• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bir daha dünyaya gelseniz yine de evlenir miydiniz?

Yalniz suan evlilik kurumu cok pis patladi. Cogu kisi evlenmezdim demis anam ne nefret ediyormusuz evlilikten
yav nefret değil. Bu hayatımda evliliği tecrübe etmişim zaten. Yeniden gelme şansım olsa neden aynı yoldan gideyim? Bu sefer bekar kalmayı denerdim 😄
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
Kesinlikle evlenmezdim sadece eş değil ailesi bilmem nesi dert bitmiyor . Bekarken annemle tartışınca bile yarım saat sonra bir şey olmamış gibi çay kahve içerdik . Yine eşimle olmak isterdim ama sevgili olarak en iyisi 😄
 
Aynı kişiyle evet.
Hatta bilsem o olacak daha erken evlenirdim.
Çok geç yapmadık evliliği ama baba evinde hiç mutlu değildim.
Sevgisiz, saygısız ot gibi yaşamışım.
Yani evlenmesem ayrı eve çıkmak için uğraşırdım.
Sevmiyorsanız evlenmeyin ama yoksa herşey batar.
Kavga vs olacak diye birşey yok.
Bir kere ilk yıllarda birbirimize terslenip küstük sonra da konuşarak anlaşmak varken ne bu böyle dedik o gün bugündür kavgamız, tartışmamız yok.
Zaten en nefret ettiğim şeydir bağırma ve kaos durumu.
Ha farklı bir ailenin de içine giriyoruz evlenince tabi ama o konuda da kimsenin sınırlarıma müdahil olmasına izin vermedim vermiyorum.
Öyle olunca gül gibi anlaşıp gidiliyor akrabalarla da.
Önemli olan kafa dengi ve çok sevdiğin birini bulabilmek.
O da nasip işi.
Ancak evlilik öncesi de kişiliğini belli ediyor insanlar az çok.
Öngörülü olmak lazım.
Belli etmeyen sinsilerden de Allah muhafaza etsin...
 
Çünkü bir kocam yok, geçindirmem gereken bir ev yok, çekip çevirme derdim de yok. E haliyle çocuğum da yok. Niye canım isterse modunda olmayayım ki?
Ha bir tek işim var, ama işimi sevdiğim için onu canım istiyor. Hayattaki misyonumun işim olduğunu düşünüyorum bazen. Bazı insanlar belli işler için yaratılıyor sanırım, benimki de o hesap.
İşte onun dışında genel bir serbestlik mevcut hayatımda. Flörtlerime bile yansıyor. Mesela geçenlerde birinden hoşlanır gibi oldum, hop atlayıverdim. Sonra bir anda soğudum ve adios deyivermiş bulundum. Başka örnek vermek gerekirse, mesela bugün başımı alıp çıktım evden, gezdim, birrr sürü yürüdüm. Spotify listemi sarıp sarıp dinledim. :KK53: Çünkü canım öyle istedi.
Bilmiyorum ya, fazla melodram kıvamında bir hayata gelemiyorum, fazla ciddiye almak istemiyorum galiba. Bir arkadaşımla bozuştuk, eski sevgilisiymişim gibi tripli mesajlar atıyor ara ara. İçim kıyılıyor valla, ne diyecekse net bir şekilde dese ve kapatsak. Hiç değerim yokmuş sende bilmem ne diye diye başımı şişiriyor. Kahır, sitem, karmaşık ilişkiler vs. bana göre değil. O yüzden geleneksel aile yapısı, kayın aile ilişkilerine de gelemiyorum.

Ya ben bekarken de ev gecibdiriyordum, herhalde o yüzden hala baglantiyi kuramıyorum 😅

Ben de yürüyüşe ciktim, 40 dakika, kisa gunun kari 😄

Neyse tabi ki insan kendisine uygun birini bulduğunda evlilik düşünür, akso durumda hep kötüyü düşünür. Siz şuan böyle mutlusunuz, aynen devam, ileride bir yakışıklı gönlünüzü çalarsa sadece gozunuzu korkutmayin demek istiyorum.
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
Evlenmeden önce ben de aynı böyle düşünürdüm etrafımda ki insanlara da çok kulak asmazdım.
İnsan evlenmek için evlenmemeli.
İster 20 yaşında evlenirsin ister 30 ister 40 bu kimseyi ilgilendirmez.
Bende hiç bi zaman evlenmicemi düşünürdüm ta ki eşim karşıma çıkana dek😇
2,5 yıldır evliyim bir daha dünyaya gelsem yine eşimle evlenmek isterdim hatta keşke birbirimizi daha erken tanısaydık deriz. Sevdiğin insanla hayata aynı pencereden bakabiliyosan, birbirinize karşı sevgiyi sadakati ve en önemlisi SAYGI yı kaybetmiyosanız o kişiyle aynı hayatı paylaşmak çok güzel bişey. Bir de en önemli şeylerden biri her iki tarafın birbirini dinleyerek konuşarak saygı çerçevesinde sorunlarını çözebilmesi böyle bi insan karşına çıkarsa evliliği düşün derim☺️
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
her ruhun görevi baska kimisi evlilik icin gelir kimisi gezmek kimisi sadece calısmak üretmek kimisi ailesine bakma kendini feda etmek,

o yuzden cok farklı bı soru bu suanki yasamımda söyliyim öncelikle 35 te evlenirdim
ve kesinlikle ya entellektuel zevkleri olan biri yada italyan vs yabancı biri ile evlenirdim

hayatı gezmeyi yasamayı seven 20 yıllık memurıyetinde bir eve girip hayatını heba eden biri ile evlenmem mesela hatta kimse evlenmemeli ama toplum ille evin olsun eee olsun da kisi en genc zamanlarında ne tatile gidiyor kıt kanata neymis ev aldım oooo

bana göre degil

hayatımı yasamayı seciyorum öylede oldu diyim :)))) olumlama olsun
 
Evlilik aklımın ucundan geçmezken Eşime rastladım😁Son sınıfta 22 yaşımda evlendim. Tabi ki zorlukları oldu ama iyi ki de evlenmişim iyi ki de Eşimle olmuş:)
 
Tabiki....
Klasik diğer kriterler açıklanmış zaten ... ek olarak azcık serseri ruhu da olsaymış fazla efendi bu ...😃😃
 
Evlenirdim fakat gidişat biraz daha farklı olurdu. Ben daha ketum ve sert olurdum . Şuan da öyleyim ama zamanla öğrendim..başında böyle olmayı isterdim
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
İki kaşığı yan yana koyun itip çekin ondan bile ses çıkar iki farklı insan olunca elbette anlaşmazlık tartışmalar olacak. Evlilik kararı almadan önce bu insanın artı eksi tüm yanlarını döküp tartmanız gerekiyor. Siz bildiğiniz en olumsuz haline tahammül edebilecek misiniz? Bunu sevgiyle evet demeyin mantıken evet deyin ki yarın birgün kendinizi kandırmış bulmayın. Aynı evin içine girip aynı yolda iki kaptan olmak çok zor ama anlaşabildikten sonra yolunuza çıkan engellerde daha kolay geliyor insana. An geliyor esiyor 💩 mu vardı evlendim diyorum ama genel olarak çok mutluyum ❤️
Ama yeniden dünyaya gelsem çok gezerdim, o kadar boş insanlara vakit harcamazdım. Bazı şeyler için geç kalıp bazı şeyler için erken davranmazdım. Ama yine tanışsam yine aynı adamla evlenirdim. Dilimi anca bu garip anlıyor gerçi arada yanlış anlıyor ama olsun 😅
 
Yorumlar çok tuhaf. Ev işi yapmak istemiyorum evlenmem, çok özgürüm evlenmem😆.

Zaten istediğiniz şeyleri yapamadığınız adamlarla evlenirseniz sıkıntı var hanımlar. Evlilik kendini değiştirme değil ya da zorunluluklar değil aksine o hayatı birlikte sürdürmektir.
Kahvaltı hazırlamam ekmek arası yerim o yüzden sorumluluk alamam tavrı cok çocukça. Sanki sabahtan akşama kadar iş yapıp yemek mi yapıyoruz:))) hayat doğru insanla kolay ve güzel. Eğer zorluk varsa doğru değildir kesinlikle.
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
 
Bir daha dünyaya gelseniz yine evlenir miydiniz?
Keşke evlenmeseydim diyenler var mı?

Evlenmek zorundaymışım gibi bir algı var çevremde. Yaş da ilerleyince bu muhabbet kaçınılmaz oluyor haliyle. Mesela önceki ilişkimde gayet güzel anlaşıyorduk fakat bir yalanından ötürü ayrıldım. Anında soğuyorum. Bir şeye kırılınca mesela yüzünü göresim bile gelmezdi, inanılmaz gıcık olurdum. Evli olsaydık hiç düşünemiyorum aynı evin içinde 🙈 Belki gerçek sevgi olmadığından böyle düşünüyorumdur bilemiyorum. Ama evlilikte tabi ki pat diye ayrılamıyorsunuz. Ayrılıyorum ben demek elbette çok daha zor. Peki bu durumlarda nasıl devam edebiliyorsunuz, en azından soğumadan? (yalanlar,ses yükselmeleri, hatalar vs)

Gerçekten merak ettiğim konular bunlar. Cevaplayanlara şimdiden teşekkür ederim. 😚💐
 
4 yıllık evliyim bekar olan bütün arkadaşlarıma evlenin diyorum ruh eşinizi bulduğunuzda. Ben evlenirdim yine aynı eşimle hemde çok daha erken... Evlilik güzel şey
 
Ben evlenirdim ya ama eşime sorarsanız bir düşünürdü sanırım bilemedim:)
Araya da çocuğu katmış çok özgür ruhlu hanımlar, sanırım bu konuyu simdi olsa evlendiginizde çocuk yapar miydiniz şeklinde değiştirmeli.
Ama o zaman da yine güzelleme yapılırdı sanırım hem de yüzde yüz hani 99 da değil.
Konu evlilik kısmından ziyade bana evlendikten sonra çocuklu olmak gibi geldi yorumlardan yoksa evlilik hayatı ona uygun olmayıp çocukla beraber peynirli, pastırmalı poğaça yapmayı öğrenmenin- sevmedifin halde yapmayı- guzellemesine dönmüş sanki.
 
Back