Bir miras konusu da benden

Babamı genç yaşta kaybettim. Babam 43yaşında iken eski eşinden boşanıp 49yaşında annemle evlenmiş ve ben dünyaya gelmişim. Babamın eski eşinden 2 tane çocuğu var. Çocukları babamın yeniden evlenmesini kabul edemediler ve dolayısıyla araları iyi değildi. Babam onları yurtdışında okutmuş meslek sahibi etmiş, çok paralar harcamış.

Sonra babam kanserden vefat etti. Babama annem ve ben baktık, onlar küs oldukları için hiç aramadılar sormadılar.

Babam ben küçük olduğum için ve halen lisede okuyordum benim lehime bir vasiyetname yapmış. Kardeşlerim dava açtılar, mirastan paylarını aldılar, annem de aldı ben ise vasiyet olduğu için %25 fazla aldım.

Sonra bu süreçte abim ve ablam bana yakınlaştılar, tatillerde görüşüyorduk. Bense hak geçmesin diye babamın iyi bir semte 3katlı bir evi vardı, ablam orayı seviyordu annem ise hiç gitmiyordu. O evin tapusunu ben ablamla abime satış göstererek verdim. O sırada annem hastaydı ve anneme söylemedim. Bir de babamın kasada altınları vardı onları olduğu gibi onlara verdim. Yani nereden baksanız toplamda bu ev ve altınlar benim fazladan aldığım %25 hisseyi bence rahatça karşılıyor.

18 sene sonra annem de vefat etti. Bu arada anneme de ben baktım, 8 yıl yatalaktı. Onlar yine arayıp sormadılar. Bu arada annemden önce onların da anneleri vefat etti ve onlar da onun mirasına girdi. Annem vefat edince tek mirasçısı ben olduğum için onun mirası da bana kaldı.

Ablamla abim bu duruma önce hiç sorun çıkarmadılar. 4 yıl sonra ben eşimle tanıştım ve evlendim. İşte ne olduysa o zaman oldu. Abimle ablam onların haklarını yediğimi söylediler. Annemin mirasından onlara da pay vermem gerekiyormuş çünkü o miras anneme onların babalarından kalmış, eğer babam annemle evlenmeseymiş, ben olmasaymışım zaten hepsi onların olacakmış. Ben zaten babamın mirasından %25 fazla almışım bu haksızlıkmış. Bunları ben evlenmeden 3gün önce ablam bana zehir zıkkım bir mail döşeyerek söyledi, biz sana ablalık, abilik yaptık ama sen bize kardeşlik yapmadın diye de yazmış. Çağırmama rağmen nikahıma da gelmediler.

Ben nikahıma 3 gün kala böyle bir şey yapmalarına ve nikahıma gelmeseler bile “biz gelemiyoruz ama sana mutluluklar dileriz” bile dememelerine çok bozuldum. Ben de o güne kadar sözünü bile etmemiştim o gün bir cevap yazdım. Ben size kanuni hissenize ek olarak o evi içindeki değerli antika eşyalarla beraber verdim, babamın altınlarını da verdim. Annemin mirası da kanunlar öyle uygun gördüğü için bana kaldı, annem başkası ile de evlenebilirdi, başka bir çocuğu olabilirdi, satabilirdi ama öyle olmadı. Siz babamız annenizden boşandı ve annemle evlendi diye çok acı çektiniz bunu anlayabiliyorum ama ben size ne versem bu eksiğinizi telefi edemem, siz de benim eksiğimi telafi edemezsiniz çünkü ben ömrüm boyunca doğduğum için kendimi suçlu hissettim. Artık helalleşelim. Tam evleneceğim zaman bunu gündeme getirmeniz de beni üzdü. Diye yazdım. Onlar da bana küstüler.

Şimdi olduğu gibi yazdım, uzun olduğu için affınıza sığınırım ama onları dinleseniz onlar %100 haklı. Bu durumda benim de içim huzursuz ve sormak istiyorum sizce hak geçti mi?
Bozuldugun sadece nikahına gelmemelerimi bence seni yalandan yakınlaşır kandirip mallari aldıktan sonra artık evleneceksin eşinin gözü açıktır bize pay çıkmaz diye düşünerek beddua etmelerine bozul,resmen kullanmışlar birisine bahsetseydin gözünü acarlardi senin,şuan tek dertleri artık bişey korparamayacak olmalari
 
Babamı genç yaşta kaybettim. Babam 43yaşında iken eski eşinden boşanıp 49yaşında annemle evlenmiş ve ben dünyaya gelmişim. Babamın eski eşinden 2 tane çocuğu var. Çocukları babamın yeniden evlenmesini kabul edemediler ve dolayısıyla araları iyi değildi. Babam onları yurtdışında okutmuş meslek sahibi etmiş, çok paralar harcamış.

Sonra babam kanserden vefat etti. Babama annem ve ben baktık, onlar küs oldukları için hiç aramadılar sormadılar.

Babam ben küçük olduğum için ve halen lisede okuyordum benim lehime bir vasiyetname yapmış. Kardeşlerim dava açtılar, mirastan paylarını aldılar, annem de aldı ben ise vasiyet olduğu için %25 fazla aldım.

Sonra bu süreçte abim ve ablam bana yakınlaştılar, tatillerde görüşüyorduk. Bense hak geçmesin diye babamın iyi bir semte 3katlı bir evi vardı, ablam orayı seviyordu annem ise hiç gitmiyordu. O evin tapusunu ben ablamla abime satış göstererek verdim. O sırada annem hastaydı ve anneme söylemedim. Bir de babamın kasada altınları vardı onları olduğu gibi onlara verdim. Yani nereden baksanız toplamda bu ev ve altınlar benim fazladan aldığım %25 hisseyi bence rahatça karşılıyor.

18 sene sonra annem de vefat etti. Bu arada anneme de ben baktım, 8 yıl yatalaktı. Onlar yine arayıp sormadılar. Bu arada annemden önce onların da anneleri vefat etti ve onlar da onun mirasına girdi. Annem vefat edince tek mirasçısı ben olduğum için onun mirası da bana kaldı.

Ablamla abim bu duruma önce hiç sorun çıkarmadılar. 4 yıl sonra ben eşimle tanıştım ve evlendim. İşte ne olduysa o zaman oldu. Abimle ablam onların haklarını yediğimi söylediler. Annemin mirasından onlara da pay vermem gerekiyormuş çünkü o miras anneme onların babalarından kalmış, eğer babam annemle evlenmeseymiş, ben olmasaymışım zaten hepsi onların olacakmış. Ben zaten babamın mirasından %25 fazla almışım bu haksızlıkmış. Bunları ben evlenmeden 3gün önce ablam bana zehir zıkkım bir mail döşeyerek söyledi, biz sana ablalık, abilik yaptık ama sen bize kardeşlik yapmadın diye de yazmış. Çağırmama rağmen nikahıma da gelmediler.

Ben nikahıma 3 gün kala böyle bir şey yapmalarına ve nikahıma gelmeseler bile “biz gelemiyoruz ama sana mutluluklar dileriz” bile dememelerine çok bozuldum. Ben de o güne kadar sözünü bile etmemiştim o gün bir cevap yazdım. Ben size kanuni hissenize ek olarak o evi içindeki değerli antika eşyalarla beraber verdim, babamın altınlarını da verdim. Annemin mirası da kanunlar öyle uygun gördüğü için bana kaldı, annem başkası ile de evlenebilirdi, başka bir çocuğu olabilirdi, satabilirdi ama öyle olmadı. Siz babamız annenizden boşandı ve annemle evlendi diye çok acı çektiniz bunu anlayabiliyorum ama ben size ne versem bu eksiğinizi telefi edemem, siz de benim eksiğimi telafi edemezsiniz çünkü ben ömrüm boyunca doğduğum için kendimi suçlu hissettim. Artık helalleşelim. Tam evleneceğim zaman bunu gündeme getirmeniz de beni üzdü. Diye yazdım. Onlar da bana küstüler.

Şimdi olduğu gibi yazdım, uzun olduğu için affınıza sığınırım ama onları dinleseniz onlar %100 haklı. Bu durumda benim de içim huzursuz ve sormak istiyorum sizce hak geçti mi?
Hak falan geçmedi, malını kocan dahil kimseye verme. Hatta onları satıp eşinle ortak kazanıma dönüşmesine bile izin verme. Mal sevdasına sana sıcak davranmışlar şimdi de devamını istiyorlar. Yok öyle bir dünya, aptallık etme
 
İyi de babanızdan annenize kalan miras her şekilde annenizin hakkı zaten.
Sonuçta babanızın eşiydi ve mirasından hak sahibiydi.
Annenizin mirasının da size kalması kadar doğal bir olay yok.
Hiç bir şekilde annenizden kalanlarda hakları yok.
Herkes hakkına düşeni almış tek haksızlık diyebilecekleri %25 kısmı da zaten telafi etmişsiniz.

Üzülmeyin yolunuza bakın..
 
Ne helalliği Allah aşkına umarım gerçek değildir konu onlar sizden helallik alsın pes yani ayrıca neden dogdugunuz için pişmanlık yaşayasınız yahu sizin suçunuz ne
 
eğer babam annemle evlenmeseymiş, ben olmasaymışım zaten hepsi onların olacakmış.
Halamın da bıyığı olsaydı amcam olurdu. Dünyaya geldiğin için onlara borçlu musun yani? Hayatımda daha saçma başka bir gerekçe duymadım. Baban yüzde yirmibeşi sana verdiyse senindir, onlara altın vermen bile gerekmiyormuş
 
Annesi ile babası boşandığında anneleri mal varlığı almıştır. Alması gerekiyor en azından. Annelerinin haklarıni ordan aldılar yani. Baba zaten ucunuzun babası. Sadece o ikisinin değil. Sen dogmasaydin falanla olmaz o iş. Baba daha fazla çocuk da yapabilirdi kimse hesabını soramaz.
Bence fazla fazla vermişsiniz. Eve ve altınlara içim acıdı hatta. Yine de içiniz rahat etmiş en azından. Daha fazla vicdan yapmayın. Para için goruseceklerse gorusmesinler.
 
Yasa belli eş 1/4 ,kalan çocuklara pay edilir,hatta evlilik birliği içinde edinilmiş mal varsa yarısı annenizin, onun için de dava açabilirsiniz.. .annenizin tek mirasçısı da siz olduğunuza göre onun payı da sizin..bu 3 katlı ev babanızın vasiyet etti ev mi yoksa hayattayken mi üzerinize yapmıştı..onu neden verdiniz ki
 
Yasa belli eş 1/4 ,kalan çocuklara pay edilir,hatta evlilik birliği içinde edinilmiş mal varsa yarısı annenizin, onun için de dava açabilirsiniz.. .annenizin tek mirasçısı da siz olduğunuza göre onun payı da sizin..bu 3 katlı ev babanızın vasiyet etti ev mi yoksa hayattayken mi üzerinize yapmıştı..onu neden verdiniz ki
Yok o ev de babamın üzerineydi, vefat edince onların da miras payı vardı zaten evde, ben kendi miras payımı onlara verdim. Annem vasiyete itiraz etmediği için onun o evdeki miras payı bana geçti. Yani aslına bakarsanız annemin de payını vermiş oldum.
 
Evi ve altınları vermeseydiniz sizden iyisi olmazdı hata etmişsiniz babanız isteseydi eşit paylaştırırdı demek ki bilmediğiniz şeylerde var hak hukuk konusuna gelince miras babanızın kime isterse bırakır dinen bir sakınca yok hukuki olarakta annenizden kalan hiç bir şeyde onların hakkı yok sonuçta o da eş olarak babanıza yoldaşlık etmiş aynı yastığa baş koymuş tek evladıda sizsiniz saçmalıktan başka bir şey değil yaptıkları ama güzellikle ama zorla alabildiklerini almaya çalışıyorlar görüşmeyin
 
Sizi saf iyi niyetli bulmuslar vicdan yaptirarak biraz daha biseyler koparmak istemisler hic kafaniza takmayin muhattapta olmayin bir kurusda vermeyin zaten fazlasini vermissiniz hic gerek yokken neyse olan olmus
 
X