Bir küçük çocuk meselesi

3lale .!.:

Ben de 2.yi yeni dogurmus bir anne olarak suraya yazmak istiyorum Allahim ben sanirim 2.de anne oldugumu anladim.Ilk cocugumda gercekten hicbirsey anlamamisim.Bize oyle tatli oyle tatli geldiki .Kizimda cok seviyor kardesini iyiki dogurmusum diyorum.

Genişletmek için tıkla...

denizkestanesi .!.:

Peki siz 2.yi düşünüyor musunuz ? Birçok konuda haklısınız ama dar gelirli aile konusunda farklı düşünüyorum, o şekilde olup her evladını okutan çok az , 9 aile öyleyse 2 tanesi dediğiniz gibidir.

Genişletmek için tıkla...

Zerosima .!.:

Hayırsız kardeşi olmayacağı ne malum bilmiyorum bu konularda ben de katıyım şu an hamileyim büyük konuşmak istemiyorum ama nedense 2.düşünmüyorum
Millet bana kardeşi olsun tek kalmasın vs diyor ama bana saçma geliyor ben 4 kardeşim ama keşke tek çocuk olsaydım diyorum misal..

Genişletmek için tıkla...

denizkestanesi .!.:

Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

denizkestanesi .!.:

Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..

cikolataveturkkahvesi .!.:

Öncelikle evli değilim haliyle çocuğum yok.
Ama ben ileride tek çocuk düşünüyorum.
Belki çocuk bile istemeyebilirim.
Neden mi?
1. Orta doğuda karışık bir ülkedeyiz. Bu nüfus bizim ülkeye ağır geliyor. Bunu ileride daha çok göreceksiniz.
2. Herkes devlet iyi demiş ama size bir haberim var. Sizin çocuklarınız yillar sonra kalitesiz bir çevrede devlette eğitim almak zorunda olacak. Ve tahminen iyi eğitim alamayacaklar. Nedenleri sosyo demografik yapi değişiyor. Daha fazla açamam ama anlayan anladı zaten:)
3. Açık konuşalım maddiyat önemlidir. Ileride bir ev almak bile zor olacak. 20 yıl köle gibi çalışacaksın
Tek çocuk olursa en azından bir evi garanti olur. Belki o da sansliysa 1 ev sahibi daha olur rahat eder.
4. Çoğunluk özelde çalışıyor. Eve geliyorsunuz saat 7 8 tek çocuk için bile 2 3 saat yetersizken 2 çocuğa 3 saat aşırı yetersiz.
5. Size ileride veryansın edebilirler.. Biz kardeşimle annemlere arada veryansın ediyoruz. Ki ikisi de devlet memuru karı koca. 90lar da türkiye böyle değildi. Ona rağmen ne gerek vardı diyoruz böyle bir ülkede böyle bir coğrafyada çocuk sahibi olmak mantıklı değil.
6. Su an iki çocuğa 8 bin lira çok az. Bir çocuk için olabilir ama iki çocuk için az. Ayrıca herşey maddiyat değil. Kalifiye işler azalmış durumda. Binlerce öğretmen atama bekliyor. Atanamiyor. Tahminen buradaki çoğu kadının kızı oğlu da ileride bu gidişle işsiz kalacak. Bu bile bile lades. Bu çocuğu yaparsak ileride anne bu ülkede bu şartlarda ne cesaretle beni dünyaya getirmişsin derse ben olsam bununla başa çıkamazdım.
7. Maneviyat önemli. Tek çocukla ilgilenmekle iki çocukla ilgilenmek çok farklı.
8. Çocuk için kardeş yapılmaz. Risk olur.
9. Toplum baskısı çok kuvvetli. Çoğu ikinci cocugu yapan sirf baskidan yapıyor. O yüzden mental olarak bağımsız karar alınmalı.
10. Ülkenin içinde bulunduğu durum çok kötüye gidiyor. Benim için en riskli durum bu. Çoğu çocuk yillar sonra işsiz kalacak. Ülke etnik gruplara ev sahipliği yapıyor. Çoğu bizim kültüre adapte değiller. Özellikle bir grup. Ve deli gibi ürüyorlar. Zorluklarla büyüttüğüm çocuklarıma devlet okulunda toplumda bir zarar gelirse onun vicdan azabından çıkamam. En büyük caydırıcı bu benim için.
Dediğim gibi benim de kardeşimle ilişkim çok iyi. Iyi ki var. Ama sırf ileride o da bunları yaşasın diye çocuk yapamazdım.
Sonuçta devir ayni devir değil. Ciddi çürüme var.
Bu konuda çok ileriyi düşünmek lazım.
Romantizm iyidir ama o yumuk yumuk eller hep öyle kalmıyor. O çocuk atanamamis öğretmen olup depresyona girerse siz uğraşacaksınız.
Bir çocukla uğraşmak var bir de iki çocukla uğraşmak var.
Sizin durumunuzda olsaydım tek çocukta kalırdım.
Ve onu garantiye almaya çalışırdım maddi manevi.
Not: Uzun olmuş. Sonradan fark ettim..

Genişletmek için tıkla...

Seridina .!.:

Yazdığınız her şeyin altına imzamı atarım.

Genişletmek için tıkla...

Tesekkür ederim. Çok incesiniz..

3lale .!.:

Ben de 2.yi yeni dogurmus bir anne olarak suraya yazmak istiyorum Allahim ben sanirim 2.de anne oldugumu anladim.Ilk cocugumda gercekten hicbirsey anlamamisim.Bize oyle tatli oyle tatli geldiki .Kizimda cok seviyor kardesini iyiki dogurmusum diyorum.

Genişletmek için tıkla...

sess_s .!.:

bu kadar aynı olabilir düşündüklerimiz ve hikayemiz.

kendimi söylenirken buluyorum bazen geçmişi düşünüp düşünüp ama benim kendi ailem sebep olduğu için bir şey de diyemiyorum. artık anlatmaktan bile yoruldum gerçekten.

ilk çocuk fakirlik ve ailemin aşağılamaları çocuk yaptın hayatını mahvettin laflarıyla geçti. gençtim, benim iyiliğimi düşündüklerini sandım. hiç de öyle değilmiş. yaşayarak gördüm. maddi sıkıntıları aşıp uzun bir süre ara verdikten sonra da sağlık problemleri sebebiyle olmuyor. kendileri sebebiyle hasta olduğum ailemin umrunda olmadığı gibi kardeşlerimin eşlerine iyi ki art arda yaptınız diyorlar. kardeşlerimle aramıza soğukluk sokan da anne babamın tutumları. biz ne kadar sıkı tutunmaya çalışsak da ebeveynlerimizin tutumları sebebiyle türlü huzursuzluklar yaşıyoruz.

oğlumun ne kadar kardeş istediğini ve nasıl yalnızlık çektiğini ben bilirim. hiç hissettirmedim ona. huzurlu ve bol aktiviteli bir aileyiz. 6 yaşındayken bir arkadaşımın oğlunun da tek çocuğu olduğunu öğrenince "o da benim kadar yalnız mıdır anne" sorusunu hiç unutmuyorum. ya da kuzenleri gelsin de biraz oynayayım diye nasıl sabırsızlandığını.

neyse, tek çocuk olarak büyüyünce evet gerçekten kendilerine yetmeyi öğreniyorlar. bu güçlü yönleri ama arada bir sürü yaşanmamışlık da var.

kolejler kısmına katılmıyorum. oğlum devlet okuluna gitti, egitimiyle ben de ilgilendim. orta okulda sınavla alınan bir okula dereceyle girdi. kolejlerden katılan arkadaşları da vardı, onlar kazanamadı.

yine bir arkadaşım da 17 yıldan sonra 2. çocuğa doğum yaptı. oğlu kardeşiyle vakit geçirmek için yurdu bırakıp geldi. şimdi evde sevmelere doyamıyorlar maşallah.

eşim de çok kardeş. babaları çok seneler önce vefat etmiş. anneleri de 10 yıl önce. hepsi birbirine tutunmuş. hepsi evli, çocuklu, yine de çok yakınlar.

tek çocuklu bir anne olmak benim için çok da zor değil. artık büyüdü, rahatım, kendime daha çok zaman ayırabiliyorum ama çocuğum için iyi olmadı.

allah hayırlısıyla versin, tek de olsa çok da olsa hayırlı evlat olmayı nasip etsin inşallah. fakat ben de kendi tecrübeme dayanarak hiç tavsiye etmiyorum tek çocuğu. 4 yaş ara da gayet güzel bir aralık. daha fazlası beraber yapacakları aktiviteler açısından uzaklaştırıyor.

Genişletmek için tıkla...

Zerosima .!.:

Hayırsız kardeşi olmayacağı ne malum bilmiyorum bu konularda ben de katıyım şu an hamileyim büyük konuşmak istemiyorum ama nedense 2.düşünmüyorum
Millet bana kardeşi olsun tek kalmasın vs diyor ama bana saçma geliyor ben 4 kardeşim ama keşke tek çocuk olsaydım diyorum misal..

Genişletmek için tıkla...

kanada .!.:

Bnmiyim bunu yazan dedim bir an.

Genişletmek için tıkla...

muses .!.:

öyle demeyişn hayırsızda olsa kardeş kardeştir.Kanlım olsun kardeşim olsun demişler.Hayatta en az bir kardeş lazım insana..

Genişletmek için tıkla...

denizkestanesi .!.:

Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...

denizkestanesi .!.:

Merhabalar , uzatmadan çok dert olmayan ama beni ve eşimi çok düşündüren bir konuyu size danışmak istiyorum .

Bir tane kızım var şu an , 3 yaşına girmesine az bir zaman kaldı ve eşimle kardeşi olması konusunda çok kararsızız. Dün gece kızım uyuduktan sonra bu konuyu derinlemesine konuştuk, eksi ve artılarıyla ama %50 evet %50 hayır durumundayız. Bu mor ayakkabı mı sarı olan mı gibi bir seçim olmadığı için farklı fikirler süzgecinde bir karar vermek istiyorum. Çünkü kardeşi olursa en fazla 4 yaş olsun istiyoruz arası. Olursa bir sene sonra olsun fikrindeyiz bu yüzden.Öncelikle maddi bakımdan eşim 8 bin tl ye yakın para kazanıyor, ben de üniversite mezunuyum ama kızımı kendim büyütmeyi seçtiğim için çalışmadım , ama sigortam yatıyor ve bir evim var , kirasını alıyorum , kendi evimizin kirasını ben karşılıyorum.Maddi olarak bu durumdayız. Maddi durumu yeterli olmayan insanlar çocuk konusunda hiç düşünmezler bilirsiniz, 4-5-7 çocuk yaparlar çünkü zaten cahil ve bilinçsiz bazıları ve çocuklarına gelecek sağlamak , iyi bir eğitim vermek anlamında çabalamadıkları için böyle kaygıları yoktur. Zengin insanlar da bakıcılarla büyüttükleri ve olanaklar bakımından bir endişeleri olmadığı için 3 de yaparlar 1 de keyiflerine göre ama bizim gibi orta gelirli aileler de ayağını yorganına göre uzatmak zorunda olduğu için çok ince düşünürler.

-Eğer kardeşi olursa kızımıza kötülük mü yapmış oluruz maddi olarak imkanları ikiye bölünecek ama zaten çok zengin değiliz kızımız Robert Koleji’ne gidemeyecek ama devlet okuluna da vermek istemiyoruz , malum şu anki eğitim sistemi ne halde.
- Eğer kardeşi olmazsa ve biz bu dünyadan göçtüğümüzde manevi bir destekci olmayacak , Türkiye’de özellikle bir kız çocuğunun , gerektiğinde kapıyı çarpıp çıkabildiği ve canı gibi bir varlık, kardeşi olmalı mı ?
- Tek çocuk olursa kardeş duygusunu tadamayacak , kardeşi olanlar ancak bu söylediğim şeyi anlayabilir.
- ileride kardeş yapmadığımız için pişman olur muyuz ve kızımız da bize sitemde bulunur mu , bir kardeşim olsaydı da varsın ... kolejine gitmeseydim gibi.
- kızım şu an bütün temel becerilerini yapabiliyor, tuvaletini , yemek yemeyi vs . Artık tam bir özgür birey. Herşeye sıfırdan başlamak biraz zor geliyor kardeşi olursa da ama bir bebek daha fikri heyecanlandırmıyor da değil, emzirmeyi bile özledim ( 1,5-2 sene emzirenler beni anlar )
- Kardeşi olursa ilgimiz de ikiye bölünecek , acaba bu tempoyu kaldırabilecek miyiz .

Tek çocuk olanlardan özellikle yorum bekliyorum, kardeşi olmalarını isterler miydi ? Yoksa eksikliğini hiç hissetmediler mi ?

2 çocuğu olup da yaş farkları 3-4 olanlardan da yorum bekliyorum özellikle, kıskançlık durumları oldu mu , bu yaş farkı iyi mi kötü mü ?

Son olarak eşimle aynı yaştayız , 32 yaşındayız.

Biraz uzun oldu, okuyanlara en içten teşekkürler.

Genişletmek için tıkla...