- 20 Şubat 2015
- 94
- 24
- 36
-
- Konu Sahibi arya_arya_arya
- #1
Nerden başlasam bilmiyorum.
5 Yıllık var/vardı... Bende erkek arkaşımda 27 yaşındayız.. Artık bende evlenmek çocuk sevmek, yuvamı kurmak istiyorum. Bekar yaşıyorum.. Çok sıkıldım
5 yıldır onu bekledim..Okulu 4 yılda bitmedi 5 yılda bitirmek zorunda kaldı. İlk sene ders çalışmadığı için çok düşük bir puan aldı ve ataması olmadı.Bu sene tekrar hazırlanıyor. Ama bakıyorum istemek bu değil, çabalamak bu değil. Bende, belki sizlerde geçtiniz o yollardan. Ben bu azmi görmedim erkek arkadaşımda.. Çok çalışır ama atanamaz dersin eywallah kısmet değilmiş canın sağolsun. Ama bakıyorum çaba yok, bende onu bekliyorum.. Bu birinci sorunumuz.
İkinci sorunumuz ise, kısması. 4 arkadaşız biz. Onların erkek arkadaşları yapınca onlar hiçbirşey demiyor. Ben mi abartıyorum bilemedim. Hayatımızda biri olabilir ama bu bizi kısacağı anlamına mı gelir? Yapma etme gitme demek, ne demektir. Senin aklın yok ben sana yol göstericem mi demektir bu? Ben ailemden ayrı yerde üniversite okudum. Ailemden ayrı bir yerde öğretmenlik yapıyorum. Sınırlarımı bildim nerede nasıl davrancağımı hep bildim.. Bu şekilde kısmaya çalışması beni huzursuz ediyor. Bazen tepki göstereceğimi bildiği için ses çıkarmıyor. İnceden inceden soru sorup durumu anlamay çalışır. Tepkimden dolayı değil, gerçekten böyle şeyleri önemsemesin istiyorum. Evime internet bağlamı bile problem edebiliyor.. Sanırım bana güvenmiyor. Başka ne anlamı olabilirki?
Üçüncü sorumuz ise, maddiyat.. Gezmeyi eğlenmeyi severim..(Hoş sürekli önümde olduğu için biryerlerede pek gittiğim söylenemez) Kısmam birşeylerden.. Ama bir yandan birikim yapmaya çalışırım. Yarın öbürgün için.. Erkek arkadaşım bu hiç yok. Şu şekilde yok, şuan zaten çalışmıyor. Çalışmadığı için tabiki birikim birşey yapamaz. Ailesi abileri.. Korkutuyorlar beni açıkçası. Abileri çalışmaz.. Babası özel üniversiteye gönderdi 26 yaşında.. 26 yaşına kadar naptığıda meşhul.. Gün öldürmece anlayacağınız.. Okulu bitti 1 2 senede o arada oyalandı.. Şimdide babası kredi çekip askere göndermiyor.. 30 yaşındaki abisi atanmamış öğretmen.. Evli ve bir çocuğu var ve atanma gibi bir derdi hiç yok.. Atanama puanıda 70.. Yapılamayacak gibi bir puan değil..Yüksek bir puan olsa, eywallah herkes atanmak zorunda değil, ekmeğini taştan çıkarırsın diye düşünürüm. Ailesinin alt katında babasıyla yeme içme aynı olarak GÜL gibi yaşayıp gidiyorlar.. Abisi bu durumu kendisine nasıl yakıştıyor bilmiyorum. Çocuğun var karın var senin.. Nasıl olurda çalışmazsın herhangi bir işte.. Nasıl olurda babanın eline bakarsın. Üzlüyorum bu duruma.. 3tane aslan gibi oğlu var.. Ama sıfıra sıfır elde var sıfır.. Yaşlı babaları.. Hala onlara yetişmeye çalışan babaları.. Ben Lisede çalıştım, üniversitede çalıştım. Babam vermezdi pek para.. Kendim çabaladımda okudum..Bu yüzden bir erkeğin çalışmaması bana garip geliyor
Erkek arkadaşımda, Sen zaten çalışıyorsun evlenebilirz demesi benim için son damla oldu. 5 senedir onu bekliyorum. Mükafatım bu sözler olmamalıydı.. İşini gücünü alıp, evlenmemizi istese keşke..Ben anlayamıyorum. Ben erkek olsam, çalışmıyor olsam, kız arkaşımın ailesine gidemezdim. Kendi ayaklarım üzerinde durduktan sonra evlenmeyi düşünürdüm..
Kredi kartı borçtan dolayı kapandı.. Ama hala daha bana hediyeler alıp süprizler yapıyor. Eywallah sağolsun.. Ama ben cebindeki kadar harcasın istiyorum. Yada küçük birşey alıp beni mutlu etmeye çalışsın. Pahalı birşey alarak değil. kendini zor duruma koymasından hoşlanmıyorum
Bunun dışında, dersane giderken zor durumda kalmasın diye bir miktar para verdim. Dersane ücreti direk versin diye. Küçük şehirlerde, öğretmenlik dersaneler zor bulunuyor(eğitim bilimleri). Babası haliyle ona, kira,kurs ve geçinebilmesi için para gönderiyordu. Babasından aldığı harçlıkta dersane ücretiyle uğraşmasın istedim. Yemesinden içmesinden kısmasın istedim. Ama çok sonra öğrendimki, Özel üniversite okuyan abisinin ingilizce kursuna gitmesi gerekiyormuş. Abine vermek zorunda kalmış parayı. Sorun para değil. Sorun düşünce, sorun zihniyet.. Ben ne hayal ettim neler oldu. Ve ben bunu aylar sonra öğrendim.. İlerde ailesi başımı çok ağırtacak gibime geliyor..
Ailem erkek arkadaşımla evlenmemide istemiyor.. Kararına elbet saygı duyarız diyorlar ama istemedikleride belirttiler.. Benimde acabalarım var. Bazı insanlar vardır ben öğretmen oldum yeter bana diye düşünür. Bazılarıda öğretmen oldum ama yükselebilirim diyebilir.. İki düşünceyede saygım var. Ben herzaman yükselme taraftarındayım. Erkek Arkadaşım hiçbir zaman arkamda olmadı. Sürekli önümde durdu.. Yetinemediğimi düşünüyor
Hayatımın gözümünden önünden akıp gidiyor.. ve ben sadece hayatımı izliyorum..
Yanlışlarım olabilir. Ben abartıyor olabilirim. Bu Amaçla bu konuyu açtım. Kendi görüşlerimde değil genel bir görüşme olaya bakmak istiyorum.
5 Yıllık var/vardı... Bende erkek arkaşımda 27 yaşındayız.. Artık bende evlenmek çocuk sevmek, yuvamı kurmak istiyorum. Bekar yaşıyorum.. Çok sıkıldım
5 yıldır onu bekledim..Okulu 4 yılda bitmedi 5 yılda bitirmek zorunda kaldı. İlk sene ders çalışmadığı için çok düşük bir puan aldı ve ataması olmadı.Bu sene tekrar hazırlanıyor. Ama bakıyorum istemek bu değil, çabalamak bu değil. Bende, belki sizlerde geçtiniz o yollardan. Ben bu azmi görmedim erkek arkadaşımda.. Çok çalışır ama atanamaz dersin eywallah kısmet değilmiş canın sağolsun. Ama bakıyorum çaba yok, bende onu bekliyorum.. Bu birinci sorunumuz.
İkinci sorunumuz ise, kısması. 4 arkadaşız biz. Onların erkek arkadaşları yapınca onlar hiçbirşey demiyor. Ben mi abartıyorum bilemedim. Hayatımızda biri olabilir ama bu bizi kısacağı anlamına mı gelir? Yapma etme gitme demek, ne demektir. Senin aklın yok ben sana yol göstericem mi demektir bu? Ben ailemden ayrı yerde üniversite okudum. Ailemden ayrı bir yerde öğretmenlik yapıyorum. Sınırlarımı bildim nerede nasıl davrancağımı hep bildim.. Bu şekilde kısmaya çalışması beni huzursuz ediyor. Bazen tepki göstereceğimi bildiği için ses çıkarmıyor. İnceden inceden soru sorup durumu anlamay çalışır. Tepkimden dolayı değil, gerçekten böyle şeyleri önemsemesin istiyorum. Evime internet bağlamı bile problem edebiliyor.. Sanırım bana güvenmiyor. Başka ne anlamı olabilirki?
Üçüncü sorumuz ise, maddiyat.. Gezmeyi eğlenmeyi severim..(Hoş sürekli önümde olduğu için biryerlerede pek gittiğim söylenemez) Kısmam birşeylerden.. Ama bir yandan birikim yapmaya çalışırım. Yarın öbürgün için.. Erkek arkadaşım bu hiç yok. Şu şekilde yok, şuan zaten çalışmıyor. Çalışmadığı için tabiki birikim birşey yapamaz. Ailesi abileri.. Korkutuyorlar beni açıkçası. Abileri çalışmaz.. Babası özel üniversiteye gönderdi 26 yaşında.. 26 yaşına kadar naptığıda meşhul.. Gün öldürmece anlayacağınız.. Okulu bitti 1 2 senede o arada oyalandı.. Şimdide babası kredi çekip askere göndermiyor.. 30 yaşındaki abisi atanmamış öğretmen.. Evli ve bir çocuğu var ve atanma gibi bir derdi hiç yok.. Atanama puanıda 70.. Yapılamayacak gibi bir puan değil..Yüksek bir puan olsa, eywallah herkes atanmak zorunda değil, ekmeğini taştan çıkarırsın diye düşünürüm. Ailesinin alt katında babasıyla yeme içme aynı olarak GÜL gibi yaşayıp gidiyorlar.. Abisi bu durumu kendisine nasıl yakıştıyor bilmiyorum. Çocuğun var karın var senin.. Nasıl olurda çalışmazsın herhangi bir işte.. Nasıl olurda babanın eline bakarsın. Üzlüyorum bu duruma.. 3tane aslan gibi oğlu var.. Ama sıfıra sıfır elde var sıfır.. Yaşlı babaları.. Hala onlara yetişmeye çalışan babaları.. Ben Lisede çalıştım, üniversitede çalıştım. Babam vermezdi pek para.. Kendim çabaladımda okudum..Bu yüzden bir erkeğin çalışmaması bana garip geliyor
Erkek arkadaşımda, Sen zaten çalışıyorsun evlenebilirz demesi benim için son damla oldu. 5 senedir onu bekliyorum. Mükafatım bu sözler olmamalıydı.. İşini gücünü alıp, evlenmemizi istese keşke..Ben anlayamıyorum. Ben erkek olsam, çalışmıyor olsam, kız arkaşımın ailesine gidemezdim. Kendi ayaklarım üzerinde durduktan sonra evlenmeyi düşünürdüm..
Kredi kartı borçtan dolayı kapandı.. Ama hala daha bana hediyeler alıp süprizler yapıyor. Eywallah sağolsun.. Ama ben cebindeki kadar harcasın istiyorum. Yada küçük birşey alıp beni mutlu etmeye çalışsın. Pahalı birşey alarak değil. kendini zor duruma koymasından hoşlanmıyorum
Bunun dışında, dersane giderken zor durumda kalmasın diye bir miktar para verdim. Dersane ücreti direk versin diye. Küçük şehirlerde, öğretmenlik dersaneler zor bulunuyor(eğitim bilimleri). Babası haliyle ona, kira,kurs ve geçinebilmesi için para gönderiyordu. Babasından aldığı harçlıkta dersane ücretiyle uğraşmasın istedim. Yemesinden içmesinden kısmasın istedim. Ama çok sonra öğrendimki, Özel üniversite okuyan abisinin ingilizce kursuna gitmesi gerekiyormuş. Abine vermek zorunda kalmış parayı. Sorun para değil. Sorun düşünce, sorun zihniyet.. Ben ne hayal ettim neler oldu. Ve ben bunu aylar sonra öğrendim.. İlerde ailesi başımı çok ağırtacak gibime geliyor..
Ailem erkek arkadaşımla evlenmemide istemiyor.. Kararına elbet saygı duyarız diyorlar ama istemedikleride belirttiler.. Benimde acabalarım var. Bazı insanlar vardır ben öğretmen oldum yeter bana diye düşünür. Bazılarıda öğretmen oldum ama yükselebilirim diyebilir.. İki düşünceyede saygım var. Ben herzaman yükselme taraftarındayım. Erkek Arkadaşım hiçbir zaman arkamda olmadı. Sürekli önümde durdu.. Yetinemediğimi düşünüyor
Hayatımın gözümünden önünden akıp gidiyor.. ve ben sadece hayatımı izliyorum..
Yanlışlarım olabilir. Ben abartıyor olabilirim. Bu Amaçla bu konuyu açtım. Kendi görüşlerimde değil genel bir görüşme olaya bakmak istiyorum.