- 8 Şubat 2009
- 873
- 32
-
- Konu Sahibi asiyan_1010
- #1
yok yok...
geliceksin..! diyorum hep...her defasında kendimi kandırıyorum..her defasında okadar yakıyor ki içimi..yok diyorum olucak bu sefer olucak...yalan söylüyorum aslında kendime..her defasında yalan...bebeğim ben öyle büyük yalanlar söyledim ki...geleceksin diye,annenin canında olacaksın diye...göremedin beni...ne kadar düştüğümü hatta diplere vurduğumu göremedin...her ayın sonunda babanın sadece gözlerime bakmasını ve binlerce kelime anlatmasını göremedin...oda istiyor...delicesine hemde..hele ben..beni sorma..ölüm gibi gelmemen.ölüm giibi her ayın sonunda yolunu gözlemem..ben değil sadece..her defasında başkalarına bahaneler uydurmam,düşünmüyoruz demem...bunlar yalan değilmi söylesene değil mi...elimdeki kağıdın üstünde yazan negatif değilmii..her gece babanın koynunda sen yoksun diye ağlayan ben değilmi..ufacıksın ama içimde açtığın yaralar büyük.. ben hayatımın en büyük yalannının içindeyim..keşke kimse olmasa..içimdeki özlem bitirse yok etse beni..duymasam görmesem hissetmesem her rüzgar estiğinde kokunu duymasam her baktığımda görmesem seni...kızıyorum hemde cok kızıyorum sana..bitiyorum yavaş yavaş..baban olmasa kaç kere bitirmiştim kendimi..konuşamadığpım bir köşeye çekildiğim zamanlarım oldu..kimse anlarmı beni..yüreğimde açtığın yaranın bu kadar büyük olduğunu kimse bilebilirmi..olur olur demelerinden bıktım..hani!olmuyor ya!gelmiyorsun ya!ozaman benim gibi herkeste yalanmı söylüyor...kokunu hissetmeliyim ihtiyacım var buna...okadar ihtiyacım var ki sana..bencillik mi yapıyorum..bakamıyorum babanın yüzüne inan ki bakamıyorum..her defasında yok demekten usandımmm..annelik bu kadar zor bir duygumu...bıktımm..ne olur gel ne olurr ne olurr..artık çaresizlikte başımı kaldıramaz oldum..kime ne diyeceğimi bilemez oldum..gel ne olur gel..ben öyle büyük yalanlar söyledim ki..anneni günaha koymadan gel.....:Saruboceq:
geliceksin..! diyorum hep...her defasında kendimi kandırıyorum..her defasında okadar yakıyor ki içimi..yok diyorum olucak bu sefer olucak...yalan söylüyorum aslında kendime..her defasında yalan...bebeğim ben öyle büyük yalanlar söyledim ki...geleceksin diye,annenin canında olacaksın diye...göremedin beni...ne kadar düştüğümü hatta diplere vurduğumu göremedin...her ayın sonunda babanın sadece gözlerime bakmasını ve binlerce kelime anlatmasını göremedin...oda istiyor...delicesine hemde..hele ben..beni sorma..ölüm gibi gelmemen.ölüm giibi her ayın sonunda yolunu gözlemem..ben değil sadece..her defasında başkalarına bahaneler uydurmam,düşünmüyoruz demem...bunlar yalan değilmi söylesene değil mi...elimdeki kağıdın üstünde yazan negatif değilmii..her gece babanın koynunda sen yoksun diye ağlayan ben değilmi..ufacıksın ama içimde açtığın yaralar büyük.. ben hayatımın en büyük yalannının içindeyim..keşke kimse olmasa..içimdeki özlem bitirse yok etse beni..duymasam görmesem hissetmesem her rüzgar estiğinde kokunu duymasam her baktığımda görmesem seni...kızıyorum hemde cok kızıyorum sana..bitiyorum yavaş yavaş..baban olmasa kaç kere bitirmiştim kendimi..konuşamadığpım bir köşeye çekildiğim zamanlarım oldu..kimse anlarmı beni..yüreğimde açtığın yaranın bu kadar büyük olduğunu kimse bilebilirmi..olur olur demelerinden bıktım..hani!olmuyor ya!gelmiyorsun ya!ozaman benim gibi herkeste yalanmı söylüyor...kokunu hissetmeliyim ihtiyacım var buna...okadar ihtiyacım var ki sana..bencillik mi yapıyorum..bakamıyorum babanın yüzüne inan ki bakamıyorum..her defasında yok demekten usandımmm..annelik bu kadar zor bir duygumu...bıktımm..ne olur gel ne olurr ne olurr..artık çaresizlikte başımı kaldıramaz oldum..kime ne diyeceğimi bilemez oldum..gel ne olur gel..ben öyle büyük yalanlar söyledim ki..anneni günaha koymadan gel.....:Saruboceq: