Bende kendime cok soruyorum,neden cekiyorum daha neden?
Bağimlilik var,sanki bir sigara alköl bağimlisi gibiyim.Öncrleri onun gözünun icine bakardim,ona nasil mutlu oluyarsa olmaya calişirdim..
Evet ,benimde psikolojik sorunlarim var.
Kendi ailemde sevgi görmedim,eşimde bana seni seviyorum ,seni seviyorum demesi bana mucize olmuş gibi geliyordu.
Çok merhametli bir insanim yüzüne bağririm cağririm kötü laflar ederim fakat bir gözyaşi döktüğünde icim erir..
O kadar pişman olurumki kendimi lanetlerim.
Bende çok tutarsiz biriyim,kardeşim bile diyor ,şükür et eşin seni idare ediyor.
Hayat şartlari beni bu halime soktu,
memnuniyetsiz,asabi ,sevgisiz,suratsiz,fesat
ve kiskanc.
Bende daha ağir durumlar yaşayan insanlar var,benden daha kötü şartlarda
fakat ben ne zaman nefes alabilecegim nezaman mutlu olabilcem.
Yaş geldi artik 40,benimde artik hakkim yokmu kendimi bir kadin gibi hisetmeye.
Ben ne olduğumu unuttum...
kadinim,belki cok güzel değil bakilmiyacakta değil çalişkanimim,zekiyim
evime bağliyim,fazlasindan sadik ve güvenile bilen insanim ve aslinda beni birazda bu dururuma sokan aşiri sorumluyum.
Sorun memnuniyetsizim ,tatli dilim yok negatif düşünenim,OKByim,
depressivim,umutsuzum,tembelim......