- 20 Eylül 2017
- 2.363
- 9.334
- 38
Çok teşekkür ederim benim yazmak istediklerimi cok net anlatmisiniz bu yorumu yazana cok şey demek istiyorum ama artik 4. seneden bildiriyorum pes ettim bu tipler anlamiyor.Çocuk büyütmek ilk paragrafta anlattığıniz gibi bişey değil.
Verdiginiz kedi örneğiyle de ilk yazdıklarınizin hiçbir alakası yok.
Zarar vermek kabul edilemez ve tabi ki yalvarilmaz.
Ama aile söyle böyle olsa çocuk ne hiperaktif olur ne sendromlu demeniz çok komik ve çok saçma.
İnsan ve çocuk psikolojisi bu kadar basit değil.
Öyle olsaydı sizin bu yazdıklarınızı konunun uzmanları yazardı.
Kitap ve oyun önermek yerine dimi
Iki evladim var kizim 8 yaşında aşırı hareketliydi ama mutlu bir çocuktu hala da öyle gözleri ışıl ışıl amma oğlum 4 yaşi bitmek üzere benim canim cıktı doğdu ve soğuğundan bu yana hastalıkları ağlama krizleri konuşamadı uzun süre surekli doktor hastane krizler hastalıklar cok ama cok zor bir çocuk
Okumadigim kitap denemediğim yol kalmadi diyebilirim boyle hadsizxe yorum yapanlara var ya ağlayarak uyduğum acaba nerde hata yapiyorum diye günlerce düşündüğüm anları göstermek isterdim çünkü bunun yetiştirmekle alakası yok ikiside benim çocuğum beb büyüttüm ama oğlum cok hırçın sürekli ağlayan cok hareketli zor cok zor bir çocuk bazen ruhum yoruluyor cidden.
Burdan yaşadıklarımızı bilmeden yorum yapmak bilmiyorum bazen cidden cok sinirleniyorum bütün annelere kolaylıklar diliyorum.
Eğer yaşadığınız yer müsaitse bol bol parka götürün çocuklarınızı. Bırakın koşsunlar; eğlensinler...Bir de sınırlarınızı ve kurallarınızı iyi koyun lütfen. Derin sularda yazmış zaten ama ben de tekrar edeyim. Çocuklar kurallar ve sınırlar olduğu zaman kendilerini daha güvende hissediyorlar ve rutinleri seviyorlar. Mesela benim kızım annemlere yada kvlere gittiğimiz zaman çok huzursuzlanıyordu çünkü rutini bozuluyordu. Artık oralara giderken de o eve uygun kurallar koyuyoruz. Öyle olunca rahatlıyor.
