- 24 Ağustos 2012
- 67
- 1
-
- Konu Sahibi hanxixmsultan
- #421
şöyleki sizinki varsayım olur bu durumda. tabi aile çevre herkesin farklı ben söylemeyi tercih ederim çünki çevremden negatif bir durum almayacağıma inanırım..ki öylede olmuştur.tabi yapı meselesi benim hastalığım benim cesaretimi etkilemedi hiç bir zaman,hani güven deiğilde sadece liman diyelim..güveninizi bu durumda herkes koşulsuz sarsa bilir ama anne ve babanın sanmıyorum.en azından onların bilmeleri gerekir.
sanırım hastalıklı biri olarak anılmaktan bıktım artık normal görünmek ve algılanmak istiyorum. Uzun yıllardır kendi başıma yaşayıp destek görmediğim içindir benim paylaşımımın azlığı. herkesin aile yapısı ve ilişkileri farklıdır tabi. doktorum ilk gidişimde ömür boyu bu ilaçları kullanman gerekiyor dediğinde kendimi yarım bir insan olarak hissettim, neydi nerde yanlış yapmıştım ve işler bu hale gelmişti.. 8 yıl kullandım her ay terapiye giderek dozlar arttı düştü, son 5 yıldır kullanmıyorum. İlaçsız kendimi daha iyi hissediyorum son 5 yılda bikaç atak geçirdim ama genel anlamda dengeli hissediyorum, daha çok uçurumdan değilde,ayağım takılıp düşme gibi duygular hissediyorum. Şu an hayatımda en büyük sorunu erkek arkadaşımla yaşıyorum, çünkü duygu yoğunluğum çok hıızlı değişiyor ve o çoğu zaman anlam veremiyor. Anlamıyorum diyor, anlamıyor da. ben de anlamıyorum ki...anlatayımsabah uyanıyorum, günaydın diyorum ve bir bakıyorum her şey yoluna girmiş....ama zaman zaman uyumak için ilaçlar almıyor değilim:///
sanırım en çok bipolar hastaları birbirlerini anlar.. ne yaşadığımızı az çok biliyoruz ve aynı.bir sabah uyanmışsın hayat çok güzelll en basitinden,,bir gün sonra kalkarsın hiç birşey değişmemiştir ama sen değişmiş agrasifleşmiş huysuzlaşmış bıkmış bunalım takılmışsındır.. nedenini kendin bile bilemessin ama farkında olmak güzeldir.bazen kendimi firenliyorum hoppss kendine gel çık azıcık nefes al kızını öp sarıl çikolata ye gezmeye git şarkı dinle hoooop bakmışım geçmiş.baktım geçiremiyorum uyurum.bazen eşime derim benim beynim yorgunuyuyim dinlensin.. yoksa sana pahalıya patlarım. oda izin verir hadi sen dinlen ben kızı götüriyim der.halbuki iş yaptıgımdan değil kızdan değil.10 saat uyusamda ya mutluyum ya mutsuz..
bu arada bir sorum olucak. 8 yıl ilaçtan sonra siz doktor kontrolündemi bıraktınız ilacı.benm bildiğim ömür boyu içiyoruz. 5 yıl içinde tekrar atak geçirdim diyosunuz ilaç almayı düşünmedinizmi yada doktora gitmeyi..
nekadar zamandır bu rahatsızlığını öğrendin.. sende iki atağıda geçiriyomusun böyle yoğun
ben 5 senedir bipolarımiki atağıda ardarda geçiriyorum ben..
Bu hastalığı taşıyanların hangi meslekleri icra ettiklerini çok merak ediyorum,ve de çocuk sahibi olmalarındaki zorluğu nasıl aştılar neler yapıldı?
ben 5 senedir bipolarımiki atağıda ardarda geçiriyorum ben..
ama şunu da kabul etmeliyiz ki çoğu insan sizin deli olduğunuzu düşünür ve bunu bir hastalık olarak görmez, paylaşım yaşadığım insanlardan daha sonrasında yediğim kazıklardan ötürüdür, kendi kendime savaşmam. Ekmeğinizle oynayan insanlar, en güvendiğiniz erkek bile size sırtını çevirebilir sığındığınız limanda yalnız kalırsınız. Belki de benim savunma mekanizmamdır bu, ne kadar az insan o kadar az atak :))
kendi kardeşim ailemle bu hastalıktan konuşup muhabbet ederken,ben biliyordum kızken deli olduğunu söylüyodum zaten doktor raporlamış dedi.. evet dedim dengesizliğimin teşhisi konulmuş madem alıyım seni şimdi ayağımın altınaama şunu da kabul etmeliyiz ki çoğu insan sizin deli olduğunuzu düşünür ve bunu bir hastalık olarak görmez, paylaşım yaşadığım insanlardan daha sonrasında yediğim kazıklardan ötürüdür, kendi kendime savaşmam. Ekmeğinizle oynayan insanlar, en güvendiğiniz erkek bile size sırtını çevirebilir sığındığınız limanda yalnız kalırsınız. Belki de benim savunma mekanizmamdır bu, ne kadar az insan o kadar az atak :))
bende ardarda geçiriyorum o yüzden hem anti depresan hem depkin kullanıyorum.. manik yükselince depresanı azaltıyoruz,depresyon yükselince çoğaltıyoruz. ağustosa kadar böyle sonra bırakmaya başlıcaz depresanı. tahlil yaptırdım cuma günü alınacak bakalım dozu ayarlıcaz. doktorum tek dozla idare edebilen nadir hastalardansın dedi...ben 5 senedir bipolarımiki atağıda ardarda geçiriyorum ben..
muhasebe,ilahiyat( ben)öğretmenlik (amcam) ne istersen var..zekayla alakası yok sadece kafa karışıklığına yol açıyor o dönem.benim klinikte hafızam silinmişti.ot gibi uyuyordum hiç birşey hatırlamıyordum sadece kişiler ve orada neden bulunduğum.birde sinir vardı tabi.Bu hastalığı taşıyanların hangi meslekleri icra ettiklerini çok merak ediyorum,ve de çocuk sahibi olmalarındaki zorluğu nasıl aştılar neler yapıldı?
ilaç kullanıyorsun değil mi?
ilaclarini düzenli bir sekilde kullaniyormusun
Bipolar icin alinan ilaclarin yan etkileri
mutlaka oluyordur ,bu yan etkilere zamanla alisiliyor mu?
sorun olursa nasil asiliyor ?
önemli yan etkilerde ilacı değiştiriyorlar..Bipolar icin alinan ilaclarin yan etkileri
mutlaka oluyordur ,bu yan etkilere zamanla alisiliyor mu?
sorun olursa nasil asiliyor ?
selam arkadaslar...ben siteden henuz yeniyim..ve acıkcası bi polar bozukluk tanısı icin uye oldum diyebilirim...sizlerden biraz daha vahim bir farkım var sanırım..benim esimde manik depresif ama sorun bu da diil,cunku 5yasımda ki kızıma da 2senedir bu teshis yakıstırılıyodu..buyumesi beklendi,emin olmak istemedi dr lar( ki cok dr degistirdik) ama suan cok acık...ve mecburen bu yasında ciddi ilaclara basladık...bu ozellikle yetiskin rahatsızlıgı oldugundan, cocuklarda gorulmesi olagan diil...arastırmalara gore dunyada 5 yasında sadece amerikalı 1kız cocuguna bu teshis resmen konmus..ancak 2. Sanssız cocuk benim kızım maalesef...anne baba olarak cok cırpınıyor, bilincli olmak adına 2 senedir surekli okuyor arastırıyoruz....cunku kızımın kullandıgı ilaclar degistirme bile yapıldıgı halde hic tesir etmiyor..bu durumda toplum icinde ciddi sorunlar yasıyoruz ve gelisimimiz de cok geride..egitimimizde gecikmeden deva arıyoruz...fikir yorum ve onerilerinize acıgım...simdiden tesekkurler..
merhabalar benim eşim bipolar depresif.Evleneli 3 seneye yakın oldu fakat her ay yeni bir ruh halinde.Zaten evlenirken de söylemedi kimse hasta olduğunu.Sadece evlenmesin diye binbir türlü bahane buldular hatta beni beğenmediler.Büyük AŞK (!)ımız yendi herkesi.Düğünden sonra bir daha göremedim evlendiğim kişiyi.Her zaman başka bir insan gibi.EKT ve ilaç tedavisi kullandı olmadı hastaneye yattı,işinden oldu.Şuan mini mini oğlunu bile görmeye tahammülü yok.Bu hastalık evlilik kaldırmıyor sanırım bunun hakkında bilgi verirseniz sevinirim.Aklım karışık gitmeli miyim kalmalı mı??