Anoreksiya zaten yeme bozuklukları arasında en korkuncu bence, özetle "Ölümüne diyet" desek yanlış olmaz.
Bu tip aşırılıkların altında, hep bi kontrol sorunu vardır aslında
Aysar_ . Ya çok kontrol ya hiç kontrol...
Senin durum da, benim eski durumum da "Çok kontrol" kısmına giriyor.
Bi düşün şu halde bi psikolog desteği gerekmez mi?
Sigaraya benzetmemin, kafada bitiyor dememin sebebi ise, psikolog desteği alsan da-almasan da bu hali aşmak için kendinden çaldığını ciddiyetle fark etmen ve kararlılıkla kendi kendinin üzerine gitmenle alakalı olması.
Kendine bir bak; arkadaşlarınla keyifle bir yemek bile yiyemiyorsun dışarıda... Kendini aç bırakıyorsun eve kadar.
Bu kontrol, bazı anlarda senin dışında büyüyor, büyüyor...
Bazı yiyeceklerden kaçınılması gayet doğal, hani kola içmem dersin içmezsin misal.
Ben de kola içmem, vücuduma delicesine şeker girdiğini hissedebiliyorum resmen ve o gazlı hali midemi delecek gibi geliyor. Ama daha sağlıklı bir içecekle, oturup koca bir pizzayı -yediğime pişman olmadan- bitirebiliyorum. Kendimce kaçamaklarım var, keyif alıyorum.
Bu rahatlık lazım sana da.