Ben mi abartıyorum?

Nehirh

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Temmuz 2018
2.426
2.174
63
Kv. İle yan yana dairelerimiz. Onlarda da evimizin anahtarları var. İlk zaman acil bir şey olur ya da ben yokken bi şey lazım olur girmesi gerekir arar söyler girer diye düşünerek ses çıkarmadım. Kendileri de anahtarlarını bize verdiler.(ben istemedim.) Ben Hiç onlar evdeyken anahtarı girmedim, her zile bastığımda da anahtarın yok mu gir dediler. Ben de öyle alışık değilim müsait olmayabilirsiniz ben zile basmak İstiyorum dedim. Sonra evliliğimin ilk haftalarından itibaren gün içinde eşim işe gittikten sonra saba 8-9-10 ya da 11 de ben yatarken, mutfaktayken, tv izlerken ya da banyodayken hiç zile basmadan pat diye içeri girmeler başladı. Bi uyanıyordum bana sesleniyor. Ben eşimi çok uyardım en sonunda tartıştık ve artık ben evdeyken zile basıp öyle gelmeye başladı. Şimdi de işe başladım ve sürekli haftada en az 2 defa olmak üzere eve giriyor bir sebep bulup. Artık sinir olmaya başladım. Her seferinde yanı en az haftada 2 kere eşimle tartışıyorum yine girmiş diye. Ben her sabah duş alan biriyim çamaşırımı ya da pijamamı yerlerde unutabilirim, yatağın dağınık olabilir ya da çok yorgunumdur bulaşığım kalmıştır ve bu tarafımın görülmesini (özellikle kaynanam tarafından) istemem annem bile olsa. Çok canım sıkılıyor 1 aydır çalışıyorum hep evde biri dolaşıyor, ki daha önce de ne zaman dışarda olsam eve girdiğini anlıyordum. Kendi de yetmiyor görümcemin çocuğuyla giriyorlarmış güya eşimi arıyorlarmış çocuk dayısını yengesini görmek istemiş de yok dite göstermek için. Kayınvalidem kendi kayınvalidesini sokmuş içeri ben yokken. En son da bu akşam söylediler. Annem bal vermişti, buzdolabının üstündeydi. Onlara oturmaya gittik bana diyor ablan (görümcem severim de aslında ama bu hareketler soğutmaya başladı) bal aldı sizden ben de dedim nehir e sorsaydın öyle alsaydın o da deşmiş niye sorucam kardeşimin evine gitmek için izin mi alıcam. Ben de soğuk bi şekilde alsın dedim. Eve geldik yine tartıştık eşim evin anahtarını değiştiricek onlara yedeğini vermicek. Artık çok yoruldum uğraşmaktan, üzülmekten, anlayışsızlıklardan, eski fikirlerden daha neler nelerden... ayrıca kendi annemler verdi bal ve bile isteye onlara bir tas bile vermemiştim. Çünkü annemin önceki gönderdiği şeylerden az da olsa bölüp onlara da verdim ve bana bu kadar vereceğine hiç vermeseymiş diyerek güldü. Ben de bu sefer vermedim. İnanın mala hiç değer vermem bana iyi niyeetle gelseler o kavanozu bile paylaşırım ama böyle kötü niyetlilik insanlardan soğuttu beni. Size soruyorum haksız mıyım yoksa normal bir şey mi kayınvalidenin, görümcemin eve istediği zaman zırt pırt girip çıkması.

Ek: değiştirdim anahtarı aradan 2 hafta geçti ses yok çok şükür.
 
Son düzenleme:
Bence abartmiyorsunuz haklisiniz.
isabetli bir karar olmus anahtari degistirmek. keske en basindan vermeseydiniz.
kayinvalideyle bu kadar icice yasamak illa ki sorunlara yol aciyor. ev kendinizin mi? daha uzak bir muhite tasinamaz misiniz?
 
Ayy ben korkarim ya biri ben evdeyken yada yokken dolascak.asla izin vermeyin. O nedir ya özel hayat diye bisey var.eşinede cok sert tavrini koy bence.bide evdekileri götürcek valla cildirirdim :sinirli:

Çıldırıyorum işte ama onlara göre normal ya ben anormal oluyorum.
 
Kv. İle yan yana dairelerimiz. Onlarda da evimizin anahtarları var. İlk zaman acil bir şey olur ya da ben yokken bi şey lazım olur girmesi gerekir arar söyler girer diye düşünerek ses çıkarmadım. Kendileri de anahtarlarını bize verdiler.(ben istemedim.) Ben Hiç onlar evdeyken anahtarı girmedim, her zile bastığımda da anahtarın yok mu gir dediler. Ben de öyle alışık değilim müsait olmayabilirsiniz ben zile basmak İstiyorum dedim. Sonra evliliğimin ilk haftalarından itibaren gün içinde eşim işe gittikten sonra saba 8-9-10 ya da 11 de ben yatarken, mutfaktayken, tv izlerken ya da banyodayken hiç zile basmadan pat diye içeri girmeler başladı. Bi uyanıyordum bana sesleniyor. Ben eşimi çok uyardım en sonunda tartıştık ve artık ben evdeyken zile basıp öyle gelmeye başladı. Şimdi de işe başladım ve sürekli haftada en az 2 defa olmak üzere eve giriyor bir sebep bulup. Artık sinir olmaya başladım. Her seferinde yanı en az haftada 2 kere eşimle tartışıyorum yine girmiş diye. Ben her sabah duş alan biriyim çamaşırımı ya da pijamamı yerlerde unutabilirim, yatağın dağınık olabilir ya da çok yorgunumdur bulaşığım kalmıştır ve bu tarafımın görülmesini (özellikle kaynanam tarafından) istemem annem bile olsa. Çok canım sıkılıyor 1 aydır çalışıyorum hep evde biri dolaşıyor, ki daha önce de ne zaman dışarda olsam eve girdiğini anlıyordum. Kendi de yetmiyor görümcemin çocuğuyla giriyorlarmış güya eşimi arıyorlarmış çocuk dayısını yengesini görmek istemiş de yok dite göstermek için. Kayınvalidem kendi kayınvalidesini sokmuş içeri ben yokken. En son da bu akşam söylediler. Annem bal vermişti, buzdolabının üstündeydi. Onlara oturmaya gittik bana diyor ablan (görümcem severim de aslında ama bu hareketler soğutmaya başladı) bal aldı sizden ben de dedim nehir e sorsaydın öyle alsaydın o da deşmiş niye sorucam kardeşimin evine gitmek için izin mi alıcam. Ben de soğuk bi şekilde alsın dedim. Eve geldik yine tartıştık eşim evin anahtarını değiştiricek onlara yedeğini vermicek. Artık çok yoruldum uğraşmaktan, üzülmekten, anlayışsızlıklardan, eski fikirlerden daha neler nelerden... ayrıca kendi annemler verdi bal ve bile isteye onlara bir tas bile vermemiştim. Çünkü annemin önceki gönderdiği şeylerden az da olsa bölüp onlara da verdim ve bana bu kadar vereceğine hiç vermeseymiş diyerek güldü. Ben de bu sefer vermedim. İnanın mala hiç değer vermem bana iyi niyeetle gelseler o kavanozu bile paylaşırım ama böyle kötü niyetlilik insanlardan soğuttu beni. Size soruyorum haksız mıyım yoksa normal bir şey mi kayınvalidenin, görümcemin eve istediği zaman zırt pırt girip çıkması.
Tabi ki haklısınız keşke en başından hiç vermeseydiniz anahtarınızı. İzinsiz girmeyi geçtim bir de bal almışlar benim için cinayet sebebi. Keşke kardeşimin evine girerken izin mi alacaktım dediğinde sadece karseşinin evi olsa gerek yok ama orası benim de evim deseydiniz. Yani olanların tamamını eşinize yüklemek yerine siz de tepki verdeydiniz.
 
Bence abartmiyorsunuz haklisiniz.
isabetli bir karar olmus anahtari degistirmek. keske en basindan vermeseydiniz.
kayinvalideyle bu kadar icice yasamak illa ki sorunlara yol aciyor. ev kendinizin mi? daha uzak bir muhite tasinamaz misiniz?

Ev kendimizin ama ailesi almış eşimin de az da olsa desteğiyle, ilk zamanlar sürekli bunu yüzümüze vururdu annesi ev benim sayılır diye bu konuda da tartıştık artık demiyor. Ev arıyoruz ama bulamıyoruz bi türlü. Kiraya çıkıcaz evi satmazlar kiralasalar da vermezler bize gelirini.
 
Kv. İle yan yana dairelerimiz. Onlarda da evimizin anahtarları var. İlk zaman acil bir şey olur ya da ben yokken bi şey lazım olur girmesi gerekir arar söyler girer diye düşünerek ses çıkarmadım. Kendileri de anahtarlarını bize verdiler.(ben istemedim.) Ben Hiç onlar evdeyken anahtarı girmedim, her zile bastığımda da anahtarın yok mu gir dediler. Ben de öyle alışık değilim müsait olmayabilirsiniz ben zile basmak İstiyorum dedim. Sonra evliliğimin ilk haftalarından itibaren gün içinde eşim işe gittikten sonra saba 8-9-10 ya da 11 de ben yatarken, mutfaktayken, tv izlerken ya da banyodayken hiç zile basmadan pat diye içeri girmeler başladı. Bi uyanıyordum bana sesleniyor. Ben eşimi çok uyardım en sonunda tartıştık ve artık ben evdeyken zile basıp öyle gelmeye başladı. Şimdi de işe başladım ve sürekli haftada en az 2 defa olmak üzere eve giriyor bir sebep bulup. Artık sinir olmaya başladım. Her seferinde yanı en az haftada 2 kere eşimle tartışıyorum yine girmiş diye. Ben her sabah duş alan biriyim çamaşırımı ya da pijamamı yerlerde unutabilirim, yatağın dağınık olabilir ya da çok yorgunumdur bulaşığım kalmıştır ve bu tarafımın görülmesini (özellikle kaynanam tarafından) istemem annem bile olsa. Çok canım sıkılıyor 1 aydır çalışıyorum hep evde biri dolaşıyor, ki daha önce de ne zaman dışarda olsam eve girdiğini anlıyordum. Kendi de yetmiyor görümcemin çocuğuyla giriyorlarmış güya eşimi arıyorlarmış çocuk dayısını yengesini görmek istemiş de yok dite göstermek için. Kayınvalidem kendi kayınvalidesini sokmuş içeri ben yokken. En son da bu akşam söylediler. Annem bal vermişti, buzdolabının üstündeydi. Onlara oturmaya gittik bana diyor ablan (görümcem severim de aslında ama bu hareketler soğutmaya başladı) bal aldı sizden ben de dedim nehir e sorsaydın öyle alsaydın o da deşmiş niye sorucam kardeşimin evine gitmek için izin mi alıcam. Ben de soğuk bi şekilde alsın dedim. Eve geldik yine tartıştık eşim evin anahtarını değiştiricek onlara yedeğini vermicek. Artık çok yoruldum uğraşmaktan, üzülmekten, anlayışsızlıklardan, eski fikirlerden daha neler nelerden... ayrıca kendi annemler verdi bal ve bile isteye onlara bir tas bile vermemiştim. Çünkü annemin önceki gönderdiği şeylerden az da olsa bölüp onlara da verdim ve bana bu kadar vereceğine hiç vermeseymiş diyerek güldü. Ben de bu sefer vermedim. İnanın mala hiç değer vermem bana iyi niyeetle gelseler o kavanozu bile paylaşırım ama böyle kötü niyetlilik insanlardan soğuttu beni. Size soruyorum haksız mıyım yoksa normal bir şey mi kayınvalidenin, görümcemin eve istediği zaman zırt pırt girip çıkması.
Haklısınız. Yaptıkları terbiyesizlik başka söylenecek bişey yok.
Anahtarı değiştirin ve asla vermeyin.
 
Tabi ki haklısınız keşke en başından hiç vermeseydiniz anahtarınızı. İzinsiz girmeyi geçtim bir de bal almışlar benim için cinayet sebebi. Keşke kardeşimin evine girerken izin mi alacaktım dediğinde sadece karseşinin evi olsa gerek yok ama orası benim de evim deseydiniz. Yani olanların tamamını eşinize yüklemek yerine siz de tepki verdeydiniz.

Öncesinde çok başka sebeplerle de çok tartıştık o yüzden sesimi çıkarmamaya çalışıyorum eşim ben hallederim sen he de geç dedi artık.
 
Çok bile dayanmışsınız.
 
Ev kendimizin ama ailesi almış eşimin de az da olsa desteğiyle, ilk zamanlar sürekli bunu yüzümüze vururdu annesi ev benim sayılır diye bu konuda da tartıştık artık demiyor. Ev arıyoruz ama bulamıyoruz bi türlü. Kiraya çıkıcaz evi satmazlar kiralasalar da vermezler bize gelirini.

Eşimin ailesinin evinde otururken eşimin kardesleri de babamın evi gelicez tabi deyip vakitli vakitsiz gelirlerdi. 7 yıl çektim bu saçmalıkları kaç kurtul. Zaman geçse de değişmiyor bu tipler
 
Eşimin ailesinin evinde otururken eşimin kardesleri de babamın evi gelicez tabi deyip vakitli vakitsiz gelirlerdi. 7 yıl çektim bu saçmalıkları kaç kurtul. Zaman geçse de değişmiyor bu tipler

Ev arıyoruz yeni işe girdim tam toparlanalım durmucam hatta uygun bi ev bulsak şimdiden çıkıcaz. Kiraya bile razı oldum artık.
 
Değiştiricek eşim inşallah.
Ay sinirlerim zıplayarak okudum yazdıklarınızı ne edep yoksunu insan bunlar böyle.
İnsan bazen çok afedersiniz donunu ortada unutabiliyor, ya da canı istemiyor ev işi yapmak ev dağınık olabiliyor. Başkası görsün kimse istemez.
 
Back
X