan bu hissiyatım. Teyzeniz nasıl bir hayat geçirdi?