birkaç yildir sosyal medyaya bagimliyim ve ordaki insanlara önceki konularımı hatırlayanlar bilir pek iyi bi insan değilim galliba dün de zaten 17 senelik arkadasim ile küstüm ve iyi hissetmiyorum
sevdiğim çocugu rahatsiz ediyorum sanırım emin değilim aslında beni affetmiyor bazen engelimi acip ümit verip sonrasında tekrardan gidiyor ve sonra telefonlarımı acmıyor engelliyor ve bu da beni çok yordu
ailesel olarak da iyi değilim pek her şeyden uzaklasma isteği geldi içime en yakınlarımı hep kaybettim bazen ben suclu oldum bazen de onlar işte
gerçekten yorgun isteksiz hissediyorum bir süre her şeyden izole olmak sizce bana iyi gelir mi telefonumu birkac gün acmamak kendime odaklanmak? hayatım boyunca hep insanlara odaklandım iki yıldır sevdiğim çocuğa yalvarıyorum o beni hep aşagiliyor gidecegimi anlayinca da ümit verip tekrar gidiyor iste cok garip bi his ben içimi döküyorum su an ama yani ne biliyim ya ben iyi biri olmak istiyorum bi süre telefondan uzak kalıp bir tane arkadasım kaldı onla arada disari cikip kitap okuyup resim cizip sarki dinleyerek kendimi izole edebilir miyim
hastalıgım var takıntı hastasıyım ilac kullandım bi süre o dönem cok aci cektim düsünmek istemiyorum o zamanı artık hiç kafamda hala sevdiğim cocukla konusuyorum bana hep hakaret ediyor küfür ediyor asagiliyor bagiriyor eskisi gibi... bunlar bahane arkasına sıgınmak istemiyorum ben kötüyüm nolursa olsun intikam icin korkunc bir insan oldum ama artık özümü unutmus gibi hissediyorum nasıl hatirlayacagim ki? cok uzattım ama kendimi mahvolmus hissediyorum bana hep kotu davranan birine bagımlıyım kurtulmak istiyorum bazen ölsem rahatlarım gibi geliyor ama tekrardan kendımı o hale düsürmek istemiyorum
ben ne yapacagım ki sizce bi süre telefonumdan uzaklasmak kimseden bir şey beklememek özellikle ondan bana iyi gelir mi...
sevdiğim çocugu rahatsiz ediyorum sanırım emin değilim aslında beni affetmiyor bazen engelimi acip ümit verip sonrasında tekrardan gidiyor ve sonra telefonlarımı acmıyor engelliyor ve bu da beni çok yordu
ailesel olarak da iyi değilim pek her şeyden uzaklasma isteği geldi içime en yakınlarımı hep kaybettim bazen ben suclu oldum bazen de onlar işte
gerçekten yorgun isteksiz hissediyorum bir süre her şeyden izole olmak sizce bana iyi gelir mi telefonumu birkac gün acmamak kendime odaklanmak? hayatım boyunca hep insanlara odaklandım iki yıldır sevdiğim çocuğa yalvarıyorum o beni hep aşagiliyor gidecegimi anlayinca da ümit verip tekrar gidiyor iste cok garip bi his ben içimi döküyorum su an ama yani ne biliyim ya ben iyi biri olmak istiyorum bi süre telefondan uzak kalıp bir tane arkadasım kaldı onla arada disari cikip kitap okuyup resim cizip sarki dinleyerek kendimi izole edebilir miyim
hastalıgım var takıntı hastasıyım ilac kullandım bi süre o dönem cok aci cektim düsünmek istemiyorum o zamanı artık hiç kafamda hala sevdiğim cocukla konusuyorum bana hep hakaret ediyor küfür ediyor asagiliyor bagiriyor eskisi gibi... bunlar bahane arkasına sıgınmak istemiyorum ben kötüyüm nolursa olsun intikam icin korkunc bir insan oldum ama artık özümü unutmus gibi hissediyorum nasıl hatirlayacagim ki? cok uzattım ama kendimi mahvolmus hissediyorum bana hep kotu davranan birine bagımlıyım kurtulmak istiyorum bazen ölsem rahatlarım gibi geliyor ama tekrardan kendımı o hale düsürmek istemiyorum
ben ne yapacagım ki sizce bi süre telefonumdan uzaklasmak kimseden bir şey beklememek özellikle ondan bana iyi gelir mi...
