• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Beraber olmuyor, anlaşamıyoruz ,ayrılamıyoruzda ne olucak sonumuz?

17destina

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
16 Kasım 2011
41
0
46
Adana
Merhaba daha öncede yazmıştım eşim ile problemlerimizi boşanma aşamasında olduğumuzu 2 Aralıkta avukata gittik ağlayarak çıktık yapamadık olmadı tekrar deneyelim dedik durdurduk dava açmayı.Aileler ile şu anda görüşmüyoruz nereye kadar bilmiyorum içimizde kendi aramızdaki sorunları aşmaya çalışıyoruz.Olmuyor olmuyor olmuyor nerde hata bilmiyorum ayrılamıyoruz ama beraberde olmuyo düşüncelerimiz, fikirlerimiz, yaşamtarzı tamamen farklı.Eşimin beni sevdiğini biliyorum benim onu sevdiğimden fazla sevgisi yanlız kendinden çok fazla taviz vermiyo onun dediklerini yaparsam onun tabiri ile onun sözünden çıkmazsam iyiyiz ben senin kötülüğünü istermiyim hiç diyo hep. Eşime yakın olmya çalıştım bu süre zarfında onun istediği gibi bi eş olmaya çalıştım ama benimde kişiliğim var isteklerim var.
Eşimin sinirli bi yapısı var bana diyo ki benimsinirlendiğimde sus tamam hayatım sakin ol de bağırma yani o bağırsın istediğini söylesin ben susayım peki banim sinirlerim ne olucak bende bi insanım ve benimde sinirlendiğim istemediğim şeyler var hayır sen sinirlenmiceksin diyo bana sen susucaksın ben senin erkeğinim seni koruyorum.Düşünüyorum eşimin aile yapısını annesi bağrırı çağrır ki eşimde annesine benzer baba susar, ben eşim sussun demiyorum o sinirliyken ben alttan alıcaksam ben sinirliykende onun alttan alması gerekmez mi? Kendimi bastırılmış hissediyorum öz güvenimi yitirdiğimi düşünüyorum çalışıyorum çok fazla kıyfetlerime karışır onun istediği gibi giyinmeliyim zar zor etek giymeyi kabullendirdim diz hizasını geçmemek kaydıyla ve hiç bi arkadaşım ile haftasonu biyere gidemiyorum bırakın arkadaşı annemle dahi bi yere çıkamıyorum eşim evde olmadığı zamanlar çıkabiliyorum anca bazen iş çıkışı alışveriş yapmak isteğimde sürekli arar eve git diye baskı yapar telefonum hiç susmaz kaldıramıyorum artık bunları ben ona karışmıyorum bensiz arkadaşları ile çok kez yemeye çıktı arkadaşlarının düğünleri olur hep bensiz gitmeyi tercih eder çünkü diğer arkladaşları eşsiz katılıyomuş düğünlere sebep bu ben ona bi yakınımın düğününe onsuz gitmeyi teklif dahi edemem çümkü o erkekeşimin çalışma saati benden daha az dolayısı ile o alışverişe çıkar arkadaşlarının yanına gider benim öyle bi imkanım yok işten eve evden işe arada bir anneme giderim ki onada söylenir bu sorunlar yüzünden dışarda iken telini açmamaya başladım defalarca üst üste 30 kez aradığınını bilirim 1 saatin içinde eşim ile çıkıp alışveriş yapmaksa tamamen bi işkence çünki insanların yanında açık olmucak giyicem çıkıcam kaşını kaldırdıysa almıcaz okadar ki ben kapalı bi ailede büyüdüm mütavazi bi yapım var asla aşırı açık değilim sıfır kollu dahi hiç gizmedim buna ramen eşimin bu şekilde davranmasını çekemiyorum. Bi problem daha var cinsellik eşim çok fazla istekli bana hep sadece sana karşı böyleyim dio kavga ediyoruz bağrış çağrış hakaretler boşanmaktan bahsediyoruz 10 dk isteyebiliyo ve daha sonra yine kavgaya devam ve bu şekilde birliktelik ben asla istemiyorum sana dayanamıyorum diyor ve benim isteğime dahi bırakmıyo benim de onun kadar istekli olmamı isteiyo ve benim bi kavganın ardından toparlanmam en az 3 gün çılgın olsan hiç bi sorun olmucak dio bana ben olamıyorum yapım değil neyapıcam bilmiyorum beni sevdiğini biliyorum onun istediği gibi ancak geçici bi süre davrana bilirim.Ayrılma ayrılamıyoruz bu şekilde sürekli kavga ediyoruz çünkü sürekli kendini düşünüyo ne yapmalıyım yaşadıklarımı yaşayan var mı aranızda onun istediği gibi olmalı mıyım bu bana ne kazandırır yada ne kaybederim yorumlarınızı bekliyorum teşekkürler.
 
canım konunu okudum. anlıyorum seni yazdığın bazı şeylerde inan kendimi gördüm. bu evliliği devam ettirmek istiyorsunuz ama sorun şu ki bu iş tek taraflı tavizle olmaz. eşin seni kaybetmek isyemiyorsa biraz ödün vermeyi bilmeli. sen hep veren taraf olarak yaşayamazsın. seni bitirir bu durum . eşin kendi hatalarını kabul ediyor mu konuştunuz mu hiç bunları
 
Merhaba daha öncede yazmıştım eşim ile problemlerimizi boşanma aşamasında olduğumuzu 2 Aralıkta avukata gittik ağlayarak çıktık yapamadık olmadı tekrar deneyelim dedik durdurduk dava açmayı.Aileler ile şu anda görüşmüyoruz nereye kadar bilmiyorum içimizde kendi aramızdaki sorunları aşmaya çalışıyoruz.Olmuyor olmuyor olmuyor nerde hata bilmiyorum ayrılamıyoruz ama beraberde olmuyo düşüncelerimiz, fikirlerimiz, yaşamtarzı tamamen farklı.Eşimin beni sevdiğini biliyorum benim onu sevdiğimden fazla sevgisi yanlız kendinden çok fazla taviz vermiyo onun dediklerini yaparsam onun tabiri ile onun sözünden çıkmazsam iyiyiz ben senin kötülüğünü istermiyim hiç diyo hep. Eşime yakın olmya çalıştım bu süre zarfında onun istediği gibi bi eş olmaya çalıştım ama benimde kişiliğim var isteklerim var.
Eşimin sinirli bi yapısı var bana diyo ki benimsinirlendiğimde sus tamam hayatım sakin ol de bağırma yani o bağırsın istediğini söylesin ben susayım peki banim sinirlerim ne olucak bende bi insanım ve benimde sinirlendiğim istemediğim şeyler var hayır sen sinirlenmiceksin diyo bana sen susucaksın ben senin erkeğinim seni koruyorum.Düşünüyorum eşimin aile yapısını annesi bağrırı çağrır ki eşimde annesine benzer baba susar, ben eşim sussun demiyorum o sinirliyken ben alttan alıcaksam ben sinirliykende onun alttan alması gerekmez mi? Kendimi bastırılmış hissediyorum öz güvenimi yitirdiğimi düşünüyorum çalışıyorum çok fazla kıyfetlerime karışır onun istediği gibi giyinmeliyim zar zor etek giymeyi kabullendirdim diz hizasını geçmemek kaydıyla ve hiç bi arkadaşım ile haftasonu biyere gidemiyorum bırakın arkadaşı annemle dahi bi yere çıkamıyorum eşim evde olmadığı zamanlar çıkabiliyorum anca bazen iş çıkışı alışveriş yapmak isteğimde sürekli arar eve git diye baskı yapar telefonum hiç susmaz kaldıramıyorum artık bunları ben ona karışmıyorum bensiz arkadaşları ile çok kez yemeye çıktı arkadaşlarının düğünleri olur hep bensiz gitmeyi tercih eder çünkü diğer arkladaşları eşsiz katılıyomuş düğünlere sebep bu ben ona bi yakınımın düğününe onsuz gitmeyi teklif dahi edemem çümkü o erkekeşimin çalışma saati benden daha az dolayısı ile o alışverişe çıkar arkadaşlarının yanına gider benim öyle bi imkanım yok işten eve evden işe arada bir anneme giderim ki onada söylenir bu sorunlar yüzünden dışarda iken telini açmamaya başladım defalarca üst üste 30 kez aradığınını bilirim 1 saatin içinde eşim ile çıkıp alışveriş yapmaksa tamamen bi işkence çünki insanların yanında açık olmucak giyicem çıkıcam kaşını kaldırdıysa almıcaz okadar ki ben kapalı bi ailede büyüdüm mütavazi bi yapım var asla aşırı açık değilim sıfır kollu dahi hiç gizmedim buna ramen eşimin bu şekilde davranmasını çekemiyorum. Bi problem daha var cinsellik eşim çok fazla istekli bana hep sadece sana karşı böyleyim dio kavga ediyoruz bağrış çağrış hakaretler boşanmaktan bahsediyoruz 10 dk isteyebiliyo ve daha sonra yine kavgaya devam ve bu şekilde birliktelik ben asla istemiyorum sana dayanamıyorum diyor ve benim isteğime dahi bırakmıyo benim de onun kadar istekli olmamı isteiyo ve benim bi kavganın ardından toparlanmam en az 3 gün çılgın olsan hiç bi sorun olmucak dio bana ben olamıyorum yapım değil neyapıcam bilmiyorum beni sevdiğini biliyorum onun istediği gibi ancak geçici bi süre davrana bilirim.Ayrılma ayrılamıyoruz bu şekilde sürekli kavga ediyoruz çünkü sürekli kendini düşünüyo ne yapmalıyım yaşadıklarımı yaşayan var mı aranızda onun istediği gibi olmalı mıyım bu bana ne kazandırır yada ne kaybederim yorumlarınızı bekliyorum teşekkürler.
canım benım erkek arkadasımda benzer seyler yapıyordu sınırlı aksı gezmeye tozmaya duskun kısacası kendı herseyı yapacak bense onun sozunden cıkmayan onun deyımıyle hanımefendı bı sekılde evde oturucam bunu ıstıyordu ve aynı sekılde kavga gurultu bıtmek bılmıyodu.bırde gamsız kı sonunda uzulen kendını yıyen ben oluyodum.bu tur erkekler kendını dayatırlar ve ıclerınden gelse bıle sızın dedıgınızı yapmak onlara ters gelır ve aksını yaparlar.bende tartısmayı kavgayı bıraktım.eger benım ıstedıgım sekılde davranıyosa ona en sevdıgı seylerle surprız yaptım gonlunu hos ettım.ıstemedgm seyler yapıncaysa hıc bır tepkı vermedım kendımı tuttum.yavas yavas ıstendık davranıslar arttı tabı ve tatlı dılle yaklastım.yanı sen ısteklerını oyle bı aksettırmelısınkı canım o bunu kendıde boyle ıstıyor sanmalı.bunu zamanla kavradım tabı sımdı ben ne desem o oluyor ama o kendısının ıstedıgının oldugunu sanıyor:1::1::1::1::1::1:
 
canım konunu okudum. anlıyorum seni yazdığın bazı şeylerde inan kendimi gördüm. bu evliliği devam ettirmek istiyorsunuz ama sorun şu ki bu iş tek taraflı tavizle olmaz. eşin seni kaybetmek isyemiyorsa biraz ödün vermeyi bilmeli. sen hep veren taraf olarak yaşayamazsın. seni bitirir bu durum . eşin kendi hatalarını kabul ediyor mu konuştunuz mu hiç bunları[/QUO



Eşim hatalarını kavga sonrası kabul ediyo ama sen bu şekilde yaptığın için ben böyle davrandım sen o şekilde yapmasaydın bende onları söylemezdim diyor yani yine bana bağlıyo işin sonucunu kavga anında ise asla kabul etmek istemez bi hatayı ve ben ona bişey söyleyim bi hakaret olsun bu illaki daha kötü bi şekilde bana geri döner sakinleşince konuşup hatalarımızı anlıyoruz ama tekrarlanıyo sonuçta
 
canım benım erkek arkadasımda benzer seyler yapıyordu sınırlı aksı gezmeye tozmaya duskun kısacası kendı herseyı yapacak bense onun sozunden cıkmayan onun deyımıyle hanımefendı bı sekılde evde oturucam bunu ıstıyordu ve aynı sekılde kavga gurultu bıtmek bılmıyodu.bırde gamsız kı sonunda uzulen kendını yıyen ben oluyodum.bu tur erkekler kendını dayatırlar ve ıclerınden gelse bıle sızın dedıgınızı yapmak onlara ters gelır ve aksını yaparlar.bende tartısmayı kavgayı bıraktım.eger benım ıstedıgım sekılde davranıyosa ona en sevdıgı seylerle surprız yaptım gonlunu hos ettım.ıstemedgm seyler yapıncaysa hıc bır tepkı vermedım kendımı tuttum.yavas yavas ıstendık davranıslar arttı tabı ve tatlı dılle yaklastım.yanı sen ısteklerını oyle bı aksettırmelısınkı canım o bunu kendıde boyle ıstıyor sanmalı.bunu zamanla kavradım tabı sımdı ben ne desem o oluyor ama o kendısının ıstedıgının oldugunu sanıyor:1::1::1::1::1::1:

Benim eşim öyle gezmeye tozmaya çok düşkün değil arkadaşları ısrarlı çağrırsa katılır bende ses çıkarmam ama çıkasına evlide olsak o bi birey saygı duyarım aynı saygıyı kendinden bekliyorum fakat benim gece değil gündüz dahi arada bi dışarıya çıkmamı istemez diyorum ya annemle dahi çıksam ve bide o evdeyse sürekli arar ne zaman eve geliyosun hadi ben onu serbest bırakıyorum o arkadaşları çağardığında buda 1 senede 4 kez oldu yemeğe çıktı arkadaşları ile yanlız arkadaşlarının düğünlerine yanlız gitmeyi tercih ediyo sebebi yazdığım gibi arkadaşları eşleri ile katılmıyo muş öyle söylüyo bana da en geç saat 11 de evde olur yine sıkıntı yok gitsin ama benim arada bir pazarları çıkmama müsade etsin bi alışveriş yapim annemle yada bi arkadaşım ile bi iki saat vakit geçireyim istiyorum çok şey istemiyorum ki. Senin uyguladığın taktik çok iyiymiş yapabilir miyim bilmiyorum ama denicem:=)
 
Boşanacak Bişey yok.. her evlilikte hatta her ilişkide sorunlar olur.. insan hamur gibidir.. zamanla o senin huyundan sen onun huyundan alırsınız alışırsınız.. Boşanma fikrini çıkar at kafandan.. çekme evliliğine negatif düşünceleri.. herşey yolunda olacak diye düşün..
 
canım benım erkek arkadasımda benzer seyler yapıyordu sınırlı aksı gezmeye tozmaya duskun kısacası kendı herseyı yapacak bense onun sozunden cıkmayan onun deyımıyle hanımefendı bı sekılde evde oturucam bunu ıstıyordu ve aynı sekılde kavga gurultu bıtmek bılmıyodu.bırde gamsız kı sonunda uzulen kendını yıyen ben oluyodum.bu tur erkekler kendını dayatırlar ve ıclerınden gelse bıle sızın dedıgınızı yapmak onlara ters gelır ve aksını yaparlar.bende tartısmayı kavgayı bıraktım.eger benım ıstedıgım sekılde davranıyosa ona en sevdıgı seylerle surprız yaptım gonlunu hos ettım.ıstemedgm seyler yapıncaysa hıc bır tepkı vermedım kendımı tuttum.yavas yavas ıstendık davranıslar arttı tabı ve tatlı dılle yaklastım.yanı sen ısteklerını oyle bı aksettırmelısınkı canım o bunu kendıde boyle ıstıyor sanmalı.bunu zamanla kavradım tabı sımdı ben ne desem o oluyor ama o kendısının ıstedıgının oldugunu sanıyor:1::1::1::1::1::1:

canım mesela nasıl süprzler ice acarmısın bu konuyu benm kide ölede örnek alayım :) o nerden anlıyodu tamam dedigini için gönlünü hoş tuttugunu
 
arkadaşım bir aile terapistine ardından da eşinizin bireysel olarak bir psikologa görünmesinde fayda var. eşiniz size bağımlı, bu yüzden bir yere yalnız gitmek istediğinizde izin vermiyor, bu kadar üstünüze düşüyor. eğer boşanırsanız adam yıkılacak. zaten buna gerek de yok çünkü birbirini seven bir çiftin bazı sorunlardan dolayı bunları uğraşıp çözmek yerine kaçış olarak boşanmayı düşünmesi üzücü olur. bu sorunlar her ilişkide az çok çıkar ve uğraşmak için de zorlu bir yolda uzun süre çabalamanız gerek, ama buna değer...

gelelim bazı sorunlarınıza, birkaç şey yazmaya çalışacam, yine de dediğim gibi aile terapistine gitmeniz ve ilişkiyi iyi hale getirmek için çaba göstermeniz fayda verecektir...

---öncelikle eşiniz sinirli iken sizin susmanızı istiyorsa susun sizde. bu o kadar zor birşey değil. adam açıkça ben sinirliyken konuşma diyor, siz de ''içimdekini söylemem lazım'' diye adamın damarına basıyorsunuz. bakın size birşeyin teminatını vereyim: içinizdeki söylemezseniz ölmezsiniz. dahası içindeki herşeyi söylemek vazgeçilmez bir hak değildir. hatta bunu sinirli bir halde yapmak şımarıklıktır. çünkü bu durumda herşey duygularınız yüzünde daha yoğun olur ve ağır konuşursunuz.

eşinizin öfke problemi var, buna diyecek birşeyim yok. zaten bu yüzden bireyse terapiye gitmesi faydalı olur. onunla konuşun: ya terapiye gider ve öfken, bağımlılığın konusunda birşeyler yaparsın ya da bu işi bitiririz. eğer sizi kaybedeceğini anlarsa bunun için adım atar.

yani eşinizle ilgili bu durumda siz olabildiğince geniş olun, eşiniz ailesinden ne görmüşse onu modelliyor ve bu yüzden agresif davrandığında siz de daha fazla onu tahrik etmeyin. o iyileşene kadar cevap vermeyin. ve her halükarda iyi niyetle yaklaşmanızın sonucu zamanla size karşı gösterdiği öfkeli tavırlar da azalacaktır...

---bağımlılık konusu derin bir konu. bunu burdan çözmemiz biraz zor. eşinize bu yönden sınır koymanız da biraz zor artık. bir psikolog bu bağımlılığın derinlerine inip çözebilir. bu şekilde kendisi de siz de rahatlarsınız. eşiniz terk edilme korkusu yaşadığı için size böyle bağımlı bunun köklerini bulup tedavi etmek için terapiye gitmesi gerek.

---cinsellik konusunda... eşinizin neden bu derece ısrarcı davrandığını bilmesem de siz de onun gibi ısrarcı olun bir süre. siz isteksiz oldukça o da daha fazla istiyor bunu. eğer cinsellikte ilk adımı siz atar ve istekli olduğunuzu gösterirseniz zamanla bu ısrarı azalabilir..
 
arkadaşım bir aile terapistine ardından da eşinizin bireysel olarak bir psikologa görünmesinde fayda var. eşiniz size bağımlı, bu yüzden bir yere yalnız gitmek istediğinizde izin vermiyor, bu kadar üstünüze düşüyor. eğer boşanırsanız adam yıkılacak. zaten buna gerek de yok çünkü birbirini seven bir çiftin bazı sorunlardan dolayı bunları uğraşıp çözmek yerine kaçış olarak boşanmayı düşünmesi üzücü olur. bu sorunlar her ilişkide az çok çıkar ve uğraşmak için de zorlu bir yolda uzun süre çabalamanız gerek, ama buna değer...

gelelim bazı sorunlarınıza, birkaç şey yazmaya çalışacam, yine de dediğim gibi aile terapistine gitmeniz ve ilişkiyi iyi hale getirmek için çaba göstermeniz fayda verecektir...

---öncelikle eşiniz sinirli iken sizin susmanızı istiyorsa susun sizde. bu o kadar zor birşey değil. adam açıkça ben sinirliyken konuşma diyor, siz de ''içimdekini söylemem lazım'' diye adamın damarına basıyorsunuz. bakın size birşeyin teminatını vereyim: içinizdeki söylemezseniz ölmezsiniz. dahası içindeki herşeyi söylemek vazgeçilmez bir hak değildir. hatta bunu sinirli bir halde yapmak şımarıklıktır. çünkü bu durumda herşey duygularınız yüzünde daha yoğun olur ve ağır konuşursunuz.

eşinizin öfke problemi var, buna diyecek birşeyim yok. zaten bu yüzden bireyse terapiye gitmesi faydalı olur. onunla konuşun: ya terapiye gider ve öfken, bağımlılığın konusunda birşeyler yaparsın ya da bu işi bitiririz. eğer sizi kaybedeceğini anlarsa bunun için adım atar.

yani eşinizle ilgili bu durumda siz olabildiğince geniş olun, eşiniz ailesinden ne görmüşse onu modelliyor ve bu yüzden agresif davrandığında siz de daha fazla onu tahrik etmeyin. o iyileşene kadar cevap vermeyin. ve her halükarda iyi niyetle yaklaşmanızın sonucu zamanla size karşı gösterdiği öfkeli tavırlar da azalacaktır...

---bağımlılık konusu derin bir konu. bunu burdan çözmemiz biraz zor. eşinize bu yönden sınır koymanız da biraz zor artık. bir psikolog bu bağımlılığın derinlerine inip çözebilir. bu şekilde kendisi de siz de rahatlarsınız. eşiniz terk edilme korkusu yaşadığı için size böyle bağımlı bunun köklerini bulup tedavi etmek için terapiye gitmesi gerek.

---cinsellik konusunda... eşinizin neden bu derece ısrarcı davrandığını bilmesem de siz de onun gibi ısrarcı olun bir süre. siz isteksiz oldukça o da daha fazla istiyor bunu. eğer cinsellikte ilk adımı siz atar ve istekli olduğunuzu gösterirseniz zamanla bu ısrarı azalabilir..


Aile terepistine bi dönem gittik ancak terapist özellikle cinsellik üzerinde durdu ve bıraktık ben yaşağımız problemlerin an sonuncusu olarak görüyorum çünkü eşim bana sinirli yaklaşmasa iyi olsak bende onun istediği gibi olmak için zorlucam kendimi yanlız kavga edip hemen arkasından bişeyler yaşayıp daha sonra kavgaya kaldığımız yerden devam etmeyi aklım almıyo benim kavgaya devam ediceksek yaşamayalım yaşadıysak kavga bitsin istiyorum.Doktor bana senin eşinin yaptıklarını biz burda adamlara yapması için zorluyoruz demişti.Bencede eşimin düzenli olarak pisikoloğa gitmesi lazım ama yanlız gitmez benimle gitmek isticektir herşeye kısasa kısas yapar Bense işyerinden izin alamıyorum:( Başkaları ile konuşurken gayet medeni ılımlı bi adam hiç öyle biri demezsiniz.Evet eşimde terk edilme korkusu var biliyorum çok ayrılmaya kalktık kendini topladı avukata gitti ben hiç karışmadım fakat dönen taraf yine o oldu her seferinde ben onun isteklerini yapamıyorum sabrım yok okadar yapmaya çalışıyorum bi yerde patlak veriyorum tekrar başa dönüyoruz malesef:(
 
Aile terepistine bi dönem gittik ancak terapist özellikle cinsellik üzerinde durdu ve bıraktık ben yaşağımız problemlerin an sonuncusu olarak görüyorum çünkü eşim bana sinirli yaklaşmasa iyi olsak bende onun istediği gibi olmak için zorlucam kendimi yanlız kavga edip hemen arkasından bişeyler yaşayıp daha sonra kavgaya kaldığımız yerden devam etmeyi aklım almıyo benim kavgaya devam ediceksek yaşamayalım yaşadıysak kavga bitsin istiyorum.Doktor bana senin eşinin yaptıklarını biz burda adamlara yapması için zorluyoruz demişti.Bencede eşimin düzenli olarak pisikoloğa gitmesi lazım ama yanlız gitmez benimle gitmek isticektir herşeye kısasa kısas yapar Bense işyerinden izin alamıyorum:( Başkaları ile konuşurken gayet medeni ılımlı bi adam hiç öyle biri demezsiniz.Evet eşimde terk edilme korkusu var biliyorum çok ayrılmaya kalktık kendini topladı avukata gitti ben hiç karışmadım fakat dönen taraf yine o oldu her seferinde ben onun isteklerini yapamıyorum sabrım yok okadar yapmaya çalışıyorum bi yerde patlak veriyorum tekrar başa dönüyoruz malesef:(

o terapistten fayda gelmezmiş zaten, bıraktığınız iyi olmuş. önemli olan cinsellik değil, ilişkideki sorunlardır. bunlar çözülürse cinsellik konusu da kendiliğinden çözüme kavuşur zaten.

birşeyleri tartışırken mola vermek sonra tekrar devam etmek bazen faydalı olabiliyor. eğer o sinirli anda ara verilmezse taraflar birbirini incitecek şeyler yapabiliyor. yalnız tekrar konuşulduğunda da çözmeye ve sonuçlandırmaya çalışın. haklı çıkmaya değil sorunu anlamaya ve çözüm için ne yapabileceğinize odaklanın...

eşinizin isteklerini yapın diye birşey demedim sadece biraz daha esnek olun ve gerçekten yapma dediği şeyleri yapmamaya çalışın. tabi bunlarında bir sınırı vardır, öfkeliyken susmanız yapılabilecek birşeydir ama onun da bu gayreti zamanla göstermesi gerekir. madem kısasa kısas diyor, siz sustuğunuz zaman o da dursun devam etmesin. o konuşup bağırarak bir yandan sizin susmanızı isteme hakkına sahip değil. bunları konuşur ve ona göre bir anlaşmaya varabilirsiniz.

diğer bir nokta ise sizi yalnız bırakmama konusunda kabul edilecek bir taraf yok. bunun çözümü eşinize daha fazla güven ve sevgi vermeniz. eğer onu bu sorunlara rağmen terk etmeyeceğinizi söyler ve bunun arkasında durup sorunların çözümüne odaklanır ayrılmayı düşünmezseniz eşiniz de zamanla sizi rahat bırakır. tabi bu konudaki isteğinizi söylemekte yine de fayda var...

bu süreçlerin geçmesi, bunları aşmak kolay değil. zaten bu yüzden birçok insan yarım bırakıp kaçıyor. Allah dayanma gücü ve sabır versin size de. bunları çözmeye ve aşmaya çalışın. herşeye rağmen iyi niyetinizle evliliğinizi devam ettirmek için çabalarsanız birşeyleri daha kolay aşabilirsiniz...
 
Back