- 2 Ekim 2013
- 14
- 0
- 34
-
- Konu Sahibi gallaghers
- #1
canım benim seni çok iyi anlıyorum biz de ben üniversiteye hazırlandığım dönemler çok sıkıntı çektik dersaneye gidecek otobüs bileti bile bulamazdım zaman zaman (o zamanlar biletle biniyoduk otobüse :) )
oss basvuru formunu bile bakkaldan aldıgımız borçla alabilmiştim
bence sen derslerine yogunlas sadece
annenin maddi yükünü hafifletince annen mutlu olmaz başarılarınla mutlu olur gurur duyar tıpkı benim annem gibi daha doğrusu her anne gibi
sen istedigin üniversiteyi kazanmaya bak 4-5 sene sonra mezun olur çok güzel bir işe girer bu günlerin acısını çıkarırsın
şuan biz onu yapıyoruz annemle, her istedigini alıyorum her sene mutlaka tatile götürüyorum
zaman zaman o sıkıntılı işkenceli günlerimi anıyoruz gözlerimiz doluyo ne günler atlatmışız şimdi nerdeyiz diye şükürler ediyoruz
bak yine ağlayasım geldi :))
Tesekkur ederim yardimci olduğunuz icin, evet onun icin çalışıyorum tabi kısmet umarım olur siz orda misiniz?
Arkadaslar merhaba geçen gun içimi dökme fikir alma ihtiyacı hissettim ve aklıma burası geldi 2009da açtığım bi uyeligim vardi ama mailime ulasamadigim hacklendigi icin ulaşamadım o hesaba açıkçası tam küçüklük zamanlari oldugu icin nickimi bile unuttum diyebilirim. Benim guzel bi aile hayatım vardı aslında yani en azından herkes birbirine bagli aile baskisi vs gormuyorum ama babam babaannemin kaybettigimizd ağır psikolojik bi rahatsızlık geçirmiş ve o zamandan beri bipolar bozuklugu var. Yani on yildir. Her yil manik döneme girmese de girdiği zamanlar cok kayıp yasamisiz ben kucuktum aklim etmediği icin bilmiyordum ama araba,borçlar,ev gibi. Anneme hep imrendim her seye ragmen is bulup çalıştı ve hep bizi eksiksiz büyütmeye çabaladi on yıldır babama hep o destek oldu borcunun da kahrini cok cekti zamanında. Babamın bu hastaligi her yil tekrar etmezdi yani yaz dönemleri hafif geçerdi anlasilmazdi bile son 4yildir. Ama bu yil tam anlamiyla facia geçirdik. Ve bu yil benim öss senemdi. Marttaki sınava bile aglayarak girdim. Marttan hazirana kadar o kadar zor zamanlar geçirdim ki cunku babam durdulamaz olmustu annem ben etkilenmeyeyim diye dedemlere tasinmamizi istedi orda kaldık bayaama ben gunduz çalışıp akşam yine olanlari duyuyordum. Resmen bu yil sinanmis gibiydim babama babam degilsin bile dediğim gibi oldu çünkü aklim almıyordu bana o kadar duskunken nasil boyle biri olabilir. Sonra zorla hastaneye yattı ve ilaç tedavisi oldu suan durumu iyi ama yaşananların ezilmisligi var ustunde ve eve bi katkisi yok. Hep annem çabalıyor tüm yük onda suan ve ben bu duruma cok üzülüyorum. Geçen yil psikolojim bozulduğu icin sinavda istediğim sonucu alamadım çünkü hedefim bogaziciydi. Orayı kazanirsam da masrafim olacak şimdiden biriktirmem lazim para yurt yemek vs.icin. Simdi onun icin tekrar çalışıyorum dersaneye gidiyorum ama annemin bu haline cok üzgünüm her şeye yetmeye çalışıyor. Ben de çalışmak istiyorum ama izin vermiyor ders çalışmam gerekiyor diye. Kendi harcligimi çıkarmak icin çözüm yolları arıyorum ben de. Sizce ne yapabilirim? Evde kutusuyla duran birçok sey var hediye gelen vs. Eskiden bunları her yil toplar ihtiyacı olana verirdik simdi onlar aklıma geldi allah kimseyi muhtaç etmesin. Bunları satabilir miyim internetten ya da pazar kurup? Pazar kurmaya da annemin izin vereceğini sanmıyorum çünkü dikkatimin hicbi şeye kaymasını istemiyor. Aklıma sadece emeğimi satabilirim ya da bu eşyaları gibi geldi. Ama suanki tek emegim bitirdigim soru bankalari. Sizce ne yapabilirim kafam o kadar karışık ki her gun yaşadıklarım aklima geliyor daha da hirslanoyorum ama bi care lazım bana. Eğer yardimci olursanız düşüncelerinizi benimle paylasirsaniz cok mutlu olurum teşekkürler
Bence bu sene herşeyi boşverip sınava hazırlanın. İlerisi için parayı da dert etmeyin, İstanbulda zaten birsürü part-time iş imkanı var. Eğer hedefinizi tutturursanız, burs ve özel ders verme şansınız da olur muhtemelen. Çok zorlanacağınızı sanmıyorum.
gittigidiyorda satabilirsin..
Canım çok üzüldüm Allah şifa versin..ancak babanı suçlama,çünkü bu ömür boyu savaşılması gereken bir hastalık..
ve o dönemler yaptıklarını hatırlamıyorlar,hatırladıklarından da utanıyorlar..Rabbim kimseye hastalık vermesin..
Soruna gelince evet o eşyaları internetten satman iyi fikir,birde becerin varsa takı,yada el işi tarzı şeylerde üretip satabilirsin?
Sadece derslerinle ilgilen ve burslu bir er tutturmaya gayret et.Bugünlerde geçer.
canım benim seni çok iyi anlıyorum biz de ben üniversiteye hazırlandığım dönemler çok sıkıntı çektik dersaneye gidecek otobüs bileti bile bulamazdım zaman zaman (o zamanlar biletle biniyoduk otobüse :) )
oss basvuru formunu bile bakkaldan aldıgımız borçla alabilmiştim
bence sen derslerine yogunlas sadece
annenin maddi yükünü hafifletince annen mutlu olmaz başarılarınla mutlu olur gurur duyar tıpkı benim annem gibi daha doğrusu her anne gibi
sen istedigin üniversiteyi kazanmaya bak 4-5 sene sonra mezun olur çok güzel bir işe girer bu günlerin acısını çıkarırsın
şuan biz onu yapıyoruz annemle, her istedigini alıyorum her sene mutlaka tatile götürüyorum
zaman zaman o sıkıntılı işkenceli günlerimi anıyoruz gözlerimiz doluyo ne günler atlatmışız şimdi nerdeyiz diye şükürler ediyoruz
bak yine ağlayasım geldi :))
Annene destek olmak istiyorsan, onun için gerçekten bir şeyler yapmak istiyorsan onun sözünü dinle ve sadece derslerine çalış, okulunu kazan mesleğini eline aldığında ise alır anneciğini köşeciğinde oturtur maddi manevi yardımcı olursun şimdi kazanacağın 3-5 liranın annene faydası olmaz ama ileride alacağın güzel bir meslek ve maaşın ömürlük faydası olur...
tebrik ediyorum sizi çok iyi bi üniversiteden mezun olmuşsunuz hangi bölümdü? ben de sabretmeyi öğrendim artık böyle şeyler yaşayınca hayatın değeri daha çabuk anlaşılıyor yaşıtlarım saçı kötü oldu beğendiği kazak kalmadı falan diye üzülürken ben bunlara takılmamayı öğrendim en azından olgunlaştım olumlu düşünmek lazım. umarım hedefime ulaşırım ve annemin gözleri gururdan dolar teşekkür ederim:)Benim de gözlerimi doldurdunuz sabah sabah. Ben de öğrenci pasomu evde unutup tam ödemek zorunda kaldığımda ağlayacak gibi olurdum. Aradaki fark ne kadardı ki? Ama burslu bir şekilde Bilkenti kazandım ve bursumdan para artırıp kardeşimin okuluna bile yardımcı oldum. Şimdi mesleğimi elime aldım ve evlenene kadar annemle içimde neler kaldıysa her şeyi yaptım. Eşimle de evlilik ile ilgili koyduğum ilk şart, sen sizinkilere ben bizimkilere para yollarız. Bir miktar belirleyelim misal 500 lira ve bunu sorun yapmayalım diye. Boğaziçi Türkiyenin en iyi okullarından biri. Kazandığınız zaman zaten belli bir derece yapmış olacaksınız ve size burs kapıları açılacak. O yüzden okul masraflarını hiç dert etmeyin. Harç kredisi vb kredilerle de destekleyebilirsiniz. Ordan mezun olunca da açıkta kalmanız neredeyse imkansız. Siz sadece derslerinize yoğunlaşın ve bunların hep geçeceğini düşünün. Allah annenize ve size sabırlar versin. Babanıza da şifalar.
Bir de ben bilmiyorum manik depresif olunca düzenli kullanılabilecek ilaçlar yok mu? Ya da manik dönemde hastaneye yatabileceği ortam?