Merhaba arkadaşlar. 34 yaşında çocuksuz kamuda çalışan bir bayanım. 4 ay öncesine kadar mutlu bir evliligi olduğunu düşünen ama şuan boşanma aşamasında biriyim.5 yıl önce severek evlendik ama karşı tarafın ailesi nedense asla beni kabullenemedi. Aileme verilen sözler tutulmadı, ben daha nişanlıyken diğer gelinle kiyaslanmaya başladım.neyse önemli olan eşim diye düşünerek evlendim herşeye rağmen ama ailesi her daim çocuğuna melekti ama beni sevmediler belli de ettiler her fırsatta. Neyse biz nişanlıyken ortak kredi ile ev aldık o ev kredisi çekti ben kefil.yetmeyince bende ihtiyaç kredisi çektim. Ufak tefek şeylerden kavgalarimiz oliyordu her evdeki gibi ama öyle uzun uzadıya küs kalmadık en fazla bikac saat. Abisi mesela nedensizce benimle konuşmamaya başladı. Esime sorduğumda önceleri senin kuruntun dedi sonraları ise boşver cok mu önemli dedi. Bense hatam varsa özür dilerim dememe rağmen bu küslük devam etti. Abisi gittiğim yerden çıkıyor yüzüme bakmıyordu. Annesi bizde evlenen kız anasına babasina bizim iznimiz olmadan gidemez, sen niye surekli gidiyorsun kardeşlerin ilgilensin annenle diyordu. Ki benim annem tek başına yaşayan 77 yasinda bir kadin. Onların istediği her hafta sonu köye gidip onlarla köy işi yapmam, aldığım maaşı ortaya koymamdi. Ama ben ev alırken kimse beş kuruş vermedi sormadı da. Ama diğer çocuklarına borçsuz ev aldilar. Benimkine bu ayrimciligi bana davranışlarını ne kadar anlattiysam inanmadı. Neyse benim kredi borcum bitince ev kredisinin çift ödenip erken bitmesi için karşı tarafın kredi hesabına para göndermeye başladım. Güya Nisan ayında ev borcumuz bitmiş olacaktı. Ve ben iki senedir çocuk istiyorum kendisi istemiyordu yada korkuyordu bu konuyu benimle konuşmuyordu bile. Ya da planları vardı. Yine bigun çocuk için Dr a gittim gündüz çok iyiydik yazistik konuştuk falan aksam işten geldi boşanmak istedigini, benle kavga etti etmekten biktigini, evet eskisi kadar kavga etmiyoruz ama ben yoruldum dedi. Birsuru daha şey. Bana sevgisi bitmiş, eve gelmek istemiyormus ailesi de arkasindaymis vs vs. Ve sonuç olarak ailesi ortada yok. Kimse arayıp ne oluyor diye sormadı bile ne bana ne aileme. Bir gün sonra avukat aradı beni evin tamamını istedi, bankadaki altınları ve kenardaki kendi birikimimi bana lutfetti. Anlaşmalı bosanalim dedi. Kabul etmedim isteyen o.alsin ceketini çıksın dedim. Evin tamamını istemek ne yaa. Sanki anan baban aldı sana evi. Neyse bir gün sonra bankadan altınları almaya gittim ne goreyim altinlardan kendi düğünde taktıkları 10 bilezik yok. Kasanın açılma tarihini cikarttirdim baktım evlendikten 4 ay sonra. Kafamdan kaynar sular döküldü resmen. Bir hafta geçti aradan polis aradı gelir durumu için. Orda öğrendm ki evin borcu da ödenmemiş. Son iki yıl benim verdiğim ikinci takditı ödememiş son 4 ay hiç ödememiş. Ama ev kredisinden çok daha fazla bir meblağ ödemesi olduğunu.beyan etmiş. Neyse arkadaşlar melek gibi gördüğüm herkesin çok sevdiği bir insan nasıl bu hale geldi. Hem üzgünüm, hem şaşkın, hem kizgin. Seviyor muyum, alışkanlıklar mi nedir bilmiyorum ama psikolojim çok bozuk. Güzel gunlerimiz geliyor aklıma. Dava dosyasına da benm onunla evlenirkrn psikiyatri hastası olduğumu ondan gizlediğini yazmış, hicbiseyden mutlu olmadığımı, annemin bütün ihtiyaçlarını bizim karşılaştığımızi, kardeşlerimin zorla elinden aldığını, kurban etlerini ablsm ve anneme verdiğimi yazmış ki onunkilere gidiyordu. Adam yıllar önceki mesajları saklamış bana karşı kullanıyor, arkadaşına hakaret etmişim, anneme hurma alır mısın demişim, bı restaurantta garsona kizmis söylenmiştim o mesajlarımı, mailime girip banka hareketlerimi almış.bana gönderdiği ciceklerin kart ve faturalarını dosyaya koymuş. Abimin kargolarini aldığını, annemin ilaclarini aldığını. Babası annesi bayramlaşmaya gittiğimde el opturmediler onu yazdım, inkar etmiş onlar kurban kesim alanindaydi diye. Yani hatalarım var melek degilim ama bu kadarini kim hak eder? Yerimde olsanız ne hissedersiniz? Üzüldüğüm ne sizce? Alışkanlık mi sevgi mi yoksa hayal kırıklığı mi?
.bende çocuk yok.o konuda biraz.rahatim tamamen çıkıyor hayatımdan. 
