Bir insanın en büyük hayali Anne olmak olabilir mi?

Olabilir neden olmasin? Insanin hayalini sinirlandirmak bize mi kalmis? Senin yasinda bende oyleydim
Hatta ben daha onceden beri ne zaman bir dukkana gitsem ozellikle kiz
Bebek minik
Minik kiyafetlere bakardim.. 28 de evlendim 31 de ilk bebegim oldu sukur. Herkesin hayali ayni olmak
Zorunda degil..senin yasinda olsaydi cocugum boyumca cocuklarim
Olurdu simdi mesela ama o yasta okulum vardi, bitirip
Is bulmak
Istiyordum vs vs. Simdiki zaman 10 yil
Oncesine bakarak daha zor oyle
Dusun.. ogrenci misin bilmiyorum ama okulunu
Oku hersey sirasiyla olur insallah merak etme
 
Bence sende normal degilsin o zaman canim hamilelik tiksinc
 
1 cocugum var ama hamilelik bana da cok itici geliyor. Tiksinc degil ama itici.
Kimsenin hamilelik haberine sevinmemek tuhaf geldi bana. Normal değil.
 
22 yasindaysan belirli kaliplarla belirli seyleri istemelisin dayatmasi aklima zevkler ve renkler tartisilmaz mevzusunu getiriyor ki onundda sonu yok..annelik istersen sevebilecegin biri karsina cikinca evlenirsin kuzum kucumsenecek bir mevzu degil
 
bir arkadaşımın kardeşi daha 15 yaşındayken ablasının arkadaşlarına "çocuk istiyor musun?" diye soruyordu. o kadar hevesliydi ki.
26-27 gibi evlendi sanırım, balayından hamile döndü hatta.
dershanedeki biyoloji öğretmenim de eşi ile üniversite 2. sınıfta evlenmiş, hemen çocukları olmuş. 19 yaşındaymışlar. beraber büyüdük çok eğlenceli diyordu.
bazı insanların gerçekten önceliği bu olabiliyor. herkesin kendi hayatı.
ama ben çocuğu beraber büyünecek biri olarak görmüyorum. beraber büyümek çocukla çocuk olmak oluyor. o zaman da çocuğun ihtiyaç duyduğu anne-baba otoritesi bence yaratılamıyor.

tek diyebileceğim, bir erkeğe çocuk istediği için yada iyi baba olur diye yakınlık duymayın. ciddi bir ilişki ve evlilik için bundan fazlası gerekli.
burada da bir sürü kadının kocası iyi baba ama kadınların duyguları çürümüş evlilikleri içinde.
önce sizi mutlu edecek erkek olmasına özen gösterin.
size değer veren, sizin içinizdeki çocuğu seven erkek; beraber dünyaya getireceğiniz çocuğa da iyi baba olur çünkü.
 
Olabilir tabiiki de neden olmasın. Bir insanın hayali bu olabilir. Bende sizin yaşlarda eşimle evleneyim çocuğum olsun hep isterdim. Evlenince pat diye çocuk falanda yapmadım hala bekliyorum. Bunu hayal edince diğer şeylerden de geri kalmıyorsunuz, sapasağlam bir kariyerim var benim. Benim hislerim hep evlilik ve çocuğumla mutlu bir hayatım olacağı yönündeydi, şükür evlilik yanıltmadı çocukta olduğunda yanıltmaz umarım. Bunu hayal edebilirsiniz, çok normal.
 
Kimse kimsenin hayaline karışamaz

Elbette her birimizin hayalleri, idealleri, hayattan beklentileri farklı olabilir. Bu anlamda yargılamak kimseye düşmez.
Ancak hayal ettiğiniz şey için hayatta yanlış bir tercihe (yanlış eş gibi...), ulaşamadığınız takdirde(bebek elinizde olarak olan bir şey olmayabiliyor bazen...) kötü bir psikolojiye sebep olacak ise ayaklarınız yere basarak düşünmelisiniz.
 

bütün bunlar hormonal. sağlıklı vücutlar bu yaşlarda bebek alarmı verebilir bunlar normaldir. ama buna kanıp da tek arzum evlat sahibi olmak gibi bir kafaya girmemenizi öneririm. tabi ki annelik güzel ama hayatta annelik kadar belki ondan da fazla daha güzel amaçlar da var.
hormonlara yenip düşüp olmadık adamlarla evlenmeyin.
bu arada sevişme ihtiyacı da gelmiş olabilir. evlenmeden önce asla cılardan değilseniz ve partneriniz varsa bunu da değerlendirebilirsiniz..
 
olabilir
Bunun yaşla vs ilgisi yok
Kimi çok çocuk sever küçüklükten der kalabalık ailem olsun diye
Kimi de der ki bir tane yeter
Kimi annelik ne asla istemiyorum der.
Hepsi de saygı duyulası fikirler.
Çünkü her bir insan ayrı bir dünya

Erken geç şu bu diyemem kişiye göre değişir şartlar.
Ama sadece şunu söyleyebilirim önce güçlü bir anne olabilmek için dimdik durun ekonomik gücünüz olsun.
İnşallah evleneceğiniz insan da çok iyi bir baba olur
 
Kişinin tamamen kendisine alakali.
Hayatta tek bir doğru yok.
Şuan birçok kişi 30'dan sonra evlenmek istiyor kariyer vs hayalleri var.
Buna saygı duyuyoruz ama keşke hayali bu olmayanlara da saygı duyup dalga geçmemeyi öğrenebilsek.

Zaman zaman insana böyle hisler çok bastırıyor.
Bir dönem isterken bir dönem hiç benlik değil diyebiliyorsunuz.
Hayat sizin hayatınız.
Aldığınız kararları sadece çok çok iyi düşünmenizi tavsiye ederim.
Anne olduktan sonra bunun geri dönüşü yok çünkü.
Gerçekten ben her şekilde bunu istiyorum, bütün hayatımı değiştirebilirim dediğiniz noktada umarım doğru insanı bulur ve mutlu olursunuz
 
Başlığı görünce yıllarca evli, evlat hasreti çeken biri yazmış sandım
Ben bekarken hiç böyle şeyler düşünmezdim ya ahshhshs
 
Anne olmak çok güzel. Araları 4 yaş civari benim oğlanların. Zaman zaman çok yorucu olsa da cidden güzel.
Her ne kadar sabır azalasa da, olgunluk açısından 30 a yakın anne olmak daha iyi olabilir diye düsünüyorum.
 
Hmm bir kadinin en büyük hayali anne olmak olabilir mi bilemem ama 22 yaş anne olmak için küçük baba kalırsa .ilk evladımı 24 yaşında dogurdum. İkincisini 32 . 32 yasimda daha anlayışlı ,tahammullu, daha anne gibi hissediyorum.ilk evladima karşı kendimi hep mahcup hissediyorum.cok toymusum o zaman
 
aynen öyle. konuyu açtıktan sonra ne kadar çok mutsuz kadın varmış onu fark ettim. gayet hayatın olağan akışında olan bi şeyden bahsettim diye dalga geçenler oldu. içlerindeki mutsuzluğu başka insanların söyledikleriyle dalga geçerek aşmaya çalışmaları çok üzücü. bakın siz ve diğer birkaç kişi ne kadar güzel dille anlatıyosunuz. muhtemelen de benden çokça yaş farkı olan kadınların yol göstermek yerine alaya almaları trajikomik.
 
Sakın aşık olduğun biriyle evlenme ya b.ktan birine aşık olursam aşkın oembe gözlüğüyle evlenirsen sonra evlenince o pembe gözlük çıkıyor karşıdaki adamın b.k halini goruyorsun ya berbat bir durum ...sevdiğin saygı duyduğun biriyke evlen sevgi ve saygı paha biçilemez ömür boyu sürme gibi bir özelliği var...birde sana tavsiyem çocuğuna baba seç o halde bak bakalım elin oğlunu bu benim bebeğime iyi bir baba olabilir mi diye
 
Ortada baba adayı bile yokken çocuk aşkı nerden geldi böyle yahu daha 22 yaşında üstelik
 
21 yaşındayım. Çocukları çok severim. Aile apartmanında ablalarla abilerle büyüdüm, şimdi ben aynı şekilde küçüklere ablalık ediyorum. Arkadaş gruplarımda da en anaç insanım.

Laaakin "Bir tane de benim çocuğum olsun" isteği hiç gelmedi. Güncellenmedim galiba. Yaşıtlarımdan duyunca şaşırıyorum, ben mi toy kaldım acaba diyorum kendi kendime
 
Bence bir cocugu neden istemenize bagli bir durum. Bir cocuk bosluk dolduracak veya hayat anlami olacak birsey degil cünkü. Öyle yetistirmek cocuga yük oluyor cünkü. Mutluysaniz, saglikli bir yuva verebilecekseniz erken de anne olabilirsiniz..kendi adima konusmak gerekirse, ben 20 yaslarimda yeterli kadar bilincli degildim. Yani evlatlarima simdi yaptigim annelikle le o yaslardaki arasinda daglar kadar fark vardir. Ilk hedef kendimizi bulup yasamak olmali, cünkü hayati anladiktan sonra ancak cocugunuza rehber olabilirsiniz ilerde. Tabi anne sevgi de verir, ama ayni zamanda cocugunu hayata hazirliyabilmeli, buda tecrübe gerektirir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…