- 8 Ekim 2021
- 1.381
- 2.754
Acaba gerçekten bipolar mı yoksa başkası mı var? Siz hemen inanmayın bence
Acaba gerçekten bipolar mı yoksa başkası mı var? Siz hemen inanmayın benceMerhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Şu an izne ayrıldım haftaiçi onun bulunduğu şehre gidicem, daha doğrusu kafamı toplayım diye bir turla gidicem. Acaba diyorum oradayken görüşme talep etsem mi, yani neyse derdi yüzyüze görüşsek, hem o zaman kaçabileceği bir yer de olmazne bipoları Allah askına. gostersın doktor raporunu. bu adamlar hep psıkolojık rahatsızlıkların arkasına sığınıyor. zerre ınanmadım, bı arkadaşımı boyle 2 yıl uğraştırdı adam. tamamen yalanmış sızofrenım dıyordu fılan neyse. uğraşmak zorunda degılsınız zaten daha 4 ay olmus. en bastan ortaya cıkması daha iyi. ki en onemlı detay askerde olması. askerdeyken erkeklere bışey oluyo. cıddı bışey yapası gelır ya da yalnızlık korkusu, boşluk , bırının bekledıgını bılmek, hayata dair ciddi bi adım atmak gibi. degısık bı psıkolojı. sızınkının de gozune sız ıyı görünmüşsünüz mantıklı ve olur, guvenılır gibi. sonradan gelınce vazgecmıs olabılır, baska bırı var mıdır aklında bılemem ama sız ıyımser dusunmeyın bukadar. sizinle gitgel oyuncak gibi oynamasına musaade etmeyın, çekın kendınızı gerı bugun de sızın psıkolojınız bozulmuş olsun nolur? bakalım ne oluyor? arayıp ozur dılemesıyle olmaz bu ış boyle mı geçecek hayatınız.. kalıcı bı çözümün olması gerekiyor
WhatsApp'ta çevirim içi filan olmuyor, sanmıyorum başka biri olduğunu. He kalbinde vardır, onu bilemem. Ama seven insan her koşulda merak eder, arar sorar di mi.. Bir de kadınız sonuçta ilgi bekliyoruz, sevgi bekliyoruz. Nereye kadar böyleAcaba gerçekten bipolar mı yoksa başkası mı var? Siz hemen inanmayın bence
tur mu? adama o olmadan doğum gunu kutlaması yapmıssınız ? cevap bıle vermemıs. siz bence fazla takmıssınız kafayı bu adama, tabıkı gıtmeyın. oraya tur ıcın vs gıtmedıgınızı oda bılecek buraya kadar gelmıs dıcek, kaçıyor dıyorsunuz sız ustune gıttıkce daha cok sımarıp kaçacak bu bellı degıl mı. sizinle gorusmedıgınde gururunuz ne durumda olacak kendınıze bıraz değer verin. sız kendınıze bunları yaparsanız başkaları neler yapmaz yanı..Şu an izne ayrıldım haftaiçi onun bulunduğu şehre gidicem, daha doğrusu kafamı toplayım diye bir turla gidicem. Acaba diyorum oradayken görüşme talep etsem mi, yani neyse derdi yüzyüze görüşsek, hem o zaman kaçabileceği bir yer de olmaz
Fevri kararlar alinir evet dedigin gibi erkeklerde daha yaygin o davranış. Ve biraz da kafasiz olanlarda. Ama anlattigin oyle bisey degil adam sana karsi komple kayıtsız. Bir tanidigim erkek bipolar vardi cok sacma kararlar alirdi böyle hic beyni yokmus gibi. Tamam ben de mesela aşırı kumar oynarım hiz yaparim manideyken mantikli taraflari gene olan seyler degil de. Bu şöyleydi "nazlidan ayrilirsam rakı icmek daha anlamli olacak" diye kizdan ayrilirdi. Ama sonra geri arardi. En son ayrilisinda nazli gitti eski sevgilisiyle nişanlandi girdi mi bunaBilmiyorum araştırıyorum ve çoğu bipolar sevgini sürekli terk edip terk edip geri dönüyormuş, olay bu da değil. Ben kaçmamasını, konuşmasını istiyorum. Ama sürekli kaçıyor, üzüleceksem üzüleyim ne yani doğru düzgün paylaşamaz mı
Öyle komik anlatmışsın ki tam üzülücem gülesim geliyorFevri kararlar alinir evet dedigin gibi erkeklerde daha yaygin o davranış. Ve biraz da kafasiz olanlarda. Ama anlattigin oyle bisey degil adam sana karsi komple kayıtsız. Bir tanidigim erkek bipolar vardi cok sacma kararlar alirdi böyle hic beyni yokmus gibi. Tamam ben de mesela aşırı kumar oynarım hiz yaparim manideyken mantikli taraflari gene olan seyler degil de. Bu şöyleydi "nazlidan ayrilirsam rakı icmek daha anlamli olacak" diye kizdan ayrilirdi. Ama sonra geri arardi. En son ayrilisinda nazli gitti eski sevgilisiyle nişanlandi girdi mi bunaondan sonra bi daha toplayamadi kendini mecnun gibi hafizasini falan kaybetti sonunu hic anlatmiyim. Yani sonrasinda pisman olma belirtisi olur seni sevse.
Yaşadığınız güzel neler aklınıza geliyor zaten uzaktan başlayan bir ilişkiymiş sevgili anlamında. Anlaşılan gelgitleri olan biri. Bazen sevmek yetmiyor. Kendi haline bırakın. Ayrıca hastalığı da ciddi yani geçen senelerde babasını öldüren bir oyuncuda varmış bu hastalık bende oradan araştırmıştım. Tabi Allah korusun herkesin başına gelebilir ama ilaç kullanmaması gelgit aklının olması sizi ürkütmüyor mu?Merhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?
Kendimde belki de yıllar sonra aşkı hissettiğim için, hani o coşkuyu, o her şey farklı olacak hissi.. Belki de kendimi çok daha iyi, frekansı uyumlu hissettiğim için bırakamıyorum bilmiyorum. Haklısınız hepiniz, sürekli kendimi kandırıp duruyorum belki deYaşadığınız güzel neler aklınıza geliyor zaten uzaktan başlayan bir ilişkiymiş sevgili anlamında. Anlaşılan gelgitleri olan biri. Bazen sevmek yetmiyor. Kendi haline bırakın. Ayrıca hastalığı da ciddi yani geçen senelerde babasını öldüren bir oyuncuda varmış bu hastalık bende oradan araştırmıştım. Tabi Allah korusun herkesin başına gelebilir ama ilaç kullanmaması gelgit aklının olması sizi ürkütmüyor mu?
Telefonla başlayan ilişki telefonla bitebilir bence bu kadar büyütmeyin ilerde daha çok üzülürsünüz
Ben tanıştığımızın ilk ayında ona kendimden bahsettim, tip1 diyabetim 9 yaşından beri, bak dedim bunlar benim ilaçlarım, diyet yapıyorum, spor yapıyorum. Koma riskim var vs vs.. Sonra dedim bak ben senden büyüğüm ailen sıkıntı çıkarır mı.. Çünkü ciddiydim yani. Dedi her şeyine kabul. Şimdi ben o hasta olduğu için onu bırakırsam, gerçi hasta olduğu için değil sorumsuz olduğu ve korkak olduğu için.. Kendimi çok kötü hissederim, çabalamak istiyorum ne bileyim yaBipolar veya dengesiz bence yol yakınken ayrılın ilişkiniz daha çok yeni zaten. Yıpranırsın
Kusura bakmayın ama o coşku bütün hisler bir anda kabusunuz olabilir . Adam bir gün iyi iki gün kötü olan biri . Ve kendisi de açık açık söylemiş ben sinirli olunca kendimi kaybediyorm diye . Güzel günlerde evet her şey güzeldir ama ya kötü hissettiği zamanlarda. Daha genç birisin anladığım kadarıyla ne kadar güzellikler karşına çıkar kendine yazık etmeKendimde belki de yıllar sonra aşkı hissettiğim için, hani o coşkuyu, o her şey farklı olacak hissi.. Belki de kendimi çok daha iyi, frekansı uyumlu hissettiğim için bırakamıyorum bilmiyorum. Haklısınız hepiniz, sürekli kendimi kandırıp duruyorum belki de
Peşinen söyleyeyim adamın bipolar olduğuna zerre inanmadım. Yanlış anlamayın ruh hastası olduğundan hiç süphem yok ama bipolar değil; kültürel, toplumsal ve yetiştirme kaynaklı bi problem bu. Sokaktaki ortalama 10 erkeğin 6sında az ya da çok olan genel bi problem. Düzeltmek icin de kafadan 30 yıla, toplum mühendisligine ve daha bi sürü şeye ihtiyac var, sizi beni aşan bi durum yani.Kendisi denizci ve işine deli gibi aşık. Muhtemelen sıkıntı çıkacağı için istemiyor rapor onayını. Daha önce birkaç kez bahsetmişti, sinirlenince çok kötü oluyorum vs diye. Bilmiyorum belki de manik döneminde sevgili olduk, şu an depresif dönemde biraz daha. Gerçi ona bile emin değilim, sanki sadece bana depresif ilgisiz. Acaba diyorum manik dönemin getirdiği etkiyle mi böyle bağlandık, yani acaba cidden sevmedi mi?? Sonra diyorum ki son 1 yılda zaten zaman zaman yokladı beni, kafam çok karışık. Şöyle geçse karşıma doğru düzgün ve anlatsa derdini. Her şeye kabulüm ama beni kaale bile almıyor
Sokaktaki ortalama 10 erkeğin 6sında az ya da çok olan genel bi problem.
Teşhisi kim koymuş bence siz bir tanı kriterlerini okuyunMerhabalar Kadınlar Kulübü'nün değerli hanımları.. Uzun zamandır siteyi farklı amaçlar, konular için takip edip, oldukça da verim alıyordum. Fakat şu sıralar benim de bir derdim var. Bu konuda tecrübesi olanlar veya fikir vermek isteyenler olursa çok sevineceğim.
Sevgilimle yaklaşık 5 yıldır tanışıyoruz, son 4 aydır sevgiliyiz. Şöyle ki öncesinde arkadaştık yani, sohbetimiz iyi, kafaları saran, beraber eğlenebilen iki arkadaş. Neyse uzun zamandır hiç konuşmamışken haziran ayı gibi bana ulaştı, askerdeymiş, artık vaktinin geldiğini uzun zamandır söylemeyi planladığını, sevgili olarak deneyebilir miyiz dedi.. Son 1 yıl içinde birkaç kez sinyal vermişti zaten. Ben de aşırı şaşırdım, çünkü yakışıklı, zeki biri ve etrafında hep kızlar vardı, hep sevgilisi vardı yani... Aylarca hiç konuşmayıp birden böyle bir teklifle gelmesine şaşırdım. Ama kabul ettim, çünkü ne bileyim deneyelim dedim, ne kaybedeceğiz zaten iyi anlaşıyoruz. Bu arada benden 3 yaş küçük. İyiki de başlamışız, çok güzel çok ilgili ve beraber eğlenebildiğim, kanımın deli gibi aktığı biri oluverdi 3 ayda. Taa ki geçtiğimiz aya kadar. Son 1 aydır aşırı ilgisizleşti, o hassas duyarlı adam gidip günlerce telefonda tek bir mesaja haber vermeyen, saatlerce günlerce beni gözü yaşlı merakta bırakan, ilgisiz, seni seviyorumlu mesaja uykum var diyen, sonra konuşalım deyip 10 gün boyunca ben yazmasam yazmayacak bir adam oldu. Hep ben geri döndüm, halini hatırını sordum, onu çok özlediğimi söyledim, dedim askerde olduğu için böyle normaldir, sonra Başak burcu çok sorumluluk sahibi ondan ilgilenemiyor, çok sıkmayım çok üstüne gitmeyin, geçer.. Fakat öyle bir durum ki bu, günlerce bir şey yazmıyor mesela geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi aşırı neşeli, hiç beni kırdığını aklına getirmiyor, özür dilemiyor, canım cicim.. Sanki ben mecburmuşum, bunlar normalmiş gibi hep bir gelgitler.. Ben fark ettim bir anormallik olduğunu, bipolar mısın diye sordum. Evet ama bu konuyu kapatalım dedi. Çok üstelemedim, askerliği dün bitti şu an evinde, memleketinde. Dün gece seni o kadar çok özledim ki, iyi geceler diye yazdım. Verdiği cevap gülerek şu an hiç müsait değilim.. Yani cidden o kadar yalnız hissediyorum ki kendimi bazen, kendi kendime gelin güvey oluyormuş gibi hissediyorum. Çok seviyorum ama sanki onun için çok değersiz, öyle sıradan biriymiş gibi hissediyorum. Birkaç gündür bipolarla ilgili yazılar okuyorum. Benim ne yapmam nasıl davranmam lazım, kendisi ilaç kullanmıyor, raporu da yok muhtemelen işinde sıkıntı çıkmasın diye istemiyor. Ama onu çok seviyorum, farklı şehirlerdeyiz üstelik, bu ilişki yürür mü, o çok sevgi dolu, güvenilir, aşık olduğum adam bana kendini ne zaman tam olarak açar, ne yapmalıyım.. Uzak mı durmalıyım yoksa sürekli ilgimi, sevgimi hissettirmeli Miyim? Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki.. Ama yaşadığımız güzel şeyler aklıma gelince, hepsini bastırıyor bi yandan. Napmalıyım sizce?