F
fadan
Ziyaretçi
-
- Konu Sahibi fadan
- #1
ben 18 yasındayım;
babam,evet babam kimisi kocasından yakınır kimisi kayınvalidesinden falan falan
ama ben babamdan yakınıyorum benim nasıl bir babam var hala inanamıyorum.....
size söyle bir örnek vereyim;
Geçen gün babam iş dönüşü markete uğruyacağını söyledi ,bende dedimki baba bnede senle geleyim o, ii gel dedi .(Babam 50 yasında ve seker hastası)ama çabuk ol ben otobüsteyim dedi . bende tamam baba çıkcam simdi dedim .10 dakika içnde evden çıktım ,babam markette market arbasını doldurmus.....duruyo, öyle bende arkasından kostum babacımm dedim arkasını döndü ve yüzüme tükürdübenneyaptımki bende baba noldu iimisn dedim allahın belası nerdesin sen, bana markette arkadaslarımın yanında bağrıoyor öğretmenlerim fln da var market görevlileri fln (şuan yazarken bile ağlıyorum)senağlama
bana etmediğini bırakamdı vurucaktı ama ben hızla marketen çıktımsenağlama ağlayamıyorumda arkadaslarım gelsene fidan noldu diolar ama ben hızla ilerliyorum eve gelirken bana etmediğini bırakmadı market arabasıyla bacaklarımı eziyor bazen kendi kendime soruyorum benim nasıl bir babam var diyee senağlamasenağlamasenağlamaeve kendimi nasıl attığımı bilmiyorum.......ben bir genç kızm ben bunu nasıl unuturum bikeresindede mutfaın camını yanlıslıkla kırdım diye dudağımı patlattı basıma yumrukla vurdusenağlama ben napıcam...............benneyaptımki
canım sana ne desem bilmiyorum babalar biraz zor oluyor bazen yaptıklarını heleki sen yaşlarda bir kızın anlamasıda biraz zordur ne zaman evlenirsin yeni bir hayata geçersin ozaman anlarsın babanın kıymetini.18 yaşında gencecik bir arkadaşımızsın sende ergenlik çağını yeni yeni atlatıyorsundur.Bulundugun durum biraz zor gibi ama bugünlerde geçicek zamanla babanı çok daha iyi anlayacaksın böle durumlar için lütfen üzülme:1hug::1hug: