Bende mi hata bilemiyorum, yorumlarınıza ihtiyacım var..

Görüşmek istemiyorsanız görüşmeyin. Ama görüşüyorsanız da tavır falan yapmayın. Bakın işte dönüp dolaşıp sizi bulur bu tavırlarınız ve haksız duruma düşersiniz.
Eşiniz çözümü size söylemiş, ya görüşmeyin yada görüşecekseniz karşılıklı eteğinizdeki taşları dökün.
 
Ya bence konuyu dallandırıp budaklandırmaya gerek yok.Siz ne kadar izin verirseniz karşınızdakiler o kadar sizin alanınızı taciz ederler.Hangi mesafede bir ilişki istediğinize karar verin bence ondan sonra ona göre hareket edin.Her tartışmada iki tarafında haklı gerekçeleri vardır zaten bunun için sonuca varmak güçtür.Yanlış anlama cnm ama ailevi sorunlarını da bence çok dillendirme.Kol kırılır yen içinde kalır.
 
yorumlarıda tek tek okudum ancak üzülerek söylemeliyimki ben eşinizin haklı yada medinece davrandığını savunamayacağım. tipik bir kaçış örneği sergiliyor kararı size bırakmakla. öncelikle onun konulara dahil olup size onun annesi ailesinede sizin eşiniz olduğunu sınırları çizerek anlatabilmeli.nden böyle düşündüğüme gelince. aynısı başımda var. ailesiyle sürekli sorunluyduk siz dua edin niaşnda başlamış bizimki ilk gün başladı halende sürer gider. suçlusu eşim. çünkü yerine göre beni yerine göre onları savunamadı kadın yada erkek bu durum değişmez, kişiler karşı tarafla yaşanan sorunlarda kendilerini çektikleri zaman iş dahada büyür. çünkü herkesin unuttuğu bir şey vardır her ne kadar anne baba kelimeleri edilsede herkesin tek bir annesi ve babası vardır diğerleri her ne olursa olsun ne kadar iyi yada samimi olurlarsa olsunlar eldir. kendi ailenize sarf edeceğiniz sözlarle karşınızdakine edebileceğiniz sözler hiç bir zaman aynı olamaz ve eşler bunu hesaba katarak senin kararın demek yerine eksik taşları yerine koyma çabasına girmelidirler.
gelelim görüşüp görüşmeme meselesine bence kendini çekmek yerine yinede yakınlaşma çabası göstermelisin canım.fakat eşinlede konuşarak arada oluşabilecek gerginliklere fırsat vermemesinide sağlamalısın.gerektiği yerde anne o benim karım demesini gerektiği yerde de ne olursa olsun o benim annem demesini öğrenmeli eşiniz.yoksa bu iş uzar gider ve bir üstünlük kendini kanıtlama çabasına dönüşürki sonuçtada olan iknize olur. üstelik şu an yanlızsınız ama birde çocuk olunca işler dahada büyür ve çirkinleşir bu sepeble canım sınırları belirleyerek görüş.
ve son olarak kayınvalidenin seni aranızdakiler için araması hiç hoş değil. bu bir ilgilenme belirtisi değil eteğindekileri dökmek için fırsat kovalamak gibi geldi bana. gerçekten duruma üzülerek arasaydı ( çok afadersin ) cazgırlık yapmak yerine doğru düzgün sadece sorun üzerine yoğunlaşarak konuşurdu.daha çok yenisiniz sen sen ol ne sebeple olursa olsun eşinle aranızdakileri dışarı helede ailelere yansıtma.evliliklerde kol kırılıp yen içinde kalmalı.biliyorum tersii savunanlar olacak ama tekrar ediyorum herkesin te bir annesi ve babası vardır ve eşimizin ailesi biz sadece evli olduğumuz sürece ailedir.
 
yorumlarıda tek tek okudum ancak üzülerek söylemeliyimki ben eşinizin haklı yada medinece davrandığını savunamayacağım. tipik bir kaçış örneği sergiliyor kararı size bırakmakla. öncelikle onun konulara dahil olup size onun annesi ailesinede sizin eşiniz olduğunu sınırları çizerek anlatabilmeli.nden böyle düşündüğüme gelince. aynısı başımda var. ailesiyle sürekli sorunluyduk siz dua edin niaşnda başlamış bizimki ilk gün başladı halende sürer gider. suçlusu eşim. çünkü yerine göre beni yerine göre onları savunamadı kadın yada erkek bu durum değişmez, kişiler karşı tarafla yaşanan sorunlarda kendilerini çektikleri zaman iş dahada büyür. çünkü herkesin unuttuğu bir şey vardır her ne kadar anne baba kelimeleri edilsede herkesin tek bir annesi ve babası vardır diğerleri her ne olursa olsun ne kadar iyi yada samimi olurlarsa olsunlar eldir. kendi ailenize sarf edeceğiniz sözlarle karşınızdakine edebileceğiniz sözler hiç bir zaman aynı olamaz ve eşler bunu hesaba katarak senin kararın demek yerine eksik taşları yerine koyma çabasına girmelidirler.
gelelim görüşüp görüşmeme meselesine bence kendini çekmek yerine yinede yakınlaşma çabası göstermelisin canım.fakat eşinlede konuşarak arada oluşabilecek gerginliklere fırsat vermemesinide sağlamalısın.gerektiği yerde anne o benim karım demesini gerektiği yerde de ne olursa olsun o benim annem demesini öğrenmeli eşiniz.yoksa bu iş uzar gider ve bir üstünlük kendini kanıtlama çabasına dönüşürki sonuçtada olan iknize olur. üstelik şu an yanlızsınız ama birde çocuk olunca işler dahada büyür ve çirkinleşir bu sepeble canım sınırları belirleyerek görüş.
ve son olarak kayınvalidenin seni aranızdakiler için araması hiç hoş değil. bu bir ilgilenme belirtisi değil eteğindekileri dökmek için fırsat kovalamak gibi geldi bana. gerçekten duruma üzülerek arasaydı ( çok afadersin ) cazgırlık yapmak yerine doğru düzgün sadece sorun üzerine yoğunlaşarak konuşurdu.daha çok yenisiniz sen sen ol ne sebeple olursa olsun eşinle aranızdakileri dışarı helede ailelere yansıtma.evliliklerde kol kırılıp yen içinde kalmalı.biliyorum tersii savunanlar olacak ama tekrar ediyorum herkesin te bir annesi ve babası vardır ve eşimizin ailesi biz sadece evli olduğumuz sürece ailedir.

Her birinizin haklı olduğu bir çok nokta var. Hepsi ayrı bir bakış açısı çok teşekkürler hepinize.

Öncelikle hani diyorsun ya cazgırlık için kesinlikle bende böyle düşündüğüm için kızıyorum. Bu bir bahane oldu eski defterleri açmaya kin kusmaya. Oysa ilk günden beri savunduğum birşey var eğer bir sorunumuz varsa bu eşimle benim sorunumuz ve biz çözebiliriz ancak siz karışmayın. Bugüne kadar tek kelime anlatmadık hiç kimseye o konuda eşimde ben de katıyızdır. ama neden bu didikleme anlamış değilim. Olayı sorun biziz demeye getirdi ordan açtı konuları da zaten bizim yüzümüzden mi sen böyle yapıyorsun kocana demeye başladı. Eşim kendimi bildim bileli bizim ilişkimize karışmaz karışmak istemez. Karıştığı noktada yanlış birşey yapmaktan korkar çünkü. Ben tarafsızım dedi bana geçen akşam ki konuşmamızda. Sen benim karımsın güleriz ağlarız kavga ederiz, ama bi annem bi babamda var dedi bu gerçeği inkar edemeyiz. Hep yapıcı olmaya çalışıyor kendince. Ben de böyle birşeyden bahsetmiyorum zaten ama haklı görülmediğim zaman da işte böyle agresifleşiyorum. Beni o kadar suçladıktan sonra telefonu yüzüme kapattı aramadım ardından 2 gün oldu arayamadım geri elim gitmedi. Bilmiyorum belkide gidip yüzyüze görüşmem lazım kozlarımızı öyle paylaşmamız lazım. Oysa ben hiç açmak istememiştim bu konuları olan oldu giden geri gelmez sonuçta. Ama olmadı. Ve şimdi asıl sinir bozucu olan haklıyken haksız duruma düşürülmek...
 
X