Bipolar hastaları ve Yakınları (Manik Depresifler)

şöyleki sizinki varsayım olur bu durumda. tabi aile çevre herkesin farklı ben söylemeyi tercih ederim çünki çevremden negatif bir durum almayacağıma inanırım..ki öylede olmuştur.tabi yapı meselesi benim hastalığım benim cesaretimi etkilemedi hiç bir zaman,hani güven deiğilde sadece liman diyelim..güveninizi bu durumda herkes koşulsuz sarsa bilir ama anne ve babanın sanmıyorum.en azından onların bilmeleri gerekir.

sanırım hastalıklı biri olarak anılmaktan bıktım artık normal görünmek ve algılanmak istiyorum. Uzun yıllardır kendi başıma yaşayıp destek görmediğim içindir benim paylaşımımın azlığı. herkesin aile yapısı ve ilişkileri farklıdır tabi. doktorum ilk gidişimde ömür boyu bu ilaçları kullanman gerekiyor dediğinde kendimi yarım bir insan olarak hissettim, neydi nerde yanlış yapmıştım ve işler bu hale gelmişti.. 8 yıl kullandım her ay terapiye giderek dozlar arttı düştü, son 5 yıldır kullanmıyorum. İlaçsız kendimi daha iyi hissediyorum son 5 yılda bikaç atak geçirdim ama genel anlamda dengeli hissediyorum, daha çok uçurumdan değilde,ayağım takılıp düşme gibi duygular hissediyorum. Şu an hayatımda en büyük sorunu erkek arkadaşımla yaşıyorum, çünkü duygu yoğunluğum çok hıızlı değişiyor ve o çoğu zaman anlam veremiyor. Anlamıyorum diyor, anlamıyor da. ben de anlamıyorum ki...anlatayım :KK43: sabah uyanıyorum, günaydın diyorum ve bir bakıyorum her şey yoluna girmiş....ama zaman zaman uyumak için ilaçlar almıyor değilim:///
 
sanırım hastalıklı biri olarak anılmaktan bıktım artık normal görünmek ve algılanmak istiyorum. Uzun yıllardır kendi başıma yaşayıp destek görmediğim içindir benim paylaşımımın azlığı. herkesin aile yapısı ve ilişkileri farklıdır tabi. doktorum ilk gidişimde ömür boyu bu ilaçları kullanman gerekiyor dediğinde kendimi yarım bir insan olarak hissettim, neydi nerde yanlış yapmıştım ve işler bu hale gelmişti.. 8 yıl kullandım her ay terapiye giderek dozlar arttı düştü, son 5 yıldır kullanmıyorum. İlaçsız kendimi daha iyi hissediyorum son 5 yılda bikaç atak geçirdim ama genel anlamda dengeli hissediyorum, daha çok uçurumdan değilde,ayağım takılıp düşme gibi duygular hissediyorum. Şu an hayatımda en büyük sorunu erkek arkadaşımla yaşıyorum, çünkü duygu yoğunluğum çok hıızlı değişiyor ve o çoğu zaman anlam veremiyor. Anlamıyorum diyor, anlamıyor da. ben de anlamıyorum ki...anlatayım :KK43: sabah uyanıyorum, günaydın diyorum ve bir bakıyorum her şey yoluna girmiş....ama zaman zaman uyumak için ilaçlar almıyor değilim:///

sanırım en çok bipolar hastaları birbirlerini anlar.. ne yaşadığımızı az çok biliyoruz ve aynı.bir sabah uyanmışsın hayat çok güzelll en basitinden,,bir gün sonra kalkarsın hiç birşey değişmemiştir ama sen değişmiş agrasifleşmiş huysuzlaşmış bıkmış bunalım takılmışsındır.. nedenini kendin bile bilemessin ama farkında olmak güzeldir.bazen kendimi firenliyorum hoppss kendine gel çık azıcık nefes al kızını öp sarıl çikolata ye gezmeye git şarkı dinle hoooop bakmışım geçmiş.baktım geçiremiyorum uyurum.bazen eşime derim benim beynim yorgun :KK1::KK1: uyuyim dinlensin.. yoksa sana pahalıya patlarım. oda izin verir hadi sen dinlen ben kızı götüriyim der.halbuki iş yaptıgımdan değil kızdan değil.10 saat uyusamda ya mutluyum ya mutsuz..

bu arada bir sorum olucak. 8 yıl ilaçtan sonra siz doktor kontrolündemi bıraktınız ilacı.benm bildiğim ömür boyu içiyoruz. 5 yıl içinde tekrar atak geçirdim diyosunuz ilaç almayı düşünmedinizmi yada doktora gitmeyi..
 
sanırım en çok bipolar hastaları birbirlerini anlar.. ne yaşadığımızı az çok biliyoruz ve aynı.bir sabah uyanmışsın hayat çok güzelll en basitinden,,bir gün sonra kalkarsın hiç birşey değişmemiştir ama sen değişmiş agrasifleşmiş huysuzlaşmış bıkmış bunalım takılmışsındır.. nedenini kendin bile bilemessin ama farkında olmak güzeldir.bazen kendimi firenliyorum hoppss kendine gel çık azıcık nefes al kızını öp sarıl çikolata ye gezmeye git şarkı dinle hoooop bakmışım geçmiş.baktım geçiremiyorum uyurum.bazen eşime derim benim beynim yorgun :KK1::KK1: uyuyim dinlensin.. yoksa sana pahalıya patlarım. oda izin verir hadi sen dinlen ben kızı götüriyim der.halbuki iş yaptıgımdan değil kızdan değil.10 saat uyusamda ya mutluyum ya mutsuz..

bu arada bir sorum olucak. 8 yıl ilaçtan sonra siz doktor kontrolündemi bıraktınız ilacı.benm bildiğim ömür boyu içiyoruz. 5 yıl içinde tekrar atak geçirdim diyosunuz ilaç almayı düşünmedinizmi yada doktora gitmeyi..

doktorumun bulunduğu şehirden taşındım ve şuan bulunduğum şehirdeki çocukluk psikiyatristime yazdırıyordum ilaçlarımı, falan sonra bu doktorum bırabileceğimi söyledi ve birden kestik, ama berbat günlerdi, o 1 hafta hayatımın en zor dönemiydi, sürekli ateşlenip terliyordum,1 hafta uyumadım ama sonra hepsi azalmaya başladı, ve ilaçları bırakmaya kendimi hazırlama sürecim vardı,kendi isteğim ve doktorun karaıyla bıraktım. Daha sonrasında kendimi kötü hissetiğimde kendimce yöntemler geliştirdim. Kesinlikle alkolden ve sigaradan uzak duruyorum, ayrıca kötü dedikoducu arkadaşlardan yani beni bunalıma sürükleyebilecek herşeyden uzak duruyorum, spor yapıyorum,açıkcası sürekli beynimi yorup düşünmemeye çalışıyorum. Tamamıyle iileştim diyemem ama kendime zarar verme noktasına artık gelmiyorum ama bu düşünceler beynimden geçmiyor değil:/
 
++ ilaç kullandığım dönemde ruh gibiydim, sevişemiyordum, düşünemiyordum, saatlerce tez yazıp ders çalışabilirdim, tam bir robot gibi oluyordum fakat intihar duygum ortadan kalkmıştı, uyuyabiliyordum, okulumu biitrebildim vs vs. ilacı bırakma isteğimde mezuniyetimle birlikte oldu yani.
 
Bu hastalığı taşıyanların hangi meslekleri icra ettiklerini çok merak ediyorum,ve de çocuk sahibi olmalarındaki zorluğu nasıl aştılar neler yapıldı?
 
Bu hastalığı taşıyanların hangi meslekleri icra ettiklerini çok merak ediyorum,ve de çocuk sahibi olmalarındaki zorluğu nasıl aştılar neler yapıldı?

akilli insanlar ince düsünen duygusal ,cogu üniversite mezunlari bu hastaliktan muzdarip
yada üniversite hayatinda aniden hastaliga yakalaniyorlar
hastalik teshisi gec yapiliyor
hastaliktan müzdarip olanlar kendi kendilerini tanimlayamadiklari gibi
cevreside gec fark ediyor

sizin bilgileriniz neler paylasirmisiniz
 
ama şunu da kabul etmeliyiz ki çoğu insan sizin deli olduğunuzu düşünür ve bunu bir hastalık olarak görmez, paylaşım yaşadığım insanlardan daha sonrasında yediğim kazıklardan ötürüdür, kendi kendime savaşmam. Ekmeğinizle oynayan insanlar, en güvendiğiniz erkek bile size sırtını çevirebilir sığındığınız limanda yalnız kalırsınız. Belki de benim savunma mekanizmamdır bu, ne kadar az insan o kadar az atak :))

insanlar bundan evvel mani bipolar gibi bir hastaliktan haberdar degildi
simdi bilincleniyorlar deli diye degilde ,bir nedenle hastalandiginizi kabul ediyorlar
ne kadar az insan degilde insanlarin arasinda kendi yerini bulup onlarla
yasayabilmek daha kolay olmazmi

es iliskisinde zorluk cekilebilir ama es bilinclendirilmeli
o zaman yalniz kalinmaz diye düsünüyorum

sen yine duygularini yaz simdilik bunlari yazabildim
 
Son düzenleme:
ama şunu da kabul etmeliyiz ki çoğu insan sizin deli olduğunuzu düşünür ve bunu bir hastalık olarak görmez, paylaşım yaşadığım insanlardan daha sonrasında yediğim kazıklardan ötürüdür, kendi kendime savaşmam. Ekmeğinizle oynayan insanlar, en güvendiğiniz erkek bile size sırtını çevirebilir sığındığınız limanda yalnız kalırsınız. Belki de benim savunma mekanizmamdır bu, ne kadar az insan o kadar az atak :))
kendi kardeşim ailemle bu hastalıktan konuşup muhabbet ederken,ben biliyordum kızken deli olduğunu söylüyodum zaten doktor raporlamış dedi.. evet dedim dengesizliğimin teşhisi konulmuş madem alıyım seni şimdi ayağımın altına :KK4:

ben 5 senedir bipolarımiki atağıda ardarda geçiriyorum ben..
bende ardarda geçiriyorum o yüzden hem anti depresan hem depkin kullanıyorum.. manik yükselince depresanı azaltıyoruz,depresyon yükselince çoğaltıyoruz. ağustosa kadar böyle sonra bırakmaya başlıcaz depresanı. tahlil yaptırdım cuma günü alınacak bakalım dozu ayarlıcaz. doktorum tek dozla idare edebilen nadir hastalardansın dedi...
Bu hastalığı taşıyanların hangi meslekleri icra ettiklerini çok merak ediyorum,ve de çocuk sahibi olmalarındaki zorluğu nasıl aştılar neler yapıldı?
muhasebe,ilahiyat( ben)öğretmenlik (amcam) ne istersen var..zekayla alakası yok sadece kafa karışıklığına yol açıyor o dönem.benim klinikte hafızam silinmişti.ot gibi uyuyordum hiç birşey hatırlamıyordum sadece kişiler ve orada neden bulunduğum.birde sinir vardı tabi.

çocuk işi zor ama imkansız değil.hamilelik psikolojisi her insandan 10 kat fazla sizi etkiliyor.doğum güzel bir duygu ve sizi manik atağa sokabiliyor o heyecan..yada lohusalık sendromu denilen olay yada aylarca uykusuzluk huysuz gazlı bir bebek sizi depresyonada sokabilir arkasından..benim kızım çok uysaldı ailem anlayışlıydı ama zorbir doğum geçirdim evhamlı eşim kaynvalidem çocuk stresi derken depresyona tutuldum kızımın havalesi benim hastalığımı ortaya çıkardı kliniklik oldum teşhisim ordan çıktığım gibi geçirdiğim manik atakla kondu.yani yaşadığın her olay atakları tetikliyor. ilaç içtiğin zaman etkilemesi daha zor..
 
Kızlar tekrar selam..

Ben de 2 haftada bir depresyon ataklarını geçiren biriyim.. Doktorum bana iki tedavi yönteminin olduğunu söylemişti geçen kasımda. Biri lityum takviyesi, diğeri depakin. Lityum bende işe yaramadı. Depakine başladık. Kasımdan beri depakin kullanıyorum. Doktorum benim oldukça iyi olduğumu ve yakında depakini de keseceğini söyledi. Doktorunuzla bir görüşün derim ben. Gerçekten yaşam kalitem çok yükseldi. Gerçekten artık çok daha iyiyim şükürler olsun.
 
Bipolar icin alinan ilaclarin yan etkileri
mutlaka oluyordur ,bu yan etkilere zamanla alisiliyor mu?
sorun olursa nasil asiliyor ?
 
Bipolar icin alinan ilaclarin yan etkileri
mutlaka oluyordur ,bu yan etkilere zamanla alisiliyor mu?
sorun olursa nasil asiliyor ?

yan etkilerin çoğunu görmüşümdür.. ama kullanmak gerekiyorsa kullanıyorsunuz.ilacı kesmiyorlar.sadece mesela anti depresanlar sindirim sisteminizi yavaşlatır ona karşı ilaç verirler. depakn kullanıyorum yan etkisi,eğer ilaç dozu fazla gelmeye başladıysa saçlarda dökülme yapıyor.zaten kan tahlili yapıyorlar 6 ayda birbunun için. ilacı geç içtiğimde uykuya doyamıyorum sabah uyanmakta zorlanıyorum.. şuanda yan etkiler bunlar..
ama mesela klinikteyken dediğim gibi her türlü yan etkisini gördüm.Kabuslar,hafıza kaybı,halsizlik,ayağa kaltığımda dengeyi koruyamama, 12 kilo verdim mesela kilo kaybı manik atağın bir parçası saolsun enerji tavan yapıyor.. ama hiç yan etkilerinden şikayet etmedim... sadece anlatırdım doktoruma ogün olanları dozajında ayarlamalar yapardı..

uyku ilacını kullanırken, gece sıkışık bişekilde kalkardım lavaboya ama hatırlamıyorum tabi,daha girer girmez başımı fayansa dayar uyumaya başlarmışım ayakta :KK1: annem beklermiş beni gelmeyince yanıma gelir beni yatağa o yatırırmış. manik atağa geçince uyku ilacını ikiye katladık o bile uyutamadı.sabah 4 te ayaktaydım:KK31::KK31:
 
selam arkadaslar...ben siteden henuz yeniyim..ve acıkcası bi polar bozukluk tanısı icin uye oldum diyebilirim...sizlerden biraz daha vahim bir farkım var sanırım..benim esimde manik depresif ama sorun bu da diil,cunku 5yasımda ki kızıma da 2senedir bu teshis yakıstırılıyodu..buyumesi beklendi,emin olmak istemedi dr lar( ki cok dr degistirdik) ama suan cok acık...ve mecburen bu yasında ciddi ilaclara basladık...bu ozellikle yetiskin rahatsızlıgı oldugundan, cocuklarda gorulmesi olagan diil...arastırmalara gore dunyada 5 yasında sadece amerikalı 1kız cocuguna bu teshis resmen konmus..ancak 2. Sanssız cocuk benim kızım maalesef...anne baba olarak cok cırpınıyor, bilincli olmak adına 2 senedir surekli okuyor arastırıyoruz....cunku kızımın kullandıgı ilaclar degistirme bile yapıldıgı halde hic tesir etmiyor..bu durumda toplum icinde ciddi sorunlar yasıyoruz ve gelisimimiz de cok geride..egitimimizde gecikmeden deva arıyoruz...fikir yorum ve onerilerinize acıgım...simdiden tesekkurler..

rabbım yardımcınız olsun zor bır durum
 
merhabalar benim eşim bipolar depresif.Evleneli 3 seneye yakın oldu fakat her ay yeni bir ruh halinde.Zaten evlenirken de söylemedi kimse hasta olduğunu.Sadece evlenmesin diye binbir türlü bahane buldular hatta beni beğenmediler.Büyük AŞK (!)ımız yendi herkesi.Düğünden sonra bir daha göremedim evlendiğim kişiyi.Her zaman başka bir insan gibi.EKT ve ilaç tedavisi kullandı olmadı hastaneye yattı,işinden oldu.Şuan mini mini oğlunu bile görmeye tahammülü yok.Bu hastalık evlilik kaldırmıyor sanırım bunun hakkında bilgi verirseniz sevinirim.Aklım karışık gitmeli miyim kalmalı mı??
 
Deneyimleri okuyunca ürperdim. :KK43:(
Ne kadar zor bir hastalıkmış bu.
Nurseli İdiz'le daha çok duyulmaya başlandı sanki.
Ben de o zamandan beri bir şeyler okuyorum hep hastalıkla ilgili.
Hastalar için ayrı zor, hasta yakınları için apayrı zor.
Allah yardımcınız olsun. :KK43:(
 
merhabalar benim eşim bipolar depresif.Evleneli 3 seneye yakın oldu fakat her ay yeni bir ruh halinde.Zaten evlenirken de söylemedi kimse hasta olduğunu.Sadece evlenmesin diye binbir türlü bahane buldular hatta beni beğenmediler.Büyük AŞK (!)ımız yendi herkesi.Düğünden sonra bir daha göremedim evlendiğim kişiyi.Her zaman başka bir insan gibi.EKT ve ilaç tedavisi kullandı olmadı hastaneye yattı,işinden oldu.Şuan mini mini oğlunu bile görmeye tahammülü yok.Bu hastalık evlilik kaldırmıyor sanırım bunun hakkında bilgi verirseniz sevinirim.Aklım karışık gitmeli miyim kalmalı mı??

kimsenin gitmelisin ya da kalmalısın yorumları etik olmaz diye düşünüyorum. Buna karar vericek kişi sizsiniz. Bence eşinizle birlikte terapi görmeniz durumu düzeltebilir diye düşünüyorum. Ben bipolar hastasıyım ve şuan birlikte olduğum kişiyle evlenmeyi düşünüyorum fakat gerçekten çok zor bir karar olduğunun farkındyaım acaba eşim benim ruh değişikliklerimin altından kalkabilecek mi diye...
 
X