- 30 Ağustos 2018
- 977
- 2.287
- 63
- Konu Sahibi Mutluhayatlaristiyoruz
- #41
İlk konunuza da yorum yapmıştım. Bu konuyu da görünce diyorum ki eşiniz bir yetişkin çocuk. Onu yargılamak yerine, içinde bulunduğu durumun yanlışlığının farkına varmasına yardımcı olursanız bir çözümü olabilir. Çok zor çok. Ben ilişkiimiz boyunca eşimin farkındalık yaşamasını sağlamaya çalıştım. Olmadı. En sonunda Doğan Cüceloğlu'nun "evlenmeden önce" kitabını okurken aydınlanma yaşadı. Şimdi kendini değiştirme mücadelesi veren o. Doğan hocanın "Savaşçı" kitabını okuyoruz beraber. Umarım faydalı olur, çünkü olmazsa boşanmayı düşünüyorum (onun bundan haberi yok). Bir ömür değersizlik ve saygısızlıkla geçmez. Eşim bana sesini bile yükseltmez, asla kötü kelam kullanmaz. Benim saygıdan kastım bu değil, bir insanı insandan sayma. Doğurduğunuz çocuğun isminde söz hakkınız ve rızanızın aranmamasından daha büyük bir saymama/saygısızlık olabilir mi?
Lütfen henüz yetişkin olamamış eşinize çok doğurmayın.
Ben 32 yaşındayım, eşimde düzelme yolunda bir adım görmedikçe çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum. O yavrulara da yazık.
Lütfen henüz yetişkin olamamış eşinize çok doğurmayın.
Ben 32 yaşındayım, eşimde düzelme yolunda bir adım görmedikçe çocuk sahibi olmayı düşünmüyorum. O yavrulara da yazık.