Bir küçük çocuk meselesi

Şu an 5 yaşında bir oğlum var ve sürekli benim kardeslerimle geçirdiğim küçüklük anılarımı anlattiriyor. İstisnasız her gün. Ve bana ben de odamda hep benimle olan bir arkadaşım olsun istiyorum diyor. Ben varım oğlum diyorum. Sen benim arkadaşım değilsin annemsin diyor. Sırf bu yüzden nasip olursa 2. Çocuktan çok kısa süre sonra 3. Çocuğu da dusunuyorum. Keşke bu kadar ara vermek zorunda kalmasaydim...
 
Öncelikle enine boyuna mantıklı bir şekilde irdelemişsiniz tebrik ederim.
2 çocuğum var, 5 ve 1 yaşlarında. Oğlum dili dönmeye başlayınca kardeş istedi. İleri yaşıma rağmen(kızımı 40 yaşında doğurdum) tek çocukta kalma planım yoktu zaten, nasip de oldu çok şükür.
-Mesleğiniz varmış, dolayısıyla çocuklar büyüyünce siz de çalışır, maddi yükü paylaşırsınız.
-Kardeş kıskançlığı 4 yaşta aşırı tırmanıyor, dolayısıyla 1-2 yıl ertelemeyi önerebilirim.
-KP rahatsızlandı, eşimle görümcem dönüşümlü ilgilendiler. Birbirine destek oldular. Yaşlılıkta tek bir evlada yük olmak haksızlık bana göre.
-Oğlum yalnızken bizi esir alır, saatlerce oyun oynamak isterdi. Şimdi kardeşiyle oynuyor. Onların bir sarılması bütün yorgunluğumu alıyor.
-Bir tane ablam var, istesem şu an böbreğini düşünmeden verir. Kardeş anne babadan kalan en güzel mirastır.
-Eğer enerjik, sabırlı bir insansanız. Iki çocuğa yetebilirim diyorsanız fazla düşünmeye gerek yok. Imkanlarınız gayet iyi bence.
-Büyüğünün kız olması da ayrı bir avantaj bence. Hele küçüğü de kız olursa tadından yenmez.
-Hayırsız kardeş örnekleri verenler; çocuklar istediğimiz gibi değil, yetiştirdiğimiz gibi olurlar. Onlar bizlerin aynası. Eğer biz anne baba olarak çocuklara eşit davranıp, gerekli sevgiyi ve ilgiyi gösterirsek, doğruyu yaşayarak gösterirsek, çocuğun çok farklı olma ihtimali düşük. Armut dibine düşer çünkü...
Burada beni en iyi anlayıp cevap verenlerden biri de sizsiniz ben de sizi tebrik ederim...
Şu an yalnız olduğu için mi yoksa biz mutlu olsun diye öyle alıştırdığımız için mi bilmiyorum tek başına oyuncak en fazla 10 dakika oynuyor, hep eşlik etmemizi istiyor,bu eşim ve benim için bazen çok yorucu oluyor,gündüzleri bireysel takılamıyorum,hatta dün gece sırf kendime zaman ayırmak adına gecenin 12sinde kahve yapıp film izledim , sabah 4 te yattım ve kızım 09.30 da uyandı...Sabah 4te yatağıma giderken kızım ağladı,kötü rüya görmüştü birkaç kez de yanına gittim geldim,çok uykusuz olsam da kendimle baş başa kaldığım için mutluyum.Tek başına oyun oynaması için bir tavsiyeniz var mı ?
Diğer konuda ise Allah göstermesin benim ya da eşimin ciddi bir rahatsızlığı olduğunda sadece kızım yüklenecek bu sorumluluğu, ona da yazık,buna hakkımız yok diyorum, kardeşi olsa en azından bir hastalık durumunda paslaşırlar. Bir anne ya da baba 7-8 çocuğa bakarmış da bir evlat bir anne babaya bakamazmış diye de bir laf vardır bilirsiniz. Yine de Allah evladına dahi olsa kimseyi kimseye muhtaç etmesin...
 
Kötü evlat, kötü kardeş örneği verenleri anlayamadım bu konuda, tamamen ailenin yetiştirmesiyle alakalı bi durum bu, örnek vereyim eşim 4 erkek kardeş fakat hepsi birbiriyle küs konuşmuyor ama bu tamamen kv, kp den kaynaklanıyor, ilk olan çocuklarına ekstra bi ilgi gösteriyorlar sonradan doğanlar onların gözünde köle gibi bi şey, fakat benim 2 kardeşim var ve annem bizi eşitliğiyle, adaletiyle ve sevgisiyle büyüttü, şimdiye kadar en ufacık bi tartışmamız olmamıştır, küsmek bi yana dursun
 
Çocuklarımın arası 3 yıl 3 ay
2.oğlum kazara oldu
Ama doğduktan sonra tek dediğim iyi ki iyi ki olmuş
3-6 Yaşındalar evet biraz zorlanabiliyor insan ama 1 tane olunca nasıl uyum sağlayana kadar zaman gerekiyorsa 2 tane de olunca da aynen öyle
Kendimden 2 yaş büyük ablam var canımın taa içidir
Geçen Kış annemle ilgili bir hastalık durumu oldu
Başta sonuçlar kötü çıktı sandık
Dünyam başıma yıkıldı ve beni tek anlayan ablamdı
Ve o an tek dediğim iyiki ablam var iyiki
Anneme bir şey olursa omzunda ağlayabileceğim iyiki bir ablam var:)
Ne kadar şanslısınız benim de abim var ama ablam olmasını da çok isterdim, bir kızı en iyi bir kız kardeş anlar sonuçta paylaşımlar daha çoktur eminim..Abiyle bir yere kadar paylaşımlar, arkadaş da 3 gün vah vah der ve üzülmesi sizinki gibi olmaz. Ciğerim yandı lafı ablanız için de geçerli olur öyle bir durumda...
 
A Arya_Stark01
Bahsetmeyi unuttugum cok onemli bir sey var,
tabi bu hesaplanamaz bir sorundu benim icin.

Benim ilk hamileligim cok saglikli gecmisti, 7-8. aylarda kosabiliyordum o kadar diyim.
Ama ikinci fiziken cok zor gecti, 4. ayda direk yurumekte zorlanmaya basladim, bir de tam izne ayrilacagim donem 15 temmuz olaylari oldu ve izinler iptal edildi malum. Hem ise gitmek zorunda kaldim, hem fiziken cok kotuydum vs vs.
Hani su 2. cocuk mevzusunda en zorlandigin donem ne dersen, hamilelik derim. Cunku buyuk oglum asil o donem cok etkilendi, ben gercekten hasta gibiydim hamileligimin son doneminde.
Hatta ilk cocukta logusa yatagi yapip ona buna nazlanarak yatan ben, ikinci dogumumda buyuk oglumu da yanima alip 3 lu sekilde yattim, ikisine de kendim baktim dogumdan sonra, cunku ancak o zaman fiziki gucu bulabildim kendimde.

Cocuk isteyen herkes saglikli hamilelik gecirsin insaallah.
 
Hayırsız kardeşi olmayacağı ne malum bilmiyorum bu konularda ben de katıyım şu an hamileyim büyük konuşmak istemiyorum ama nedense 2.düşünmüyorum
Millet bana kardeşi olsun tek kalmasın vs diyor ama bana saçma geliyor ben 4 kardeşim ama keşke tek çocuk olsaydım diyorum misal..
Bende tam boyle dusunuyorum zaman zaman bi kardesi olunca ilerde belki zirva bi konudan kusup konusmayacaklar nerden belli diye ... benmde 3 yasnda kizim var ben ilerisi icin de cock dusunmuyorm daha bazen bazende olabilir diyorm suan kesinkes istemiyoruz tabide ... esimse kesnlkle bi cocgmz dha olmali diyor ... 🙄
 
5 yaş ve 3 aylık çocuklarım var. İkinciyi yaparken birinciye kardeş olsun mantığında yapmadık açıkçası. İkinci bi çocuğumuz olsun istedik 4 kişilik aile olmak istedik. Bebeği sadece oğlumun/kızımın kardeşi olsun diye yapmak bana biraz tuhaf geliyor. Kendinize bakın tekrar anne baba olmak istiyorsanız yapın. Ha şu anda oğlumun kardeşine olan ilgisi adeta aşkı beni mest ediyor o ayrı. Yada 3 aylık minicik bebeğin herkesten çok abisinin sesine tepki vermesi falan bunlar çok güzel şeyler.
 
İlk bebeğim dünyaya gelmeden önce en az 3 tane çocuğum olsun istiyordum. Ama kızım dogduktan sonra 2 tane çocuğa yetebileceğimi hissettim ve yas aralığı da az olursa en azından bebeklik döneminde de evdeyken yalnız kalmamış olur diye düşündüm. Evde de oyun arkadası olması muhtesem bir sey değil mi ? Benim cesaretim ayrı tabi 20 ay olucak araları.. 2. Bebeğime hamile kalır kalmaz vicdanen değişik hissetmeye başladım. Kızıma haksızlık yaptıgımı düsündüm. İlgiyi bölücem diye. ( o aralar hamilelik depresyonu yasiyordum) Bir anne 2 bebeğe yetemez mi ? Öyle tatlı kadınlarla konuştum ki ( Allah razı olsun onlardan ) birini emzirirken digeriyle oyun oynayanlar, birinin gazını çıkarırken diğerini ayağında sallayanlar... ve su söz cok tatlıydı '2 kolum var ikisini de kucaklayabiliyorum' 😊 ... Her bebek rızkıyla gelir. Birden diğer bebişiniz doğduğunda köşeyi bile dönebilirsiniz. Neyse kadın doğumcuma vicdanen hissettiğim konuyu anlatmıştım karşılığında SEN KAHRAMANSIN dedi bana 💕 ' Şuan oğlum evde tek başına beni bekliyor. Yatak odasında tek başına oynuyor. Odasını paylaştığı sabah erken kalkıp okuluna beraber gittiği bir kardeşi yok... ' vb konuşması yarım saati bulmuştur. Şuan yası gecmiş ve tekrar bebegi olmamıs daha genckende cesaret edememis...
Tabi ki kardeşi olsun istedim kızımın. Ama benimde bir bebeğim daha olsun istedim. O daha farklı olucak. Onunla daha farklı deneyimler yaşıcam. Belki daha duygusal olucak. Onunda kız olduğunu ögrendim. Şimdiki kızım pembeli şeyleri beğeniyor o belki yeşili sevicek... ve o bize, ailemize Allah nasip ederse bir renk daha olucak.
Şuan ki düsüncem ne biliyomusun ( bu aralar minik minik kıpırtılar hissediyorum ) Benim kalbim bölünmicek. Benim kalbim 2 kat büyücek. Allah her isteyene nasip etsin. Bence insanın kardeşi olması muhteşem birşey. 1 ablam ve 1 erkek kardeşim var. Onlar bana hep güç veriyorlar. Konuşmadığimda bile inanın varlıkları yetiyor💕
 
Ne kadar şanslısınız benim de abim var ama ablam olmasını da çok isterdim, bir kızı en iyi bir kız kardeş anlar sonuçta paylaşımlar daha çoktur eminim..Abiyle bir yere kadar paylaşımlar, arkadaş da 3 gün vah vah der ve üzülmesi sizinki gibi olmaz. Ciğerim yandı lafı ablanız için de geçerli olur öyle bir durumda...
Aynen çok şanslıyım
Allah sizinde gönlünüze göre versin
Ama kesilikle pişman olmazsınız emin olun:)
 
Sorumluluk sahibi bir anne olarak sizi takdir ettim ancak hayat böyle planlanabilen bir şey değil
Birincisi şu ki , ben ilk çocuğa hediye verir gibi ikinci çocuğu planlamaya karşıyım, bu ara annelerden çok uyduğum bir şey var, yalnız kalmasın diye yaptık, çok kardeş istedi yaptık vs... bu bence ikinci çocuğa haksızlık, o da bir birey olacak ve kimse hayatı boyunca diğerinin duygusal yükünü taşımakla sorumlu değil bence, kısacası çocuk için çocuk yapılmasına karşıyım ben :))

İkincisi eğitim ve olanaklar konusu ; siz çocuğunuza en iyi okullarda en güzel eğitimi verirsiniz ama hayat düşündüğünüz gibi değil, çok yakın bir arkadaşım var eşinin aldığı eğitim, gittiği okullar yazılsa iki sayfa falan tutar, ailesi bir servet adamış oğullarının eğitimine, bu kadar donanımlı adam ailesinin beğenmediği yüksek okul mezunu karısının maaşıyla yaşıyor, çünkü çalışmayı sevmiyor demem o ki normal bir eğitim sonucu hayatını nasıl şekillendireceği çocuğun bileceği bir iştir bu kontrolümüzde değil maalesef. İlk çocuğun yaşam standardı da söz konusu ediliyor ama bu da bence doğru değil. Tek çocuk olup annesine hasret evlatlar var, çünkü günümüzde çalışma var, hayat gailesi var ileride ne olacağımız belli değil, bir kardeşle ilgiyi paylaşmak, imkanları paylaşmak çocuğu mutsuz ediyor ise o çocuğa öğretilen aile kavramında bir hata olmalı diye düşünüyorum. Bahsi edilen 5-6 çocuklu bir aile olsa haklısınız

Gelelim insanın kardeşi olma konusuna ; dört kardeşiz biz, hastalıklarda, ölümlerde birbirimize destek olduk, annem iyi ki doğurmuş dedim bir zamana kadar ama herkes evlenip işin içine başka çekirdek aileler oluşturma konusu girince emin olun kardeşlik büyük hasar alıyor. Şu an birinin bir derdi olsa emin olun başımda taşırım ama bugün düşsem kimsenin yanına sığamam, kardeşlerimin benim hayatımı iyileştirmede hiç bir etkisi olamaz. Dışarıdan bakan biri olarak görüşlerimi paylaşmak istedim sizinle, doğuracak ve emek verecek olan kişi olarak en önemlisi sizin duygularınız, yeniden anne olmak isteyip istemediğiniz bence, hayırlı kararlar vermek nasip etsin Rabbim :KK200:
Söylediklerinizde ne kadar haklısınız ;ailenin sunduğu imkanları nasıl ne şekilde parlatıp hayatını güzelleştireceğini ya da kapasitesini kullanmayıp tembellik yapıp yanlış yollara sapacağını bilemeyiz. Hayal kırıklığı da olabilir gurur kaynağı da.

Kardeş konusunda , öteki kardeş evlenince ve diğeri bekarsa , bekar olan daha farklı yaklaşıyor bunu hissediyorsunuz, ince bir duvar, ben aynı bensem de kardeş farklı davranıyor sanki bilerek ya da bilmeyerek, üzücü aslında...Herkesin önceliği değiştiği için mi acaba ? Evlenen kişinin çocuğu da olduysa ,önceliği çocuğa verdiği için mi ?
 
A Arya_Stark01
Bahsetmeyi unuttugum cok onemli bir sey var,
tabi bu hesaplanamaz bir sorundu benim icin.

Benim ilk hamileligim cok saglikli gecmisti, 7-8. aylarda kosabiliyordum o kadar diyim.
Ama ikinci fiziken cok zor gecti, 4. ayda direk yurumekte zorlanmaya basladim, bir de tam izne ayrilacagim donem 15 temmuz olaylari oldu ve izinler iptal edildi malum. Hem ise gitmek zorunda kaldim, hem fiziken cok kotuydum vs vs.
Hani su 2. cocuk mevzusunda en zorlandigin donem ne dersen, hamilelik derim. Cunku buyuk oglum asil o donem cok etkilendi, ben gercekten hasta gibiydim hamileligimin son doneminde.
Hatta ilk cocukta logusa yatagi yapip ona buna nazlanarak yatan ben, ikinci dogumumda buyuk oglumu da yanima alip 3 lu sekilde yattim, ikisine de kendim baktim dogumdan sonra, cunku ancak o zaman fiziki gucu bulabildim kendimde.

Cocuk isteyen herkes saglikli hamilelik gecirsin insaallah.

Cok geçmis olsun diliyorum! Sok içinde okudum. Benimde hamileligim çok güzel geçmisti. Ne migde bulantisi, ne yanma, hiçbirsey yasamadim. Sadece son haftalarda uykusuzluk vardi ki koca göbek ile o normal :)

Yani senin hikayen ile çok benzer.

Iste hersey sans. Hamileligin nasil geçicek sans meselesi, çoçuk "rahat" bir çoçuk olacakmi sans meselesi. O anki lohusa duygularin, hormonlar. Hepsi sans iste. Ondan dolayi teredütlerim var. Bir taraftan duygusal olarak çok isterim ikinciyi. Sanki simdi ailemiz "tam" degilmis gibi his ediyorum.

Diger taraftanda önümü göremiyorum. Ya pisman olursam? Ya ikisine yetemezsem, sinirli bir anne olursam? korkularim var.

Bu annelik niye bu kadar zor, off ya! :KK51:
 
2 kızım var 1 ve 5 yaşlarında.bende çok tereddütle yaptım ikinciyi ama şimdi iyi ki olmuş diyorum hergun.
Evet birini okula götürürken diğerini de soğukta çıkartmak vs biraz zor ama olsun bunlar geçici en fazla 2 3 yıl zorluğu olacak birşey.ondan sonra ömür boyu birbirlerine yoldaş olacaklar inşallah.
Bugün misal dışarıdan geldik.uzerimi çıkartıyorum,baktım büyük kızım küçüğün montunu çıkarıyor ☺ gel de sevme,gel de şükretme.
 
Söylediklerinizde ne kadar haklısınız ;ailenin sunduğu imkanları nasıl ne şekilde parlatıp hayatını güzelleştireceğini ya da kapasitesini kullanmayıp tembellik yapıp yanlış yollara sapacağını bilemeyiz. Hayal kırıklığı da olabilir gurur kaynağı da.

Kardeş konusunda , öteki kardeş evlenince ve diğeri bekarsa , bekar olan daha farklı yaklaşıyor bunu hissediyorsunuz, ince bir duvar, ben aynı bensem de kardeş farklı davranıyor sanki bilerek ya da bilmeyerek, üzücü aslında...Herkesin önceliği değiştiği için mi acaba ? Evlenen kişinin çocuğu da olduysa ,önceliği çocuğa verdiği için mi ?

Tabiki, evlenen kardeşin çocuğu olunca kardeşinden daha değerli, daha önemli, koruyup kollaması gereken bir varlığı oluyor, kendi çocuğu çocuğu bırakın eşi bile kardeşinden değerli oluveriyor, dünyanın kuralı bu :)) kardeşlerimle ilişkilerim iyidir ama şöyle bir örnek vereyim bir ameliyat geçirdim geçtiğimiz yıllarda hastanede birinin yanımda olması gerekiyordu kadın doğum servisinde yattım, iki kardeşimde bir tek gün çocuklarını idare edebilecek olanakları olmasına rağmen bahaneler sundu, biri o gün oyun gurubumuz var gitmemiz lazım dedi, diğeri bensiz durmaz dedi :))) sonuçta o yalnız yattım, kadın doğum servisi olduğu için eşim oda da yanımda olamadı, hastanede koridorda bekledi odada iki hastaydık ve diğeri eşimin girmesinden rahatsız olacağını söyledi. Durumu hemşireye izah ettim ve ondan yardım aldım, sağolsun ameliyat sonrası tuvalet ihtiyacım için falan yardımcı olacak bir hastabakıcı ayarladılar, gece saat 11 gibi kardeşlerimden bir wp dan yazdı, aklımdasın nasıl oldun, çok yoruldum bugün çocukla ancak yazabildim ablacım :)))) şimdi ben sorayım size koridordaki eşim mi, wp dan yazan kardeşim mi ? Kızmadım, alınmadım başka hayatlar yaşıyoruz çünkü ama gerçek şu ki çocuklarının bir günlük düzeninden önemli değilim
 
Gayet 2. Hatta 3. Cocuk icin de durumunuz iyi, orta gelir degil yuksek gelirli aile sayilirsiniz turkiye sartlarinda. Pismanliklar her zaman olacak hayatimizda ya oyle ya boyle...
 
Şu an 5 yaşında bir oğlum var ve sürekli benim kardeslerimle geçirdiğim küçüklük anılarımı anlattiriyor. İstisnasız her gün. Ve bana ben de odamda hep benimle olan bir arkadaşım olsun istiyorum diyor. Ben varım oğlum diyorum. Sen benim arkadaşım değilsin annemsin diyor. Sırf bu yüzden nasip olursa 2. Çocuktan çok kısa süre sonra 3. Çocuğu da dusunuyorum. Keşke bu kadar ara vermek zorunda kalmasaydim...
İnanılmaz...2. Varken bir de 3.yü düşünmek...alsında maddi yönden endişem olmasa 4 tane bile isterdim ben de galiba, Dr.Mehmet Öz’ün kızı Daphne Öz’ün 4. Çocuğu oldu ve en büyüğü kız , 5 yaşında ve yaş farkları az diğerlerinin de...tabi onun yardımcıları da vardır..:halay:
 
Tabiki, evlenen kardeşin çocuğu olunca kardeşinden daha değerli, daha önemli, koruyup kollaması gereken bir varlığı oluyor, kendi çocuğu çocuğu bırakın eşi bile kardeşinden değerli oluveriyor, dünyanın kuralı bu :)) kardeşlerimle ilişkilerim iyidir ama şöyle bir örnek vereyim bir ameliyat geçirdim geçtiğimiz yıllarda hastanede birinin yanımda olması gerekiyordu kadın doğum servisinde yattım, iki kardeşimde bir tek gün çocuklarını idare edebilecek olanakları olmasına rağmen bahaneler sundu, biri o gün oyun gurubumuz var gitmemiz lazım dedi, diğeri bensiz durmaz dedi :))) sonuçta o yalnız yattım, kadın doğum servisi olduğu için eşim oda da yanımda olamadı, hastanede koridorda bekledi odada iki hastaydık ve diğeri eşimin girmesinden rahatsız olacağını söyledi. Durumu hemşireye izah ettim ve ondan yardım aldım, sağolsun ameliyat sonrası tuvalet ihtiyacım için falan yardımcı olacak bir hastabakıcı ayarladılar, gece saat 11 gibi kardeşlerimden bir wp dan yazdı, aklımdasın nasıl oldun, çok yoruldum bugün çocukla ancak yazabildim ablacım :)))) şimdi ben sorayım size koridordaki eşim mi, wp dan yazan kardeşim mi ? Kızmadım, alınmadım başka hayatlar yaşıyoruz çünkü
Vaaaay çok şaşırdım belki de kardeşten kardeşe değişiyordur şahsen ben kardeşiniz olsam iki elim kanda da olsa gelirdim, keşke ablam da olsaydı...Ama öncelikler değişiyor haklısınız,ayıplamamak gerek doğanın kanunu bu ama biraz da vicdan meselesi sanki...
 
Vaaaay çok şaşırdım belki de kardeşten kardeşe değişiyordur şahsen ben kardeşiniz olsam iki elim kanda da olsa gelirdim, keşke ablam da olsaydı...Ama öncelikler değişiyor haklısınız,ayıplamamak gerek doğanın kanunu bu ama biraz da vicdan meselesi sanki...

Öyle tabi
Herkesin vicdanı, düşüncesi bir değil
Aynı annenin büyüttüğü, aynı evden çıkmış kardeşleriz anlatmak istediğim tam da bu
Ben başı ağrıyor diye 35 km yol gidip gece yarısı alıp hastaneye götürürüm ama bana bir şey olduğu zaman olaylar farklı, bir de komik gerekçeleri var, senin çocuğun yok anlamıyorsun :)))) Allah eksikliklerini göstermesin hepsini seviyorum ama hayatın gerçekleri de var.
 
Bu durum değişebiliyor.Kardeşler arasını çok mükemmel gördüğüm sayılı kişi vardır.Büyüdüklerinde evlenince illa sorunlar çıkıyor çok şahit oldum.Ben tek çocugum bir kardeşim olsa fena olmazdı ama imkan açısından benim için daha iyi oldu.Küçükken bende kardeş isterdim ailem istemezdi bana o zaman her istediğin olmaz derlerdi bende istemiyorum o zaman derdim :) Eşimin bir ablası var çokta yaş farkı yok aralarında hal hatır sorarlar arada birbirlerine veya iki hafta bir ayda bir görüşürler fakat dertleşme gibi bir şeyleri olmaz.Oturup muhabbet bile etmezler.Kişiden kişiye göre değişiyor bence
Ayy sizin küçükken verdiğiniz cevap gözlerimi doldurdu şu an, çok tatlıymışsınız...Benim de abimle yaş farkım çok az , farklı cinsiyetlerde aşırı bir muhabbet olmuyor evet ama abimin varlığı bile bana güç veriyor,huzur veriyor..
 
Benzer şartlarımız var. Ortalama gelirimiz sizin kadar, kendi evimiz var. Kardeş yapmayacağız.
İnsan belli bir standartı tutturunca altında yaşamak zor geliyor. Şimdi bir çocuk daha yapsam kıy kanaat geçinirim. Çocuğumun alıştığı hayat değişecek, benim de.
Şimdi istediği kreş istediği oyuncaklar, istediğindr dışarda yemek bir şekilde oluyor. Ama bir çocuk daha gelirse böyle olmayacak. Ben istemiyorum açıkçası.
Kardeş de evlenene kadar yanında açıkçası. Evlenince herkes kendi ailesinin derdinde. Zaten mal mülk kavgası girip küsen de çok.
Kardeş gibi arkadaşı olur inşallah
 
X