- 23 Mart 2015
- 5.681
- 11.942
- Konu Sahibi sufisentir
- #1
Herkese merhaba.
Bayram yaklaşıyor ya benim sinirlerim bozulmaya başladı her bayram aynı şeyleri hissetmekten bıktım.
Eşimin iki abisi bulunduğumuz şehirde ve 2 senedir her bayram onlara gideriz genelde ilk gün ya da 2.gün.
Ama bu bayram gitmek istemiyorum çünkü kendimi fazlalık gibi hissediyorum.Bir eltimin kızı doğum yapacak diğerinin şehir dışından kızı torunu gelecek ve telaşları var yani.
Aslında haklılar da bir biz eksiğiz yani o durumda onlara asla kırılmıyorum bu nedenle.Ama eşimin anne babası vefat ettiği için onları baba gibi görüyor ve mutlaka gitmek istiyor.
Şimdi benim ailem de farklı bi şehirde yakın bi şehirdeler ama bize.Ailemin yanına eşim gitmek istiyor ama ben istemiyorum.
Çünkü annemin ve babamın akrabalarını hiç mi hiç sevmiyorum.Ölünceye kadar görmesem aramam özlemem yani.Çocukluğumdan beri en ufak bi sevgi alaka görmedim kimseden bu nedenle soğuğum sevemiyorum.Ve annem ısrarla tüm sülaleyi dolaştırıyor herkesi ama kendi amcası ebesi halası dıdısı falan filan.Epey de kalabalıklar.
Babaannemi seviyorum aslında ama dedem her bayram mutlaka bi sorun çıkarıp bağıran çağıran sürekli siyasi muhabbet yapan aksi adamın teki.
Onu zaten hiiiiiç görmek istemiyorum.Ailemi ziyarete gideceğim güya ama ne kadar gereksiz insan varsa görüp sinir olup geleceğim.
Normalde ailemin yanına giderim 2 ayda bir falan o zaman bile annem beni bir yerlere sürükler veya eve misafir çağırır bunları yapmasa her ay gideceğim ama böyle yaptığı için inanın bıktım ve ailemin yanına bile gitmek istemeyecek duruma geldim.
Şimdi derdim bu hislerimi düşüncelerimi açıkça eşime söylediğimde beni anlamıyor ve nereye gideceğiz o zaman bayram bu diyor.
Sen sevmiyorsun diye ben kimseyi göremeyecek miyim diyor.Bilemiyorum o da kendince haklı ama ben tam olarak böyle hissediyorum ve hiç kimseyi görmek istemiyorum bu bayram had safhada bu isteğim.
Sizce illa gidilmeli mi ailelere hiç gezmeye tatile giden yok mu bayramda kızlar ya ne dersiniz?
Bayram yaklaşıyor ya benim sinirlerim bozulmaya başladı her bayram aynı şeyleri hissetmekten bıktım.
Eşimin iki abisi bulunduğumuz şehirde ve 2 senedir her bayram onlara gideriz genelde ilk gün ya da 2.gün.
Ama bu bayram gitmek istemiyorum çünkü kendimi fazlalık gibi hissediyorum.Bir eltimin kızı doğum yapacak diğerinin şehir dışından kızı torunu gelecek ve telaşları var yani.
Aslında haklılar da bir biz eksiğiz yani o durumda onlara asla kırılmıyorum bu nedenle.Ama eşimin anne babası vefat ettiği için onları baba gibi görüyor ve mutlaka gitmek istiyor.
Şimdi benim ailem de farklı bi şehirde yakın bi şehirdeler ama bize.Ailemin yanına eşim gitmek istiyor ama ben istemiyorum.
Çünkü annemin ve babamın akrabalarını hiç mi hiç sevmiyorum.Ölünceye kadar görmesem aramam özlemem yani.Çocukluğumdan beri en ufak bi sevgi alaka görmedim kimseden bu nedenle soğuğum sevemiyorum.Ve annem ısrarla tüm sülaleyi dolaştırıyor herkesi ama kendi amcası ebesi halası dıdısı falan filan.Epey de kalabalıklar.
Babaannemi seviyorum aslında ama dedem her bayram mutlaka bi sorun çıkarıp bağıran çağıran sürekli siyasi muhabbet yapan aksi adamın teki.
Onu zaten hiiiiiç görmek istemiyorum.Ailemi ziyarete gideceğim güya ama ne kadar gereksiz insan varsa görüp sinir olup geleceğim.
Normalde ailemin yanına giderim 2 ayda bir falan o zaman bile annem beni bir yerlere sürükler veya eve misafir çağırır bunları yapmasa her ay gideceğim ama böyle yaptığı için inanın bıktım ve ailemin yanına bile gitmek istemeyecek duruma geldim.
Şimdi derdim bu hislerimi düşüncelerimi açıkça eşime söylediğimde beni anlamıyor ve nereye gideceğiz o zaman bayram bu diyor.
Sen sevmiyorsun diye ben kimseyi göremeyecek miyim diyor.Bilemiyorum o da kendince haklı ama ben tam olarak böyle hissediyorum ve hiç kimseyi görmek istemiyorum bu bayram had safhada bu isteğim.
Sizce illa gidilmeli mi ailelere hiç gezmeye tatile giden yok mu bayramda kızlar ya ne dersiniz?