Bir sonu olmayan kilo derdim..

Öncelikle kendimi tanıtayım 34 yaşındayım evliyim bir kızım var 5.5 yaşında memurum çalışıyorum aktif bir şekilde…
Gelelim sorunuma…
Çocukluğumdan beri bitmek bilmeyen bir kilo sorunum var şekil değiştiriyor ama asla düzelmiyor. Bunun için tedavi de gördüm bir süre iyiyim sonra yine ilk eşikte pat düşmüşüm.
Psikolog bunun çok sorunlu bir ailede büyümem dolasıyla olduğunu söylemişti. Ama ben tam olarak neden yenemediğimi bilmiyorum, bulamıyorum.
Çocukken inanılmaz zayıftım lise sona kadar anoreksik insanlar gibiydim beni hasta sanıyorlardı düşünün. Mezun olduktan sonra hızla ama hızla kilo almaya başladım. Babam üniversiteye gitmeme izin vermemişti sürekli evdeydim depresyona girmiştim. Çok hızla bütün bedenimde çatlamayan tek nokta kalmayarak hızla 100 kilolara ulaştım. İlgisiz olan ailem bile sorunu farkedip doktora götürdü ki kiloya bağlı diyabet olduğumu öğrendik. Tabi yine kilo sebepli karaciğer yağlanması, kolesteol vs vs..
Sonra okulu bir şekilde kendi imkanlarımla okudum bitirdim bir süre özel sektörde çalıştım ama hep dışlandım istenmedim çünkü beden aktifliği isteyen bir işim var. Eşimle tanışıtım evlendim ama ailesi beni kilolu olduğum için istemedi ve bunu yüzüme karşıda belirttiler.
Hamile kaldım kilom ve hastalıklarım yüzünden çok zor ve riskli hamilelik geçirdim.
Sonrasında artık canıma tak etmiş olacak ki kilo vermeyi kafaya koydum ve zayıfladım
Sandım ki zayıfladığımda herşey düzelecek ben çok mutlu olacağım.. ama öyle olmadı.
Önce yapmaktan bıkmışlıkla, istediğim yemeği yiyemediğim için mutsuz olmakla baş gösterdi. Spora gitmeye başladım en azından dengelerim haftanın her günü olmasa da belli günleri izin verebilmiş olabilirim diye düşündüm. İyi de gidiyordum. Sonra birden yediklerimi daha çok kısmaya daha çok zor vermeye çalıştığımı farkettim. Tabi doğru psikiyatriye gittim. Bana bir iki tane ilaç verdi kullanman gerekiyor dedi ve bingo! İlaçları iştahımı açtı da açtı ve kilo almaya başladım. Halbuki yemiyordum yemediğim ve ilaçlarında metabolizmamı yavaşlatması sebebiyle alıyormuşum aslında. Şuan güncel olarak 73 kiloyum son bir kaç ayda 65 kilodan çıktım bu kiloya. Bir haftadır salak salak ağlama krizlerine giriyorum yemiyorum aynada kendimi asla beğenmiyorum çatlaklarım sarkmış göbeğim yaşlanmış yüzüm…
Nolur beni kınamayın.
Ben bu hastalıktan kurtulmak için çok savaştım ama o hep bir şekilde geri geldi.
Beynimin içindeki ses sürekli beni suçluyor yediysen telafi edeceksin saçma sapan detokslar yapacaksın diye dürtüyor. Gün boyu yemediğim için gece uyanıp bir sürü abur cubur tırtıklıyorum. Çoğu zaman yedikten sonra kusmayı düşünüyorum ama doktor dişlerin erir reflü olursun dediği için kendimi tutuyorum yoksa tutmayacağım eminim.
Çok yoruldum artık kendimden de bıktım.
Farkında olmasam belki daha kolay olurdu ama tüm saçmalıklarımın farkındayım.
Bu bir hastalık diyorum ama iraden de mi yok diye kızıyorum da bir yandan…
ne yapacağım bilmiyorum umarım birgün bende normal insanlar gibi olurum
 
Mide balonunu araştırın isterseniz. Bende veremiyordum çok araştırdım doktor ve taktırdım. Şu hayatta kendime yaptıgım en büyük iyilik oldu. Kilo vermeye başladım. Yürüyüşe başladım. Kilo verdikçe dahada azimli oldum
 
Sizi çok iyi anlıyorum yıllarca 10kilo ver 15al döngüsünde yaşadım, yaşıyorum. Bi 4-5 yıl kadar sabit kalmıştım ideal kilomda sonra uzmanlık sınavına çalışırken 15 kilo alarak batırdım. O kiloyla gebe kaldım Şimdi de 4 aylık bebeğim var ve yine +20 kilom ideal kilomdan. Yalnız değilsiniz bu döngüde yaşayan bir sürü insan var. Ben de 15 kilo vereyim modundayım kaç aydır ama tık yok. Bebeğin sorumluluğu bi tık ağır geldi ve bedensel sağlığımı ikinci plana attım maalesef ben. Önce psikolojik sağlığınızı düzeltmeye bakın, kilo işi otomatik düzelecektir.
 
Ablacığım her şeyden önce yemekle olan bu travmatik ilişkini değiştirmelisin bence. Yemek vücudun yakıtıdır, besin değerlerini alırsın, yersin doyarsın, bu kadar. Yani yediğinde sana kilo aldıran batıran bitiren obje değildir yemek önce burayı değiştirmelisin.

Kendini aç bıırakmayı, cezalandırmayıı vb acilen bırakmalısın. kendin de yazmışsınz aten aç durmak mümkün değil, gün içinde yemen gereken belli bir kalori var onu gün boyunca yemezsen hem metabolizmanı bozarsın hem de o kaliroileri akşam oturur yersin öyle ya da böyle yemek zorundasın. her şeyden aç gezmeyi kendine eziyet etmeyi bırak. 3 ögün güzelce ye, öğleden sonra da ara öğün meyve ve kahve yap mesela. Her öğünde doyacağın kadar bir miktar ye, ölesiye yeme, karbonhidratları da tam tahıllardan seç. Üstüne de hareket edersen zayıflarsın. Mutlaka hareket etmelisin. Sıkıldıkça yiyeceğine , öğleden sonra yürüyüş yap. 2 saat yürü mesela, saat 2-4 arasi, hem güneş alırsın hem kalori yakarsın. Ben evde olsam kesinlikle cikar her gun gezerdim, vitrin bakardim, kahve icerdim. Bu olaya bu kadar travmatik yaklaşırsan mutsuz kalmaya devam edersin. her şeyden once hedefin sağlık ve mutluluk olsun, spordan sonra vücuduna dolan mutluluğu bir kez tadınca zaten her gün arıyorsun:dondurma:

Bence ilk hedefin normal yeme düzeni ve spor olsun, sonra kallori azaltma tekniklerini denersin.
 
Cümlenin neresi normal? Hangi psikolojisi bozuk böyle bir cümleyi normal karşılar?
Hadi normal karşıladin, insanların verdiği tepkiden anlamiyormusun sorunlu olduğunuK3ndilerine böyle bir cunle

Cümlenin neresi normal? Hangi psikolojisi bozuk böyle bir cümleyi normal karşılar?
Hadi normal karşıladin, insanların verdiği tepkiden anlamiyormusun sorunlu olduğunu?
Kendisine bu tarz bir cümle kurulsa hoşuna gitmez ama, söylediğim küfür değil, hakaret değil diyor tamam ama normal bir cümle mi, herşeyden önce çok suçlayıcı bir ifade...Kilo vermek gerçekten kolay birşey değil hele bir yerde kilo verimi durmuyor mu eziyet ki ben zayıf bir insanım ama anlamak çok da zor değil insanları.. Maalesef bizim insanımızın çoğu empatiden uzak..
 
Kendisine bu tarz bir cümle kurulsa hoşuna gitmez ama, söylediğim küfür değil, hakaret değil diyor tamam ama normal bir cümle mi, herşeyden önce çok suçlayıcı bir ifade...Kilo vermek gerçekten kolay birşey değil hele bir yerde kilo verimi durmuyor mu eziyet ki ben zayıf bir insanım ama anlamak çok da zor değil insanları.. Maalesef bizim insanımızın çoğu empatiden uzak..

Kesinlikle. Yorumu yazan üye 7/24 insanin ayarlarinla oynayan yorumlar yazıyor zaten. Eski yorumlarına baksan anlarsin ne demek istediğimi.
Empatiden uzak ve eğri oturup doğru konuşursak böyle yorum yazan kadinlar bariz kötü kalpli
 
Cümlenin neresi normal? Hangi psikolojisi bozuk böyle bir cümleyi normal karşılar?
Hadi normal karşıladin, insanların verdiği tepkiden anlamiyormusun sorunlu olduğunu?
Tamam da bu mesaja gelene kadar ne konularda ne mesajlar yazılıyor da herkes beğendim atıyor.niye bu konuda herkes bir sevgi kelebeğine dönüştü onu anlayamadım ben.çok acımasız ve gıcık yorumlar yapılıyor neredeyse tüm konularda.birkaç kere ben de bu tarz birşey tepki göstermişti kimse hak vermedi.bu konuda millet niye böyle hassaslaştı şimdi? Ki bence mesajda da birşey yok.garip doğrusu.kilo çoğu kişinin ortak sorunu olduğu için empati duyguları harekete geçti galiba.
 
Kesinlikle. Yorumu yazan üye 7/24 insanin ayarlarinla oynayan yorumlar yazıyor zaten. Eski yorumlarına baksan anlarsin ne demek istediğimi.
Empatiden uzak ve eğri oturup doğru konuşursak böyle yorum yazan kadinlar bariz kötü kalpli
Ohooo bu mesajda kötü kalplilikse artık.ne skandal mesajlar yazılıyor.bu konuda bir anda ne oldu herkese anlayamadım.aynı hassasiyet diğer konularda da olsa tamam diyeceğiz de.şuan sadece anlamsız geliyor.zorla mi yediriyorlar yeme demiş alt tarafı.bu ne tepkidir anasına sövmüş gibi.
 
Tamam da bu mesaja gelene kadar ne konularda ne mesajlar yazılıyor da herkes beğendim atıyor.niye bu konuda herkes bir sevgi kelebeğine dönüştü onu anlayamadım ben.çok acımasız ve gıcık yorumlar yapılıyor neredeyse tüm konularda.birkaç kere ben de bu tarz birşey tepki göstermişti kimse hak vermedi.bu konuda millet niye böyle hassaslaştı şimdi? Ki bence mesajda da birşey yok.garip doğrusu.kilo çoğu kişinin ortak sorunu olduğu için empati duyguları harekete geçti galiba.
Alakası yok, ben 59 kiloyum (kilolu olduğumdan değil tepkim ha kilolu olsam da cümlenizin art niyetli olduğunu belirtirdim) ancak empati yapabiliyorum. Bu tarz irrite edici yorumlara denk geldiğimde de yazarım fikrimi , neden yazmayayım! Kimse sizin stres topunuz değil, burda kimse sizi görmüyor, tanımıyor diye ağzınıza geleni yazmayın lütfen.. Zaten yorumunuzun devamında sıkıntı yok, neden öyle bir cümleyle başlarsınız ki dedim. Kabul edin, iyi bir cümle değil..Size de biri yazsa hoşunuza gitmez. 2*2=4'tür, size, bana, ona göre değişmez..Sizin yorumunuz da böyle bir yorum..Neyse siz zaten belli ki kabullenmeyeceksiniz..
 
Ohooo bu mesajda kötü kalplilikse artık.ne skandal mesajlar yazılıyor.bu konuda bir anda ne oldu herkese anlayamadım.aynı hassasiyet diğer konularda da olsa tamam diyeceğiz de.şuan sadece anlamsız geliyor.zorla mi yediriyorlar yeme demiş alt tarafı.bu ne tepkidir anasına sövmüş gibi


Başka konularda çok daha acımasız yorumlar yapılıyordur onda haklısınız ama ben kendi adıma eğer görürsem o yorumlarda da fikrimi beyan ederim. Neyse yapacak birşey yok, siz de böyle kırıcı yapıda bir insansınız demek ki.... Sizinle uzlaşmak zor..iyi günler dilerim..

Ohooo bu mesajda kötü kalplilikse artık.ne skandal mesajlar yazılıyor.bu konuda bir anda ne oldu herkese anlayamadım.aynı hassasiyet diğer konularda da olsa tamam diyeceğiz de.şuan sadece anlamsız geliyor.zorla mi yediriyorlar yeme demiş alt tarafı.bu ne tepkidir anasına sövmüş gibi.
Başka konularda çok daha acımasız yorumlar yapılabiliyor evet onda haklısınız ama ben kendi adıma eğer görürsem o yorumlarda da fikrimi beyan ederim. Neyse yapacak birşey yok, sizinle uzlaşmak zor gibi..iyi günler
 
Alakası yok, ben 59 kiloyum (kilolu olduğumdan değil tepkim ha kilolu olsam da cümlenizin art niyetli olduğunu belirtirdim) ancak empati yapabiliyorum. Bu tarz irrite edici yorumlara denk geldiğimde de yazarım fikrimi , neden yazmayayım! Kimse sizin stres topunuz değil, burda kimse sizi görmüyor, tanımıyor diye ağzınıza geleni yazmayın lütfen.. Zaten yorumunuzun devamında sıkıntı yok, neden öyle bir cümleyle başlarsınız ki dedim. Kabul edin, iyi bir cümle değil..Size de biri yazsa hoşunuza gitmez. 2*2=4'tür, size, bana, ona göre değişmez..Sizin yorumunuz da böyle bir yorum..Neyse siz zaten belli ki kabullenmeyeceksiniz..
Kabullenirim canim niye kabullenmeyeyim.ama kat kat kırıcı yorumlar varken birden aydınlanma yaşanmış gibi tepki çekmesi garibime gitti.bu yani.haklısın haklısın tabi.
 
Ben uçuş korkum için iki seans emdr terapisi gördüm. Korkumun kaynağı olabilecek anılara gitmiştik. Tekrar uçağa binmedim çözdüm mu emin değilim ama bu şekilde kaynağına gidecek yollar mi deneseniz. İlaçlar bir yandan düzeltirken bir yandan bozuyor.
 
Ohooo bu mesajda kötü kalplilikse artık.ne skandal mesajlar yazılıyor.bu konuda bir anda ne oldu herkese anlayamadım.aynı hassasiyet diğer konularda da olsa tamam diyeceğiz de.şuan sadece anlamsız geliyor.zorla mi yediriyorlar yeme demiş alt tarafı.bu ne tepkidir anasına sövmüş gibi.

Kötü kalplilik tamda bu işte.

Coğu konuda bile bile lades diyen kadınlara linç geliyor. Yeri geliyor bende ağır konuşuyorum. Ayni şekilde banada linç geliyor.
Bu konuda kadin yemek bozukluğu hakkında derdini anlatmış.
Yani bilinçli yaptığı bir eylem değil. Elinde olsa zaten yemez. Yemek bozukluğu bir hastalıktır.

Bunu bile bile az ye, boğazını tut demek hadsizliktir.
Eğer yardimin dokunamayacaksa ne diye yorum yapiyorsun?
 
X