Bir hata yaptım, ömür boyu çekeceğim sanırım. Buyrun, okuyun.

Carpediem4 .!.:
Ne var utanacak ? Herbirimiz insanız başımıza ne zaman ne gelecegini hicbirimiz bilmiyoruz pskolojik olarak etkilenmeniz bu duruma gelmeniz sizin elinizde değildi. Vardır hepsinde bir hayır

Kimseyi yarı yolda bıraktığınız falan da yok neden kendinizi bu deli sucluyorsunuz omuzlariniza bu yükü bindiriyorsunuz

3 5 sene sonra hepten kaybolacak bilgiler henüz tazeyken girin lütfen eşinizde tabiki destek olacak ve olmalı da ne demek o anki destegi saglarmı bilmiyorum demek

Siz bile kendinize bu denli kötü davranırken kim size son sürat koşar ki

Hazırlanın ve gidin alın istediğiniz şeyi 🌸 başarılar dilerim
Genişletmek için tıkla...
Hem kamuya alımların azalması hem de bebeğimin olması korkutuyor. Acaba birkaç yıl ertelesem mi diyorum, alımlar düzelir ve bebeğim biraz büyür diye. Ancak dediğiniz gibi var olan sağlam temelim 2-3 seneye uçar gider. Her şeye sıfırdan başlamak zorunda kalırım.
Olumlu mesajınız için ayrıca çok teşekkür ederim.
 
ZebraDeseni1 .!.:
Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hata üstüne hata yapmış bir insanım ben. Aptallık, korkaklık, tembellik adına ne derseniz deyin artık. Tüm linç girişimlerine hazırım, çünkü hepsini hak ediyorum...
Ben evliliğimin ilk yıllarında, henüz bir çocuğum yokken, eşimin de ciddi desteği ile KPSS'ye hazırlandım.Gece gündüz tabiri caizse eşsek gibi çalıştım ve karşılığında yüksek bir puan alarak kontenjana girdim. Tabii bu durumu da herkese duyurdum. Ancak tercih döneminde çok yakın bir insanımı kaybettim ve psikolojik olarak ciddi anlamda etkilendim. Nasıl ifade edebilirim bilmiyorum, gerçekten kalbim yerinden çıkacak gibi aylar geçirdim. Bu yoğun duygular içinde , açılan tüm okullarda Doğu'da olduğu için gitmek istemedim. Böyle yazınca anlam verilmesi zor olacak biliyorum ama gerçekten sağlıklı düşünemedim ve beni bu durumdan kurtarmak isteyen tüm yakınlarımın desteğini reddettim. Herkes tabii ki hem şaşırdı , hem üzüldü. Haklılardı da... Ama ben KPSS işini tamamen hayattan silmiştim.

Tabi üzerinden zaman geçti , kendimi toparladım, bir bebeğim oldu bu süreçte. Hayata bakış açım farklılaştı. Ve o dönem için, herkesin dediği gibi pişman oldum, kimseye diyemiyorum. Zaten ne fayda ? İş işten geçti..
Son günlerde, acaba yeniden sınava hazırlansam mı diye düşünüp düşünüp, vazgeçiyorum. Yani bu kararı eşime bile paylaşmaya utanıyorum. Adam benim için zamanında o kadar emek ve destek vermişti, ben onu da yarı yolda bırakmış oldum , çünkü sonuca vardıramadım. Şuan bana o desteği sunacağını sanmıyorum ama yoluma taş koyacak değildir. Ben öğretmenim. Biliyorsunuz öğretmenlikte 3 ayrı sınav kademesi var, bunlardan 2sine hala hakim olduğumu düşünüyorum ama birinde ciddi derecede eksiğim var. Az önce branşımın 2024 ÖABT sorularına baktım, sadece ilk 30 soruya baktım ve ilk 30 soruyu doğru yaptım. Temelim var yani. Ama artık benim gece gündüz çalışacak vaktim yok. Çünkü 13 aylık bir oğlum var. Cesaretim çok kırılıyor. Hem oğlumdan ötürü gündüz ders çalışamam diyorum, hem eşim artık o psikolojik sürece girmez diyorum hem de sonucu olumsuz olabilir artık diyorum. Herkesten de utanıyorum.
Şimdi size şunu sormak istiyorum, ben her şeye rağmen tekrar geceleri ders çalışıp, önümüzdeki yıl sınava çalışmalı mıyım? Yoksa bebeğimin birkaç sene daha falan büyümesini mi beklemeliyim ?
Tekrar bu yola çıkmaktan korkuyorum ama içimde başaracağıma dair de umut var.
Lütfen bana en gerçekçi duygularınız ile yorum yapın.
Teşekkür ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Merhabalar,
Ben de sizin gibi fırsatları tepmiş biriyim. Eşimin işi nedeniyle geçici bir süre Ankarada idik. Memur ve eğitim sürecinde idi eşim. Benim Kpss P3 puanım 89 puandi. Aynı zamanda kurum sınavlarına giriyordum. Mülakatı olan sınavlar bunlar. Mülakatlardan elendim, düz memur olmayı kendime yakıştıramadım, eşim de kaç farklı düzenimiz olacak dedi. Çünkü isim Kocaelide, serbest meslek erbabıyım. Eşim Ankarada ve başka bir ile de arada gidiyordu. Ben de tercih yapsam düz memur olsam sonra unvan değişikliği sınavı ile kendi işime gecebilirdim. Ama yapmadım. Sonra Nisan ayında hamile kaldım, düşük riskim vardı. Doktor sırf yat dedi. Eşim çok destek oldu. Çalışabilirdim ama çalışmadım. 1.5 aylık çalışma ile 86.5 puan aldım bu defa da P3 puani olarak. Ama bir halta yaramaz sanıyorum. Şimdi 2 sene sonraki Kpss'ye girmek istesem bebeğim olacak nasil çalışacağım bilmiyorum. Kendi alanımdan ilk 120'ye girdim ama bu defa da yine kurum sınavlarına girmem gerekecek ve uzmanlıklar hep Ankarada eşim tayinci uymayacak. Bir yandan bencil olup çok sıkıldığım serbest meslekten kurtulmak istiyorum bir yandan da aile düzenini korumak istiyorum. Kpss 2026 zaten muamma, mülakatlardan derece ile eleniyorum.Hamile iken yine sınava girmek istiyorum 5 kez elenmeme rağmen. Çok yoruldum. Hem başarılı bir insan olup hem de hak ettiğim gibi yasamamaktan. Sizi anlıyorum bence eşiniz de anlayacaktır. Çalışın ve girin kurtulun bence. Ben de korksam da bebekle bir şekilde çalışacağım.
 
ZebraDeseni1 .!.:
Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hata üstüne hata yapmış bir insanım ben. Aptallık, korkaklık, tembellik adına ne derseniz deyin artık. Tüm linç girişimlerine hazırım, çünkü hepsini hak ediyorum...
Ben evliliğimin ilk yıllarında, henüz bir çocuğum yokken, eşimin de ciddi desteği ile KPSS'ye hazırlandım.Gece gündüz tabiri caizse eşsek gibi çalıştım ve karşılığında yüksek bir puan alarak kontenjana girdim. Tabii bu durumu da herkese duyurdum. Ancak tercih döneminde çok yakın bir insanımı kaybettim ve psikolojik olarak ciddi anlamda etkilendim. Nasıl ifade edebilirim bilmiyorum, gerçekten kalbim yerinden çıkacak gibi aylar geçirdim. Bu yoğun duygular içinde , açılan tüm okullarda Doğu'da olduğu için gitmek istemedim. Böyle yazınca anlam verilmesi zor olacak biliyorum ama gerçekten sağlıklı düşünemedim ve beni bu durumdan kurtarmak isteyen tüm yakınlarımın desteğini reddettim. Herkes tabii ki hem şaşırdı , hem üzüldü. Haklılardı da... Ama ben KPSS işini tamamen hayattan silmiştim.

Tabi üzerinden zaman geçti , kendimi toparladım, bir bebeğim oldu bu süreçte. Hayata bakış açım farklılaştı. Ve o dönem için, herkesin dediği gibi pişman oldum, kimseye diyemiyorum. Zaten ne fayda ? İş işten geçti..
Son günlerde, acaba yeniden sınava hazırlansam mı diye düşünüp düşünüp, vazgeçiyorum. Yani bu kararı eşime bile paylaşmaya utanıyorum. Adam benim için zamanında o kadar emek ve destek vermişti, ben onu da yarı yolda bırakmış oldum , çünkü sonuca vardıramadım. Şuan bana o desteği sunacağını sanmıyorum ama yoluma taş koyacak değildir. Ben öğretmenim. Biliyorsunuz öğretmenlikte 3 ayrı sınav kademesi var, bunlardan 2sine hala hakim olduğumu düşünüyorum ama birinde ciddi derecede eksiğim var. Az önce branşımın 2024 ÖABT sorularına baktım, sadece ilk 30 soruya baktım ve ilk 30 soruyu doğru yaptım. Temelim var yani. Ama artık benim gece gündüz çalışacak vaktim yok. Çünkü 13 aylık bir oğlum var. Cesaretim çok kırılıyor. Hem oğlumdan ötürü gündüz ders çalışamam diyorum, hem eşim artık o psikolojik sürece girmez diyorum hem de sonucu olumsuz olabilir artık diyorum. Herkesten de utanıyorum.
Şimdi size şunu sormak istiyorum, ben her şeye rağmen tekrar geceleri ders çalışıp, önümüzdeki yıl sınava çalışmalı mıyım? Yoksa bebeğimin birkaç sene daha falan büyümesini mi beklemeliyim ?
Tekrar bu yola çıkmaktan korkuyorum ama içimde başaracağıma dair de umut var.
Lütfen bana en gerçekçi duygularınız ile yorum yapın.
Teşekkür ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ben de bir yakınımı, dayimi kaybetmiştim 2022 Kpss öncesi ve ağlayarak bir ay da olsa çalışıp 88 almıştım, sonra bir sene ne tercihlere ne bir şeye baktım. Başka hayallerim vardı. Mülakatli alımlara güvenip memurluğu düşünmemek akıl karı değilmiş. Ama ne olursa olsun sonuna kadar savaşıp hakkım olanı Kpss yoluyla en azından alabilirim. Siz de öyle düşünün. Yeniden çalışın.
 
ZebraDeseni1 .!.:
Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hata üstüne hata yapmış bir insanım ben. Aptallık, korkaklık, tembellik adına ne derseniz deyin artık. Tüm linç girişimlerine hazırım, çünkü hepsini hak ediyorum...
Ben evliliğimin ilk yıllarında, henüz bir çocuğum yokken, eşimin de ciddi desteği ile KPSS'ye hazırlandım.Gece gündüz tabiri caizse eşsek gibi çalıştım ve karşılığında yüksek bir puan alarak kontenjana girdim. Tabii bu durumu da herkese duyurdum. Ancak tercih döneminde çok yakın bir insanımı kaybettim ve psikolojik olarak ciddi anlamda etkilendim. Nasıl ifade edebilirim bilmiyorum, gerçekten kalbim yerinden çıkacak gibi aylar geçirdim. Bu yoğun duygular içinde , açılan tüm okullarda Doğu'da olduğu için gitmek istemedim. Böyle yazınca anlam verilmesi zor olacak biliyorum ama gerçekten sağlıklı düşünemedim ve beni bu durumdan kurtarmak isteyen tüm yakınlarımın desteğini reddettim. Herkes tabii ki hem şaşırdı , hem üzüldü. Haklılardı da... Ama ben KPSS işini tamamen hayattan silmiştim.

Tabi üzerinden zaman geçti , kendimi toparladım, bir bebeğim oldu bu süreçte. Hayata bakış açım farklılaştı. Ve o dönem için, herkesin dediği gibi pişman oldum, kimseye diyemiyorum. Zaten ne fayda ? İş işten geçti..
Son günlerde, acaba yeniden sınava hazırlansam mı diye düşünüp düşünüp, vazgeçiyorum. Yani bu kararı eşime bile paylaşmaya utanıyorum. Adam benim için zamanında o kadar emek ve destek vermişti, ben onu da yarı yolda bırakmış oldum , çünkü sonuca vardıramadım. Şuan bana o desteği sunacağını sanmıyorum ama yoluma taş koyacak değildir. Ben öğretmenim. Biliyorsunuz öğretmenlikte 3 ayrı sınav kademesi var, bunlardan 2sine hala hakim olduğumu düşünüyorum ama birinde ciddi derecede eksiğim var. Az önce branşımın 2024 ÖABT sorularına baktım, sadece ilk 30 soruya baktım ve ilk 30 soruyu doğru yaptım. Temelim var yani. Ama artık benim gece gündüz çalışacak vaktim yok. Çünkü 13 aylık bir oğlum var. Cesaretim çok kırılıyor. Hem oğlumdan ötürü gündüz ders çalışamam diyorum, hem eşim artık o psikolojik sürece girmez diyorum hem de sonucu olumsuz olabilir artık diyorum. Herkesten de utanıyorum.
Şimdi size şunu sormak istiyorum, ben her şeye rağmen tekrar geceleri ders çalışıp, önümüzdeki yıl sınava çalışmalı mıyım? Yoksa bebeğimin birkaç sene daha falan büyümesini mi beklemeliyim ?
Tekrar bu yola çıkmaktan korkuyorum ama içimde başaracağıma dair de umut var.
Lütfen bana en gerçekçi duygularınız ile yorum yapın.
Teşekkür ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Ben bebeğimden öncede sonrada sınava girdim olmadı seneye bir daha giricem. 2 yaşında bebeğimle bırakmadan çabalayacağım. O kadar sene okuduk pes etmek yok. Hatta bebeğimin doğduğu sene sınava girdiğimde sütüm akmış kıyafetimden belli olmuştu. Çok zor keşke çocuktan önce halledebilseydim diye kendime çok kızıyorum ama yapacak birşey yok. Umudunuzu diri tutun lütfen.
 
ZebraDeseni1 .!.:
Valla çok haklısınız.
Evet haberim var. Kontenjanlar eskisi gibi değil, farkındayım. Ayrıca bebeğimin de olmuş olması, acaba birkaç yıl ertelesem mi diye de düşündürüyor. Ama bir yandan da şuan hala temelim var diyorum. Birkaç yıla kadar uçar gider bilgilerim. Konular derya deniz. :/
Genişletmek için tıkla...
Tabi temeli kaybetmemek adına haftada iki üç gün göz atsanız fena olmaz. Eşiniz baskı yapmıyormuş bebeğiniz de çok küçük, zaten atama da çok az o yüzden atamalar artana kadar beklemek çok mantıklı.
 
Eşini aldattın birine iftira attın cinayet işledin falan sandım 🤣🤣
Evet zor bir süreç, atanmak da artık çok daha zor. Başta uğraşmayın diyecektim ben. Ama 30 soruya baktım hepsini doğru yaptım kısmını okuyunca deneyebileceğinizi düşünüyorum.
 
O zamanki Zebradeseni o zamanki şartlara ve duygularına göre bir karar vermiş. Siz o zamanki halinize şuanki haliniz ve duygularınla bakıyorsunuz. Yani ortada hata yok, seçim var. Bence bu konuda kendinizi dövmeyin demeye geldim.
 
bence pes etmeyin, madem aklınıza bu düşünce girdi bir kez peşine düşün.
kimseye açıklama yapmak zorunda değilsiniz, atanırsanız söylersiniz çevreye.
eşinizin de destekleyeceğini umuyorum
 
Zaten önünde bir sene var. Temelin olduğu için gece gündüz çalışmadan da düzenli bir şekilde çalışsan da yapabilirsin
 
sınava istiyorsanız girin tabii ki. bunun yasadıklarınızla, bir kez vazgecmis olmanızla hiçbir ilgisi yok. ama su an mevcut durumda 90+ almanız gerekecek gibi. almanız durumunda da büyük olasılık yüne doğuda görev yapmak zorunda kalacaksınız. eğer bunların hepsine su an gücünüz varsa kimseye açıklama yapmak da zorunda değilsiniz
 
Kesinlikle deneyin,, önemli olan alan siz alanda iyisiniz diğer konuları da ufak bir konu hatırlama üstüne de deneme çözerek her türlü halledersin kesinlikle vazgeçemeyin, ama kimseye söylemeyin hazırlandığınizi
 
ZebraDeseni1 .!.:
Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hata üstüne hata yapmış bir insanım ben. Aptallık, korkaklık, tembellik adına ne derseniz deyin artık. Tüm linç girişimlerine hazırım, çünkü hepsini hak ediyorum...
Ben evliliğimin ilk yıllarında, henüz bir çocuğum yokken, eşimin de ciddi desteği ile KPSS'ye hazırlandım.Gece gündüz tabiri caizse eşsek gibi çalıştım ve karşılığında yüksek bir puan alarak kontenjana girdim. Tabii bu durumu da herkese duyurdum. Ancak tercih döneminde çok yakın bir insanımı kaybettim ve psikolojik olarak ciddi anlamda etkilendim. Nasıl ifade edebilirim bilmiyorum, gerçekten kalbim yerinden çıkacak gibi aylar geçirdim. Bu yoğun duygular içinde , açılan tüm okullarda Doğu'da olduğu için gitmek istemedim. Böyle yazınca anlam verilmesi zor olacak biliyorum ama gerçekten sağlıklı düşünemedim ve beni bu durumdan kurtarmak isteyen tüm yakınlarımın desteğini reddettim. Herkes tabii ki hem şaşırdı , hem üzüldü. Haklılardı da... Ama ben KPSS işini tamamen hayattan silmiştim.

Tabi üzerinden zaman geçti , kendimi toparladım, bir bebeğim oldu bu süreçte. Hayata bakış açım farklılaştı. Ve o dönem için, herkesin dediği gibi pişman oldum, kimseye diyemiyorum. Zaten ne fayda ? İş işten geçti..
Son günlerde, acaba yeniden sınava hazırlansam mı diye düşünüp düşünüp, vazgeçiyorum. Yani bu kararı eşime bile paylaşmaya utanıyorum. Adam benim için zamanında o kadar emek ve destek vermişti, ben onu da yarı yolda bırakmış oldum , çünkü sonuca vardıramadım. Şuan bana o desteği sunacağını sanmıyorum ama yoluma taş koyacak değildir. Ben öğretmenim. Biliyorsunuz öğretmenlikte 3 ayrı sınav kademesi var, bunlardan 2sine hala hakim olduğumu düşünüyorum ama birinde ciddi derecede eksiğim var. Az önce branşımın 2024 ÖABT sorularına baktım, sadece ilk 30 soruya baktım ve ilk 30 soruyu doğru yaptım. Temelim var yani. Ama artık benim gece gündüz çalışacak vaktim yok. Çünkü 13 aylık bir oğlum var. Cesaretim çok kırılıyor. Hem oğlumdan ötürü gündüz ders çalışamam diyorum, hem eşim artık o psikolojik sürece girmez diyorum hem de sonucu olumsuz olabilir artık diyorum. Herkesten de utanıyorum.
Şimdi size şunu sormak istiyorum, ben her şeye rağmen tekrar geceleri ders çalışıp, önümüzdeki yıl sınava çalışmalı mıyım? Yoksa bebeğimin birkaç sene daha falan büyümesini mi beklemeliyim ?
Tekrar bu yola çıkmaktan korkuyorum ama içimde başaracağıma dair de umut var.
Lütfen bana en gerçekçi duygularınız ile yorum yapın.
Teşekkür ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
O sınava kaç yılında girmiştiniz?
 
Artık tek maaşla geçinilmiyor. Eşinize sınava hazırlanacağınızı söyleyin zil takıp oynar merak etmeyin. Burada okuyoruz her gün eşini küçücük bebeği olmasına rağmen işe yollamak isteyen adamları. Ayrıca kimsenin desteğine ihtiyacınız yok, yeterince istiyorsanız başarırsınız. Sadece kendinize güvenin ve kimsenin sizin hayatınıza müdahale etmesine izin vermeyin. Soran olursa "o gün istemiyordum ve bugün istiyorum, kendi hayatım, kendi kararım" deyip geçin.
 
Hazırlandığınızı herkese söylemeyin eğer ki evinize fazla gelen giden yoksa kendi başınıza benim gibi vakit geçirebiliyorsanız. ben kpssye hazırlanırken ailem hariç kimseye söylemedim ve sosyal medyada hiç paylaşmadım sosyal biri de değilim kimseyle görüşmüyodum zaten o şekilde kolay oldu 😄
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
3K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
H
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
5K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
B
  • Kilitli
Evliliğimle alakalı sıkıntım var
Yorumlar
11
Görüntüleme
2K
Mune
Mune
B
Merhabalar evliligimle ilgili sıkıntılar yaşıyorum
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
8K
findik tanesi
F
Nhessa
21 - 27 Ekim 2024 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
17
Görüntüleme
1K
Nhessa
Nhessa
X