Merhaba,
26 yaşındayım ve çalışıyorum.
Günlerim işe git gel arada arkadaşlarla buluş şeklinde geçiyor. Derdime gelecek olursak bir yeteneğim, hobim yok. Amacım da yok gibi biri beni sevsin seveyim sevileyim istiyorum o da yok. Kafamı çok takmayım kendimi geliştireyim diyorum o da yok.
Çocukken kendimi çok zeki ve büyüyünce çok büyük işler başaracakmışım gibi hissederdim ama yapamadım. İyi bir üniversite okudum ve mesleğime başladım memurum o kadar. Üniversitedeki dersleri seviyordum severek çalıştım ama vaovv denecek kadar bir aşkla şevkle bağlı değildim. Memur oldum üniversitedeki dersleri sevsem de aşırı sıkıcı meslek. Beni ne heyecanlandırıyor diye düşünüyorum bir şey bulmak,bir şey üretmek onu satmak bunları düşününce heyecanlanıyorum ama ne yapabirim yüksek lisans yapsam hangi dersten yapacağımı da bilmiyorum ki şu an küçük yerde yaşıyorum yl yapacak üniversite yok tayin istersem anca o zaman. İngilizce öğreniyim diyorum beynimin dil bölümü gelişmemiş bence. Kaç kere çalıştım ama olmuyor. Dikiş nakış yapıyım, elbise dikmeyi öğreniyim dedim iğne iplikle bile çok zor dikiyorum. Örgüyü annem kaç kere göstermişti ortaya çıkan sonucu gören akrabam oğlum senden iyi örüyor demişti :)) Genel olarak iyi yaptığım bir şey yok sıkılıyorum.
Ha bir de şu var son zamanlarda aptallaştığımı da hissediyorum. Telefonla çok zaman geçirmekten mi nedir güzel konuşamıyorum. Ne hakkında konuşacağımı bilmiyorum. Bir toplulukta oturup konuşulurken insanlar beni dinlemiyor lafımı kesiyor şak diye ya da ben kendimi anlatamıyorum söyleyeceğim düşünceyi yanlış olacak şekilde aktarıyorum ya da sınırlı kelimeler ile. En son hı hı diyip karşımdakini dinliyorum. Kitap okuyorum aslında eskiye nazaran daha az evet ama yine de okuyorum. Neden tıkanıyorum bilmiyorum. Geçen ağzı iyi laf yapan bir abi ben asla kitap okumam sevmiyorum dedi ama gayet düzgün konuşan , kendini dinlettiren biri. Bu da yetenek işi sanırım
Geleceğe dair hayallerim yok. Gezmek isterim hayalım ama Avrupa'ya gidiyim Fransa'yı görüyüm diye yanıp tutuşmadım. Bir şey üretip insanlara fayda sağldığını gözlerimle görmek hayalim ama ne yapacağımla ilgili girişim 0. Ufak ufak bu nasıl olur diye düşünüyorum, biraz araştırma yapsam sıkılıyorum. Bir şeye tutkuyla sarılıp canla başla calışmak istiyorum ama beni heycanlandırmıyor.
Baya daldan dala atladım kısaca. Yeteneğim yok resim, müzik, el beceri vs. sıfırım..
Ağzım iyi laf yapmıyor insanlara kendimi dinlettiremiyorum
Bir amacım hayalim var gibi desekte ilerisi yok
Ne yapabilrim hobi önerebilirsiniz ya da yukarıdaki sorunlara çözüm teşekkürler...
26 yaşındayım ve çalışıyorum.
Günlerim işe git gel arada arkadaşlarla buluş şeklinde geçiyor. Derdime gelecek olursak bir yeteneğim, hobim yok. Amacım da yok gibi biri beni sevsin seveyim sevileyim istiyorum o da yok. Kafamı çok takmayım kendimi geliştireyim diyorum o da yok.
Çocukken kendimi çok zeki ve büyüyünce çok büyük işler başaracakmışım gibi hissederdim ama yapamadım. İyi bir üniversite okudum ve mesleğime başladım memurum o kadar. Üniversitedeki dersleri seviyordum severek çalıştım ama vaovv denecek kadar bir aşkla şevkle bağlı değildim. Memur oldum üniversitedeki dersleri sevsem de aşırı sıkıcı meslek. Beni ne heyecanlandırıyor diye düşünüyorum bir şey bulmak,bir şey üretmek onu satmak bunları düşününce heyecanlanıyorum ama ne yapabirim yüksek lisans yapsam hangi dersten yapacağımı da bilmiyorum ki şu an küçük yerde yaşıyorum yl yapacak üniversite yok tayin istersem anca o zaman. İngilizce öğreniyim diyorum beynimin dil bölümü gelişmemiş bence. Kaç kere çalıştım ama olmuyor. Dikiş nakış yapıyım, elbise dikmeyi öğreniyim dedim iğne iplikle bile çok zor dikiyorum. Örgüyü annem kaç kere göstermişti ortaya çıkan sonucu gören akrabam oğlum senden iyi örüyor demişti :)) Genel olarak iyi yaptığım bir şey yok sıkılıyorum.
Ha bir de şu var son zamanlarda aptallaştığımı da hissediyorum. Telefonla çok zaman geçirmekten mi nedir güzel konuşamıyorum. Ne hakkında konuşacağımı bilmiyorum. Bir toplulukta oturup konuşulurken insanlar beni dinlemiyor lafımı kesiyor şak diye ya da ben kendimi anlatamıyorum söyleyeceğim düşünceyi yanlış olacak şekilde aktarıyorum ya da sınırlı kelimeler ile. En son hı hı diyip karşımdakini dinliyorum. Kitap okuyorum aslında eskiye nazaran daha az evet ama yine de okuyorum. Neden tıkanıyorum bilmiyorum. Geçen ağzı iyi laf yapan bir abi ben asla kitap okumam sevmiyorum dedi ama gayet düzgün konuşan , kendini dinlettiren biri. Bu da yetenek işi sanırım
Geleceğe dair hayallerim yok. Gezmek isterim hayalım ama Avrupa'ya gidiyim Fransa'yı görüyüm diye yanıp tutuşmadım. Bir şey üretip insanlara fayda sağldığını gözlerimle görmek hayalim ama ne yapacağımla ilgili girişim 0. Ufak ufak bu nasıl olur diye düşünüyorum, biraz araştırma yapsam sıkılıyorum. Bir şeye tutkuyla sarılıp canla başla calışmak istiyorum ama beni heycanlandırmıyor.
Baya daldan dala atladım kısaca. Yeteneğim yok resim, müzik, el beceri vs. sıfırım..
Ağzım iyi laf yapmıyor insanlara kendimi dinlettiremiyorum
Bir amacım hayalim var gibi desekte ilerisi yok
Ne yapabilrim hobi önerebilirsiniz ya da yukarıdaki sorunlara çözüm teşekkürler...
Ben ders alırken etrafta tek yetişkin ben vardım. Etrafımdaki herkes kayabiliyor madem ben de kayayım, kışın tatile gittiğimde otelde kalmayayım diye öğrendim biraz da.
Bir öğrendim pir öğrendim vallahi bayağı hoşuma gitti bu iş, uzunca tatil varsa kayakları arabaya atıp dağın yolunu tutuyorum gayet güzel ve eğlenceli bir kış aktivitesi
