Merhabalar,
Ben eşim ikimiz de memuruz.Ayda ortalama 100 bin gelirimiz var.Borcumuz yok.Evimiz arabamız var.Ben maaş alınca kendime bir miktar para alıp kalanı eşime gönderiyorum.Mutfak masrafı ,faturalar,arabanın giderleri karşılıyor.bense maaşımdan kendime ayırdığım 10 bin tl ile 2 kızımın ihtiyaçlarını (kıyafet ,harçlık) ve kendi şahsi ihtiyaçlarımı karşılıyorum.Eşim böyle bir düzen kurdu ve ben hiç sorun etmedim.Fakat bu durum artık can sıkıcı olmaya başladı.Ya da hep böyleydi ben artık tolere edemiyorum.20 yıllık evliyiz belki 10 yıldır mutfak masasını değiştirmek istiyorum ama bunu gereksiz görüyor.buna benzer başka şeyler..para birktirmrk artık onda amaç oldu.halbuki para sadece araçtır.
Ev için istedim herşey ona israf geliyor bumu tutumluluk sanıyor halbuki cimrilik..söyleyince de günlerce surat asıyor.çocuklar etkileniyor.En son arabayı değiştirelim artık dedim.arabaız da 20 yaşında..benim hevesim yok diyor.gençken sağlıklıyken alıp binelim dedim.yine bir sürü kavga işittim.Artık kesinlikle onunla market alışverişine gitmiyorum.liste yapıp vermiyorum da.çünkü her yağtığım listeye oooo doldurmuşsun diye tepki veriyor.benim artık bunun şakasına bile tahammülüm yok.Sanki kendime istiyorum.Yıllardır robot süpürge istiyorum.belki olmayan ev kalmadı benim hala yok.çalışmayan ev hanımı arkadaşlarım bile benden çok daha konforlu yaşıyor.Bu zamana kadar aman ikilik olmasın aman ayrı gayrı olmasın dedim ama artık ben bittim.bu ayın 15 inde maaaşımı göndermicem.Masrafları karşılarım her ay istediklerimi alıcam yavaş yavaş.kalanı da hayıra dağıtıcam.Ama bunu eşime daha söylemedim.maaş günü söylerim diye düşünüyorum ama uykularım kaçıyor kıyamet kopacak.Artık para birktirmek istemdiğimi söylicem.20 yıldır kurduğu düzene uydum ama artık dayanamıyorum cimriliğine.Hastalık olduğunu asla kabul etmiyor.Doğrum yaptığımı sizlerden de duyarsam ya da başka nasıl yapabilirim yok gösterirseniz çok sevinicem.
Ben eşim ikimiz de memuruz.Ayda ortalama 100 bin gelirimiz var.Borcumuz yok.Evimiz arabamız var.Ben maaş alınca kendime bir miktar para alıp kalanı eşime gönderiyorum.Mutfak masrafı ,faturalar,arabanın giderleri karşılıyor.bense maaşımdan kendime ayırdığım 10 bin tl ile 2 kızımın ihtiyaçlarını (kıyafet ,harçlık) ve kendi şahsi ihtiyaçlarımı karşılıyorum.Eşim böyle bir düzen kurdu ve ben hiç sorun etmedim.Fakat bu durum artık can sıkıcı olmaya başladı.Ya da hep böyleydi ben artık tolere edemiyorum.20 yıllık evliyiz belki 10 yıldır mutfak masasını değiştirmek istiyorum ama bunu gereksiz görüyor.buna benzer başka şeyler..para birktirmrk artık onda amaç oldu.halbuki para sadece araçtır.
Ev için istedim herşey ona israf geliyor bumu tutumluluk sanıyor halbuki cimrilik..söyleyince de günlerce surat asıyor.çocuklar etkileniyor.En son arabayı değiştirelim artık dedim.arabaız da 20 yaşında..benim hevesim yok diyor.gençken sağlıklıyken alıp binelim dedim.yine bir sürü kavga işittim.Artık kesinlikle onunla market alışverişine gitmiyorum.liste yapıp vermiyorum da.çünkü her yağtığım listeye oooo doldurmuşsun diye tepki veriyor.benim artık bunun şakasına bile tahammülüm yok.Sanki kendime istiyorum.Yıllardır robot süpürge istiyorum.belki olmayan ev kalmadı benim hala yok.çalışmayan ev hanımı arkadaşlarım bile benden çok daha konforlu yaşıyor.Bu zamana kadar aman ikilik olmasın aman ayrı gayrı olmasın dedim ama artık ben bittim.bu ayın 15 inde maaaşımı göndermicem.Masrafları karşılarım her ay istediklerimi alıcam yavaş yavaş.kalanı da hayıra dağıtıcam.Ama bunu eşime daha söylemedim.maaş günü söylerim diye düşünüyorum ama uykularım kaçıyor kıyamet kopacak.Artık para birktirmek istemdiğimi söylicem.20 yıldır kurduğu düzene uydum ama artık dayanamıyorum cimriliğine.Hastalık olduğunu asla kabul etmiyor.Doğrum yaptığımı sizlerden de duyarsam ya da başka nasıl yapabilirim yok gösterirseniz çok sevinicem.
