Ben kötü bir anne mıyım?

Fatmanurxxxh

Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2022
27
-1
16
26
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
 
Psikolojisine yerleştirmeyin annesi bırakıp gider onu die .

Muhtemelen söylediğiniz gibiyse ona vakit ayırmadığınız ıcın size öfkeli olabilir . Mutlaka altında bisey olmalı eğer bı davranış ve saldırma sadece size karşıysa
 
Tartışmalar kavgalar olur ama seni bırakırım diyerek çocuğu tehdit etmeyin bence neden üzüldüğünüzü anlatmaya çalışın 4 yaş artık her denileni anlar
 
Bır kere üç yaşında oğlum babaannesinde halasiyla oynuyordu eve gelecektik gidelim hadi dedik istemedi eşimde sen kal istiyorsan biz annenle eve gidelim siz halayla oynayin dedi, koştu geldi yanımıza ağlamaklı ağlamaklı kucağıma geldi babam beni bırakacak diye yok birakmayacak şaka yaptı dedik ama o günden sonra bir yere çıkacağımız zaman hep soruyordu anne beni bırakacak misiniz diye, ben sensiz bir yere gitmem, hıc birakmam ben oğlumu her yere birlikte gideriz diyorum, sarılıyorum anlatıyorum, sonraki gittiğimiz yerde gene soruyordu şükür unuttu, eşimin de içinden geçtim çocuk kafasına taktı böyle şakaya başlarım diye, diyeceğim o ki çocuklar takar... Anlamazlar bu yaşta soyut kavramı oturmamistir ve siz kötü anne olmak istmesenizde onu birakacak güvenilmez biri olmuşsunuz, şiddetin sebebi olmalı önce bunu çözmek lazım, nerde başladı nerde böyle koptu, tehdit etmeyin...
 
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
Çok sabırlı olmanız lazım, sabırla ona bana vurduğunda canım acıyor, üzülüyorum demeniz bu davranışın yanlış olduğunu ona bıkmadan anlatmanız lazım. Profesyonel destek alabilirsiniz. Senin annen olmam, seni bırakırım bu cümleler çocukta travma yaratır hata yaparsam annem beni bırakır düşüncesi yerleşirse daha çok zorlanırsınız.
 
Çocuğunuza vakit ayırmaktan daha değerli ne gibi işleriniz var ki merak ettim? Bence bi durup çocuğunuzu dinleyin, anlamaya çalışın.. Olmazsa profesyonel destek alın..

Bi tanıdığım bi tartışma esnasında eşini eve almayacağını söylemiş, o günden beri kızı adam eve gelmeden uyumuyormuş saat kaç olursa olsun.. Söylediklerimiz çocuklar için önemli, çok ciddiye alıyorlar..
 
Ya kötü bir anne değilsiniz bence tüm bunlar için üzülmeniz bile iyi bir anne oldugunuzu gosterir
Sadece çözüm bulamamış bıkkın bir anne görüyorum
Bu aralar benimkiler de bana vurmaya başladı altında yatan sorunu bulmaya çalışıyorum
Sanırım artık sinirlenince başka çareleri kalmıyor her defasında bunun yanlış olduğunu anlatmaya çalışıyorum ama zor
Cidden anne olmak sabır işi ama hepimiz insanız sabretmek de zor
 
Zaman ayırmamak normalinden daha çok hırçınlaştırıyor çocukları.
Size vurmamasını rica eder gibi değil net bir şekilde engel olarak tepki vererek söyleyin.
Seni bırakırım demek çok çok kötü bir cümle bu şekilde bana davranamazsın izin vermiyorum ben sana böyle davranmıyorum tekrarı olmasın diyin tekrar ederse uzaklaşın yanından ve hatasını anlamasını bekleyin. Kaygı yaratmayın bırakırım diyerek. Gün içinde iki sefer yarımşar saat ayırsanız ikinize de iyi gelir.
 
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
Niye vaktin olmuyor ?
 
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
Hepimizin sabrının azaldığı zamanlar oluyor. Ama sorunu farkındasınız. Çözümü de biliyorsunuz. Yarın çocuk oynamak istediği zaman işinizi ayarlayın ve oynayın. Çocuğu ertelemeyin, işinizi erteleyin. Bir yerden başlayın. Gerisi gelecektir.
 
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
Evet kotu bir anne seni birakirim diye 4 yasindaki cocugunu tehdit eder! Alt yapisina bakin sizin tabirinizle cocugunuz acaba size niye eziyet ediyor ? Vurma saldirma davranisi nicin kaynaklaniyor bir dusunun. Ve acilen bir oyun terapistine goturun cocugunuzu sikayet edip cocugu tehdit etmek yerine
 
Çocuklar şakadan anlamazlar veya bişey yaparım diyorsanız yapmayacağınızı bilemezler geçen bi yerde gördüm biri seni yerim diyormuş, çocuk ondan kaçıyormuş gerçekten yiyeceğini zannediyormuş meğer
 
Çocukla hiç vakit geçirmez, oynamazsaniz o da dikkatinizi çekmek için hırçınlasır tabi, ne bekliyorsunuz? Bırakım diye tehdit de edilmez 4 yaşındaki çocuk. Kötü değilse de cahil bir anne gördüm ben bu konuda. Sizi tüm gün çocuğunuzla yarım saat de olsa oynamaktan ne alıkoyuyorsa onları ikinci plana atacaksınız. Her gün illa oyunda olmasa siz bir şey yaparken onu da dahil edebilirsiniz. sohbet edersiniz.
Çocuk resmen benimle ilgilen diye bağırıyor size.
 
Son düzenleme:
4 buçuk yaşında kızım var. Çok eziyet ediyor inanılmaz derecede ve ben genelde çok kızıyorum sonra üzülüyorum ona kızdığım için ağlıyorum. Vuruyor saldırıyor bazense geliyor hiç bi sebep yokken anne seni çok seviyorum diyor üzülüyorum ama hep eziyet ediyor saldirganlasiyor bende çok kızıyorum böyle yaparsan seni bırakırım diyorum o şekilde sakinlesiyor sonra ben oturuyorum ağlıyorum hangi anne evladını bırakır ya gerçekten bırakacağım dan değil ama sonra kendime soruyorum ben kötü bir anne mıyım ben kızıma böyle bir anne olmak istemiyorum onunla oyun oynayamiyorum genelde hiç vaktim olmuyor o uyuyunca da üzülüyorum keşke herşeyi bırakıp onunla ilgilenseydim diye ya neden böyle oluyor ben ne yapicam yetersiz kötü bir anne olmak istemiyorum üzülüyorum.
Siz kizdiginiz için kızınız saldirganlasmasi bundan olabilir. Öfkenizi kontrol edin. Küçücuk çocuk sizin bagirmanizdan birşey anlamaz. Yapboz,dart, boyama kitabı alın. Bağırmak çözüm değil. Çocuklar makine gibi gördüğünü yapar bunu unutmayın. Bırakırım demek bile çocuk için yıkım. İyi birşey mi yapıyorsunu? Herkes zorlanıyor ama kimse evladını bırakırım demiyor. Kendinize gelin biraz.
 
Back