bıktım artık ! ne yapmalıyım ?haksızmıyım?

arkadaşım gerçekten yaşadıklarına üzüldüm.
minicik bebeğinle yaşadığın şeylere bak.
ben evliliğe müdahil olan üçüncü tekil çoğul şahıslara kızıyorum.bu kim olursa olsun.
evet onlar anneleimiz babalarımız
evet sevicez sayıcaz ama herşey karşılıklı
biraz nefes alacak kişisel alan bırakılmalı
herşeyi yargılamak herşeyde kusur bulma
bi öyle yapma böyle yap'cılıklar
biz de evlenince elbette herşeyi bilmiyoruz ama
bunu neden böyle yapın bu böyle olmaz demek yerine
kızım bunu böyle de yapabilirsin
sen de biliyosundur ama
belki öyle de hoşuna gider demek daha hoş geliyor
yahu genç insan her an senle ne yapacak
arkadaşıyla görüşsün evine alışsın bebeğiyle ilgilensin
insan kendi ana babsını çekemiyor hergün yanlış mıyım?
kaldı ki onlara nazın geçiyor
daralınca of anne diyip kapatıyorsun konuyu
ama kaynanaya görüceye yapınca
gelin el yüz çevirdi of dedi oluyor
bizim oralarda derler ki GÖNLÜN BİR BAHARI VARDIR BİR KIŞI
bazen yalnız kalmaya ihtiyaç duyarsın
aile olabilmek zor bişey ve bu sen eşin ve bebişinin başaracağı bişey
buna fırsat vermeliler
şimdi sana onu yap bunu yap diyemiyorum çünkü kaygılarını anlıyorum
eşin arada kalacak üzüleceksin
yeri gelecek seni yargılayacak belki,neden gitmedin etmedin diye.
gitsen sen mutsuz olacaksın.
sana diyebileceğim tek şey mutsuz olmak adına başkalarını mutlu etmeye çalışma.
çünkü insanların istekleri hiiiç bitmiyor.
bi inasnı kırk yıl sırtında taşı bi gün indir senden kötüsü olmaz.
o yüzden saygı sınırlarını aşmadan yaşamak istediğin hayatı yaşamaya ve o daireden zaman içinde çıkmaya bak.
 
halbuki eşin kolundan tutsa hadi hanım iki taraftan ayrı uzak bi yere gidiyoruz dese
ailesini karşısına alıp sizi de karımı da seviyorum.
bizi maruz görün dese....
zorlanırsınız maddi olarak belki ama en azından belki ilişkiler daha da yıpranmadan en az zararla olayı kapatırsınız?
tabi içinde bulunduğunuz durumları hiiç bilmiyorum
ama bu tarz şeyler yaşanınca yapılacak en mantklı şey bu galiba:13:
 

:)) çok benziyor durumlarımızzz bende hep köye giderler umuduyla tutuştum ama olmadı canım maleseff. şimdi evden çıktık diye küsler bize.ellerinin altında çırakarıyolar gelin değil misafirine bakacak evini temizleyecekk.deh deyince gidecek çüş deyince duracak eşek alsınlar bari :))
 

işte çözüm bu ama öyle cahil insanlarla bu şekilde bir uzlaşmaya gidilmiyor.birde çoğu erkekte bunu yapacak cesaret yok.hele ki bu tip ailelerin çocuklarında :) illakii zora gelecek artıkk yeter dayanamıyorum noktasına gelecek yüz yüze bakılmaz hale gelecek ki o kararı alsın zor yani çok zor.Arkadaşım sen metanetli ol.herşeyi Allahtan iste kocana sımsıkı sarıl ona sıcacık bir yuvanız olduğunu hissettir. birazda ona bağlı durumların çözülmesi hakikaten sevgi bağlılık varsa onda inşallah daha kolay olacaktır.
 

zaten kasıtlı olarak öyle itaatkar yetiştiriyorlar çocukları hani bize karşı çıkmasın.ne desek yapsın diye.
Ne yazık bu zihniyette insanlara.
Benim evladım olsa nasıl mutluysa yapsın hayatını yaşasın aile olmayı sorumluluk almayı öğrensin diye inadına dibimde olmasını istemem.
Evet mutlaka özlerim görmek isterim ama her b.ka da maydanoz olunmaz ki kardeşim
 

bende öyle söylüyorum 5 aylık bi oğlum var. eşime de diyorum aman benim yanımda oturmasın. öyle olunca hem yıllarca büyütüp beslediğin oğlunu kaybediyorsun hem gelini hemde torununu yakın olunca muhakakk ister istemez mudahil oluyorsun bir çok şeye.
 


bu daireden çıkmak onlardan ayrılmak hayal gibi geliyo nedense :) ama yinede umutluyum hayatta neler olmuyoki eşim beni yargılamaz hatta hak verir çünkü ben onunla konuşurum oda beni anlar ama bişey yapmaz :) söylüyorum ona annenle babanla konuş hayatımıza müdahale etmesinler diye kayınpeder hala gezmeye giderken bize ne işiniz var diyor gitmeyin falan filan eşim 28 yaşında bigün dayanamadım dedim babam bana 10 yaşındayken karışmıyordu hemde kız çocuğu olduğum halde bu ne ya dedim napiim diyo söylesem küserler sanki git bağır çağır vur kır diyorum güzellikle söyle ama onuda anlamazlar diyor neyseki kocam beni anlıyo bunada şükür
 

benim ailem izmirde zaten onlarada yakın olmayı istemezdim.ama bunların dibindeyim malesef eşim öyle bişi desee kıyamet kopar zaten hayatta diyemez imkansızzz
 

bizde çıksak bizede küserler eşim mutsuz olur onun mutsuz olmasını kafasına takmasını istemem.eşşek fikri güzelmiş kaynanamla aram düzelirse öneririm :)
 
güçlü olmak seçim yapmak sorumluluk almak yani birey olmak için buna ihtiyaç var diye düşünüyorum.

anlıyorum seni.kocalar da ne yardan geçiyor ne serden....
ne şiş yansın ne kebap.
valla hayat onlara güzel ne diyim
 

onların çocuklarını sevdiği falan yok sevseler mutlu olmasını isterler 2 arada kalmasını diil.biz öldükten sonra nasıl yaşıcak diye düşünmüyorlar bırakında sorumluluk alsın kendi hayatını yaşasın şimdi ayağına taş değmezse ilerde kayalarla karşılaşcak o zaman nolcak? her b.ka maydonoz olmazlarsa olmazzz yaşayamazlarr :)
 

valla benimkine doğum zamanı annem geldiğinde o bile acıdı damadına bi o taraf bi bu taraf yazık sana dedi kimse seni düşünmüyo dedi burda yese annesi üzülüyo orda yese ben yalnız kalıyorum kızıyorum annesinide sürekli çağırmak istemiyorum oda zavallım hep arada kalıyo
 

benim oğlumda 3 aylık inan bende aynı şeyi düşünüyorum :)
 

kocamla bi sıkıntım yok çok şükür o beni anlıyo hep hakta veriyo ben ona seçenek sunmam ya ailen ya ben diye 1 haftadır kaynanamla küsüz ve o bana demediki küçüksün git konuş falan karışmıyo dün konuştuk annem niye böyle yapıyo diyo istersen gidiyim dedim yok dedi zaten gitmezdim çok inatçıyımdır ağzını aradı sadece :)
 
benim eşim de ocakta yemek olsa ısıtıp yiyemez yumurta bile kıramaz,çamaşır nasıl yıkanır ütü nasıl yapılır bilmez.
dünyanın bin türlü hali var..diyorum ki bana bişey olsa ne yapacaksın.
hani olmaz diye bişey yok bil ama yapmıyorsan yine yapma.
hoş yapsa da iyi olur:) yarın çocuk olsa
zaten ben çalışıyorum_şu an işsiz de olsam:)-
bi uzucdan tutsa fena mı olur.
alışmamış o kadar zor oluyor ki.
ben çalışırken akşam geliyordum eve yemek bulaşık ütü çok yorucuydu.
evlendiğimizde etten başka bişey yemiyordu sebzeye meyveye alıştırana kadar neler çektim.
çocuğum zorlanmasın diye bunlara alıştırmak doğru gelmiyor bana.
çocuk yemiyor diye sürekli et yenilir mi her akşam makarna pilav yenir mi.




arada kalmak onların tercihi gibi geliyor bana.
iki tarafı da üzmeden denge kurulabilir sadece topa girmek istemiyorlar.
sorgulamadan itaat ediyorlar.
hak veriyorum sana demek benim için bi çözüm değil.
e hak veriyorsun ama sonuç yine aynı ne iş
 


haklısın ama bazen o bile yetiyor :)
 
Aileler neden bu kadar çok karışıyor anlamıyorum.
Gelin diyince akıllarına hemen hizmetçi modulu geliyor galiba
Tamam insan çocuğunu kıskanabilir.
Bende kıskanıyorum kızımı ama onun mutluluğunu bozacak kadar değil
Kavınvalidenin kendi kayınvalidesi ona bu şekilde yapıyormuymuş acaba?
Belki öyle gördüğü için davranıyor olabilir.
Yazık eşinede üzüldüm arada kalıyor
Ne ailesinin nede senin üzülmeni istemiyor anladığım kadarıyla
O yüzden eli kolu bağlı oturuyor.
Bence sakin bir dille kayınvalidenle konuş
Anne böyle böyle yapıyorsun çok üzülüyorum, farkında olmadan bir hatamı yaptım falan gibi belki anlar tatlıya bağlanır
En azından eşin üzülmez ama uzak durursun.
Konuşulanlarada kulağını kapatırsın.
Huzurun bozulmaz hiç olmazsa
 
bizim bide babanne var yazları köyde kışları kaynanamlarda kalıyo 85 yaşında her şeye karışıyo bi gün eşimin amca çocukları var kaynanamlarda oturuyoruz çay içiyoruz amca oğlu eşimide maça çağırdı o cvp vermeden kayınpeder ne işi var topta bişi olur dedi kaynanam oğlanın bi pazarı var yatsın evde dedi bende eşimin çayını tazeledim götürüyodum babannede dediki oğlum çok içtin uyuyamıcan eşime baktım hiç sesi çıkmıyo alışmış heralde dedim annem babam benim yerime cvp verseler kıyameti koparırdım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…