• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bir derdim var :(

Madem öyle, suyuna gitmeyi dene, sakinleştir, o ateşken sen su ol
Bakın anlatıyorum 3 ay falan öncesine kadar hep ben de karşılık veriyordum ezmesine izin vermemeye çalışıyordum ama artık sesimi de çıkartmıyorum tamam canım sakin ol bağırma falan diyorum adam da değişen bir şey yok üstelik bir de bana diyor sen de değişen bir şey yok diye kendine olan şeyleri bana yüklüyor resmen.
 
Ben bu çileyi çekmek istemiyorum artık. Ondan boşanmaya da çok hevesli değilim onu seviyorum çünkü ama onun düzelmesini istiyorum o da olmuyor bir türlü . yaw bir kadın eşinin gözünde nasıl diğier kadınlarla aynı olabilir? Kadınların genelinden nefret ediyor kadınlar şöyle kadınlar böyle diyor beni de aynı keseya koyuyor.
Sevmek yetmiyor işte. Karşı tarafın düzelmek için çaba harcamaması ve en önemlisi de kadınları kötüleyip karısını da kötülediği kadınlara dahil etmesi çok kötü, katlanılır, tahammül edilebilir değil. Geriye kalan şey sadece severek ayrılmak. Kimse ayrılmak için evlenmez ama gördüğün gibi karşı tarafın düzeleceği yok.
 
Boşanmayı düşünmüyorsunuz anladık. O zaman psikoloğa randevu alıp gönderiyorsunuz adamı. Bir de korunun. Hatta siz de psikoloğa gidin. Evlenmeden önce de intihar girişiminde bulunduğunuza göre zor şeyler yaşamışsınız. Ve tekrar söylüyorum, korunun. Bir çocuk daha getirmeyin bu kadar sorunun içine...
 
Bakın anlatıyorum 3 ay falan öncesine kadar hep ben de karşılık veriyordum ezmesine izin vermemeye çalışıyordum ama artık sesimi de çıkartmıyorum tamam canım sakin ol bağırma falan diyorum adam da değişen bir şey yok üstelik bir de bana diyor sen de değişen bir şey yok diye kendine olan şeyleri bana yüklüyor resmen.
Bu adamın sorunu seninle gibi görünüyor ama asıl sorun kendisiyle, daha doğrusu kendisinde. Bunu da o kabul etmeyeceğine göre...
 
Eşinizin maddi durumu nasıl? Ve boşanmak istiyor mu?
Benim çok dedim boşanalım diye tamam boşanalım dedi davayı benim açmamı istiyor hep pek boşanma taraftarı değil Yaw bir insan eşiyle az bir tartışmış olsa her şeyi annesine söyler mi bu her şeyi kayınvalideme söylerdi zaten kaynanam üstte biz altta oturuyoruz en ufak bir tartışma fa olsa eşim sürekli bağırıp çağırdığı için kaynanam hemen damlardı noldu gene size derdi alttan alttan süzer gibi bazen telefonla konuşurken bile sesli konuşuyor kaynanam duyarnış diğer gün olunca bana hemen soruyor noldu gene sinirlendi mi neye kızdı diye sorardı. Eşim operatör fabrikada kepçe operatörü ama maaşı yetmiyor borca veriyoruz nişanlıyken babam zorladı ev alın diye önce abileri demişler ev alırız diye babam da sözünüzde durun alın deyince borca girip almışlar iyi ki de almışlar inşallah huzurlu bir şekilde buralardan bir göçebilirsek hayırlısıyla ama işte borcu var babam evi aldırdı diye onu da başıma kalktılar ben yeni evliyken her şeyi başıma kalktılar kayınvalidem , kaynım , eşim . eşim hâlâ da devam esiyor sürekli eskilerden konuşuyor sinirlenince.
 
Sana ne diyecegimi bilemedim ki canim... cok cok gencsin. Cocuk olmasa hemen bosan derim ancak cocugunu istemeyen bir ailen var. Minicik bebekle aile destegi olmadan tek basina yapamazsin simdilik. Benim tavsiyem esini calismaya razi et. Gidebiliyorsan belediyelerin meslek edindirme kurslarina git. Esin calismana ille karsi cikarsa evde yapabilecegin bir is bul ve bi kenarda biraz birikim yap. Cocugun azicik buyuyup en azindan kres yasina gelince 3 4 yas gibi elinde de biraz paran varsa ayrilman daha kolay olur. Sen de biraz daha buyumus olursun.
 
Boşanmayı düşünmüyorsunuz anladık. O zaman psikoloğa randevu alıp gönderiyorsunuz adamı. Bir de korunun. Hatta siz de psikoloğa gidin. Evlenmeden önce de intihar girişiminde bulunduğunuza göre zor şeyler yaşamışsınız. Ve tekrar söylüyorum, korunun. Bir çocuk daha getirmeyin bu kadar sorunun içine...
Peki gitme yeni ben nasıl göndereyim adamda hanım sözü dinleme diye bir şey yok ki kendisi gidicem diyor gitmiyorken ben nasıl göndereyim? Korunma konusuna gelince de doğruyu söylemek gerekirse ikinci çocuğu istiyordum ona güzel şeyler söylemeye çalışıyorum yumuşatıp kendime bağlamaya mesela bir çocuğumuz daha olsun babası sen olduktan sonra senin gibi mükemmel bir baba ve eş olduktan sonra bir tane daha yapalım diyorum aca ne diyecek diye mesela her gün ona sevdiğimi söylüyorum iltifatlar ediyorum haketmemesine rağmen belki düzelir diye ama yok yine aynı bu sefer yine sinirleniyor ve sen niye beni seviyorsun , sen benim neyimi seviyorsun diyor. Ben de duruyorum duruyorum en son dayanamayıp srn de haklısın brn senin neyini seveyim ki , senden nefret ediyorum diyorum.
 
Peki gitme yeni ben nasıl göndereyim adamda hanım sözü dinleme diye bir şey yok ki kendisi gidicem diyor gitmiyorken ben nasıl göndereyim? Korunma konusuna gelince de doğruyu söylemek gerekirse ikinci çocuğu istiyordum ona güzel şeyler söylemeye çalışıyorum yumuşatıp kendime bağlamaya mesela bir çocuğumuz daha olsun babası sen olduktan sonra senin gibi mükemmel bir baba ve eş olduktan sonra bir tane daha yapalım diyorum aca ne diyecek diye mesela her gün ona sevdiğimi söylüyorum iltifatlar ediyorum haketmemesine rağmen belki düzelir diye ama yok yine aynı bu sefer yine sinirleniyor ve sen niye beni seviyorsun , sen benim neyimi seviyorsun diyor. Ben de duruyorum duruyorum en son dayanamayıp srn de haklısın brn senin neyini seveyim ki , senden nefret ediyorum diyorum.
2. Cocuk mu istiyorsunuz?
 
Bakın yalan söylemeye gerek yok yeri geliyor öyle şiddetli tartışıyoruz ki ben de bağıra biliyorum ama sırf çaresizliğimden . ben kaç defa intihara kalkıştım. En son beni ipten zor kurtardı 2 - 3 ay önce kollarında ölüyordum o da çok panik oldu ben sinir krizleri geçiyordum resmen sonra affedersiniz it gibi pişman oldu özür diledi bir daha san kızmayacağım gülüm , bağırmayacağım bitanem falan dedi yok adam yine aynı yine aynı. Önceden tartışırken karşısında konuşuyordum amenna ama şimdi sesimi bile çıkartmuyorum son zamanlarda içime atıp ağlıyorum o hâlâ konuşmaya devam ediyor konuştukça kendi kendin daha çok sinirleniyor. Psikolojik sorunu var ama onu da kabul etmiyor aksine bana diyor senin kafan kırık senin psikolojik bozuk sen hastasın diyor. Sonra da özür diliyor yaptıklarından ama sonra yine aynı oluyor. Ve tartışö kpnularımız da öyle ciddi şeyler değil üstelik. Mesela bugün çocuğu banyo yaptıralım dedim ben kendime güvenemiyorum düşürürüm diye çok lan kaybettim hastalık geçirdim başım dönüyor direncim düşüyor kendisi de iyi biliyor söylene söylene geldi tuttu çocuğu ben de suyun ısısını ayarlıyorum soğuk suyu biraz fazla açmışım kapıyı ört gel dedi kapıyı örtmeye gittim bu sefer baban ödemiyor o suyun parasını falan filan yok o suyu öylr açıp bir yere gitme diyorum ben sana yine aynısın bağırarak konuşuyor böyle ben de tamam canım niye bağırıyorsun sakin ol diyorum adam bir de niye bağırıyorsun diyorsun diye daha çok sinirleniyor n yapacağımı bilmiyorum. Az önce işe gitti gitmeden önce geldi yine sarıldı falan Yaw oyuncak mıyım ben 😥 canını sıkma diyor sonra
Aynı benim eşim. Çocuğum için çok sabrettim ama bu adamların oluru yok. Ottan çöpten kavga çıkarıp insanın ömrünü çürütüyorlar. Geçen hafta eşimle memlekete gidecektik. Okuldan geldim, koştur koştur Evi süpürdüm, ortalığı topladım, lavaboları temizledim, bavulları topladım derken bu uyandı. Bana bir ton hakaret edip ( bir gömleğini ütülememişim) kendi başına memlekete gitti ( memleketimiz aynı ve annem kaç gün hastahanede yattı, özellikle onun yanına gidecektik ) Evden kovdum, anası aradı ona da verdim, veriştirdim. Eşyalarını toplayıp gitti evden. Çocuğum babasını soruyor ama inanılmaz huzurluyum, benim de ailem hiç destek değil üstelik. Ama işte çalışıyorum ben çok şükür, yoksa ne yapardım bilmiyorum...
 
Sana ne diyecegimi bilemedim ki canim... cok cok gencsin. Cocuk olmasa hemen bosan derim ancak cocugunu istemeyen bir ailen var. Minicik bebekle aile destegi olmadan tek basina yapamazsin simdilik. Benim tavsiyem esini calismaya razi et. Gidebiliyorsan belediyelerin meslek edindirme kurslarina git. Esin calismana ille karsi cikarsa evde yapabilecegin bir is bul ve bi kenarda biraz birikim yap. Cocugun azicik buyuyup en azindan kres yasina gelince 3 4 yas gibi elinde de biraz paran varsa ayrilman daha kolay olur. Sen de biraz daha buyumus olursun.
Benim çalışmama hiç müsade etmiyor. Bugün ağzıyla söyle sen kendi paranı kazanırsa kendini bir şey zannedersin falan dedi daha önce de söylemişti bunları ben de kendisine benim param senin paran ben kazandığım parayı getirir ortaya koyarım borcumuzun daha çabuk bitmesine yardımcı olurum diyorum sen geç onları diyor aileme söylüyorum siz diyor konuşun belki destek verdiğinizi görürse izin verir diyorum ailem de çalışmamı istemiyor onların istememesine rağmen durduk yere ailemi suçluyor. Evde kendim kapı süsü falan yapayım dedim bu sefer malzeme almıyor söyleye söyleye kaldırıyorum bu sefer yine bağırıp çağırıyor.
 
Peki gitme yeni ben nasıl göndereyim adamda hanım sözü dinleme diye bir şey yok ki kendisi gidicem diyor gitmiyorken ben nasıl göndereyim? Korunma konusuna gelince de doğruyu söylemek gerekirse ikinci çocuğu istiyordum ona güzel şeyler söylemeye çalışıyorum yumuşatıp kendime bağlamaya mesela bir çocuğumuz daha olsun babası sen olduktan sonra senin gibi mükemmel bir baba ve eş olduktan sonra bir tane daha yapalım diyorum aca ne diyecek diye mesela her gün ona sevdiğimi söylüyorum iltifatlar ediyorum haketmemesine rağmen belki düzelir diye ama yok yine aynı bu sefer yine sinirleniyor ve sen niye beni seviyorsun , sen benim neyimi seviyorsun diyor. Ben de duruyorum duruyorum en son dayanamayıp srn de haklısın brn senin neyini seveyim ki , senden nefret ediyorum diyorum.
Senin psikolojin normal değil. 2.çocuk nasıl istenir bu şartlarda? Sen psikoloğa git. Bir kaç seans sonra eşine seni de çağırıyor benim için deyip götürmeyi dene.
 
Bu adamın sorunu seninle gibi görünüyor ama asıl sorun kendisiyle, daha doğrusu kendisinde. Bunu da o kabul etmeyeceğine göre...
Kabul etmiyor üstelik sorun hep bendeymiş gibi davranıyor ben de üzülüp kendimi küçük görmeye aşağılamaya başlayınca da öyle yapma gülüm falan kendini küçük görme üzme falan diyor hem hep sorun bendeymiş gibi davranıyor hem de kendimi üzmemi istemiyor güya.
 
Senin psikolojin normal değil. 2.çocuk nasıl istenir bu şartlarda? Sen psikoloğa git. Bir kaç seans sonra eşine seni de çağırıyor benim için deyip götürmeyi dene.
Yaw tamam psikolojimin bozuk olduğunu kabul ediyorum ama anlatamadım galiba çocuk istediğimden değil zaten ben korunuyorum sadece ona söylüyorum acaba ne diyecek bana daha yakın olacak mı diye ben yoksa ilaçla korunuyorum ben çocuk istediğimden değil yapmicam da zaten sadece ağzını aramış oluyorum yani belki daha yakın olur böyle şeyleri söylersem diye düşünüyorum ama öyle de olmuyor.
 
Sevmek yetmiyor işte. Karşı tarafın düzelmek için çaba harcamaması ve en önemlisi de kadınları kötüleyip karısını da kötülediği kadınlara dahil etmesi çok kötü, katlanılır, tahammül edilebilir değil. Geriye kalan şey sadece severek ayrılmak. Kimse ayrılmak için evlenmez ama gördüğün gibi karşı tarafın düzeleceği yok.
Aynen düzeleceği yok. Ben de sürekli suratı asık olucam yanında konuşmayacağım onunla zaten moralinin bozuk olduğunu anlıyor soruyor ben de Yaw susuyorum Yaw da kendimi suçlayıp duruyorum.
 
Aynı benim eşim. Çocuğum için çok sabrettim ama bu adamların oluru yok. Ottan çöpten kavga çıkarıp insanın ömrünü çürütüyorlar. Geçen hafta eşimle memlekete gidecektik. Okuldan geldim, koştur koştur Evi süpürdüm, ortalığı topladım, lavaboları temizledim, bavulları topladım derken bu uyandı. Bana bir ton hakaret edip ( bir gömleğini ütülememişim) kendi başına memlekete gitti ( memleketimiz aynı ve annem kaç gün hastahanede yattı, özellikle onun yanına gidecektik ) Evden kovdum, anası aradı ona da verdim, veriştirdim. Eşyalarını toplayıp gitti evden. Çocuğum babasını soruyor ama inanılmaz huzurluyum, benim de ailem hiç destek değil üstelik. Ama işte çalışıyorum ben çok şükür, yoksa ne yapardım bilmiyorum...
Siz yine kovabiliyorsunuz benim öyle bir hakkımda yok bazen kendimi yük gibi bile görüyorum evde.
 
Daha genceciksin 19 yaşında neden kıydın ki kendine evlenip hemen de çocuk hakkında hayırlısı olsun..
 
Aynı benim eşim. Çocuğum için çok sabrettim ama bu adamların oluru yok. Ottan çöpten kavga çıkarıp insanın ömrünü çürütüyorlar. Geçen hafta eşimle memlekete gidecektik. Okuldan geldim, koştur koştur Evi süpürdüm, ortalığı topladım, lavaboları temizledim, bavulları topladım derken bu uyandı. Bana bir ton hakaret edip ( bir gömleğini ütülememişim) kendi başına memlekete gitti ( memleketimiz aynı ve annem kaç gün hastahanede yattı, özellikle onun yanına gidecektik ) Evden kovdum, anası aradı ona da verdim, veriştirdim. Eşyalarını toplayıp gitti evden. Çocuğum babasını soruyor ama inanılmaz huzurluyum, benim de ailem hiç destek değil üstelik. Ama işte çalışıyorum ben çok şükür, yoksa ne yapardım bilmiyorum...
En azından eşyalarını toplantı gitmiş yine bir erkeklik gururu var eşinizde. Benimki onu da yapmadı habşre beni kovup durdu. Gece 12den sonra eve gelmesini yasakladım yine geç geldi kapıyı kilitleyip eve almıcaktım sözde çirkef apartmanı inletti, başıma yıktı. En son dayanamayıp ben evden ayrıldım. Hakkaten bu nedir ya.
 
Nacizane tavsiyem konu sahibesi, bir süre eşiniz evde yokmuş gibi davranın. Çocuğunuzla ilgilenin sadece. Sorarsa cevap verin, hakaret ederse susun. Dikkate almayın Bi süre de böyle deneyin bence. Aksi bir durum olursa şayet bu yolu da denedim demek için
 
akşam zil çalıyor, güleryüzle eşini karşılıyorsun, yemeğini, çayını ikram ediyorsun, yorgun olduğu için başında dırdır yapmıyorsun, tatlı tatlı sohbet ediyorsun,
bu şekilde davrandığın haldemi, adam sana bağırıp çağırıyor, hatta dövmeye kalkıyor, merak ettim...

Böylemi davranmak gerekiyor karısını insan koymayan bir hödüğe
Bu dedikleriniz yapılmaz mı yapılır ama işi işyerinde bırakmış, karısını özlemiş, gülümseyerek eve gelip hal hatır soran adama yapılır
Bağırmasın, dövmesin diye yapılmaz, bitmedi bu zihniyet bitemiyor sizin gibiler yüzünden, adam 19 yaşında gencecik bir kıza zulmediyor sorduğunuz şeye bak, cidden vicdan ölmüş yazık ya
 
Back