Kotu niyetli degil ama sicak havada cocugu da pisirimenin manasi yok sacmalamis orada, guzelce izah et (hirkayi cekmen sert geldi bana ) sonucta ilgileniyorlar gozun arkada degil ki bu cok onemli ,arada annesi oldugunu en iyisinin senin bilecegini belirt kirmadanönceden de eşimin ailesi ile çocuk açısından çok tartıştık.. malum herşeye karışıyorlardı. fakat ben çalışmaya başlayınca ve çocuğa eşimin yoğuuuun ısrarı ile onlar bakmaya başlayınca bu karışma hat safhalara çıktı. evde eşimin annesi babası ve görümcem olmak üzere 3ü kalıyor.fakat artık karışmadan da öte sanki çocuğu ekstrem sahipleniyorlar gibi geliyor. hatta öyle bir durum ki sanki benim değil de çocuk onların, akşamları bakıcısı olarak ben gelip alıyormuşum gibi hissediyorum.
örnek verecek olursam, çocuğu aldım iş çıkışı eve götürücem. zaten araba ile geçiyoruz. sıcak iklimli bir bölgedeyim. ben ince bir hırka ile günü geçirebiliyorum. görümcem ille ısrar kıyamet çocuğa hırkasını giydir diye tutundu. çocuğun üstünde kalın bir sweat ve içinde de uzun kol bodysi var zaten. yeteri kadar kalın. yok dedim dışarısı zaten sıcak, arabada da terler gerek yok. illa giydir sen yinede diyor. bunu diyen kız bekar ve benden küçük. yok diyorum zaten araba ile gidiyoruz. hala çekiştiriyor çocuğun kolunu ceketi giydirmeye çalışıyor. sinir oldum aldım elinden ceketi apar topar çıktım. onun dışında bir sürü şey var. yemesinden içmesine karışıyorlar. 1 kase yemek yese bile çocuk aç muamelesi görüyor. tüm gün yemek tıkmaya çalışıyorlar ağzına. eve gelince çocuk rahatlıyor resmen. şu süreçte başka çare de yok. ama bu sahiplenme muhabbeti cidden can sıkıcı oluyor. abartılı mı düşünüyorum sizce?
edit: bakıcı konusu için ortaç cevap olsun, kv ultimatomu çok sert verdi eşime. ben varım, bakıcı tutarsanız gözüm arkada kalır, bi daha yüzümü göremezsiniz vb. çok kavgalar savaşlar ettik. başta anlaştık kv ile. benim istediğim gibi bakılacaktı. sözde kaldı tabi. he he deyip bildiklerini yapıyorlar ben yokken eminim.
edit 2: işi bırakma şansım yok. piyasaya göre çok çok iyi bir işte çalışıyorum ve eğer bırakırsam buraya geri dönme şansım yok. ücretsiz izin hakkım da yok.
yok öyle yapmadım anlatırken tabirim sert kaçmış haklısınız.giydirmeye çalışırken elinden aldım sırtına tuttum çocuğun böyle kalsın olmazsa dedim.Kotu niyetli degil ama sicak havada cocugu da pisirimenin manasi yok sacmalamis orada, guzelce izah et (hirkayi cekmen sert geldi bana ) sonucta ilgileniyorlar gozun arkada degil ki bu cok onemli ,arada annesi oldugunu en iyisinin senin bilecegini belirt kirmadan
Açıkçası ben her gün kvde, görümce görsün istemem çocuğum. Çünkü onlara bağlanıyorlar. Yeğenim anneden çok anneannesine bağlı mesela. Başka çocuklar görüyorum babaanneye anne gibi bağlı. Bu kadar alışsın, sahiplensin rahatsız olurum. Sınırlı görüşmeyi düşünüyorum ileride de değil ki baktırmak..
Bakım konusunda evden çıkan çocuğa hırka giydirmek 1.5 yaş için normal. Kuzenim de 3 aylıkken bebeğini bırakmıştı çalışmak için ve biz bakıyorduk. Alıp balkona çıkardı terli mi değil mi bakmadan. Sinir olurduk. Çünkü yarın hasta çocuğu getirecek ve biz hasta etmiş olacağız üstüne. O sebeple tepkinizi saçma buldum. Benim istediğim gibi bakılsın diyorsanız ya bakıcıya para vereceksiniz ya da oturup siz bakacaksınız. Geriden emir verir şekilde öyle böyle bakılsın deme hakkınız yok bana göre.
Eşinizle sorununuz da malaesef iletişim eksikliği. Sizi kandırmış ve hala da elini taşın altına sokmuyor. Annesi yüzünü göstermezmiş filan hep hikaye. Çocuk sizin ama daha kimin bakacağına bile söz hakkınız yok. Ben çok rahatsız olurdum bu tavırdan da. Kavgayga kavga da edilir bunun için. Sizi eziyorlar bana göre.
2 yaşına 6 ay kaldı bende daha fazla yıpranmamak için sabrediyorum. sonra doğru kreşe... bi de eş kişsi ilerde diyor ki ikinci çocuk... bilmiyor ki hayaller çok tatlıdır =)1 yıllık evliyim ve sırf şu sacmasapan durumları yasarim diye çocuk yapmaktan o kadar çok korkuyorum ki. Bakıcıya verirsen yüzümü goremezsin ne demek çocuğu sen mi dogurdun da kimin bakacagina sen karar veriyorsun. Gerçekten bazı kvler varken bazı evliliklerin yürümesi imkansız. Bu olayda iş eşinize düşüyor.. Katkilarin için çok teşekkür ederiz, sana minnettariz anne ama biz bakıcıya verilmesini uygun gördük. Bu hepimiz için daha iyi olacak. O kadar. Daha bunun üstüne laf söyleyen kv de için de hicbirsey diyemem. Herkes haddini bilsin bı zahmet.
aynen. onu bekliyorum bende şuan ... 1,5 yaşındaO müdahalelerin ne kadar sinir bozucu olduğunu bilirim..
Kaç yaşında çocuğunuz ben 2 yaştan sonra bakicidan ziyade kreş taraftarıyım.
Eğer 2 yaşında kreşe verecekseniz mecbur sabretmeniz gerekiyor.6 ay için çocuğun düzenini bozmamak gerekiyor üstelik bağlanma döneminde.aynen. onu bekliyorum bende şuan ... 1,5 yaşında
Okdr param yok tüm evi izleyecek maalesefHiç de öyle değil, çocuğuma herhangi bir şey katamayan bir aile ile büyümesindense, en azından direktiflerimi uygulayan bakıcı tercih ederim.
Haberiniz var mı dadı kamerası diye bir şey var:) canlı izliyor, kayıt da alıyorsunuz:)
önceden de eşimin ailesi ile çocuk açısından çok tartıştık.. malum herşeye karışıyorlardı. fakat ben çalışmaya başlayınca ve çocuğa eşimin yoğuuuun ısrarı ile onlar bakmaya başlayınca bu karışma hat safhalara çıktı. evde eşimin annesi babası ve görümcem olmak üzere 3ü kalıyor.fakat artık karışmadan da öte sanki çocuğu ekstrem sahipleniyorlar gibi geliyor. hatta öyle bir durum ki sanki benim değil de çocuk onların, akşamları bakıcısı olarak ben gelip alıyormuşum gibi hissediyorum.
örnek verecek olursam, çocuğu aldım iş çıkışı eve götürücem. zaten araba ile geçiyoruz. sıcak iklimli bir bölgedeyim. ben ince bir hırka ile günü geçirebiliyorum. görümcem ille ısrar kıyamet çocuğa hırkasını giydir diye tutundu. çocuğun üstünde kalın bir sweat ve içinde de uzun kol bodysi var zaten. yeteri kadar kalın. yok dedim dışarısı zaten sıcak, arabada da terler gerek yok. illa giydir sen yinede diyor. bunu diyen kız bekar ve benden küçük. yok diyorum zaten araba ile gidiyoruz. hala çekiştiriyor çocuğun kolunu ceketi giydirmeye çalışıyor. sinir oldum aldım elinden ceketi apar topar çıktım. onun dışında bir sürü şey var. yemesinden içmesine karışıyorlar. 1 kase yemek yese bile çocuk aç muamelesi görüyor. tüm gün yemek tıkmaya çalışıyorlar ağzına. eve gelince çocuk rahatlıyor resmen. şu süreçte başka çare de yok. ama bu sahiplenme muhabbeti cidden can sıkıcı oluyor. abartılı mı düşünüyorum sizce?
edit: bakıcı konusu için ortaç cevap olsun, kv ultimatomu çok sert verdi eşime. ben varım, bakıcı tutarsanız gözüm arkada kalır, bi daha yüzümü göremezsiniz vb. çok kavgalar savaşlar ettik. başta anlaştık kv ile. benim istediğim gibi bakılacaktı. sözde kaldı tabi. he he deyip bildiklerini yapıyorlar ben yokken eminim.
edit 2: işi bırakma şansım yok. piyasaya göre çok çok iyi bir işte çalışıyorum ve eğer bırakırsam buraya geri dönme şansım yok. ücretsiz izin hakkım da yok.
edit 3: bakıcı için son edit gelsin: ben hamile iken bakıcı diye konuştuk. ilk 6 ay ben bakacaktım. ama o süreçte bebek doğdu ve kv bizim evin 2 ay boyunca atsan bile gitmeyen demirbaşı yaptı kendini. çocuk bazı sıkıntılar atlattı ,Allah beterlerinden korusun, hepten ipin ucu koptu. eşim kvyi çocuk bakımı bilirkişisi atadı. ben başta karşı çıktım ama işe başlamama 1 ay kala güzel dillerle beni ikna etti. senin istediğin gibi bakılacak vs diye. ben o ültimatomlardan habersizdim o süreçte. ben de tamam dedim. şimdi de bakıcı tutalım desem eşim de kvde de küfür ediliyormuş gibi tepki veriyorlar. yok biz bakamıyor muyuz, bizden iyi mi bakacak. eşim, bakıcı varken çocuğa bişi olursa ihmaldir düşer bi yerini vurur vs diye tüm sorumluluk sende falan gibi. ağır konuşup vebalde bırakıyor. bişi olduktan sonra her zaman olur Allah korusun ama tek başına bir kararla o vebal altına giremiyorum.
Belli ki bilginiz de yok, eve prodüksiyon şirketi kuruluyor demedim, altı üstü telefondan uygulamaya bağlanacağınız kamera sistemiOkdr param yok tüm evi izleyecek maalesef
Az kalmış o zaman biraz daha sabır..aslında çok direktif veriyorum. dinliyorlar mı? hı hı diyorlar... ama ben yokken işlemiyor biliyorum. eşime de söylüyorum. sen söyle diyorum. o da söylüyor. ama eşim artık sıkıldı. arada kalıyorum diyor. bazen bu yüzden tartışıyoruz mesela. çocuğu yesin diye zorluyorlar. aksam eve geliyoruz korona tatili dönemi boyunca gül gibi yiyen çocuk şimdi yine başladı kafa çevirmeye. tadına bile bakmak istemiyor. eşime diyorum zorluyorlar diye. söylüyorum ne yapayım daha diyor. onu da dinlemiyorlar. ben öff demeye başlayınca haydi bakalım evde tartışma. eşimle de aramız açılıyor artık. kısır döngü oldu. 1 buçuk yaşında. bekliyorum 2ye bassın ertesi gün kendini kreşte bulacak.
edit 3: bakıcı için son edit gelsin: ben hamile iken bakıcı diye konuştuk. ilk 6 ay ben bakacaktım. ama o süreçte bebek doğdu ve kv bizim evin 2 ay boyunca atsan bile gitmeyen demirbaşı yaptı kendini. çocuk bazı sıkıntılar atlattı ,Allah beterlerinden korusun, hepten ipin ucu koptu. eşim kvyi çocuk bakımı bilirkişisi atadı. ben başta karşı çıktım ama işe başlamama 1 ay kala güzel dillerle beni ikna etti. senin istediğin gibi bakılacak vs diye. ben o ültimatomlardan habersizdim o süreçte. ben de tamam dedim. şimdi de bakıcı tutalım desem eşim de kvde de küfür ediliyormuş gibi tepki veriyorlar. yok biz bakamıyor muyuz, bizden iyi mi bakacak. eşim, bakıcı varken çocuğa bişi olursa ihmaldir düşer bi yerini vurur vs diye tüm sorumluluk sende falan gibi. ağır konuşup vebalde bırakıyor. bişi olduktan sonra her zaman olur Allah korusun ama tek başına bir kararla o vebal altına giremiyorum.
bende o yüzden sabrediyorum. kesinlikle size katılıyorum. sadece bazen bu durum karşısında ben mi abartıyroum acaba diye görüşlerinizi merak etmiştim. teşekkür ederim.Eğer 2 yaşında kreşe verecekseniz mecbur sabretmeniz gerekiyor.6 ay için çocuğun düzenini bozmamak gerekiyor üstelik bağlanma döneminde.