biz burada şu an sadece tek taraflı görebiliyoruz. ama ben genel olarak çocuk derdine düşüp birbirlerinin sıkıntı ve sorunlarını yıllarca göz ardı etmiş iki insan görüyorum. yanlış anlamayın ama bu kadar bittiğini, kötü olduğunu göremedim diyorsunuz. bana bu da biraz bencillik gibi geliyor, aynı evde yaşadığınız aynı yatağa girdiğiniz insanın bu kadar kötü psikolojide olduğunu sizde görmeliydiniz, o da. evet eşinizin çok yanlış düşünceleri var ama sıfır çaba da değil yaptıkları. bizim de 2 yıldır çocuğumuz olmuyor, sorun demek istemiyorum ama sıkıntılı olan benim hormonlarım. bunu eksiklik olarak görmüyorum ama uzun yıllar olmazsa nasıl bir psikolojiye girerim, belki çok yıpratırım kendimi.. bilemiyorum. eşiniz sizin çok çocuk istediğinizi bildiği için de kendini eksik hissediyor ve konuşmalarında yanlış ifadeler kullanıyor olabilir. çünkü ne kadar da olsa kendi yüzünden olmadığının farkında, ameliyat ve
tüp bebek süreci de olumsuz olunca bu onu içten içe yemiş olabilir. siz de bilirsiniz ki biz de biliyoruz, çocuk düşüncesiyle ilişkiye girmek bile insanı yıpratan ve bıktıran bir şey. belki bunun sıkıntısına düşüp, evliliğinizi gerektiği gibi bile yaşayamadınız. belki çok iyi anlaşırdınız da bu yıpranmışlıklar bu duruma getirdi.. sadece tek taraflı suçlama yapmak istemiyorum bu konuda, defalarca boşanma evresine gelip belki değişir demekte sizin hatanız mesela. o yüzden tek suçluyu eşiniz görmeyin. psikolojik destek alın. olmuyorsa da boşanın. oluyorsa da evlat edinin, bebek olur kedi olur köpek olur. olan da bir olmayanda bin hayır vardır derler. birini suçlamak bile yanlış aslında. biraz da seçtiğimiz şeyleri yaşıyoruz. Allah nasip etmemiş. demek ki hayırlı olan da buymuş.
