Doktora gitmişler, çünkü öfke kontrolü olduğunu biliyorum, etrafına zarar vermiyor ama kendisinde titreme, vücudunda anormallik olduğunu söylemişti. Benim tahminim şu yönde denizciler uzun süre okyanusta, denizaşırı kaldıkları için böyle raporlar sıkıntı çıkarabilir, sadece bu da değil hayatın pek çok noktasında.. Belki de hasta bile değil, en nihayetinde beni sallamıyor işte. Ama sonra bi geliyor, her şey güllük gülistanlık sanki.. Yavrum, balım..Teşhisi kim koymuş bence siz bir tanı kriterlerini okuyun
Bipolarlık böyle bir şey değil bence ya
Neden ilacı yok doktora gitmeden nerden biliyor?
Eğer böyle ilgisizlik yapıyorsa bipolarların evlilik sürdürmemesi lazım
Bence bunu bir yerinden uydurmuş
AyrılınDoktora gitmişler, çünkü öfke kontrolü olduğunu biliyorum, etrafına zarar vermiyor ama kendisinde titreme, vücudunda anormallik olduğunu söylemişti. Benim tahminim şu yönde denizciler uzun süre okyanusta, denizaşırı kaldıkları için böyle raporlar sıkıntı çıkarabilir, sadece bu da değil hayatın pek çok noktasında.. Belki de hasta bile değil, en nihayetinde beni sallamıyor işte. Ama sonra bi geliyor, her şey güllük gülistanlık sanki.. Yavrum, balım..
Üzgünüm durum böyle sanki. Zaten kendisi söylememiş size bipolarım diye, siz sorunca evet öyle demiş. Arkasına sığınacak bahane buldu kendine. Vaktinizi böyle dengesiz adamlara harcamayın yolunuza bakınBelki de hasta bile değil, en nihayetinde beni sallamıyor işte.
Karakterine çok güveniyorum, bir gün beni bırakacak olursan hemen bırakma yavaş yavaş bırak demişti bir keresinde. Cidden sevgisinin samimiyetine güvenmesem çabalamam ama insan bir düşünür ya di mi, günlerce cevap vermiyor, ben de paranoyak oldum sürekli kontrol ediyorum WhatsAppta. Baktım olmuyor, mesajları yedekleyip sildim numarasını, engelledim sanmış foto gidince panikle aradı o gün, sevmese arar mıydı, özür diler miydi
Olayları manipüle ediyor hiç öyle hasta falan değil amaan ayrıl kurtul çekilecek dert mi sanıyor kendisini.Ben onun doğum günü için 1 ay önceden plan yaptım, askeriyede kısıtlama olmasa gidecektim bile ama doğum günümde whatsapp durumunda arkadaşlarımla kutladığımı paylaştım, gördüğü halde hiçbir şey yazmadı. Hiçbir şey, o kadar kırıldım ki. Yani ne bileyim ya
Zaten yaşça büyüğüm, bir de denizci diye kafamda takıntılar varken bir de bu sevgisizlik, ilgisizlik çok yıprattı beni. Beklesem de bir şey yazacağını düşünmüyorum, unutmaya çalışacağım5 yıldır tanıyorsun tedavi görmeyen bipolar olsa inan önceden daha radikal şekillerde farkederdin. Sen bipolar mısın diyince arkasına sığınmış muhtemelen. Üzgünüm ama askerdeyken boşluğa düşmüş sevgili istemiş, cicim ayları bitince de ilgisi azalmış. O iletişime geçene kadar geçme. Kendine odaklan. Alma verme dengeni koru. Vakit kaybetme boşuna bu adamla.
Onun ki rahatsızlık gibi değil de keyfine göre hareket etme sanki. Hadi bipolar diyelim bu duygularında değişiklik demek. Senin sağlık problemin ayrı bu senin sevgini, ilgini değiştirmez ki. Ama onun rahatsızlığı her şeyini etkiler. Sana ilgi de, sevgi de göstermez ve kadınlar bir ilişkide bunları temel ölçüt alırlarBen tanıştığımızın ilk ayında ona kendimden bahsettim, tip1 diyabetim 9 yaşından beri, bak dedim bunlar benim ilaçlarım, diyet yapıyorum, spor yapıyorum. Koma riskim var vs vs.. Sonra dedim bak ben senden büyüğüm ailen sıkıntı çıkarır mı.. Çünkü ciddiydim yani. Dedi her şeyine kabul. Şimdi ben o hasta olduğu için onu bırakırsam, gerçi hasta olduğu için değil sorumsuz olduğu ve korkak olduğu için.. Kendimi çok kötü hissederim, çabalamak istiyorum ne bileyim yabenim de psikolojim bozuldu biraz galiba
Merhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Bir ömür böyle geçer mi Sizce buna değer mi??? önce bir bunu düşünün…Söylerler canım, cebe atmak için her türlü lafı söylerler. Madem bu kadar korkmuş gitmenden bir zahmet elini taşın altına koysun. Askerliğini de yapmış değil mi. Bir sebebi yok artık. Bence sen ona hiç haber vermeden arkadaşlarınla aktiviteler yap. Biraz sosyal aktif ol bakalım. Son anda planlarını değiştir. Belki bir tepki verir.
Bildiğim tek şey gerçekten seven bir insan bir şekilde telafi etmeye çalışır. Çaba gösterir, bunun ben de farkındayım. Aynı şehirde olsak bir dk durmam, belki kızacaksınız ama gözlemlemeye çalışırım, yanına giderim yani nasıl bir ruh hali içinde olduğunu görmek için. Ama hiçbir çabası yok, aksine sanki sorunlu davranan benmişim gibi gülmeler ve ne yapayım elimden gelen bir şey yok tavrı.. Çözülebilecek bir konu da değil, ciddi bipolarsa kronik bir şey çünkü. BekleyeceğimBir ömür böyle geçer mi Sizce buna değer mi??? önce bir bunu düşünün…
Eğer gerçekten öyleyse tedavisini görsün. Ama hem bipolar olduğunu söylüyor hemde bunun için tedavi görmüyor umursamıyorsa olan size olur. Yada bunun arkasına mı sığındı gerçekte öyle değil mi? İyice düşünün bence.
Şunları söylemeden geçemeyeceğim. Siz harika bir hastasınız hatta hasta derken bile elim ayağım titiriyor o kadar sağlıklısınız yani. Hasta olup hastayım deyip tüm samimiyetiyle böyle böyleyim diyene hayran kalıyorum çünkü o zaman yardım edilebiliyor. Ayrıca diğer hastaların ben hastayım böyleyim deyip hastalıklarının arkasına saklanmalarına sinir oluyorum sonrada diyorlarki bizi insan yerine koyun ee sen adam gibi dan dan söyle her şeyi mücadele ediyorum de bizde sonsuz destek sağlayalım öyle değil mi?Bunun bipolarlik ile alakasi ne ki? Sizi sevmiyor sadece. Ben bipolarim hic boyle oram buram ayri oynamadi. Tam tersi önem verdigin insanlarin fazla üstüne gidersin atakların varken. Agzina tükürdüğümün çakma ıssız adamı. Hayir bisi diil bipolarlarin adini cikaracak bi de dangalakligiyla
Kesinlikle ben de tebrik ediyorum kendisini, maşallah.. Allah güzel, huzurlu, mutlu bir hayat nasip etsin kendisine :)Şunları söylemeden geçemeyeceğim. Siz harika bir hastasınız hatta hasta derken bile elim ayağım titiriyor o kadar sağlıklısınız yani. Hasta olup hastayım deyip tüm samimiyetiyle böyle böyleyim diyene hayran kalıyorum çünkü o zaman yardım edilebiliyor. Ayrıca diğer hastaların ben hastayım böyleyim deyip hastalıklarının arkasına saklanmalarına sinir oluyorum sonrada diyorlarki bizi insan yerine koyun ee sen adam gibi dan dan söyle her şeyi mücadele ediyorum de bizde sonsuz destek sağlayalım öyle değil mi?
Burada çoğu yorumunuzu okudum biliyorum ve diyebilirim ki çok aklıbaşında ve olgunsunuz. Herneyse sadede gelecek olursam her şey gönlünüzce olsun çok mutlu olun inşallah
Off gözlerim dolu dolu okudum, öncelikle mutluluklar dilerim size ve ailenize. Evet bu da var muhakkak bilinçaltında, insanlar kaşının altında gözün var diye bile silip atabiliyor bazı şeyleri, vefasız, nankör. Ben sevginin kolay elde edildiğini düşünmüyorum, cidden çok mutlu olduğumu hissettiğim için çabalamaya, emek vermeye razıydım iyisiyle, kötüsüyle. Ama beyni kalbine hükmedemeyen veya öyle davranmak işine gelen biriyle nasıl olacak bilmiyorum. Diyorum belki de bana ihtiyacı var, alttan alayım sabredeyim ama muhatap bile yok karşımda. Bilmiyorum hayırlısı olsun, teşekkür ederim destekleriniz içinBak sevgili konu sahibi ben sana farklı bir pencereden yorum yazacağim.Ben 30 yıllık tip 1 diyabetli ve 21 yıllık evli bir kadınım.Benim eşim çok sabırlı ve yumuşak huylu bir insan olmasına rağmen bazen sinir harbi yaşarız atışırız .Benim sekerim oynayınca sinirli hırçın olurum üstüme gelmez,idare eder.Ama bazen kötü bir gün gecirmişse ben onu idare ederim.İlişkilerin her türlüsü karşılıklı anlayışla ve sabırla yürür.Daha gençsin anlamıyosun ama bu insanla bir 5 yıl geçir aynı şehirde ,beraber yaşa o zaman anlarsın siyah ve beyaz kadar imkansız olduğunu bu ilişkinin.Biz tip 1 diyabetiklerin çoğunda evlenememe hayatta yalnız kalma korkusu vardır.Ben seninde bilinçaltında böyle bir düşüncenin varlığıyla bu gençten kopamadığını hissettim sanki.Bence böyle bir dengesizle senin gibi hassas bir kalp yanyana bile gelemez net...Bipolar olmasa bile ...
Yaa teşekkür ederim günümü guzellestirdiniz siz de cok mutlu olun içim ısındı yazinizi okuyunca, zira son zamanlarda kalbim kapkaraŞunları söylemeden geçemeyeceğim. Siz harika bir hastasınız hatta hasta derken bile elim ayağım titiriyor o kadar sağlıklısınız yani. Hasta olup hastayım deyip tüm samimiyetiyle böyle böyleyim diyene hayran kalıyorum çünkü o zaman yardım edilebiliyor. Ayrıca diğer hastaların ben hastayım böyleyim deyip hastalıklarının arkasına saklanmalarına sinir oluyorum sonrada diyorlarki bizi insan yerine koyun ee sen adam gibi dan dan söyle her şeyi mücadele ediyorum de bizde sonsuz destek sağlayalım öyle değil mi?
Burada çoğu yorumunuzu okudum biliyorum ve diyebilirim ki çok aklıbaşında ve olgunsunuz. Herneyse sadede gelecek olursam her şey gönlünüzce olsun çok mutlu olun inşallah