Bir tuhaf aile

Hic bulaşma bu insanlara. Hayir gelmez. Zaten gelmemiş bundan sonrada gereksiz elemanlar. Firsatin varsa terapi yap. Yaşadıkların cok ağır. Cok üzüldüm
 
Inanirim
Su bdv de okudugum anne babalardan sonra sizin anlattiklariniza da inanirim
Ne kadar cokmus bu igrenc insanlar
Unutun lutfen , aramayin , yokmuslar gibi yapin , kendi ailenize esinize bebeginize odaklanin
Allah size cok mutlu bebekli cocuklu bol kahakahali bir yuva versin insallah
 
siz ne yüce gönüllü insansınız öyle.. maşallah herkes sizin gibi dirayetli, sabırlı, yaşadıklarına rağmen bu denli iyi bir insan olamaz. tebrik ediyorum gerçekten kendi ayaklarınızın üzerinde durabilmenize kötü anılara rağmen dimdik psikolojinize. kesinlikle ölmüşler olarak düşünün Allah ıslah etsin onları. eşinizin var ise annesini anne, babasını baba belleyin. eminim o boşluğu öz ebeveynlerinizden daha iyi doldururlar. bu arada mükemmel bir anne olacaksınız❤️
 
Sismankofte .!.:
Merhaba hanimlar, belki biraz teselliye belki de sadece anlatmaya ihtiyacim var.
25 yasindayim, yaklasik 1 sene once evlenip yurtdisina gelin geldim. Gelin geldim dedigim, bir kinam nisanim olmadan geldim. Babam ve annem (ailem demeye dilim varmiyor) beni eski bir esya gibi savurdular.
Cocuklugumdan beri baski altinda buyudum. Babam sebepli sebepsiz doverdi. Oyle birkac tokat degil kendi yasitini dover gibi agzimi yuzumu patlatarak. Surekli psikolojik bir baski da vardi uzerimde. Babam evdeyken dus alamaz, tv izleyemezdim cunku cok cimriydi. Evde hersey sayiliydi mesela 4 parca et alir herkese bir parca duserdi. Sut cok ictigimiz icin almazdi. Ailecek ne yemege ne sinemaya gittik onun parasiyla. 22 yasimdayken is yemegine gittigim icin beni merdivenlerden surukleyerej dovdu. Yani ne anlatsam bilemiyorum cok doluyum hayatim boyunca hep nefret ederek buyudum. El kadar cocukken bosansinlar diye dua ederdim. Annem de hep sessiz kalirdi. Ben hastaliktan geberirken kocasiyla yatardi. Mesela kis vakti ben dusa girmistim babam sicak suyu kesti kopuklu cikmak zorunda kaldim, ertesi sabah annemle banyoya girince ikisi (evet ahlak anlayisi da sifirdi) annemin bana soyledigi biz kari kocayiz elbette yikaniriz olurdu.
Velhasil kelam 15 yasimdan beri afedersiniz kopek gibi calistim, onlara da yedirdim iyi olmaya calistim. Benim paramla hic gidemeyecekleri yerlere goturdum, sustum, iyi olmak icin cabaladim ve iyi yerlere geldim hep kendi cabamla. Hayatimda birkez bile onlar icin degerli oldugumu hissetmedim.. cok aci dimi.. ama malesef oyle.
Evlenirken surekli sorun cikartti, hic elini cebine atmadi beni karsi tarafa hep mahcup etti, olur olmadik konustu (nikahtan sonra esime maddi manevi senindir dedi, ben isten ayrilacakken bu calissin ceyizini tamamlasin vs gibi bir suru sey soyledi, annem ayri bir vaka nikahim var sabah hala kocasiyla yatma derdinde, misafir gibi paspal paspal geldiler nikahima. Arkadaslarim disinda kimse yanimda olmadi)
En sonunda ne nisan ne kina hicbirsey yapmadan beni postaladi. Evden kovdu ben 4 ay teyzemde sagda solda kaldim ama hersey icimde kaldi. Baba evinden gelinlikle cikamadim. Bir kinam dahi olmadi..
Simdi 6 aylik hamileyim, annemlerle bu zamana dek hic konusmadik. Babannemden duydugum kadariyla hala yalan soyluyor beni sucluyormus. Torunun olacak demisler banane demis. Uzuluyorum.. dogum yapacagim yanimda bir annem bulunmayacak. Etraf soruyor ailen gelecek mi diye hep gecistiriyorum ama hamilelik psikolojisi mi nedir hep gecmisi dusunup uzuluyorum. Insan nasil boyle olur diye. Esim ara konus hal hatir sor ayda yilda bir sacmalarsa kapatiriz telefonu sen yine de bagini koparma diyor. Bir taraftan da sen kizlarisin ama ben yabanciyim sana yaptiklarini affedemiyorum birgun karsima cikarsa cok kotu dovecegim diyor. Sizce ne yapmaliyim?
Bu arada size cok uzak gelebilir bu anlattigim baba figuru ama daha anlatmadigim bir suru kotu anim var. Kendisi aylik geliri 15 binlira olan 2 evi, arabasi, emeklisi vs olan cimri bencil asosyal delinin teki. Yine de cikmiyor aklimdan. Biz kedimize carpsak uyurken ope koklaya ozur diliyoruz bunlar nasil boyle oluyor, ben neler yasamisim inanin aklim almiyor.
Genişletmek için tıkla...
Gidebileceğin kadar uzağa gitmişsin bu saatten sonra tek kelime etme.
 
Sismankofte .!.:
Merhaba hanimlar, belki biraz teselliye belki de sadece anlatmaya ihtiyacim var.
25 yasindayim, yaklasik 1 sene once evlenip yurtdisina gelin geldim. Gelin geldim dedigim, bir kinam nisanim olmadan geldim. Babam ve annem (ailem demeye dilim varmiyor) beni eski bir esya gibi savurdular.
Cocuklugumdan beri baski altinda buyudum. Babam sebepli sebepsiz doverdi. Oyle birkac tokat degil kendi yasitini dover gibi agzimi yuzumu patlatarak. Surekli psikolojik bir baski da vardi uzerimde. Babam evdeyken dus alamaz, tv izleyemezdim cunku cok cimriydi. Evde hersey sayiliydi mesela 4 parca et alir herkese bir parca duserdi. Sut cok ictigimiz icin almazdi. Ailecek ne yemege ne sinemaya gittik onun parasiyla. 22 yasimdayken is yemegine gittigim icin beni merdivenlerden surukleyerej dovdu. Yani ne anlatsam bilemiyorum cok doluyum hayatim boyunca hep nefret ederek buyudum. El kadar cocukken bosansinlar diye dua ederdim. Annem de hep sessiz kalirdi. Ben hastaliktan geberirken kocasiyla yatardi. Mesela kis vakti ben dusa girmistim babam sicak suyu kesti kopuklu cikmak zorunda kaldim, ertesi sabah annemle banyoya girince ikisi (evet ahlak anlayisi da sifirdi) annemin bana soyledigi biz kari kocayiz elbette yikaniriz olurdu.
Velhasil kelam 15 yasimdan beri afedersiniz kopek gibi calistim, onlara da yedirdim iyi olmaya calistim. Benim paramla hic gidemeyecekleri yerlere goturdum, sustum, iyi olmak icin cabaladim ve iyi yerlere geldim hep kendi cabamla. Hayatimda birkez bile onlar icin degerli oldugumu hissetmedim.. cok aci dimi.. ama malesef oyle.
Evlenirken surekli sorun cikartti, hic elini cebine atmadi beni karsi tarafa hep mahcup etti, olur olmadik konustu (nikahtan sonra esime maddi manevi senindir dedi, ben isten ayrilacakken bu calissin ceyizini tamamlasin vs gibi bir suru sey soyledi, annem ayri bir vaka nikahim var sabah hala kocasiyla yatma derdinde, misafir gibi paspal paspal geldiler nikahima. Arkadaslarim disinda kimse yanimda olmadi)
En sonunda ne nisan ne kina hicbirsey yapmadan beni postaladi. Evden kovdu ben 4 ay teyzemde sagda solda kaldim ama hersey icimde kaldi. Baba evinden gelinlikle cikamadim. Bir kinam dahi olmadi..
Simdi 6 aylik hamileyim, annemlerle bu zamana dek hic konusmadik. Babannemden duydugum kadariyla hala yalan soyluyor beni sucluyormus. Torunun olacak demisler banane demis. Uzuluyorum.. dogum yapacagim yanimda bir annem bulunmayacak. Etraf soruyor ailen gelecek mi diye hep gecistiriyorum ama hamilelik psikolojisi mi nedir hep gecmisi dusunup uzuluyorum. Insan nasil boyle olur diye. Esim ara konus hal hatir sor ayda yilda bir sacmalarsa kapatiriz telefonu sen yine de bagini koparma diyor. Bir taraftan da sen kizlarisin ama ben yabanciyim sana yaptiklarini affedemiyorum birgun karsima cikarsa cok kotu dovecegim diyor. Sizce ne yapmaliyim?
Bu arada size cok uzak gelebilir bu anlattigim baba figuru ama daha anlatmadigim bir suru kotu anim var. Kendisi aylik geliri 15 binlira olan 2 evi, arabasi, emeklisi vs olan cimri bencil asosyal delinin teki. Yine de cikmiyor aklimdan. Biz kedimize carpsak uyurken ope koklaya ozur diliyoruz bunlar nasil boyle oluyor, ben neler yasamisim inanin aklim almiyor.
Genişletmek için tıkla...
Dogumunda gelecek olsa bile sana bir menfaati olmaz ki torununu duyunca banane diyen annenin. Sen onlari akrabaliktan sil ve onundeki yasantina bak bence. Ve iyi ki esim onlar gibi degil iyi ki kurtulmusum onlardan diye sukret.
 
onlara ihtiyacın varken hayırları dokunmamış size,bu satten sonra ne yapacaksınız ki onları..varlığı daha dert olur bunların,yok sayın,öldü deyin..ailen nerde diyenleride boşverin sallamayın
 
Ben şöyle yap böyle yap diyemem sadece seni anlıyorum demek istiyorum.çünkü benzer bir aileye sahip biri olarak söylüyorum ki insan özellikle annesine hep ihtiyaç duyuyor hele ki Doğuma giderken gözlerim hep onu aradı.O gün yanımda arkadaşlarımdan oluşan bir düzine insan vardı ama ben dedim ki keşke benimde annem normal anneler gibi olsaydı ve yanımda olsaydı.Doğum sonrası annenin yokluğunu hissediceksin ama şöyle düşün bizede böyle anne düşmüş yapacak bişey yok.Bize düşen evlatlarımıza iyi anne olmakta geçmişe sünger çekmek çünkü bebeğini kucağına aldığın an yeniden doğacaksın:)
 
O annenin bile dogumda yaniniza geldigini hatta bir gun sizi sevecegini hayal ediyorsunuz, istiyorsunuz icten ice biliyorum. Ozur dilerim ama olmayacak. O anne baba sizi ancak baslarina Allahtan bir bela gelirse ya da son nefeslerini verirken sizi anacaklar. Ama kabul edin. Bu gune kadar onlar icin neyseniz bundan sonra da degismeyecek bu. Beklentilerinizi kesmek yerinde olacaktir. Bir psikologla konusun. Ruh haliniz bebeginize yansiyor...

Ayrica, bir sekilde oldu da bu insanlarin akli basina geldi, artik yaninizda olmak istediler, sizi sevdiler falan. Size samimi gelmeyeceginden siz onlari istemeyeceksiniz emin olun. Cunku biliyorum. Su an zaten hayatinizda yoklar. Esiniz de bu konuda anlayisliyken dert aramayin. Birakin olduklari yerde kalsinlar. Bebeginizi saglikla kucaklayin insallah.
 
Gecmisi unutun esinize ve bebeginize adapte olun farzedin ki hayatinizda hic yoklar
 
Sırf kan bağım var diye üzülemem bana bunkadsr şey yapan insanlada görüşmem yemesin parasını daha iyi eninde sonunda sen yiyeceksin sefan olsun ohh
 
Sizin yerinizde olsam ölene kadar konuşmam. Mezarına da gitmem. Kendinize azıcık da olsa saygınız varsa görüşmeyin size bunları yapan insanlarla.
 
Sismankofte .!.:
Merhaba hanimlar, belki biraz teselliye belki de sadece anlatmaya ihtiyacim var.
25 yasindayim, yaklasik 1 sene once evlenip yurtdisina gelin geldim. Gelin geldim dedigim, bir kinam nisanim olmadan geldim. Babam ve annem (ailem demeye dilim varmiyor) beni eski bir esya gibi savurdular.
Cocuklugumdan beri baski altinda buyudum. Babam sebepli sebepsiz doverdi. Oyle birkac tokat degil kendi yasitini dover gibi agzimi yuzumu patlatarak. Surekli psikolojik bir baski da vardi uzerimde. Babam evdeyken dus alamaz, tv izleyemezdim cunku cok cimriydi. Evde hersey sayiliydi mesela 4 parca et alir herkese bir parca duserdi. Sut cok ictigimiz icin almazdi. Ailecek ne yemege ne sinemaya gittik onun parasiyla. 22 yasimdayken is yemegine gittigim icin beni merdivenlerden surukleyerej dovdu. Yani ne anlatsam bilemiyorum cok doluyum hayatim boyunca hep nefret ederek buyudum. El kadar cocukken bosansinlar diye dua ederdim. Annem de hep sessiz kalirdi. Ben hastaliktan geberirken kocasiyla yatardi. Mesela kis vakti ben dusa girmistim babam sicak suyu kesti kopuklu cikmak zorunda kaldim, ertesi sabah annemle banyoya girince ikisi (evet ahlak anlayisi da sifirdi) annemin bana soyledigi biz kari kocayiz elbette yikaniriz olurdu.
Velhasil kelam 15 yasimdan beri afedersiniz kopek gibi calistim, onlara da yedirdim iyi olmaya calistim. Benim paramla hic gidemeyecekleri yerlere goturdum, sustum, iyi olmak icin cabaladim ve iyi yerlere geldim hep kendi cabamla. Hayatimda birkez bile onlar icin degerli oldugumu hissetmedim.. cok aci dimi.. ama malesef oyle.
Evlenirken surekli sorun cikartti, hic elini cebine atmadi beni karsi tarafa hep mahcup etti, olur olmadik konustu (nikahtan sonra esime maddi manevi senindir dedi, ben isten ayrilacakken bu calissin ceyizini tamamlasin vs gibi bir suru sey soyledi, annem ayri bir vaka nikahim var sabah hala kocasiyla yatma derdinde, misafir gibi paspal paspal geldiler nikahima. Arkadaslarim disinda kimse yanimda olmadi)
En sonunda ne nisan ne kina hicbirsey yapmadan beni postaladi. Evden kovdu ben 4 ay teyzemde sagda solda kaldim ama hersey icimde kaldi. Baba evinden gelinlikle cikamadim. Bir kinam dahi olmadi..
Simdi 6 aylik hamileyim, annemlerle bu zamana dek hic konusmadik. Babannemden duydugum kadariyla hala yalan soyluyor beni sucluyormus. Torunun olacak demisler banane demis. Uzuluyorum.. dogum yapacagim yanimda bir annem bulunmayacak. Etraf soruyor ailen gelecek mi diye hep gecistiriyorum ama hamilelik psikolojisi mi nedir hep gecmisi dusunup uzuluyorum. Insan nasil boyle olur diye. Esim ara konus hal hatir sor ayda yilda bir sacmalarsa kapatiriz telefonu sen yine de bagini koparma diyor. Bir taraftan da sen kizlarisin ama ben yabanciyim sana yaptiklarini affedemiyorum birgun karsima cikarsa cok kotu dovecegim diyor. Sizce ne yapmaliyim?
Bu arada size cok uzak gelebilir bu anlattigim baba figuru ama daha anlatmadigim bir suru kotu anim var. Kendisi aylik geliri 15 binlira olan 2 evi, arabasi, emeklisi vs olan cimri bencil asosyal delinin teki. Yine de cikmiyor aklimdan. Biz kedimize carpsak uyurken ope koklaya ozur diliyoruz bunlar nasil boyle oluyor, ben neler yasamisim inanin aklim almiyor.
Genişletmek için tıkla...
Hayatta yaptığın en iyi iş olan çalışmayı evleniyorum diye bırakman hiç iyi olmamış, daha evliliğin başında bebek sahibi olma kararı da oldukça erken olmuş ama olan olmuş, ikinciyi yapma ve çalışmaya devam et.
Bir de bu hayatta böyle bir ailem var demeye insan utanır, daha da fazla üzülme hayatından komple çıkar gitsin.
Aile demek kan bağı demek değildir, sevgi koruyup kollamak merhamet demektir sizde var mı bunlar da bu kadar ağlıyorsunuz
 
Tekrar gorusmeye baslamayim artik sizin yeni bir aileniz var bebisinizde olcakmis atin onlari aklimizdan yeni ailenize odaklanin
 
Kimi anne vardır, kocası ölünce inşaatlarda amelelik yapar yine de çocuklarına bakar büyütür; kimileri de kızının en mutlu gününde bile yanında olmaz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
  • Kilitli
Ev almak babanın görevi mi evlatların mı? Üzerine birde suçluluk psikolojisine sokuyor?
Yorumlar
10
Görüntüleme
746
Esila09
E
poppyseed
Bosanma sonrasi baba ile gorus
Yorumlar
9
Görüntüleme
625
unutuyomben
U
M
Yanlis mi yaptim? Kendimi kotu hissediyorum
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
Mimoza08
M
E
Alicak vericek meselesi ?
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
2K
Elif3211
E
kivircik2005
Ben galiba artik kafayı yedim...
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
kivircik2005
kivircik2005
Back
X