ablamlar izmitten ankaraya taşınıyorlar. 2 tane çocukları var. ev ararken çocukları 2 günlüğüne bana bırakmak istediler. bende yeğenlerime hasret kalmıştım 6 yıldır başka şehirdeler. mutlu mutlu eşimi aradım o da çocukları çok seviyor. 2 yıllık evliyiz ama uzmanlık sınavlarına hazırlandığım için çocuk düşünmedik.
eşim gece çalışıyor, gündüz uyuyor ve getirme ben uyuyacağım gibilerinden mırın kırın etti. çok sinirlrndim.ablam ayda yılda bir şey istemiş benden. eşimin ailesi şehir dışındalar ve hep zor zamanlarımda kalmaya geldiler bize(kurs dönemi, kpss ...) ve ben tıkımı çıkarmadan hizmet ettim, kursa gidemedim, ders çalışamadım. ben çocukları getirdim tabi. ablamlar ev buldukları için çocuklar 1 gün kaldı ve o uyusun gündüz diye kaç saat parklarda gezdirdim çocukları.
çocukları tekrar götürürken taşınma için yardım istediler ablamlar. ablam biz evlendiğinde ev yerleşirken kendini parçaladı kız. bende gitmesek olmaz dedim eşime yine mırın kırın, giymiş gelmiş iş pantolonuyla yardım etmeyi düşünüyor. bu ne hal yanına başka kıyafet alayım dedim istemedi. ben bununla yaparım zaten temizlik yapamam ben sadece emir veriyim dedi. bende orda emir verecek adam çok sana ihtiyaç yok dedim. çocukları da alıp birlikte çıktık. eniştem elektirik bağlantılarını takarken bizde ablam, annem, ben temizliğe giriştik. eşim eli arkasında geziyor. hiç benim yapabileceğim bir şey var mı diye sormadı.15 dak sonra yanıma geldi ve burda benlik bir şey yok dedi. bende git o zaman dedim ve gitti.tabi ben sinir küpüyüm eve gittiğimde.hemen çattım tabi eşime.sen değişmezsin, seni belki değişirsin diye affettim ama aptallık etmişim dedim(daha önce ayrılma aşamasına geldik ve hatalı olmasına rağmen, tedavi olması şartıyla affettim onu) o da bana geç kalmış sayılmazsın dedi. bende evet geç kalmadığımı biliyorum dedim. birde regl dönemindeyim çok sinirliyim.
sonra bana tehditlerine karnım tok falan dedi. o an koptum ayrılmayı düşündüm ve şunu dedim kendi kendime onu zamanında affetmeseydim tehditlerine karnım tok gibi bir sözü asla işitmeyecektim. yani bu erkeklerin akıllanması için boşamak gerekiyo galiba yoksa her hamlemizi tehdit gibi algılıyor bu denyolar. 15 dak sonra yanıma geldi ve konuşalım mı sinirin geçti mi dedi. bende hayır geçmedi seninle konuşup zaman kaybetmek istemiyorum yoksa hep geç kalıyorum bir şeyleri yapmak için dedim. 4 gündür konuşmuyoruz.gece çalıştığı için gündüzleri hep evde böyle küs küs ayrı ayrı yemek yiyip ayrı odalarda yatıyoruz. söyleyin kızlar ben mi abartıyorum acaba. ben onun ailesine karşı hep pozitifim ama o çok kıskanç ailemden kimseyi çekemiyor ve benide kendisinide uzak tutmaya çalışıyorailemden. hep negatif, hem evli oluyum hem de hiçbir şeye katlanmayım istiyo
eşim gece çalışıyor, gündüz uyuyor ve getirme ben uyuyacağım gibilerinden mırın kırın etti. çok sinirlrndim.ablam ayda yılda bir şey istemiş benden. eşimin ailesi şehir dışındalar ve hep zor zamanlarımda kalmaya geldiler bize(kurs dönemi, kpss ...) ve ben tıkımı çıkarmadan hizmet ettim, kursa gidemedim, ders çalışamadım. ben çocukları getirdim tabi. ablamlar ev buldukları için çocuklar 1 gün kaldı ve o uyusun gündüz diye kaç saat parklarda gezdirdim çocukları.
çocukları tekrar götürürken taşınma için yardım istediler ablamlar. ablam biz evlendiğinde ev yerleşirken kendini parçaladı kız. bende gitmesek olmaz dedim eşime yine mırın kırın, giymiş gelmiş iş pantolonuyla yardım etmeyi düşünüyor. bu ne hal yanına başka kıyafet alayım dedim istemedi. ben bununla yaparım zaten temizlik yapamam ben sadece emir veriyim dedi. bende orda emir verecek adam çok sana ihtiyaç yok dedim. çocukları da alıp birlikte çıktık. eniştem elektirik bağlantılarını takarken bizde ablam, annem, ben temizliğe giriştik. eşim eli arkasında geziyor. hiç benim yapabileceğim bir şey var mı diye sormadı.15 dak sonra yanıma geldi ve burda benlik bir şey yok dedi. bende git o zaman dedim ve gitti.tabi ben sinir küpüyüm eve gittiğimde.hemen çattım tabi eşime.sen değişmezsin, seni belki değişirsin diye affettim ama aptallık etmişim dedim(daha önce ayrılma aşamasına geldik ve hatalı olmasına rağmen, tedavi olması şartıyla affettim onu) o da bana geç kalmış sayılmazsın dedi. bende evet geç kalmadığımı biliyorum dedim. birde regl dönemindeyim çok sinirliyim.
sonra bana tehditlerine karnım tok falan dedi. o an koptum ayrılmayı düşündüm ve şunu dedim kendi kendime onu zamanında affetmeseydim tehditlerine karnım tok gibi bir sözü asla işitmeyecektim. yani bu erkeklerin akıllanması için boşamak gerekiyo galiba yoksa her hamlemizi tehdit gibi algılıyor bu denyolar. 15 dak sonra yanıma geldi ve konuşalım mı sinirin geçti mi dedi. bende hayır geçmedi seninle konuşup zaman kaybetmek istemiyorum yoksa hep geç kalıyorum bir şeyleri yapmak için dedim. 4 gündür konuşmuyoruz.gece çalıştığı için gündüzleri hep evde böyle küs küs ayrı ayrı yemek yiyip ayrı odalarda yatıyoruz. söyleyin kızlar ben mi abartıyorum acaba. ben onun ailesine karşı hep pozitifim ama o çok kıskanç ailemden kimseyi çekemiyor ve benide kendisinide uzak tutmaya çalışıyorailemden. hep negatif, hem evli oluyum hem de hiçbir şeye katlanmayım istiyo
çünkü insanlar yüz buluyor ee ona bişey dememişti buna da gık diyemez blof yapıyor boşayamaz ben erkeğeim onun adı çıkar gibi bla bla
yapıyorlar ama boşanan erkekler ders alıyor mu hiç ssanmıyorum daha bir değişiyorlar bulunmaz hint kumaşı sanıyorlar kendini ben pişman olanını görmediğim için bu kanıya varıyorum tabi 
