Annemle babam ayrıldılar ve annem gidecek yeri olmadığı için bizimle yaşamaya basladı. Benim 9 aylık bebeğim var hamileyken annem ben yardım ederim bakmaya diyordu ben hiç destek istemedim bizimle yaşamaya baslayana kadar kendim büyüttüm tabi ki yoruluyordum ama onunda evinde isleri var kocasi var diye hic destek talep etmedim. Bizimle yasamaya basladi bir kaç ay oldu destek talebim sadece ben ev işi ve yemek yaparken bebegimle maksimum 1 saat vakit gecirmesiydi cunku yalniz kalmak istemeyen bir bebek. Annem asla bakmam diyor 2 dakika olsa dahi!! eşimden surekli para istiyor ve birde surekli iğneliyor laf sokuyor ama ne laflar insanin hazmedemeyecegi turden sus anne diyorum nafile eşim cok bunalmis durumda suan. bu surat asmalar ve laf sokmalar yuzunden hatta boşanma eşiğine geldik yuzume bile bakmiyor artik... simdi size sorum ben annemden cok mu sey bekledim 1 saat bebekle vakit gecir ben islerimi yaparken demekle hata mi ettim. Ve annemin bu laf sokup surat asmalari yuzunden esimle aram fena bozuldu ne yapmaliyim anneme git diyemem esiminde birsey yaptigi yok bosanmakta istemiyorum. Simdi diyeceksiniz anneniz neden boyle bisey mi oldu diye birsey olmadi annemin karakteri bu babamla da bu yuzden ayrildilar zaten gecinmesi cok zor bir insan bir anı bir anını tutmaz ben bildim bileli bu şekilde ortada birsey olmasina gerek yok onun laf sokmasi icin ki ben goruyorum ayni evin icindeyiz yani eşimde haklı olarak bozuluyor ben bir kusur etmedim neden böyle diyor hatta cevap dahi vermez hic laf sokmalarına susar sadece ama öyle bir noktaya geldi ki artik eşimde istemiyor annemle ayni evde yasamak direkt soylemedi ama ben hissediyorum hakta veriyorum acikcasi kim olsa istemez yani bu durumda sizce ben ne yapayim iki arada kaldim cok canim sıkkın