- Konu Sahibi hanxixmsultan
-
- #641
delimorbulut yazın tedaviye başlamışlardı, ama hastane eski doktoru gönderip de yenisi geldiğinde tedavi hevesim kırıldı, sekteye uğramış hissedip bırakmıştım. Aylardır ilaç kullanmıyorum üstelik tedaviyi de yarıda kestim. Sanırım o yüzden hastalığım ilerlemiş durumda.
İki yıl önce okuldaki kurumdan ücretsiz olarak psikoterapi alıyordum dr. psikologdan. Kendisine neredeyse bir yıl kadar uzun bir süre devam etmiştim. O zamanlar da terapilerin işe yaramadığını, benim düzelmem için ilaç tedavisinin şart olduğunu söyleyerek sürekli psikiyatriye yönlendirirdi beni fakat ilaçların yan etkisinden dolayı iki gün kullanıp bırakırdım. Sonra, ilaç kullanmayacaksan benimle görüşmeye gelmenin faydası yok dediğinde alınıp gitmeyi bırakmıştım.
Bir kaç gün önce, iki yıl sonra ilk defa olarak kendisiyle görüşmeye gittim. Çünkü beni en uzun süre gözlemleyen, hayatımı en iyi bilen, beni en çok tanıyan insan ve de doktor kendisiydi, bunu göz ardı etmemeliydim, ben geleceğe dair kaygılarım için gittim, çünkü okulu bırakmayı düşünüyordum, bu süreçte ne yapabilirim diye sormaya gittim. Fakat o daha çok hastalığımla ilgilendi ve beni daha kötüye gitmiş gördüğünü söyledi. Geleceğe dair tek önerim bir psikiyatrla tedaviye başlaman dedi. Görüşme bitmek üzereyken ona "Size görüşmeye geldiğim zamanlarda da bana hangi teşhisi koyduğunuzu hiçbir zaman söylememiştiniz" dedim "Şimdi söyleyebilir misiniz? Benim hastalığım ne?" dedim.
Söylediği şeye inanmakta güçlük çekiyorum, inanamıyorum, bu kelime hala kulaklarımda çınlıyor ve anlamını unutuyorum, bir kabus gibi beynimde dolanıp duruyor.
İki yıl önce okuldaki kurumdan ücretsiz olarak psikoterapi alıyordum dr. psikologdan. Kendisine neredeyse bir yıl kadar uzun bir süre devam etmiştim. O zamanlar da terapilerin işe yaramadığını, benim düzelmem için ilaç tedavisinin şart olduğunu söyleyerek sürekli psikiyatriye yönlendirirdi beni fakat ilaçların yan etkisinden dolayı iki gün kullanıp bırakırdım. Sonra, ilaç kullanmayacaksan benimle görüşmeye gelmenin faydası yok dediğinde alınıp gitmeyi bırakmıştım.
Bir kaç gün önce, iki yıl sonra ilk defa olarak kendisiyle görüşmeye gittim. Çünkü beni en uzun süre gözlemleyen, hayatımı en iyi bilen, beni en çok tanıyan insan ve de doktor kendisiydi, bunu göz ardı etmemeliydim, ben geleceğe dair kaygılarım için gittim, çünkü okulu bırakmayı düşünüyordum, bu süreçte ne yapabilirim diye sormaya gittim. Fakat o daha çok hastalığımla ilgilendi ve beni daha kötüye gitmiş gördüğünü söyledi. Geleceğe dair tek önerim bir psikiyatrla tedaviye başlaman dedi. Görüşme bitmek üzereyken ona "Size görüşmeye geldiğim zamanlarda da bana hangi teşhisi koyduğunuzu hiçbir zaman söylememiştiniz" dedim "Şimdi söyleyebilir misiniz? Benim hastalığım ne?" dedim.
Söylediği şeye inanmakta güçlük çekiyorum, inanamıyorum, bu kelime hala kulaklarımda çınlıyor ve anlamını unutuyorum, bir kabus gibi beynimde dolanıp duruyor.