Durumumuz o kadar benziyor ki anlatamam yazdıklarınızda kendimi okudum resmen. Birini 7 sene boyunca ölesiye sevdim, öncelerinde de ara sıra fal baktırırdım ama bu adam beni fallara iten adamdı. hani hayatımda biri olacaksa sadece o olsun, ben ondan başkasıyla olmam, evlenmem, yok yok bu kadar sevmek normal değil kesinlikle değerimi anlayacak o benim kaderim kafasındaydım." Şurdan atla" dese sorgulamam atlardım öyle aşıktım. Aşk bir süre sonra saplantı oldu, bu adam da benim ciğerimi bildiği için bana yaptığı psikolojik şiddetle kendine daha çok bağladı. "ben yetersizdim, beni ondan başkası sevemezdi" düşüncelerim hep bunlardı. Arardım, canı isterse açardı. Meşgule atardı ona bile bahane bulup "işi vardır ya döner sonra" derdim. Dönmeyince "unutmuştur" derdim. Hayatına başkalarını alırdı, üniversitedeki kızların yarısıyla sevgili olmuştur, "olsun ona benden başkası katlanamaz zaten dönecek" derdim. Birileriyle sevgili olunca beni engeller, ayrılınca beni arardı. Niye çünkü ben elinin altındaydım. Onun yüzünden borca battım, işsiz kaldım vs bir sürü şey. O zamanın çoğu falcısı adamın ailevi sorunlarına bağladı, okuldaki derslere bağladı her şeye bağladı ama çıkıp da "ya sen adamın elinin altındasın" diyemedi. Çoğu adamı geri döndürüp bizi evlendirdi. Ha bende bu durumu bilenler de oldu, hakkını yemiyim alex, ilkay gür ve yağmur sothis "bu adamdan bi halt olmaz 10 kere gelse 10 kere de gider, çok uğraşır beklersen sonunda bununla olursun ama hayatın boyunca güvensiz bir ilişkin olur" dedi. Gel zaman git zaman, başka şehire taşındım yeni bir işe girdim. Bir sabah uyandığımda "yeter artık" dedim. O an gelene kadar, insan anlamak istemiyor ama o an geliyor bir gün bir şekilde. Geçmişe sünger çektim, hayatıma başkası girdi şuan uzun süredir bir ilişkim var. Mükemmel mi değil. Hangi ilişki mükemmel ki? Ama hayatta ne istediğimi, kendi değerimi bilmeyi ve bir adam için bu kadar kendimi hırpalamamayı öğrendim. Hala fal baktırıyorum ama faso fiso şeyler sırf alışkanlıktan ama gidip bir falcıya benim adamla ilişkim ne olacak diye sormuyorum çünkü biliyorum %90ı bizi evlendirecek. Hayat ne gösterir bilmiyorum ama merak etmeyi bıraktığımdan beri daha normal gidiyor her şey.
Ne zaman her şeyi kabullenip o enerjiden kurtulursan, seni hak eden giriyor aslında hayatına. Sizin de umarım sizin sevginizin kıymetini bilen, fikirlerinize değer veren adam gibi bir adam girer hayatınıza ve geçmişe baktığınızda sadece "ne safmışım" diye gülersiniz