Evlenene kadar bir daha yapmayacağız, bir daha olmayacak, kendimi garip hissediyorum bilmem ne... Konu gerçek mi bilemiyorum ama gerçekse de şunu söyleyeyim: Bu çok bireysel bişey. Yani kimine göre hiç önemi yoktur, kimine göre pişmanlıktan ölme sebebidir. Kimisi bekaretten ziyade aradaki sevgiye çok takılır. Ben sadece ve sadece pişman olmama unsuruna önem veriyorum mesela. İster sevgi duyduğun insanla birlikte ol, istersen barda tanıştığın ve arzuladığın kişiyle birlikte ol, belki de bir daha karşılaşmayacağın biriyle... Yeter ki pişman olma. Pişman olacaksan da yapma bi zahmet. Herkesin hormonları var ama aklı da var. Pişman olup olmayacağını bilir herhalde insan az çok. Şu devirde halen daha bekaret muhabbeti yapılmasın ne olur. "Yaptım çünkü çook seviyorum" diye millete de açıklama yapmayın, siz o kadar değersiz de değilsiniz. Yapmışsındır çünkü yapmak istemişsindir ve bu sadece seni ilgilendirir. O zihniyette gittiğiniz için zaten erkekler kızları değersiz görüyor, istediğini almış falan muhabbeti yapılıyor.