Bir Çocuk Bu Kadar Zor Olmamalı !!!

knickerbockerbande .!.:

O yaşlardaki bir çocuk annesi olarak bence normal değil. Çevremde de hiç görmedim bence çocuklara disiplinli davranılmalı kurallardan taviz verilmemeli bir yerde hata yapılmış ki bu çocuklar bu kadar söz dinlemeyen ve iç huzuru olmayan çocuklar olmuş.
Demek istediğim biz dört dörtlük ebeveynleriz değil belki bizim çocuklarımız daha egitilmeye müsait uyumlu çocuklardır ama bu çocuklarin yetiştirilmesinde de bir yerlerde hata yapıldığı aşikar.

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

Ben böyle durumlarda normal/anormal şeklinde bir değerlendirme yapmayı doğru bulmuyorum.
Bazı çocuklar 'zor mizaçlı' oluyor bunu kabul etmek lazım.
Bununla birlikte çocuğa olumlu sınır konuyor mu?
Rutinlere özen gösteriliyor mu?
Bunlar da önemli çünkü çocuklar rutinler ve sınırlar sayesinde kendilerini güvende hissederler.
Güvende hissetmeyen çocuk, agresifleşir, huysuzlaşır, vara yoğa ağlar.

Çocukları bizzat görmediğim, akran/yetişkin etkileşimini gözlemlemediğim için yorum yapmam doğru olmaz.
Konu sahibine tavsiyem büyük çocuğu için yarım gün kreş/anaokulu faydalı olur.

Su, kum, oyun hamuru, parmak boyası vb duyusal materyaller de çocukları sakinleştirmede işe yarar.
İmkanınız varsa balkona şişme bir havuz alın, su doldurun oynayıp deşarj olsunlar.
Kum havuzunu da aynı şekilde ısrarla tavsiye ederim.
Büyük olan için trombolin kullanılabilir enerji boşaltmada birebirdir.
Agresif çocuklar için şişme hacıyatmaz öfkeyi boşaltmada işe yarar.
Aklıma farklı bir şey gelirse yine yazarım.

Genişletmek için tıkla...

Juvaderm .!.:

Sevgili arkadaşlar Allah canlarını sağ etsin iki tane çocuğum var bir 3.5 yaşında diğeri ise 25 aylık ikiside erkek...İlki yaramaz bir çocuktu ikincisi doğmadan önce bize gelenler hep yaka silkip bana kolaylıklar dileyip giderlerdi...İkincisi doğdu hayatım tamamen değişti eşim ilkini götürüp gezdiriyordu bende kafamı dinliyordum ama eşim ikisini götüremediği için biri benle mutlaka kalıyor ne anne var ne kayınvalide yani ben hiç kafamı dinleyemezden hale geldim birde ikinci çocuğum aşırı yaramaz ve zor bir çocuk aynı zamanda tuhaf bir çocuk...Hiç yerinde durmaz bir yerde oturur görsem hastamı acaba diye düşünürüm...TV telefon asla izlemez.Oyuncaklarla asla oynamaz..Sürekli peşimde tuvalete gidecek olsam benden önce gider mutfakta bir yalnız iş yapamam,birde inatçı mesela bişeyi ister vermem hemen ağlamaya başlar veririm bu kez almaz yine ağlar almadığı için yukarı kaldırırım bu kez yine ağlar..Dün mesela parktan sonra markete uğradık sakız dedi sakız aldık verdik eline ağlamaya atmaya başladı aldık rafa koyduk yine ağlamaya başladı aman nasıl ağlama sanki dövdük başka susun diye eline bişeyler sıkıştırdık ağladı attı aldık yerlerine koyduk yine ağladı eve gelene kadar ağladı rahat 45 dk ağlamıştır susturmaya çalışalım diyorum kucağıma alıyorum kendini yerlere atıyor vuruyor...rahatlasın başını yanağını okşuyorum bu kez daha çok ağlıyor.Yemek sofrasında asla durmaz mama sandalyesine 3 tane kemer yaptık yine oturturamadık her yemekte burnumuzdan getiriyor ya bişeylrr kırıp dağıtıyor ya kalkacam deyip çığlık çığlığa ağlıyor iki senedir bir kere sofrada huzur bulamadık..İki kardeşin kavgaları desen zaten bitiriyor beni büyük oğlan küçüğe sürekli vuruyor...Büyük oğlanda birde reflü var kabız oluyor kusuyor,hasta oluyor kusuyor,ağlıyor kusuyor,gülüyor kusuyor,koşturuyor kusuyor,kusmuksuz yerimiz kalmadı halılar koltuklar yataklar siliyorum yinede kusmuk kusmuk kokuyor...Kafayı yemek üzereyim alora diye bir hap var bitkisel sakinleştirici yok arkadaşlar iki kere alıyorum üst üste onun faydası yok diyorum ki bağırmayayım sakin olayım akşama doğru çileden çıkartıyorlar artık kendime vakit ayıramıyorum Allah var eşim çok yardımcı yeri gelir altlarını değiştirir yemeklerini yedirir uyutur gezdirir ama yetmiyor kalbim pır pır ediyor akşama kadar yapmayın etmeyin diyorum bir gram laf dinlemiyorlar yapma dediğim herşeyi yapıyorlar..Bir akıl fikir verin arkadaşlar benim çocuklar sizcede aşırısı değiller mi yoksa normalmi...

Genişletmek için tıkla...

Juvaderm .!.:

Sevgili arkadaşlar Allah canlarını sağ etsin iki tane çocuğum var bir 3.5 yaşında diğeri ise 25 aylık ikiside erkek...İlki yaramaz bir çocuktu ikincisi doğmadan önce bize gelenler hep yaka silkip bana kolaylıklar dileyip giderlerdi...İkincisi doğdu hayatım tamamen değişti eşim ilkini götürüp gezdiriyordu bende kafamı dinliyordum ama eşim ikisini götüremediği için biri benle mutlaka kalıyor ne anne var ne kayınvalide yani ben hiç kafamı dinleyemezden hale geldim birde ikinci çocuğum aşırı yaramaz ve zor bir çocuk aynı zamanda tuhaf bir çocuk...Hiç yerinde durmaz bir yerde oturur görsem hastamı acaba diye düşünürüm...TV telefon asla izlemez.Oyuncaklarla asla oynamaz..Sürekli peşimde tuvalete gidecek olsam benden önce gider mutfakta bir yalnız iş yapamam,birde inatçı mesela bişeyi ister vermem hemen ağlamaya başlar veririm bu kez almaz yine ağlar almadığı için yukarı kaldırırım bu kez yine ağlar..Dün mesela parktan sonra markete uğradık sakız dedi sakız aldık verdik eline ağlamaya atmaya başladı aldık rafa koyduk yine ağlamaya başladı aman nasıl ağlama sanki dövdük başka susun diye eline bişeyler sıkıştırdık ağladı attı aldık yerlerine koyduk yine ağladı eve gelene kadar ağladı rahat 45 dk ağlamıştır susturmaya çalışalım diyorum kucağıma alıyorum kendini yerlere atıyor vuruyor...rahatlasın başını yanağını okşuyorum bu kez daha çok ağlıyor.Yemek sofrasında asla durmaz mama sandalyesine 3 tane kemer yaptık yine oturturamadık her yemekte burnumuzdan getiriyor ya bişeylrr kırıp dağıtıyor ya kalkacam deyip çığlık çığlığa ağlıyor iki senedir bir kere sofrada huzur bulamadık..İki kardeşin kavgaları desen zaten bitiriyor beni büyük oğlan küçüğe sürekli vuruyor...Büyük oğlanda birde reflü var kabız oluyor kusuyor,hasta oluyor kusuyor,ağlıyor kusuyor,gülüyor kusuyor,koşturuyor kusuyor,kusmuksuz yerimiz kalmadı halılar koltuklar yataklar siliyorum yinede kusmuk kusmuk kokuyor...Kafayı yemek üzereyim alora diye bir hap var bitkisel sakinleştirici yok arkadaşlar iki kere alıyorum üst üste onun faydası yok diyorum ki bağırmayayım sakin olayım akşama doğru çileden çıkartıyorlar artık kendime vakit ayıramıyorum Allah var eşim çok yardımcı yeri gelir altlarını değiştirir yemeklerini yedirir uyutur gezdirir ama yetmiyor kalbim pır pır ediyor akşama kadar yapmayın etmeyin diyorum bir gram laf dinlemiyorlar yapma dediğim herşeyi yapıyorlar..Bir akıl fikir verin arkadaşlar benim çocuklar sizcede aşırısı değiller mi yoksa normalmi...

Genişletmek için tıkla...

Juvaderm .!.:

Sevgili arkadaşlar Allah canlarını sağ etsin iki tane çocuğum var bir 3.5 yaşında diğeri ise 25 aylık ikiside erkek...İlki yaramaz bir çocuktu ikincisi doğmadan önce bize gelenler hep yaka silkip bana kolaylıklar dileyip giderlerdi...İkincisi doğdu hayatım tamamen değişti eşim ilkini götürüp gezdiriyordu bende kafamı dinliyordum ama eşim ikisini götüremediği için biri benle mutlaka kalıyor ne anne var ne kayınvalide yani ben hiç kafamı dinleyemezden hale geldim birde ikinci çocuğum aşırı yaramaz ve zor bir çocuk aynı zamanda tuhaf bir çocuk...Hiç yerinde durmaz bir yerde oturur görsem hastamı acaba diye düşünürüm...TV telefon asla izlemez.Oyuncaklarla asla oynamaz..Sürekli peşimde tuvalete gidecek olsam benden önce gider mutfakta bir yalnız iş yapamam,birde inatçı mesela bişeyi ister vermem hemen ağlamaya başlar veririm bu kez almaz yine ağlar almadığı için yukarı kaldırırım bu kez yine ağlar..Dün mesela parktan sonra markete uğradık sakız dedi sakız aldık verdik eline ağlamaya atmaya başladı aldık rafa koyduk yine ağlamaya başladı aman nasıl ağlama sanki dövdük başka susun diye eline bişeyler sıkıştırdık ağladı attı aldık yerlerine koyduk yine ağladı eve gelene kadar ağladı rahat 45 dk ağlamıştır susturmaya çalışalım diyorum kucağıma alıyorum kendini yerlere atıyor vuruyor...rahatlasın başını yanağını okşuyorum bu kez daha çok ağlıyor.Yemek sofrasında asla durmaz mama sandalyesine 3 tane kemer yaptık yine oturturamadık her yemekte burnumuzdan getiriyor ya bişeylrr kırıp dağıtıyor ya kalkacam deyip çığlık çığlığa ağlıyor iki senedir bir kere sofrada huzur bulamadık..İki kardeşin kavgaları desen zaten bitiriyor beni büyük oğlan küçüğe sürekli vuruyor...Büyük oğlanda birde reflü var kabız oluyor kusuyor,hasta oluyor kusuyor,ağlıyor kusuyor,gülüyor kusuyor,koşturuyor kusuyor,kusmuksuz yerimiz kalmadı halılar koltuklar yataklar siliyorum yinede kusmuk kusmuk kokuyor...Kafayı yemek üzereyim alora diye bir hap var bitkisel sakinleştirici yok arkadaşlar iki kere alıyorum üst üste onun faydası yok diyorum ki bağırmayayım sakin olayım akşama doğru çileden çıkartıyorlar artık kendime vakit ayıramıyorum Allah var eşim çok yardımcı yeri gelir altlarını değiştirir yemeklerini yedirir uyutur gezdirir ama yetmiyor kalbim pır pır ediyor akşama kadar yapmayın etmeyin diyorum bir gram laf dinlemiyorlar yapma dediğim herşeyi yapıyorlar..Bir akıl fikir verin arkadaşlar benim çocuklar sizcede aşırısı değiller mi yoksa normalmi...

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

Pratik olması açısından bir kaç olumlu sınır cümlesi yazayım.
Hayır veya yapma yerine; DUR LÜTFEN.

>> işareti 'yerine' anlamında kullanılmıştır.

Ağlama >> Üzgünsün ağlaman bittiğinde seni dinleyebilirim. (Ben ayrıca ağlayan çocuğa fiziksel temas kurmayı öneriyorum)

Kardeşine vurma>> Ellerimizi vurmak için kullanmıyoruz veya 'Lütfen ellerin yerinde dursun'

Hişşş öyle söylenmez (argo veya küfür kelimeleri için) >> Daha güzel kelimeler seçer misin?

O senin değil bırak hemen>> O kardeşinin sen neyle oynamak istersin?
(Veya kum saati ile zaman tutarak sırayla oynamalarını sağlamak)

Şimdi oyunun sırası değil git başımdan>> İşlerim bitsin sonra seninle oynayabiliriz.

İstenmeyen davranışiar için görmezden gelerek söndürme,
olumlu davranışları fark edip teşvik etme
Olumlu sınır koymada önemli.

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

Pratik olması açısından bir kaç olumlu sınır cümlesi yazayım.
Hayır veya yapma yerine; DUR LÜTFEN.

>> işareti 'yerine' anlamında kullanılmıştır.

Ağlama >> Üzgünsün ağlaman bittiğinde seni dinleyebilirim. (Ben ayrıca ağlayan çocuğa fiziksel temas kurmayı öneriyorum)

Kardeşine vurma>> Ellerimizi vurmak için kullanmıyoruz veya 'Lütfen ellerin yerinde dursun'

Hişşş öyle söylenmez (argo veya küfür kelimeleri için) >> Daha güzel kelimeler seçer misin?

O senin değil bırak hemen>> O kardeşinin sen neyle oynamak istersin?
(Veya kum saati ile zaman tutarak sırayla oynamalarını sağlamak)

Şimdi oyunun sırası değil git başımdan>> İşlerim bitsin sonra seninle oynayabiliriz.

İstenmeyen davranışiar için görmezden gelerek söndürme,
olumlu davranışları fark edip teşvik etme
Olumlu sınır koymada önemli.

Genişletmek için tıkla...

muzlupuding .!.:

Oy içim şişti , Allahım o nasıl hayat Çocuk her ağladığında istediğini yapmayın sizin disiplin kurallarınıza uymayı öğrensin

Genişletmek için tıkla...