ben kötü anneyim :(

T

TURKUAZZZ

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Ocak 2011
137
60
aslında böyle bir anne olmak aklımın ucundan geçmiyordu... o kadar mutsuzum ki herkes çocuğuyla mutlu mesut gezer tozar eğlenir çocuğuyla yaptığı her şeyden zevk alır peki ben neden böyleyim. kızım 2 yaşında ve kızımı dışarı çıkarmaya üşeniyorum evdeyken hep koltuğa uzanıyorum aptal gibiyim hiç çocuğumla oynamıyorum üşeniyorum sıkılıyorum. kızımı dışarı çıkarsam üflenmeye başlıyorum kızımı seviyorum hem de çok ama niye böyleyim. bugün hiç uyumadı ben de gribim hiç halim yoktu kızımın öğlen uyuması gereken bir saatti ve uyumamak için direniyordu bağırdım ona uyumayacak mısın diye o da korkuyla ve gözleri dolarak başını salladı ( uyumak istiyormuş yani ) korkudan salladı başını.. neden canavarlaştım hep ağlıyorum lütfen üstüme gelmeyin. ben anneliği beceremedim mi eksik olan ne
 
Anne olduğunuz zaman robota dönüşmediğinize eminim, grip ve halsizlik istemsizce huysuzluk yapmıştır. Rutine dönüşürse zaten çaresini ararsınız ama kendinize fazladan işkence etmeye de gerek yok.

Ama bu depresyon gibi haliniz bayadır sürüyorsa, başka sorunlar da var mı?
 
senelerdir çalıştım hep dışarda aktiftim. şimdi 1,5 senedir evdeyim ve resmen hapsoldum. bu ruh halimin büyük nedeni bu sanırım ama etrafımdaki anne olan arkadaşlarıma bakıyorum onların içinde de çalışıp çocuğu olduktan sonra işten çıkanlar var ve gayet hallerinden memnunlar ben neden böyleyim
 
Depresyondasiniz, bir psikologa gidin birilerinden yardim isteyin.sinirden delirseniz bile sakin olmaya calisin o size emanet ve her davranisiniz onun gelecegi demek.Ne kadar sakin ve sevgi dolu olursaniz o kadar guzel bir insan yetistirirsiniz onlar gercekten cok masumlar hayati yeni taniyorlar bagirmakla zorla terbiye edemezsiniz helede bu kadar kucugune korkudan baska hicbirsey ifade etmezsiniz.
 
ben eşime bu durumumdan bahsettim ve psikoloğa gitmek istediğimi belirttim. eşimin cevabı şu " yaa ne gerek var sen üstesinden gelirsin hem psikoloğa gitmek pahalı" ee ben daha ne diyim arkamda olan bir eşim yok ki... birilerinden nasıl yardım isteyebilirim mesela ? evet farkındayım daha çok küçük çok kızıyorum kendime
 
fromrainforest .!.:
Bana da depresyondaymissiniz gibi geldi..baska sorunlariniz var da kafaya mi takiyorsunuz acaba..
Genişletmek için tıkla...
kimseye güvenerek çocuk yapılmaz biliyorum ama ; anneme kızıma bir kaç saat bak da ben bi hava alayım diyemiyorum çünkü bakmıyor ( öyle her zaman değil ayda yılda bir kere yani ) kv ise çok sert kaba saba biri bu yüzden ona da bırakamıyorum. bu durum da beni etkiliyor
 
Mahallenin mutlu cocugunu okuyun bu kitabi mutlaka okuyun.
Herkesin karakteri ayni degil ben de kendimi bildim bileli hep calisirim herseyimi kendim hallederim bebegim olunca isten ayrildim ve banada hic iyi gelmedi depresyon,anksiyete azdi en sonunda panik atak oldum Allahtan panik ataktan kurtuldum simdi ikinci bebegimi dogurup biraz buyuteyim diyorum ondan sonrada ise donucem.Maddi olarak bir sikintim yok ama evde oturmak bana gore degil muhtemelen size gorede degil.Ama lutfen bu durumdan elinizden geldigince cocugunuzu koruyun aslinda iyi bir anne olmasaniz bunun endisesini kaygisini yasamazdiniz burda cozum aramaya calismazdiniz.Siz ilk once sizi ne mutlu eder ona karar verin mesela calismak mi gidip calisin sonra bos zamanlarinizda cocugunuzla disari cikin, aktiviteler yapin kaliteli vakit gecirin.
 
çok teşekkür ederim yorumunuz için.. tek hayalim kızımı kreşe başlatıp işe girmek sonra hafta sonları kızımla dışarı çıkıp sinema tiyatro v.s. gezmek. kreş için erken diye düşünüyorum henüz kendini tam ifade edemiyor. hani kreşte ne yaptın desem cevap verecek derecede değil bu yüzden kreşe göndermek istemiyorum. bir sene daha bekleyeceğim sanırım. ama ikinci çocuğu ben sizin gibi isteyemiyorum yapamam gibi geliyor
 
Ailenizden birilerine birakini kastetmistim ama bakmazlar diyorsunuz.o zaman esiniz mesela haftada 2 gun aksam cocuga o baksin siz o arada spora ve ya arkadaslarinizla bulusun.Ya da cocugu yarim gun krese yazdirip birseyler yapabilirsiniz bunun icinde imkan yoksa calisin ve cocuga bakici bulun yani depresyon bir sarmaldir sartlar duzelmedimce toparlamak zordur.Sonucta cocuklar mutlu anne babayi herseyden cok hakediyor
 
Yardimci olan kimse olmadığı için zorlaniyorsunuz.Aslında arada bir başka anneniz.Durumunuzu anlatsanız. Çok sıkılıyorum yardimcı olurmusun deseniz. Çok zor kendimden biliyorum.
 
2yas yine cok kucuk degil daha yasina girmemis bebeklerin anneleri calisiyor 1 yili bakiciyla idare edebilirsiniz.3 yasina gelince krese verirsiniz
 
ysmc .!.:
2yas yine cok kucuk degil daha yasina girmemis bebeklerin anneleri calisiyor 1 yili bakiciyla idare edebilirsiniz.3 yasina gelince krese verirsiniz
Genişletmek için tıkla...
eşim cumartesi dahil çalışıyor. yaz mevsiminde bile hafta içi işten geldikten sonra asla dışarı çıkmaz pijamasını giyer oturur. bu pazar dışarı çıktıysak ertesi pazar çıkmaz. miskin biri. bu halinden nefret ediyorum... iki çocuğum olsa halimi düşünemiyorum kreş konusunda da ne biliyim kreşte kötü davranırlarsa diye tedirgin oluyorum. bu arada eşim bakıcıya karşı :) doğuran bakan ben.. ama eşim herşeyde hakim. ikinci çocuğu da istiyor ne güzel dimi !!!!
 
O biraz fazla rahatliga alismis yavas yavas ona sorumluluk ver sen herseyi sahiplendikce yuklendikce boyle dolarsin tabi, birazda ailenizden yardim isteyin bence ikisinden biri mutlaka bakar az da olsa.
Bakici arayin siz yinede belki guvenilir birisi olursa eve kamera falan koyarsiniz ikna olur.
 
Ister tabi sen bakiyosun cunku...krese ver cnm hem sosyallesir cocugun..sen de o arada dinlen biraz..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Beni Çileden Çıkaran Kuzenim!!!!
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
18K
brook
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…