Merhaba arkadaslar 8 aylık evliyim. Eşimle bitmek bilmeyen kavgalarımız var. Cok uzun suren bir iliskinin ardından evlendik ve onun icin İzmirden Erzuruma geldim ailemden uzak bir başıma. Şimdi yapar mısın deseler asla. Biraz uzun oldu ama çok doldum.
Bir insan bu kadar değişemez. Eşim babası olduğu halde kendi ailesinin babası olmuş. Bir baba nasıl olursa ailesine karşı aynen öyle. Bana bu yüzünü evlenince gösterdi. Kendi evinden cok ailesinin evini düşünüyor. Onlarda bu duruma alışmış. Kardesi ile ortak dükkanları var. Eşim kendi harcamalarını en aza indiriyor. Beni sürekli her konuda sıkıyor. Ama kardeşinin borclarini ödüyor sigortasına varana kadar ödüyor dükkanın çoğu masrafı onda resmen üç ev gecindiriyor. Bunları düşünmekten evliligimizle ilgili olan herseyi goz ardı ediyor. Çok severek evlendik ama evliligin guzelliklerini hic yasatmadı. Sanki 60 yaşında bir adamla evlendim. 8 aydır bir yere gezmeye bile gitmedim kardeside yeni evli gezmedikleri yer kalmadı. Evlenmeden önce eltimin babasina başlık parası verdiler kız hic esya almadı dugununu herseyini onlar yaptı. Ben beyaz esyama kadar aldım cok altin istemedim hatta hiç istemedim 15 gr al dediler 10 gr aldım kınamı kendim yaptım. Böyle yaparsan değersiz olursun dediler inanmadım ama oyleymis. Şimdi altın falan kalmadı zaten hep borçlara gitti. Esimin kardesi borcum var diye dukkandan buyuk mebla para alıyor ertesi gun bakıyorsun karısına son model telefon
almış. Bende bir kıyafet istemeye çekiniyorum. Çünkü eşim sürekli para yok tarzinda konusuyor ve hep stresli. Amacım maddiyat kiskanclik değil ama yapılan iş ortak sıkıntıyı ceken tek taraf bu bana çok haksızlık geliyor. 2 abim var tek kız olarak cok rahat şartlarda büyüdüm.
Şimdi yaşadıklarım bana panik atak krizleri geçirtiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim.
Bir insan bu kadar değişemez. Eşim babası olduğu halde kendi ailesinin babası olmuş. Bir baba nasıl olursa ailesine karşı aynen öyle. Bana bu yüzünü evlenince gösterdi. Kendi evinden cok ailesinin evini düşünüyor. Onlarda bu duruma alışmış. Kardesi ile ortak dükkanları var. Eşim kendi harcamalarını en aza indiriyor. Beni sürekli her konuda sıkıyor. Ama kardeşinin borclarini ödüyor sigortasına varana kadar ödüyor dükkanın çoğu masrafı onda resmen üç ev gecindiriyor. Bunları düşünmekten evliligimizle ilgili olan herseyi goz ardı ediyor. Çok severek evlendik ama evliligin guzelliklerini hic yasatmadı. Sanki 60 yaşında bir adamla evlendim. 8 aydır bir yere gezmeye bile gitmedim kardeside yeni evli gezmedikleri yer kalmadı. Evlenmeden önce eltimin babasina başlık parası verdiler kız hic esya almadı dugununu herseyini onlar yaptı. Ben beyaz esyama kadar aldım cok altin istemedim hatta hiç istemedim 15 gr al dediler 10 gr aldım kınamı kendim yaptım. Böyle yaparsan değersiz olursun dediler inanmadım ama oyleymis. Şimdi altın falan kalmadı zaten hep borçlara gitti. Esimin kardesi borcum var diye dukkandan buyuk mebla para alıyor ertesi gun bakıyorsun karısına son model telefon
almış. Bende bir kıyafet istemeye çekiniyorum. Çünkü eşim sürekli para yok tarzinda konusuyor ve hep stresli. Amacım maddiyat kiskanclik değil ama yapılan iş ortak sıkıntıyı ceken tek taraf bu bana çok haksızlık geliyor. 2 abim var tek kız olarak cok rahat şartlarda büyüdüm.
Şimdi yaşadıklarım bana panik atak krizleri geçirtiyor. Ne yapmalıyım bilmiyorum düşüncelerinizi belirtirseniz çok sevinirim.
bir erkek için güzel diyarlar bırakılır mı beeeğğ
bu şartlarda çocuk yapmayın derim. Allah yardımcınız olsun.
