Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

=( geçmiş olsun. Sonuç ne oldu? Şizofreni var mıymış yoksa bipolar mısın? Psikoz durumları iki hastalıkta da yaşanıyor çünkü. Tanı ne oldu sonuç olarak?

250 mg. seroquel alıyordum şizofreni tanısı varken.. sonuç yatıştan sonra majör depresif dendi. bende gitmedim bir daha doktora.. inanır mısın bıraktıktan sonra çok daha huzurlu mutlu hayatım oldu.. Psikiyatrilerde insan, yanlış yapabiliyor çoğunlukla.. Ben de kala kala ilaçlardan harap olmuş karaciğer kaldı.
 
çok geçmiş olsun umarum düzelirsin canım yarın doktora gidicem nette araştırma yaparak tahmn yürüterek gitmez bu iş zaten
 
manik depresif tanımıyla 60 mg rileptid ile 20 mg cipram alıyordum.. Ama gerçekten beynimde problem vardı benim.. Kayıp zaman oluyordu bazen.. Hatırlıyamıyordum. Kimyasal mış sanırım, öyle dediler.. Şu an hiç ilaç kullanmıyorum ve mutluyum yani.Sadece sosyalleşme problemim oluyor, bazen seslerde geliyor gene ama alıştım.
 
çok geçmiş olsun umarum düzelirsin canım yarın doktora gidicem nette araştırma yaparak tahmn yürüterek gitmez bu iş zaten
internette derinlemesine araştırırsan şizofren filan teşhisi koyarsın kendine

cipram dan uzak durun cipralex ile aynı değilmiydi etken maddesi,bipolar tedavisinde hala beyni uyuşturarak kolaya kaçıp tedavi etmeye çalışıyorlar.çok faydalı olmuyor. depresif ataklara iyi geliyo gibi görünse de bence diğer normal depresyon harici bipoları coşturmadan iyice uyuşturup pelte yapmadan sakinleştirmeliler.çok kronik vakalarda bence ömür boyu ilaç içilmesi lazım.çünkü o vakalarda artık iş psikolojikten psikosomatiğe dönüyor yani artık hangi beyindeki tuz eksikse ömür boyu o ilaçlarla dengelemeye uğraşıyorlar.benim psikolojikti sizinde öyledir.bir iki sene sonunda düzeldim.ilaç kullanmıyorum.psikolojik olarak zorlanmayınca problem yok kendi kendimi dengeliyorum.bence bipolar hiç evde durmamalı hep açık havada olmalı. bir şey yapsın yapmasın yalnız kalabalık farketmez o 4 duvar dan çıkmalı
 

Beyinde kimyasal bir bozukluk denmişti. Hala bazen depresyona girecek gibi oluyorum ama kendimi tutuyorum..Mutsuzluğa teslim olmamak lazım..Sanırım kendi kendimi tedavi ettim. Gerçekten psikoloji nelere kadir.
 
doktorum bipolar bozukluk ve ağır depresyon teşhisi koydu hastaneye yatmam şartmış orda başlıcam ilaç tedavisine
 
doktorum bipolar bozukluk ve ağır depresyon teşhisi koydu hastaneye yatmam şartmış orda başlıcam ilaç tedavisine
bipolar tip kaç hastalık bir mi iki mi sanırım bipolar hastaları kadar kendinin farkında hasta yok. diğer şizorfren vb hastalıklarda kişi hasta olsa bile inkar ediyor.
 
bipolar tip kaç hastalık bir mi iki mi sanırım bipolar hastaları kadar kendinin farkında hasta yok. diğer şizorfren vb hastalıklarda kişi hasta olsa bile inkar ediyor.
tip 1 depresyonum temelide onla alakalıymış neden ilaç tedavisine başlamayıp yatışı uygun gördü anlamadım
 
tip 1 depresyonum temelide onla alakalıymış neden ilaç tedavisine başlamayıp yatışı uygun gördü anlamadım
yatış biraz insanı hastalık hastası hissetmesine neden oluyor.seninki hayatını devam ettiremeyecek kadar mı? ne bilim kendinden geçenler için yatış lazım da
 
yatış biraz insanı hastalık hastası hissetmesine neden oluyor.seninki hayatını devam ettiremeyecek kadar mı? ne bilim kendinden geçenler için yatış lazım da
son günlerde çok depresif hissediyodum sabah farklı akşam farklıydım.Şart olduğunu söyledi doktor
 
bipolar tip kaç hastalık bir mi iki mi sanırım bipolar hastaları kadar kendinin farkında hasta yok. diğer şizorfren vb hastalıklarda kişi hasta olsa bile inkar ediyor.

Asıl sorun şu, bu bir hastalık değil. Bir duygu durum bozukluğu.Yani duygularını kontrol edemiyorsun, zihnini değil. Bu sebeple yaşadığın her şeyin farkındasın. Şizofreni ve obsesif kompulsif de zihni kontrol edememe var. Bu da kişinin durumunu anlamasını zorlaştırıyor.
Bana bakacak olursanız problemim yoktu. Okul zamanımda öğretmenim velimi çağırmamış olsa gayet rahat yaşayacaktım.. 10 sene oldu neredeyse.. Ve ben gerçekten bipolar değildim. Muhtemelen depresyon başlangıcıydı ama o kadar ilaç aldım ki. Hele hiper aktivite ilacı beni mahvetti. Sonra anca 8 sene de toparladım. Çocuğum doğmasa hala denge kuramıyordum. O doğduğunda kendimi ona adapte ettim. Muhtemelen benim sorunum kullandığım ilaçlardı.. Şizofreni başlangıcı onlardan sonra çıktı çünkü. 250 mg. seroquel kullandım ondan sonra. Sonra kayıp zamanlarım oldu. Bir keresinde kendimi fark etmeden kesmişim. Hiç hatırlamıyorum bardağı nasıl aldım, nasıl kırdım, nasıl kestim kendimi.. Bileklerimi kollarımı bacaklarımı, karnımı.. Allah'tan cam küt kırılmış çok keskin değilmiş. Yine de her yer kan oldu.. O kadar korktum ki hastaneye gidemedim kendim kıyafetimi kesip sıkıca sardım her yerime,kan dursun diye.. Gerçekten problemim vardı. Bir keresinde annem arka odadan seslendi.Bende onunla konuşuyorum.. Böyle 10 dk konuştuk. Sonra annem kapıyı açıp eve girdi. Kimle konuştum hala bilmiyorum. bir keresin de okulda başıma gelmiş ben hatırlamıyorum.1 saate yakın benimle konuşmaya çalışmışlar ve ben hiç tepki vermemişim. Göz dahi kırpmamışım..Bir seferinde konuşma esnasında kalkıp gitmişim. Hiç hatırlamıyorum. Böyle kayıp zamanlarım çok. Ve aşırı derece de çok sayıda gölge cinsi şey görüyorum.. Duvarda tavanda..
Hocaya bile gittik. Sözde ufakken anne babama büyü yapılmış bana tesir etmiş cinlenmişim.
 
Çok ciddi şeyler bunlar. Geçmiş olsun ya. Ne kadar ağır. =( depresyonun ciddi boyutlardaymış demek ki. Hoca da para koparmak için atmış. Hepsi öyle o yalancıların.
Bipolar duygu durum bozukluğudur evet ama buna sebep psikoloji değil ki.
Beyindeki kimyasallarla alakalı.
Şizofreniden önceki basamak derler hatta bipolar için.
Tanıdığım bipolar hastası olduğu için aşinayım. Hastanede aylarca kaldığı zamanlar oluyor ilacı kestiğinde.
Yanlış bilgi olmasın. Beyin hastalığı bipolar. O yüzden ömür boyu atak olmaması için ilaç kullanmak zorundalar.
Depresyonda da ses duyma, halüsinasyon görme olabilir mesela, ağırsa eğer bunlar yaşanıyor ama geçici oluyor. Tamamen iyileşebiliyorsun çabalarsan. Fakat bipolarsan ilacını almadığında atak geçirmek maalesef kaçınılmaz.
 

Bana bipolar teşhisi kondu.İlaç kullandım sonra şizofreni başlangıcı dendi hastaneye yattım..
İlaçları bırakınca düzeldim.Ve evet kendim bıraktım bir anda.. Bana da beyin kimyasalları ile bir şeyler dendi.. Bilmiyorum. Nasıl iyileştim acaba..
 

Sonra majör depresyon dendiğini yazmıştın dün. Hastanede gözlemledikten sonra esas teşhisi mi buldular nedir.
Ama hala gölge görüyorsan iyileşmiş mi oluyorsun? Ses de duyuyorum diyordun? Alıştığın için bir şey yapmıyorsun galiba. Seni çok da rahatsız etmiyor demek ki.
 

Geceleyin rahatsız ediyor. Sabaha kadar uyuyamadığım oluyor. Gündüz yalnız kalmadıkça olmuyor hayır. Bana teşhis koyamadılar canım. Sürekli şu şüphesi var bu şüphesi var oyaladılar..Bende bıraktım. Şizofren şüphesi mani depresif şüphesi hiper aktivite şüphesi depresyon şüphesi... Hatta hiper aktiviteye DEHA yazmışlardı raporda çok gülmüştük arkadaşlarla. Sonuç olarak doktor tedaviyi bırakma dedi. Ben hastaneden çıkar çıkmaz kaçtım arkadaşlar.
 

sanırım bipoları kadınlar depresyon sırasında farkedip dr a gidiyor. mani döneminin kimse farkına varmıyor. erkeklerde ise durum farklı. dr a gitmeyi yediremediklerinden hep hasta kalıyorlar. eşleri de eşimin huyu bu diyip geçiyor. sonra da hastalık kadınlarda daha çok görülüyor diyorlar.
tanıdığım arkadaşlarım eşlerini anlatırken bildiğin bipoları tarif ediyorlar, hatta biri boşandı bu yüzden. ben de 8 sene farkedemedim, eşimin huyu dedim geçtim; ama şimdi düşünüyoruzda bi 12 senelik geçmişi var eşimde.
 
ben de bu hastalıktan muzdaribim allah düşmanımın başına vermesin vallahi o kadar kötü ki... geçen sene ağır bir atak yaşadım kafayı yemiş gibiydim ağlama nöbetleri, sürekli birilerinin benim hakkımda konuştuğu düşüncesi yoldan geçenlerin bile benim hakkımda her şeyi bildiğini zannedip onlara kızıyordum bir cafeye gidiyordum ordakileri dinlemekten karşımdakine konsantre olamıyordum seslere karşı aşırı bir duyarlılık oluşmuştu. eskiyi bile hatırlamıyordum insanların adlarını unutuyordum sürekli uyuyordum... okulum bile yarım kaldı devam edemiyorum çünkü sosyal hayatı ciddi şekilde etkileyen bir durum söz konusu... bir ara annemle babamı bile tanıyamaz olmuştum arkadaşlar. onlardan bile korkuyordum dokunmayın bana diyordum. 1 senedir anca anca kendime gelmiş vaziyetteyim düzenli ilaç kullanarak biraz olsun daha iyiyim. çok değişik bir hastalık cidden.
 
Geçmiş olsun canım ilaçlarını aksatma okuluna geri döndün mü
 
Geçmiş olsun canım ilaçlarını aksatma okuluna geri döndün mü
hayır maalesef bu sene okula dönüş yapamadım bundan sonrası da ne olur allah bilir ama ilaçlarımı hiç aksatmıyorum düzenli ayda 1 doktordayım çok da iyi bir hekim kendisi... şu sıralar kendimi gayet iyi hissediyorum bir daha atak yaşamamak için elimden gelen gayreti sarfediyorum :) ilginize çok teşekkürler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…