Eşinizin sizi bu kadar yalnız bırakması çok can sıkıcı. Arayı bulması gereken o.Merhaba arkadaslar, kk uzun zamandir takio ediyorum ve derdimi paylasmak icin bende yeni üye oldum.. Konum biraz uzun olabilir anlasilmayan yerler olursa lutfen kusura bakmayin, dusuncelerinize ihtiyacim var..
2 yillik bir evliligim ve 4 aylik bir bebegim var. Esimle severek evlendik ikimizde iş gereği ailelerimizden uzaktayiz. Esimle evlenmeden once yaklasik 3 yil arkadaslik donemimiz oldu eşimin ailesiyleevlenme surecinde tanistim. Kv haricinde hepsini o kadar seviyorum ki hic bi problemimiz yok. Konuya girecek olursam kv evlendigimden beri surekli beni kiracak cumleler kiriyor, hep takilmamaya çalıştım ama artik dayanamiyorum ve dogumdan sonra bu durum psikolojimi etkiledi.. Ornegin, mutfakta kendisine yardim etmeye calistigimda surekli o oyle yapilmaz bu boyle yapilmaz elimden aliyor. Baska kizlari surrkli bana overek anlatiyor, bir defasinda tum aile birlikte kahvalti yaparken herkesin icinde bana "ben baskalarini cok istedim (esim icin) ama olmadi" gibi bi cumle kurdu gorumcem ve kp susturmaya calisti ama devam etti oldu bitti artik napalim filan dedi. Uzakta yasadigimiz icin problem etmemeye basladim taki doguma kadar. Dogum olmadan ben bakcam ben gelirim demeye basladi. Dogumdan bi hafta once geldi ve o bi haftada esim calistigi icin yanliz kaldil ve herseyde bi laf soktu ben cok strese girdim, normal dogum baslamayinca bebegim buyuk oldugu icin dr sezeryanakarar verdi. Kv herkesi arayip doguramadi bu sezeryan olcak diye haber verdi. Hastanede sutum gelmesine ragmen herkestwn2dolu dolu geliyo sutun yok diye surekli moralimi bozdu. Ilk hafta annem ve ablam yanimda kaldi. Hergun arayip bebekle ilgili bakmamizla ilgili moral bozucu seyler soyledi. Annem o sirada hastalandi ve donmek zorunda kaldi bebege bulasmasin diye bu arada annem calisiyor o yuzden bi hafta izni vardi. Annem donunce annen kacti gitti diye laf etti. Neyse lohusalikta 40 gun boyunca yanimda kaldi. Esim ise gidince butun gun oturdu yemek yap ne yicez dedi, bebegim hic uyumadi gecelrri bende uyumadim haliyle ve bebek gece agladiiginda niye agliyo diye geldi surekli yatakodamiza girdi bu cocuk cok huysuz soyle boyle dedi. Doktor gittigimizde "bunun sutu aci galiba olcermisiniz" diye doktora sordu ben sok oldum.. Esimle konustugumda onla konusunca esime agladi. Esimde benim abarttigimi soyluyor takilma diyor ama artik o kadar yoruldum ki. Simdide hergun goruntulu arayip bebegimi gormek icin surekli konusmada sunu yap bunu yap.. Bebekten2 hep fazlasini bekliyor niye donmuyo niye konusmuyo gibi.. Yani o kadar cok sey varki yaptigi bunlar bi kismi. Artik onlarin yanina memlekete gitmek istemiyorum strese girop hastalaniyorum o kadar yoruldum kikendimi telkin etmeye calisiyorum sonucta hayatimizda surekli olucak birisi ama yaptiklarini da sindiremiyorum.. Ne yapmaliyom nasil davranmaliyim artik ben cozum bulamiyorum cunku uzak duruyorm anlamiyor bazen netten uzerine alinmasi gerekn yazilar paylasiyorum begeni atiyor uzerine alinmiyor. Birde surekli benim oglum benim bebegim diyor beni hep dislayip sadece oglunun cocugu gibi konusuyor.
Gercekten ben mi abartiyorum arkadaslar ne yapmam lazim
Cevap verdigimde de aman saka yapiyorum cok alingansin sen deyip tartisiyor. Sonra hicbisi yokmus gibi tekrar devam ediyor. Hicbiseyi uzerine alinmiyor.Pardonda konuşmayı bilmiyormusunuz , niye bir şey dediğinde cevap vermiyorsunuz .
Eşinize şikayet eder gibi değilde üzüldüğünüzü belli edin. Çok içinize atmayın.Baslarda oyle yapiyordum ama suan dogum izninde evdeyim surekli yanliz kaldigim icinsoylediklerini unutamiyorum. Hergun ariyor hergun.. Acmasam aksam esimi ariyor ordan laf soyluyor. Kendini unutturmuyor ve ben bi hayat boyle nasil gecicek diye dusunuyorum gercekten sinderemiyorum.. Esime aileme yansitmayim dedim bu seferde benim ruh sagligim bozulmaya basladi.
Sizin kaynana uyanık. Alınıyordur ama işine gelmiyordur.Cevap verdigimde de aman saka yapiyorum cok alingansin sen deyip tartisiyor. Sonra hicbisi yokmus gibi tekrar devam ediyor. Hicbiseyi uzerine alinmiyor.
Bu kadar bunaltıyorsa bu durum, içine atma bence çatır çatır konuş. Tabi uslübuna dikkat ederek. Şaka yapıyorum derse de bana şaka yapma de. İşime karışma de.Cevap verdigimde de aman saka yapiyorum cok alingansin sen deyip tartisiyor. Sonra hicbisi yokmus gibi tekrar devam ediyor. Hicbiseyi uzerine alinmiyor.
28 yasindayim, kirmamaya calisiyorum sonucta yasli bu saatten sonra degisecek degil diyorum.. Bu konusmalari esim yokken yapiyor ben esime anlatincada abarttigimi soyluyor esimde. Huyunu biliyor ve benim takmamam gerektigini soyluyor o kadar yoruldum ki haklisiniz yanliz kaliyorum ve benim tek dusuncem bundan sonra nasil boyle devam edicem. Cunku gercekten konustugumda anlamiyor ve hep devam ediyor. Allahtan uzak sehirlerdeyiz diyorum ama boyleyken bile huzurumuzu kaciriyorYaşınız kaç bilmem. Ama size tek tavsiyem kayinvalideye haddini bildirmeniz. Kimsenin sizi aşağılamaya hakki yok. Bunu küfürsüz de gayet uygun bir dille söyleyebilirsiniz. Cibiliyetsiz esinize gelince: isterse sizin annenizde herkesin önünde onun hakkında rencide edici şekilde bi konuşsan bakalim ne kadar dayanir. Yada siz onun vücudu hakkında olumsuz konuşsaniz "mhh evet p** küçük, ama ne yapalım işte. Evlendik bi kere" siz susdukca bu böyle sürer. Kayinvalidenize de cocuk bakim konusunda söz hakki vermeyin. Ne demek acı süt. Siz sınırlarınızı çekin ve bu kadar altda kalmayin
Koca kişisi nerde bu arada?Merhaba arkadaslar, kk uzun zamandir takio ediyorum ve derdimi paylasmak icin bende yeni üye oldum.. Konum biraz uzun olabilir anlasilmayan yerler olursa lutfen kusura bakmayin, dusuncelerinize ihtiyacim var..
2 yillik bir evliligim ve 4 aylik bir bebegim var. Esimle severek evlendik ikimizde iş gereği ailelerimizden uzaktayiz. Esimle evlenmeden once yaklasik 3 yil arkadaslik donemimiz oldu eşimin ailesiyleevlenme surecinde tanistim. Kv haricinde hepsini o kadar seviyorum ki hic bi problemimiz yok. Konuya girecek olursam kv evlendigimden beri surekli beni kiracak cumleler kiriyor, hep takilmamaya çalıştım ama artik dayanamiyorum ve dogumdan sonra bu durum psikolojimi etkiledi.. Ornegin, mutfakta kendisine yardim etmeye calistigimda surekli o oyle yapilmaz bu boyle yapilmaz elimden aliyor. Baska kizlari surrkli bana overek anlatiyor, bir defasinda tum aile birlikte kahvalti yaparken herkesin icinde bana "ben baskalarini cok istedim (esim icin) ama olmadi" gibi bi cumle kurdu gorumcem ve kp susturmaya calisti ama devam etti oldu bitti artik napalim filan dedi. Uzakta yasadigimiz icin problem etmemeye basladim taki doguma kadar. Dogum olmadan ben bakcam ben gelirim demeye basladi. Dogumdan bi hafta once geldi ve o bi haftada esim calistigi icin yanliz kaldil ve herseyde bi laf soktu ben cok strese girdim, normal dogum baslamayinca bebegim buyuk oldugu icin dr sezeryanakarar verdi. Kv herkesi arayip doguramadi bu sezeryan olcak diye haber verdi. Hastanede sutum gelmesine ragmen herkestwn2dolu dolu geliyo sutun yok diye surekli moralimi bozdu. Ilk hafta annem ve ablam yanimda kaldi. Hergun arayip bebekle ilgili bakmamizla ilgili moral bozucu seyler soyledi. Annem o sirada hastalandi ve donmek zorunda kaldi bebege bulasmasin diye bu arada annem calisiyor o yuzden bi hafta izni vardi. Annem donunce annen kacti gitti diye laf etti. Neyse lohusalikta 40 gun boyunca yanimda kaldi. Esim ise gidince butun gun oturdu yemek yap ne yicez dedi, bebegim hic uyumadi gecelrri bende uyumadim haliyle ve bebek gece agladiiginda niye agliyo diye geldi surekli yatakodamiza girdi bu cocuk cok huysuz soyle boyle dedi. Doktor gittigimizde "bunun sutu aci galiba olcermisiniz" diye doktora sordu ben sok oldum.. Esimle konustugumda onla konusunca esime agladi. Esimde benim abarttigimi soyluyor takilma diyor ama artik o kadar yoruldum ki. Simdide hergun goruntulu arayip bebegimi gormek icin surekli konusmada sunu yap bunu yap.. Bebekten2 hep fazlasini bekliyor niye donmuyo niye konusmuyo gibi.. Yani o kadar cok sey varki yaptigi bunlar bi kismi. Artik onlarin yanina memlekete gitmek istemiyorum strese girop hastalaniyorum o kadar yoruldum kikendimi telkin etmeye calisiyorum sonucta hayatimizda surekli olucak birisi ama yaptiklarini da sindiremiyorum.. Ne yapmaliyom nasil davranmaliyim artik ben cozum bulamiyorum cunku uzak duruyorm anlamiyor bazen netten uzerine alinmasi gerekn yazilar paylasiyorum begeni atiyor uzerine alinmiyor. Birde surekli benim oglum benim bebegim diyor beni hep dislayip sadece oglunun cocugu gibi konusuyor.
Gercekten ben mi abartiyorum arkadaslar ne yapmam lazim
Eşine yansıtma, ailene yansıtma diyenleri pek takma kafana. Kimle dertleşeceğiz kime içimizi dökeceğiz biz taş miyiz?yaşamayan bilemez böyle şeyleri mecbur birine anlatıyorsun. Bence kayınvaliden haddini pek bilmiyor, sen alttan aldıkça daha da abartacak seni çıldırtacak. Bana da bu tarz davranırdı ben öyle davranınca ne konuşuyorum, ne telefonlarına bakıyorum ne de gidip geliyorum bir.süre sonra düzeliyor sonra yine aynı davranmaya başlayınca yine aynı taktik. Muhabbet esnasında o lar sokarsa ben de altta kalmıyorum güzellikle iğneliyorum. Bebeğim olacak inşallah abartıp da beni delirtmez çünkü hiç sabrım kalmadı. Allah bize kolaylık versin.Baslarda oyle yapiyordum ama suan dogum izninde evdeyim surekli yanliz kaldigim icinsoylediklerini unutamiyorum. Hergun ariyor hergun.. Acmasam aksam esimi ariyor ordan laf soyluyor. Kendini unutturmuyor ve ben bi hayat boyle nasil gecicek diye dusunuyorum gercekten sinderemiyorum.. Esime aileme yansitmayim dedim bu seferde benim ruh sagligim bozulmaya basladi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?