- 19 Kasım 2013
- 156
- 54
Merhabalar. Size bir konuyu danışmak ve göremediğim bir şey varsa göstermenizi, söylemenizi istiyorum.
Benim 5,5-6 yıllık bir kız arkadaşım var, hatta dost sıfatına bile koyabilirim. Çok iyi anlaşırız, birçok şeyi paylaşırız birlikte ama şu 2 haftadır gözüme batan şeyler oluyor. Daha doğrusu önceden de oluyordu, artık ayyuka mı çıktı demeli?
Arkadaşım sürekli onu dinlememi bekliyor. O aradığı vakit açılmalı, o yazdığında okunmalı mesajlar vs...
Derdini anlatıyor, yeri geliyor başa sarıyor ve bildiğim hikayeyi en baştan dinliyorum. akıl istiyor ve akıl veriyorum ama bir kere bile bana gelip "nasılsın? ne oldu?, neyin var?" demiyor.
Buna bir örnek daha verebilirim ki; sürekli benden buluşma ayarlamamı bekliyor. Önceden işim gücüm vardı, çalışıyordum falan o zamanlar gayet normal olarak ben ayarlardım her şeyi kendime göre ama uzun süredir iş bulamıyorum ve işsizim.
Neden sürekli ben buluşmaları ayarlayan, onu davet etmek zorunda kalan taraf oluyorum? İnanın bir kereden bir kereye "ya bir gel de şuraya çıkalım, az hava alalım" demek yerine, "canım sıkıldı ya sana mı gelsem, hastayım moralim bozuk çık dolaşalım, canım sıkıldı ya bir yerlere mi gitsek, ayarlasana bir seninle buluşalım" diyor sürekli.
Ama ben ona bunları deyince "annemlerle dolaşıyorum yazamam, erkek arkadaşımla buluşacağım, şehir dışındayım, bugün keyfim yok, işlerim var" cevaplarını alıyorum. Yahu ben aynı cevabı verince o niye ısrar ediyor peki? Çünkü o isteyince olmalı her şey.
Bana haftada bir seninle buluşma günü ayarladım diyor, demiyor ki müsait misin?
Asistan mıyım arkadaş mı çözemedim?
bu normal bir şey mi? Yoksa ben mi kafamda "bu kız seni kullanıyor ve bencil biri" diye kodluyorum? Çünkü sahiden bütün ilişkilerinde (aile,aşk,arkadaş) etrafında insanlar pervane olsun, o isteyince hemen her şey ayarlansın, kontrol onda olsun ama feda eden değil her seferinde kar eden olmak istiyor.
Ama benim de sıkıntım, derdim var. İnsan bir sorar nasılsın, napıyosun veya "sana geleceğim" derken müsait misin diye. Artık içimden onunla görüşmek gelmiyor inanın ki, yanlış mı düşünüyorum? Bana bir bakış açısı sunun.
Benim 5,5-6 yıllık bir kız arkadaşım var, hatta dost sıfatına bile koyabilirim. Çok iyi anlaşırız, birçok şeyi paylaşırız birlikte ama şu 2 haftadır gözüme batan şeyler oluyor. Daha doğrusu önceden de oluyordu, artık ayyuka mı çıktı demeli?
Arkadaşım sürekli onu dinlememi bekliyor. O aradığı vakit açılmalı, o yazdığında okunmalı mesajlar vs...
Derdini anlatıyor, yeri geliyor başa sarıyor ve bildiğim hikayeyi en baştan dinliyorum. akıl istiyor ve akıl veriyorum ama bir kere bile bana gelip "nasılsın? ne oldu?, neyin var?" demiyor.
Buna bir örnek daha verebilirim ki; sürekli benden buluşma ayarlamamı bekliyor. Önceden işim gücüm vardı, çalışıyordum falan o zamanlar gayet normal olarak ben ayarlardım her şeyi kendime göre ama uzun süredir iş bulamıyorum ve işsizim.
Neden sürekli ben buluşmaları ayarlayan, onu davet etmek zorunda kalan taraf oluyorum? İnanın bir kereden bir kereye "ya bir gel de şuraya çıkalım, az hava alalım" demek yerine, "canım sıkıldı ya sana mı gelsem, hastayım moralim bozuk çık dolaşalım, canım sıkıldı ya bir yerlere mi gitsek, ayarlasana bir seninle buluşalım" diyor sürekli.
Ama ben ona bunları deyince "annemlerle dolaşıyorum yazamam, erkek arkadaşımla buluşacağım, şehir dışındayım, bugün keyfim yok, işlerim var" cevaplarını alıyorum. Yahu ben aynı cevabı verince o niye ısrar ediyor peki? Çünkü o isteyince olmalı her şey.
Bana haftada bir seninle buluşma günü ayarladım diyor, demiyor ki müsait misin?
Asistan mıyım arkadaş mı çözemedim?
bu normal bir şey mi? Yoksa ben mi kafamda "bu kız seni kullanıyor ve bencil biri" diye kodluyorum? Çünkü sahiden bütün ilişkilerinde (aile,aşk,arkadaş) etrafında insanlar pervane olsun, o isteyince hemen her şey ayarlansın, kontrol onda olsun ama feda eden değil her seferinde kar eden olmak istiyor.
Ama benim de sıkıntım, derdim var. İnsan bir sorar nasılsın, napıyosun veya "sana geleceğim" derken müsait misin diye. Artık içimden onunla görüşmek gelmiyor inanın ki, yanlış mı düşünüyorum? Bana bir bakış açısı sunun.