4 aylık bir ilişkim vardı. Başta bir şeyler hissetmiyordum ama sonra aşık oldum. Birbirimize tamamen zıttız o siyahsa ben beyazım. Kendisi klasik Türk erkeklerinden ama ben onu her şeyi ile kabul ettim. Evlilik düşünüyorduk ve plan yapıyorduk ama onun henüz bir işi olmadığı için beklemek istedik. Ailem tanıyor yani bize geliyordu. Geçen hafta cuma günü arkadaşları ile buluştuktan sonra bana biraz soğuk davranmaya başladı. Sebebi maddi konular sandım. Sordum cevap vermedi. Biraz ilişkin için mücadele et dedim ben mücadele edecek yaşı çoktan geçtim Damla dedi. Ne demek bu dedim kapatıyorum dedi ve kapattı. Sonra ben o hırsla bunun için mi mücadele veriyorum, çok mu değer verdim sana o yüzden mi böyleyiz dedim. Sonra haklısın yol yakınken bırakalım benim sorunlarım var ve çözülmeyecek ben ümidi kestim, birbirimizi daha fazla yormayalım yazdı.. O gün sabaha kadar oturdum. Öğleden sonra 1 gibi aradım hiç uyumadım dedim neden dedi söylediklerinden dolayı dedim. Söylediklerimin arkasındayım birbirimize eziyet oluyoruz dedi. Ben sana eziyet mi oluyorum dedim, ben sana oluyorum dedi. Bırak buna ben karar vereyim dedim. Hayır dedi ve bıraktı beni. Sonra bir yakınım bunun yakın arkadaşlarından birini tanıyormuş. Bu şerefsiz içtiği zaman oturup bizim bütün özelimizi, konuşmalarımızı, ailemle bile konuşmalarını oturup anlatmış. Arkadaşı ailesine de Damlaya da iyi gözle bakmıyordu, en başından beri niyeti farklıydı evlenme niyetinde değildi demiş. Bunu öğrenince yerimde dondum kaldım resmen. Bana sözler veren, aşık olduğunu söyleyen, benimle gelecek kuran üstelik bunu ailemin yanında yapan adam bu mu dedim. Şimdi 5 gündür resmen ölü gibiyim. Bana bunu nasıl yapar diyorum bir yandan da çok özlüyorum, affedemiyorum da. Bir akıl verin nolur