Merhaba kk konuyu ablalardan tavsiye almak icin actım, başlıktan da anlaşılacağı gibi ablayım.3.5 yasında bi kardeşim var annem hemşire ve yazları ben bakıyorum 3 ay.Kardesimi gerçekten seviyorum ama yaramaz bir erkek çocuğu.Ben üniversite öğrencisiyim, benim yaslarımdaki insanlar eminim yazları evde bebek bakmıyorlar.Ben kardeşimi çok seviyorum, ortada kalmasını bakıcıya gitmesini istemiyorum ama bazen gerçekten çok bunalıyorum.İlerde kendi çocuğum olduğunda ona enerjim kalmayacakmıs gibi hissettiğim bile oluyor.Kardesiyle arasında bu kadar yas farkı olan, kardeşini büyüten ablalar açıkcası destek mesajlarınıza ihtiyacım var.Gercekten çocuktan bıkar mıyım? Siz bakarken neler hissediyordunuz? Şimdiden teşekkür ederim:)
Kardeşime bakmak benim görevim değil evet aslında doğru ama ben varken bakıcıya gitmesini de istemiyorumKardeşine bakmak senin görevin değil aslında
Bence en azından haftada bi kaç gün senin de dinlenip tatilini yapabilmen için bebeğe başkası bakmalı
Bu süreç de biter mi kardeşim gerçekten büyüyecek mi diye düşündüğüm çok oluyor.Mesajınızı okumak beni rahatlattı.Demek ki gerçekten kardeş bakmadığım günler de gelecekmiş..Böyle diyerek sizi üzmek istemem ama bence kardeş bakan bir ablanın çocuklara tahammülü kalmıyor..Ben de mesela kardeşim yanımda yokken bir kuzenimi felan göreyim hiç sevmek istemem.Bebekten soğumuş gibiyim..Benim bir kardesimle aramda 6 diğeriyle 10 yaş var. 7 8 yaşlarında kardeşime bakmaya baslamıstım. 2 kardeşime de çok baktım. Bilmiyorum bunaldım mı ama cocukları hiç sevmem. Belki de onlara bakmaktan sikıldigim icindir ama cocuklara karşı tahammülüm sıfır. Teyzemin de bebeģi oldu 6 aylık çok tatlı falan ama 15 dakikadan fazla bakmaya dayanamiyorum yoksa hazir yaz tatilindeyken istiyor bakmamı. Ama kardesinizi de bakıcıya emanet etmeyin yani. Boş zamanlarınizda dısarı falan cikin ki bunalmayın.
Kardes beklenmiyordu, sürpriz yumurtaydı anlayacagınız.Evet düsünmelilerdi, hatta en çok bu konuda sinirliyim onlara.Biz istiyor muyduk kardeş ? Bilmiyorum nasip işte oldu kardeşim.Ben en basında bakmam demedim.Tv de haberde döven bakıcı-kreş gördükçe düşünüyorum bakmam desem de kardeşim bunları yaşasa kendimi suçlarım diye.Bi çıkmazdayım yani.Bakmam diyip kestirip atamıyorum ama çok hevesli de bakamıyorumkardeşlerimden birisiyle 12 diğeriyle 20 yaş fark var aramda. bakmam ikisine de. büyük olanı alır dışarı filan çıkarırım ama sürekli olarak bakamam hele ki küçük olana.
annesi ve babasının düşünmesi lazım. siz böyle bir fedakarlık yapmak zorunda değilsiniz ki bence çok büyük bir sorumluluk.
Yaz tatili dışında hep Babanne baktı beni ve ortanca kardeşimi de o büyüttü.Ama o da yoruldu artık.Bu eylülde annem kreşe verecek, ben de bütlere kalmamış ve 3 ay memleketteyken bu is bana patladı anlayacagınızz.Sorumluluguna gelince gerçekten ağır, diyorum ya bildiginiz anne gibi hissediyorum kendimiKeşke aileniz size bırakmasa bu sorumluluğu? Tabiki bakarsınız ama sizde yılın kalan zamanlarında okul vs yoruluyorsunuz,tatil hakkınız. Gençsiniz tabiki arkadaşlarınızla gezecek,yaşınıza uygun şekilde yaşayacaksınız.
Yaz okulu düşünmez mi anneniz kardeşiniz için haftada 2 yada 3 gün gönderseniz? Yaz tatili dışında kim bakiyor?
Keşke verilmese gerçektenAy tam benlik konu olmuşKardeşimle aramda 18,5 yaş kadar var şuan 4 yaşına gircek ve bende evliyim. Daha 2 aylıkken 15 tatilde ben bakmıştım O zamanlar sıkıntı olmuyordu küçük sana muhtaç bir bebek :) Ama şuan tam bir cadı susmak bilmiyor enerjisi bitmiyor.. Bakıcı ablamızın izinli olduğu günlerde annem çalıştığı için ben bakıyorum lakin sıkılıyorum, sürekli oyun oynamak istiyor ve hiç oturmuyor bunu inkar edemem Sana gelirsek sürekli(3 ay boyunca) senin bakman olmaz ama sende bir genç kızsın sonuçta bu kadar ağır sorumluluk verilmemeliydi diye düşünüyorum.
Ya ileride ne olur bilemem ama ben üzüldüm sizin adınıza. Ablasınız abla olarak kalmalısınız. Kardeşiniz büyüyecek,şu an çocukluğunu yaşıyor ,büyüyünce bakacağı bir kardeş sorumluluğu da olmayacak ama sizin giden günleriniz geri gelmeyecek ki.Yaz tatili dışında hep Babanne baktı beni ve ortanca kardeşimi de o büyüttü.Ama o da yoruldu artık.Bu eylülde annem kreşe verecek, ben de bütlere kalmamış ve 3 ay memleketteyken bu is bana patladı anlayacagınızz.Sorumluluguna gelince gerçekten ağır, diyorum ya bildiginiz anne gibi hissediyorum kendimiilerde bu hislerimin kalmamasından korkuyorum
Kardesim olmadi ama ayni senin gbi bende yasca baya buyuk ablam vardi bana bakmisligi cok oldu.fakat evlendgndede cocugu oldugunda gayet guzel bakti hicte enerjsi bitmedi.zaten evladin olunca hersey degisio akan sular duruyoMerhaba kk konuyu ablalardan tavsiye almak icin actım, başlıktan da anlaşılacağı gibi ablayım.3.5 yasında bi kardeşim var annem hemşire ve yazları ben bakıyorum 3 ay.Kardesimi gerçekten seviyorum ama yaramaz bir erkek çocuğu.Ben üniversite öğrencisiyim, benim yaslarımdaki insanlar eminim yazları evde bebek bakmıyorlar.Ben kardeşimi çok seviyorum, ortada kalmasını bakıcıya gitmesini istemiyorum ama bazen gerçekten çok bunalıyorum.İlerde kendi çocuğum olduğunda ona enerjim kalmayacakmıs gibi hissettiğim bile oluyor.Kardesiyle arasında bu kadar yas farkı olan, kardeşini büyüten ablalar açıkcası destek mesajlarınıza ihtiyacım var.Gercekten çocuktan bıkar mıyım? Siz bakarken neler hissediyordunuz? Şimdiden teşekkür ederim:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?